Alþýðublaðið - 09.06.1921, Síða 1

Alþýðubladið
Gefið út al Alþýðuflokksium.
1921
Fimtudaginn 9. júní.
129 tölnbl.
3ajaaÍaraeaR á 3talín.
Övíða í Evrópu er nú sem
stendur önnur eins óstjórn og
agaleysi eins og á Ítalíu. Þar hefir
um tima vaðið uppi fiokkur
maana, sem fascistar nefaast, og
er það þeirra ætlunarverk að
brjóta á bak aftur jafnaðarmanna*
hreyfinguna þar í landi.
Og þeir hafa gripið tækifærið
til þessa verka á heppiiegum
tíma, þeg&r jafnaðarmennirnir ítöl-
sku eru sín í milli sundurþykkir.
Þegar þriðja Internationale var
stofnað urðu jafnaðarmenn á ítal-
íu einir meðal þeirra fyrstu sem
ger-gu í það. MikiU meirihiuti
þeirra var þá byiíingarsinnaður
og hafði tekið upp á stefnuskrá
sína verkamannabyltingu og al>
ræöi alþýðunnar. Þiagið töldu þeir
til þess eins nýtt að breiða þar
út í ræðum kenningar jafnaðar-
manna.
En þótt þessi væri stefna meiri-
hlutans i jafnaðarmannaflokknum
ítalska, voru þó ýmsir er skemra
vildu fara og töldu heppilegra að
nota þingræðið til þess að koma
á nauðsynlegum umbótum smátt
og smátt. Fyrir þessum mönnum
var sá er Turati heitir. Urðu
nokkuð heitar deilur milli þessa
hluta fiokksins og kommunistanna
sem lengst fóru í kröfum sinum.
Mitt á miili var eitfc fiokksbrot-
ið enn, sem átti Serrati fyrir for-
mælanda og reýndi hann eftir
megni að sætta hin bæði, en það
kom fyrir ekki. Kommunistarnir
og íramkvæmdanefnd þriðja Iater-
nationale heimtuðu að Turati og
og hans fyigisroenn yrðu reknir
úr fiokknum, og varð su krafa til
þess að flokkurinn sundraðist á
fundi, sem haldinn var í Livorno
í janúar í vetur. Öðrumegin urðu
þeir Turati og Serrati með fast
að 100,000 manna, en hinumegin
kommunistarnir 58,000 að tölu.
Hiair fyrnefndu katEa sig jafn-
aðarmannafiokk ítalfu og hafa að
mestu horfið írá byltingarstefn-
unni Aftur á móti eru kommun-
istarnir hreinir byltingarmenn og
freysta því að sféttabaráttunni á
Ítalíu muni Ijúka með kollvörpun
núverandi skipulags og stofnun
sovjetlýðveldis í þess stað,
Þessa sundrung ttölsku jafnað-
armannanna hafa nú borgaraðokk-
arnir og aðrir afturhaldsmenn not-
að sér. Fascistarnir æða um landið
eins og óargadýr og gera jafnað-
armönnunum hinar þyngstu bú-
sifjar. Morð eg önnur illræðisverk
eru daglegt brauð. Hefir einkum
kveðið mikið að ofbaldisverkum
borgaraliðsins í april og maf,
meðan undirbúningur þingkosninga
hefir staðið yfir. Fascistarnir gerðu
afskaplegar tilraunir til bess að
spilla fyrir undirbúningi jafnaðar-
manna, svo að þeir gátu jafnvel
ekki fengið frið til þess að halda
fundi sfna fyrir þeitn.
Kommunistar hafa þó jaínan
látið hart mæta hörðu. Aftur á
móti var jafnaðarmannafiokkurinn
lengi að hugsa um að hætta við
þátttöku í kosningunum sökum
óeirðanna, en úr þv£ varð þó
ekfci.
Sýnir ailur þessi yfirgangur,
hversu mikils virði þessi pólitisku
réttindi eru fyrir alþýðuna f þeim
iöndum þar sem auðurion og
völdin eru séreign borgaraiokk-
anna.
Greinargerð Lenins
um matYöruskaíi
(Frh.)
Þannig hefðum vér nóg hanca
fbúum bæjanna — 350 rniijóm
pud — afganginn gætum vér not
að til útflutnings og endurfcóta
Iandbúnaðinum. Uppskerubrester
inn var svo mikili að vér fengaiœ
aðeins 28 pud pr. desjatin. Svo
það varð stór halli. 1 hagíræðinnii
er reikmað að hver einstakliœgur
Ný bók
Dyltingitt í Hésstasi
eftir Stefán Péturssan.
Greiaiieg frásögn um bylting-
una £ Rússlandi, tildrög hennar
og ástand það sem hún heffc'
skapað. Bókin er með 14 mynd
um. Fæst hjá: Afgreiðslu Alþýðu-
blaðsins, Arsæli Áraasyni, Bóka-
verziun ísafoldar, Bókaverzl. Sigf.
Eymusdssonar, Guðm. Gamalfste-
syni og Guðgeiri. Jónssyni fcék-
bindara á Hverfisgötu 34.
þurfi iS pud og þá verður mað-
ur að draga 3 pud af hverjum —
og bændurnir hafa ekki nóg —-
til þess að tryggja herinn og iðo •
aðinn í */* ár. Eins og ástatt vars
var eina úrræðið að minka að-
dráttinn og breyta honum i skatt.
Það varð að fcaka á öllum kröfi-
um til þess að hjálpa smábænd-
unum, vér gátum tæplega útvegað
þeim nógar veínaðarvörur og vél-
ar o. s. frv. frá stóriðnaðinum,
Vér gátum ekki ráðið fram úr
þessu án hjálp&r snsáiðnaðarins.
Fyrsta árið sem þessi ráðstöfun
hefir verið notuð verður að gefe
einhvern árangur.
Hvers vegna leggjum vér þá
svona mikla áherzlu á landbúnað-
innf Vegna þess, að vér þurftim
að afla oss nægilegrar matvöru og
brennis.'BVerkainannastéttin er ríkj-
andi stétt, og er hún vill beita
alræði sínu, verður hún sð athuga
áhrif kreppunnar í landbúnaðinum.
Hún verður að koma landbúnað-
inum f gott hor? og því næst að
endurreisa sfcóriðaaðinn, svo a£-
það starfi ekki 22 heldur 70 verk-
smiðjur í Ivanovo Vösnessensk. Þá
uppfyllir stóriðnaðurinn þarfir þjóð-
arinnar, og skattnrinn verður óþarf-
ur. Vér fáúns. nóga matvöru £
skiftum fyrir iðnaðarafurðir.
Mensivíbarnir héldu því fram í
slnura illgiraislegu ræðura, að vés