Dagblaðið Vísir - DV - 26.05.1982, Blaðsíða 4
4
DAGBLAÐIÐ & VlSIR. MIÐVIKUDAGUR 26. MAl 1982.
Á þessari mynd Sveins sist hlutí þess stóra hóps sem hjólaði i Laugardalinn á sunnudaginn.
„Hjólreiðadagurinn
gekk afskaplega vel”
500 þúsund krónur söf nuðust
„Hjólreiöadagurinn gekk afskap-
lega vel,” sagöiSiguröurMagnússon
formaöur, Sjálfsbjargar, styrktar-
félags lamaöra og fatlaöra. Félagiö
gekkst fyrir hjólreiðadegi öðru sinni
á sunnudaginn var. Sams konar dag-
ur var haldinn í fyrra og tók þá mikill
f jöldi þátt í honum. Þátttakan nú fór
hins vegar enn fram úr því. Rúmlega
5000 menn hjóluðu frá ýmsum stöö-
um í Reykjavík og nágrenni niöur í
Laugardal. Þar fór skemmtun fram
á Laugardalsvelli.
nl-xuo ci i ijioto onipu ociu ivirv ui
nágrannabyggöum Reykjavíkur tek-
ur þátt í þessu. Þátttakan þaðan var
alstaöarágæt,” sagði Siguröur.
Hjólreiðamenn söfnuðu áheitum
fyrir daginn og skiluöu á Laugar-
dalsvelli. Alls söfnuðust 500 þúsund
krónur sem nota á til styrktar
öldruöum. En fleiri söfnuöu fé en
þeir sem hjóluðu. Þannig söfnuöu
unglingar í Fellahelli 8 þúsund krón-
um í maraþondansi sem fram fór á
sama tíma.
Siguröur var spuröur aö því hvort til
stæöi að halda hjólreiöadag aftur í
sumar eöa næsta sumar. Hann sagöi
aö ekki yröi hann haidinn aftur í
sumar, en næsta sumar líklega.
„Þetta viröist strax vera oröin hefö.
Næst þurfum viö hins vegar að skoða
hvernig við getum virkjaö þá full-
orönu ennþá meira meö. Mikiö af
fullorðnu fólki stundar oröiö hjól-
reiðar bæði í sambandi viö vinnu og
sér til hressingar. En Laugardals-
völlurinn sem er okkar stærsta sam-
komusvæði er bara varla nógu stór
til aö rúma fleira fólk en nú kom, ef
þaö á aö rúmast eins og viö viljum
hafa þaö,” sagöi Siguröur.
Hann baö aö lokum fyrir þakklæti
til allra þeirra sem geröu sitt til aö
koma hjólreiðadeginum á. Fyrst og
fremst auðvitað þeim sem hjóluöu,
kennurum barnanna og skólastjór-
um, lögreglunni og ótal sjálfboöalið-
um.
DS
Reykjavíkurfélag
Neytendasamtaka
.dMarkmið félagsins er aö gæta
hagsmuna félagsmanna á svæðinu.
Þaö á aö gera meö útgáfu- og fræðslu-
starfi. Félagiö á aö vaka yfir því aö
sjónarmiö neytenda séu virt. Síðast en
ekki sízt á þaö svo aö veita félags-
mönnum sínum fyrirgreiöslu þegar
þeir hafa oröiö fyrir tjóni,” sagöi
Jóhannes Gunnarsson fulltrúi
Verðlagsstjóra sem nýkjörinn er for-
maður Reykjavíkurfélags Neytenda-
samtakanna.
Félagiö var stofnað á þriöjudaginn.
Auk Jóhannesar voru kosin í stjórn
Anna Kristbjörnsdóttir eftirlitsfóstra,
Bergþóra Gísladóttir sérkennslu-
fulltrúi, Björn Hermannsson flugvirki,
Ema Hauksdóttir viöskiptafræöinemi,
Gyöa Jóhannsdóttir húsmóðir,
Jóhanna Thorsteinsson fóstra, Jón
Ásgeir Sigurösson blaöamaöur, Lára
V. Júlíusdóttir lögfræðingur, Sigrún
Ágústsdóttir kennari, Sigurður
Sigurösson ritstjóri og Teitur Jensson
verzlunarmaöur. Stjórnin hittist á miö-
vikudaginn og skipti meö sér verkum.
DS
Barnaskólinn
á aldaraf mæli
Barnaskóli Seyöisfjaröar á 100 ára
afmæli um þessar mundir. Þeirra
tímamóta verður minnzt í dag meö
sýningum og miklum hátíðahöldum í
og viö skólann. -klp-
Hverfékk
ferðavinning?
Síöasta Sólarkvöld Samvinnuferöa-
Landsýnar var haldiö fyrir skömmu.
Var Súlnasalur Hótel Sögu þéttsetinn
það kvöld, uppselt í matinn mörgum
dögum áöur og mikil stemmning
meöalgesta.
I hinni vinsælu spurningakeppni
aöildarfélaganna sigraöi Starfs-
mannafélag Akranesbæjar eftir haröa
úrslitakeppni viö tollverði. Einnig var
dregiö í aðgöngumiðahappdrættinu
sem staöiö hefur yfir í allan vetur upp
kom númeriö 1.609 og er handhafi þess
nú eigandi 20.000 króna ferðavinnings
til sólarlanda. Er sá hinn sami beðinn
um aö vitja vinningsins á skrifstofu
Samvinnuferða-Landsýnar aö Austur-
stræti 12.
Alls hafa um 6.000 manns sótt
skemmtanir og feröakynningar Sam-
vinnuferða-Landsýnar í vetur. Á þeim
var boðið upp á fjölmörg skemmti-
atriöi, spiluö feröabingó og stiginn
dans, auk þess sem hinn glæsilegi
feröabæklingur lá frammi og kvik-
myndir frá helztu áfangastöðum voru
sýndar.
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Hvaða tíu bækur voru lánaðar?
Þaö viröist komin skýrsla frá
bókafulltrúa ríkisins um útlán úr
bókasöfnum á síöastliðnu ári. Kemur
þar fram að útlán námu tíu bókum á
hvert mannsbarn í landinu. Þrátt
fyrir að til sé svonefndur Rithöfunda-
sjóður íslands, sem fær fé sitt vegna
útlána úr bókasöfnum, sem sumpart
fer til reksturs skrifstofu Rit-
höfundasambands íslands, sem
gegnir ekki lengur hlutverki sinu af
því hluti félagsmanna er farinn, og
þrátt fyrir að nokkrum upphæðum sé
úthlutað árlega úr þessum sjóði til
rithöfunda, þá er alveg ljóst aö ríkis-
valdið rekur þarna stórfellda útlána-
starsemi á hugverkum og eignum
rithófunda, án þess að eðlilegt gjald
komi fyrir. Þetta hefur verið látið
kyrrt liggja af valdaklíkunni í Rit-
höfundasambandinu, sem telur
meira um vert að koma bókasöfnum
landsins undir heppilega stjórn en
sinna hagsmunum rithöfunda.
Það er alveg ljóst að bókaútgáfa
hefur dregist töluvert saman á
undanförnum árum m.a. vegna þess
hve auðvelt er aö nálgast bækur í
gegnum söfn — fyrir ekkert. Þessi
samdráttur hefur valdið útgef endum
rithöfundum miklum erfiöleikum,
þótt Launasjóður rithöfunda hafi
komið þar á móti, m.a. til að létta
undir með einstöku útgáfufyrir-
tækjum, sem hafa gefist upp á því aö
hafa rithöfunda á launum, en láta nú
Launasjóöinn annast þá fyrir-
greiðslu að einhverju leyti.
Launasjóðurinn er þó aðeins brot af
söluskattstekjum af bókum. Forsjá
bókasafna að töluverðu leyti svo og
forsjá Launasjóðs eru í höndum
aðila, sem hafa fyrst og fremst í
huga að efla pólitískar bókmenntir í
landinu. Og þótt þessi sömu pólitísku
öfl séu í stöðugum launahemaði
meðal verkalýðsstéttanna, þykir
þeim meira um vert að koma pólitík
sinni á framfæri í bókum en gera
réttmætar kröfur um greiðslur tU rit-
höfunda.
í samræmi viö þaö, hafa samtök
rithöfunda talið sér skylt að flokka
höfunda niður í góða og vonda
höfunda og talsmenn valdaklikunnar
jafnvel talaö um „undirmálsmenn” í
því sambandi. Fjármunir eru sóttir í
hendur rikissjóðs i nafni aUra
höfunda, en er síðan úthlutaö tii
þeirra, sem reka pólitísk erindi í bók-
um og eru þar með taldir til snUlinga
(sumir gera það sjálfir). Þekktur
gagnrýnandi, Leon Edel, talar að
vísu um menn af þessu tagi sem
„ófuUgerða snUlinga”, og má það tU
sannsvegar færa.
Hluti af þessu samsæri felst í þvi
að tiunda aðeins útlán en sleppa að
geta þess hvaða bækur eru lánaðar.
Þannig vitum við ekki lengur hvaða
rithöfundar eru útlánshæstir, ef það
mætti verða tU að rétta kompásinn
hjá hinum ófullgeröu snUIingum.
Borið er við að slík flokkun sé of dýr.
Það getur nú varla verið fyrst ríkið
hefur tekið á sína ábyrgö aö lána
bækur fritt með þcim afleiðingum að
bóksala hefur dregist saman um
helming á skömmum tima. Ætli
plötusalan i landinu yrði ekki minni
ef hægt væri að fá plötur lánaðar fyr-
ir ekkert beint úr pressuuni. Samt er
vitað að fáeinir höfundar standa und-
ir hinum miklu útlánum, sem nema
tiu bókum á hvert mannsbarn á ári.
En samsærið leyfir ekki að þeir séu
nefndir.
Það heitir þjófnaður að taka hug-
verk og lána þau út ár eftir ár, án
sérstakrar greiðslu. Og hann batnar
ekkert við það, þótt valdaklíka
meðal rithöfunda veiti samþykki sitt
með þögninni af pólitiskum ástæð-
um. Sú var tíöin þegar Guðmundur
G. Hagalín var bókafulltrúi, að út
kom listi ár hvert yfir útlánahæstu
höfunda. Þar voru hann, Guðrún frá
Lundi og Halldór Laxness gjarnan
fremst í flokki og voru vel að því
komin. Þetta þoldu ekki hinir ófull-
gerðu snillingar í rithöfundastétt og
létu loka fyrir birtingu nafna. Síðan
hafa þeir haldið því fram að þeir
ættu að sitja að öllum fjármunum,
sem veittir eru til höfunda.
Það verður að fara að taka fyrir
þennan opinbera þjófnað á bókum.
Fólk er að hneykslast á videoi, en
klúðrið þar er aðeins smámál, hjá
því stórfellda og langvarandi mis-
ferli, sem rithöfundar verða fyrir af
hálfu ríkisvaldsins og eigin valda-
kliku.
Svarthöfði