Dagblaðið Vísir - DV - 15.05.1982, Blaðsíða 10

10
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. LAUGARDAGUR15. MAl 1982.
FISKRETTIR
Á HLAÐBORÐINU
IKVÖLD
OG ANNM) KVÖLD
FRA
KL. 19.00
SVIFFLUGFELAG ISLANDS
Námskeið í svifflugi
hefst í lok maí.
Innritanir og upplýsingar í síma 74288.
Byggingartæknifræðingur óskast
Fasteignamat ríkisins óskar að ráða byggingartæknifræðing
sem fyrst til starfa í umdæmadeild.
Upplýsingar gefur Guðmundur Gunnarsson, umdæmastjóri, í
símum 84871 og 84211 eða á skrifstofunni Suðurlandsbraut 14,
3. hæð. Fasteignamat ríkisins.
Eftirfarandi
vátryggingafélög
hafa ákveðið að frá 15. maí til 1. september verði opnunartími
þeirra frá kl. 8 til kl. 16, en nauðsynlegri afgreiöslu þó sinnt á
milli 16 og 17.
ABYRGrD
H
r
Brunabótafélag
íslands
ÆdiíT^nTRi?
TRYGGINGAR
3R) TRYGGINGAMIÐSTÖÐIN"
Aðvinnatvær
skdldr iimWI
sÍHiiu aðfrrð
Enn er hið geysisterka Philips &
Drew skákmót í London á dagskrá
skákþáttarins, enda er þar af nógu
að taka. Fram aö þessu hefur mest
veriö fjallað um harmsögu Portisch,
sem nánast stóð með pálmann í
höndunum eftir 7 umferðir, en fékk
aðeins 1 v. úr 6 síöustu skákunum.
Sigurvegarar mótsins, þeir Karpov
heimsmeistari og Ulf Andersson,
máttu báðir þakka góöum enda-
spretti árangurinn og sínar bestu
skákir tefldu þeir einmitt í lok móts-
ins. Þar er siðasta umferðin þó
undanskilin. Spassky tryggöi sér
yfirburðastöðu gegn Karpov, en rétt
áður en tímamörkunum var náð lék
hann slysalega af sér manni:
Svart: Karpov
Yfirsjón Englendingsins Mestel í
skákinni við Andersson var þó enn
verri. I þessari stöðu gat Mestel
(svart) tryggt sér sigurinn í leikn-
um:
Svart: Mestel
abcdefgh
Hvítt: Spassky
I stað 35. Hdl! Dc6 36. Rxe5! eða
35. Hdl! Dc5, 36. Bxf4! í báðum tU-
vikum með betri stöðu á hvítt, lék
Spassky 35. Bxf4?? og mannstap
varð ekki umflúið eftir svar Karp-
ovs, 35. - Rd6!
Framhaldið varð: 36. Bxe5 Dxc4
37. Dh3 Rf7 38. b3 Dd5 og Spassky
gafst upp.
abcdefgh
Hvítt: Andersson
Eftir 29. - Hd2! er hvítur vamar-
laus. Hótunin er mát á g2 og ef 30.
Hxd2, þá 30. - Dxel+ 31. Kh2 Dxd2
og svartur vinnur hrók. Eftir þennan
leik hefði Andersson sem sagt getað
gefist upp. En Mestel lék 29. -Hd5??
og tapaði skákinni um síðir.
Heppnin fylgir þeim besta, segir
máltæki, en heppnin ein dugir ekki til
þess að vinna mót sem þetta. Snilld
þeirra Karpovs og Anderssons
byggðist ekki einungis á mistökum
andstæðinganna — þess á milli
sýndu þeir svo sannarlega hvað í
þeim býr. Karpov á þaö tU að tefla
sérstaklega lærdómsr&ar skákir og
slíkar perlur má finna í safni hans
frá mótinu í London. Skákir hans við
Nunn og Portisch eru góð dæmi.
Skákimar eru glettUega líkar. I
þeim báöum hverfa allir fjórir
riddararnir af borðinu auk tveggja
biskupa, og eftir standa þungu
mennimir og mislitir biskupar.
Byrjendum er kennt að forðast mis-
Uta biskupa, sem oft eru nefndir
„boðberar jafnteflisdauðans”. Þeir
sem lengra eru komnir vita að þetta
á einungis við um endatöfUn. I mið-
tafUnu hagnast sá af mislitum
biskupum sem hefur frumkvæðið og
þetta má sjá í skákum Karpovs við
Nunn og Portisch. I báöum skákun-
um hefur Karpov rýmri stööu og
virkari stöðu mannanna, sem hann
nýtir sér til sigurs af miklu öryggi.
Hvítt: Karpov
Svart: Nunn
Sikileyjarvörn.
1. e4 c5 2. Rf3 e6 3. d4 cxd4 4.
Rxd4 Rf6 5. Rc3 Rc6 6. Rdb5 d6 7.
Bf4e5 8. Bg5a6 9.Ra3Be6.
öllu algengara er 9. - b5, afbrigði
sem oft er kennt við sovéska stór-
meistarann Sveshnikov, eða heima-
borghans, Tseljabínsk.
10. Rc4 Hc8,11. Bxf6 Dxf6.
Og nú leiöir 11. - gxf6 tU flóknara
tafls. Eftir textaleikinn fær hvítur
sterkt tak á d5 reitnum, sem svartur
vonast til þess að ná gagnfærum á
kóngsvæng meC - f5 síðarmeir.
12. Rb6 Hb8 13. Rcd5 Dd8 14. c3
Be7 15. Bc4 0-0 16. 0-0 Bg5 17. a4
Kh8 18. De2g6 19.KhlBh6 20. b4.
EftU- skákina var Karpov á þeirri
skoöun aö 20. Hael væri traustari
leikur.
20. -f5 21. exf5 gxf5 22.f4Bxd5 23.
Rxd5e4 24. a5 Bg7 25.HaclRe7 26.
Hfdl Rxd5 27. Bxd5.
Heimsmeistarinn kann einkar vel
við sig í svona stööum. Svarti biskup-
inn er hálfdrættingur á við hvíta
kollega sinn, sem beinir spjótum sín-
um að peöinu á b7 og ræður yfir
óþægilegri skálinu að svarta kóngin-
Íslenzkir brldgespil-
arar íbeimspressinint
Það er ávallt ánægjulegt þegar land-
ans er getiö að góöu í heimspressunni
og fyrir stuttu rakst ég á grein eftir
bridgemeistarann Alan Truscott í New
YorkTimes.
Truscott spilaði í landsliöi Englands
áður en hann flutti til Bandaríkjanna
og tók við starfi bridgefréttaritara
New York Times.
Tilefni greinar Truscott er Stórmót
Flugleiða og Bridgefélags Reykjavík-
ur sem haldiö var í öndveröum marz-
BRIDGE
ALAN TRUSCOTT
Perplexity in Reykjavik
In the darkest days of World War II,
a number of bridge-playing sallors
suffering across the Atlantic on
convoy duty had a pleasant sur-
prise when they reached the storm-
buffeted port of Reykjavik. They re-
ceived a warm welcome from the
bridge enthusiasts of Iceland, of
whom there was an abundance.
Perhaps because of the impact of
these visitors, the local players
formed a national body, the Bridge-
Samband Islands (Icelandic Bridge
League). This flourished, and today
there are more players per square
mile in Reykjavík than almost any-
where else in the world.
Last month, the Icelanders cele-
brated the 40th birthday of thelr or-
ganizatlon by staglng an Intematicnal
toumament. Top teams from Sweden,
Norway, Britaln ar.d the United States
came, saw and were conquered. T.iey
not only had to bow to one of the two
local squads In the intemational team
event — the conquering heros were
headed by Karl Sigurhjartarson — but
they were left admiring both. the en-
thusiasm and tne organizing abillty of
theirhojts.
It was standlng-room-only in the Vu-
graph room, where the play was pro-
Jected on a screen. And there were
about 50 spectators clustered around
each playing table, perhaps a world
record for such an occasion.
In the pair championship, won by
Peter Weichsel and Alan Sontag of
New York, the organlzers coped effi-
ciently with "a barometer move-
ment.” In this plan — hardly ever at-
tempted by Amerlcan directors — all
deals are played slmultaneously, and
the results and standings are made
known to the players as the contest
contlnues.
The dlagrammed deal from the
| team event was highly unusual In one
respect. When It was over, the players
could not agree how it should have
been played. A series of experts, con-
NORTH
AAQJ105
7K10
<> AQ106
■7J52
OK972
«743
»105
EAST
l'll'iil ♦ K972
|j
11111,1 OJ843
♦ KQJ9
SOUTH(D)
East and West were vulnerable. The
bidding:
West led the diamond two.
fronted with the problem, offered a
series of dlfferent solutions, and they
still cannot agree which one of them is
right. The reader may care to cover
the East-West hands and see how
many plausible plans he can form,
playlng slx hearts after the openlng
lead of the diamond deuce.
North and South were Ron Rubln
and Mlchael Becker of New York
City; they were using a sophlstlcated
relay system. North made a serles of
artificial lnqulrles, and South de-
scrlbed hls hand accordlng to a prede-
termlned plan. When the blddlng was
over, North was able to describe the
South hand íccurately; a minimum
opening, 1-7-1-4 distributlon, the ace-
queen of hearts, the club ace, and
nothing else higher than a Jack.
This accuracy was helpful to the de-
fense, but it will often work the other
way round: The hand dcscribed may
tum out to be the dummy, in whlch
case the closed hand is unknown and
the defense is difficult.
ln practice, Becker put up the dla-
mond ace, cashed the spade ace and
led the queen. East covered for no
very good reason, and South ruffed.
He then cashed the heart ace and led
to the king, hoping for an even split.
When this falled, he had to play spades
and try to discard clubs. This would
have worked lf West had begun with
four spades, but, as lt was, the result
was down one.
In the post-mortem,. Rubin sug-
gested an improvement that would
have worked as the cards Ile: At the
fourth trlck, flnesse the heart ten and,
if it wlns, play spades. If the flnease
loses, the contract wlll still succeed —
lf the major sults both break evenly.
Other experts had compietely dlf-
ferent ideas. One wanted to duck a
club after the spade klng appeared,
alming for a dub ruff. Another
wanted to take the diamond ace and
duck a club immediately, preparlng
for a ruff with various squeeze
chances In reserve. Yet another
wanted to flnesse the dlamond queen,
for If this failed it would still have
been posslble to work on spades. And
thc final plan was to take the diamond
ace, ruff a dlamond and finesse the
spadequeen.
Exactly whlch of these plans ls best
would take hours of mathematical ef-
fort to determine, with some psychol-
glcal factors compllcatlng the Issue.
The only certalnty Is that Becker’a
llne was not the best, either theoretl-
cally or practically. If he had made
the slam, his team would have placed
second and been wlthln a halrbreadth
of tying for the top honors.
mánuði. Nokkrar rangfærslur stað-
reynda eru í greininni, en þær koma lít-
ið að sök, því innihald hennar er hið
vinsamlegasta.
Vegna lengdar greinarinnar verður
einungis stiklað á stóru, en ágætt spil
fylgir frá leik Karls Sigurhjartarsonar
við sveit Bandaríkjamannanna.
Suður gefur/a-v á hættu.
Nohduk
♦ ADG105
^KIO
> AD106
* 105
AiJvrun
AK972
+ 4
OG843
+ KDG9
SUDUll
+ 4
AD98763
5
+ A862
Vl.ST 1 II
♦863
V G52
o K972
* 743
„Ofangreint spil frá sveitarkeppn-
inni var mjög óvenjulegt að einu leyti.
Þegar því var lokið, þá voru spilararn-
ir ekki á einu máli, hvernig bezt hefði
verið aö spila það. Margir sérfræðing-
ar, sem fengu aö glíma við viðfangs-
efniö, komu með ólíkar lausnir og enn
þann dag í dag eru þeir ekki sammála
hver sé bezt. Ef til vill hefur lesandinn
áhuga á því aö hylja hendur a-v og at-
huga hve margar spilaóætlanir hann
kemur a uga á eftir tígulútspil vesturs.
Þar sem Ásmundur Pálsson og Karl
Sigurhjartarson sátu n-s og Sontag og
Weichsel a-v, voru sagnir stuttar og
laggóöar. Karl í suður opnaði á fjórum
hjörtum og Ásmundur lét kyrrt Liggja.
i jojii rn!( /u ii