Alþýðublaðið - 08.06.1921, Blaðsíða 1

Alþýðublaðid
Gefið út af Alþýðuflokknum.
1921
Miðvikudaginn 8. júní.
Pegar konpríi kemur.
Eg hallast fram á spaðann.
Gigtarverkurinn i bakinu er orð
inn svíðandi heitur — sár —
óþolandi. Það er !íka von, eftir
að hafa höggvið glerharðan rnel
allan daginn. En garðholunni
minni verð eg að koma af f kvöld.
Kartöðurnar eru farnar að skjóta
öngum og garðurinn rennblautur
enn. Klukkan er níu. Já, stundum
hefi eg tekið það fagurlegar —
stundum þrjú dægur ísprettinum.
En bakið á mér er líka farið að
segja eftir.
Eg má til að tylla mér niður
andartak — rétt meðan sárasta
kvölin líður frá. Þáð er líka fróun
að því að hvíla augað við fjörð
inn, spegilsléttan — dreymandi.
— Já, í blaðinu stóð það, —
konungurinn er bráðum væntan-
íegur ti! höfuðstaðarins — og
það hvað eiga að verða mikið
um dýrðir — þingið veitti 200
þúsundir, en fjármálaráðherrann
segir að þær séu búnar. Eg er
ansi hræddur um að þeir verði
að bæta töluverðu við. — Það
var víst líka sagt í blaðinu, að
það mundi þurfa að bæta 300
þúsundum við, ef viðtökurnar ættu
að samsvara undirbúningnum. Já,
mikið verður nú um dýrðir í höf-
uðstaðnum. Gaman væri að vera
særstaddur og sjá höfðingjana
snúast i krlngum konginn. Gam
an að bregða sér suður — ofur-
litia stund, — frá spaðanum pg
mölbrjótnum. — En hvað er eg
að láta mig dreyma um þessa
hluti. Eg, sem hefi ekki getað
farið í kirkju í heilt ár, — ekki
kunnað við að fara þangað í
hversdagsgörmunum og með marg-
bæklaða skó. — Og þó royndi
eg hafa ósegjanlega mikið gaman
af að létta mér upp frá stritinu
svo sem vikutfma. Rétt hefi eg
sjálfsagt eins mikinn til að sjá
konginn og verá með honum,
eins og höfðingjarnir í höfuðstaðn-
utn. Og hver veit þó. Jafnrétti
hefi eg ekki þekt í lífinu enn þá,
og jafnræði fæst ekki fyr en í
gröfinni.
Þeir verða sjáandi, höfðingjarn-
ir f höfuðstaðnum, þegar kongur-
inn kemur. Þeir verða ekki í cein
um hversdagsgórmum. Þeir veröa
að sýaa konginum að hér búi rik
þjóð, sem tfmi að sjá af nokkr-
ntn hundruðum þúsunda í — ja,
f hvaðí Krossarnir verða Ifka að
vera fleiri, éf höfðingjarnir verða
dálítið stimamjúkir og veitingar
verða ríkmannlegar. — Þeir eru
annars nógu klókir þar syðra. —
Þarna ieggja höfðingjarnir sjálfum
sér til dýrindis veizlur og hvers-
konar fagnað, án þess að kosta
nokkru til sjálfir. — Landið —
almenningur — borgar brúsann.
— En skyldu þeir eiga með
þettaf — Eg efast, en þori ekk-
ert að fullyrða. Lfklega þætti það
slettirekuskapur að fara að rekast
f þessu smáræði. Smáræði — ja,
hvað verður þetta nú mikið á
hvern roann í iandinuf Fimm
hundruð þúsundir, — Það verða
um 5 krónur á hvern mann f
landinu, eða þó dálítið meira.
Hvað fæ eg nú að borgaf — Við
hjónin og krakkarnir sex — átta.
— Jú, 40 krónur koma á mig
og vel það. — Og Sveinki bróðir
þarna fram í sveitinni — á harð-
balakoti, konan heilsulaus og
krakkarnir 5 f ómegð. —Já, ekki
held eg að hann sé færari um
það en eg.
Skyldu þeir nú höfðingjarnir,
hugsa nokkuð út í það, hvað eg
og mfnir líkar eiga bágt með að
borga veizlurnar þeirra? — Eg er
hræddur um ekki. — Þeir vita
sjálfsagt ekkert um hvernig Jónsa
mfnum varð innanbrjóts, þegar
eg siðastliðið haust, varð að segja
honum að eg gæti ekki látið
hann halda áfram á skólanum;
— gæti ekki klofið kostnaðinn
við skóiagönguna. — Þeir sáu
ekki tárin, sem hrundu niður
kinnar konunnar hans Sveinka
128 tölubl.
Ný bdk
$ylting!n i Rnsslaníi
eftir Stefán Pétnrsson.
Greinileg frásögn um bylting-
una í Rússlandi, tiidrög henaar
og ástaad það sem hún he&r
skapað. Bókin er með 14 mync'-
um. Fæst hjá: Afgreiðslu Alþýði-
blaðsins, Ársæli Árnasyni, Bóka-
verzlun ísafoldar, Bókaverzl. Sigf.
Eymundssonar, Guðm. Gamalfels-
syni og Guðgeiri Jónssyni bófe-
bindara á Hverfisgötu 34.
bróður, þegar hann í fyrra var
að leiða eftirlætiskúna þeirra i&t
úr fjósinu — varð að selja hana,
til að borga læknis- og meðala-
kostnað, og grynka svo á sknld-
inni f kaupstaðnum, að hann fengi
út eftir Nýárið. — Nei, þeir hafa
sjálfsagt ekki séð þetta. — Ög
þó svo hefði verið, mundu þeir
gleyma þessháttar smámunum, af
því kongurinn er að koma.
Fjörutfu krónur, og vel það. —
Hvað skyldi eg þurfa að vinna
marga eftirvinnutfma til að borga
þennan skattf — Neí, ekki slepp
eg með að vinna kvöldin þau,
sem höfðingjarnir sitja að kvöld-
veizlum með kpnginum. Eg verð
að bæta nokkrum kvöldum við.
— Ef eg þá fæ nokkra eftir-
vinnu? — Atvinnan er af skom-
um skamti. Ðagvinnan borgar
varla matinn ofan í okkur og
húsaskjól. — Og eg get bilað,
þegar minst varir. — Og hvað
þá?
Hver veit neœa konunginum
væri kærara, að einhverjum af
þessum fimm hundruð þúsundum
væri varið til að iétta undir með
mér og mínutn líkram, eins og
höfðingjarnir f höfuðstaðnum eyddu
þeim á fimm dögumf — Konung*
urinn verður sjálfsagf ekki spurð-
ur um neitt þess háttar. — Máske
þ-að verði frekar faríð kring uat