Dagblaðið Vísir - DV - 14.08.1982, Síða 15

DV. LAUGARDAGUR14. ÁGÚST1982.
Kristinn kemur aö landi l Videy.
Eyjólfur Jónsson hefur verid Krislni Einarssyni til trausls oy halds í sundferdum þess siðarnefnda. Hér
legyja þeir félagar á rádin fyrir Viðeyjarsund Kristins um síðuslu helgi.
„Hetjuljóminn
freistaði mín”
segir Krisiiiftn Einarsson, sem ætlar ad
þreyta Drangeyjarsund
„Eg var smágutti þegar ég sá
mynd í öldinni okkar af Eyjólfi Jóns-
syni þar sem hann er að stíga upp úr
sjónum eftir Drangeyjarsund. Þar
voru svo tíunduö önnur sundafrek
hans. Þetta var hin sanna hetja í
mínum augum og ég býst viö aö þá
strax hafi ég ákveðið aö synda þessa
leiö líka. Svo þekkti maöur auövitaö
söguna af Gretti í æsku og ekki sló
þaöá hetjuljómann.”
Þetta sagði Kristinn Einarsson, 24
,ára gamall Akurnesingur, sem ætlar
aö þreyta Drangeyjarsund.
„Eg er mjög vanur að synda í sjó
og hef gert þaö um langa hríö. A
hverjum degi fer ég í sjóinn og syndi
svona 2 kílómetra, stundum meira.
Viö hér á Skaganum höfum svo litla
sundlaug — þannig aö margir nota
sjóinn þess i staö. Langisandur er í
rauninninotaður eins og baöströnd.
Svo hef ég þreytt ýmis sund. I
fyrra synti ég út í Viðey og þá fyrst
fyrir alvöru ákvaö ég aö láta Drang-
eyjarsund veröa aö veruleika,
kannski ekki sízt fyrir áeggjan
Eyjólfs. En þegar þaö var var orðið
áliðið sumars, svo ég ákvaö að fresta
því fram á næsta sumar og nú ætla
ég aö láta veröa af því. . . Reyndar
synti ég aftur út í Viöey um síöustu
helgi til aö æfa mig fyrir Drang-
eyjarsundiö.”
— Svo hefurðu synt eitthvað
meira?
„Já, í hittifyrra synti ég yfir Hval-
fjöröinn, frá Grundartangabryggj-
unniaðHvaleyri.”
— Erfitt?
„Eg læt þaö nú alveg vera,”
— Hvernig ertu klæddur þegar þú
syndir í sjó?
„Eg er nú bara í sundskýlu þegar
ég er aö synda á Skaganum en ég hef
smurt mig þegar ég hef fariö
lengra.”
„Ég i‘«k* skriðMUMl
og notaði bara
hendnrnar”
— segir Pétur Eiríksson, sem synti
(irettissund árið 1936
„Eg man þaö aö mér þótti kalt í
sjóinn en ég var vel búinn og þetta
gekk eins og í sögu,” sagöi Pétur
Eiríksson, frækinn sundkappi, en
hann synti frá Drangey til lands áriö
1936, þá aðeins 18 ára gamall.
„Eg synti heUmikið á þessum
árum,” sagöi Pétur. „Maður æföi
þetta tvisvar á dag og var stundum 7
tíma á æfingu. Ég vann um nokkurra
ára skeið í SundhöUinni og þá haföi
maöur góða aöstööu til sundiðkana.
Og svo synti ég oft í sjónum, það er
númer eitt að heröa skrokkinn fyrir
sund af þessu tagi. Eg synti út í
Viðey, Engey, yfir Odd-eyrarál og
svo framvegis.”
— Hvernig varstu klæddur á þess-
um ferðum?
„Eg var í þar til geröum sundbol-
um. Eg lét tU dæmis prjóna á mig
sérstakan bol fyrir Drangeyjar-
sundiö. Þaö var bolur sem náöi upp i
háls og niöur á mið læri og ég var í
kvensokkum, sem náöu svo upp á
miö læri. Og meö vettlinga. Eg var
smuröur innanklæða og var þaö gert
til aö halda á sér hita. ”
— Voru aörar öryggisráðstafanir
viðhafðar í Drangeyjarsundinu?
„Já, já, þaö var fyllsta öryggis
gætt. Þaö fylgdu mér tveir bátar.
Það var uppskipunarbátur og svo
róörabátur, þar sem Lárus Rist,
frægursundkappi, varinnanborðs.”
— Hvaða sundaöferö notaöirðu?
„Ég synti alltaf skriösund og not-
aði til þess hendumar eingöngu. Þaö
gerði ég alltaf, því fætur mínir bil-
uðu, svo ég gat ekki notað þá.”
— Hvers vegna datt þér í hug aö
synda Drangeyjarsund?
„Það var fyrst og fremst vegna
Grettis, held ég. Þegar þetta var var
ég átján ára stráklingur. Eg trúöi
auðvitaö fomsögunum alveg. En
margir drógu söguna af sundi Grett-
is í efa og sögöu hreina lygi. Svo fór
Erlingur Pálsson af staö og synti
þetta. Það tókst og mig langaöi til að
reyna líka.”
— Hefurðu einhverja hugmynd um
hversu marga kílómetra þú hefur
sy nt í gegnum tíöina ?
„Ja, þeir em orðnir nokkrir en
hversu margir? Þaö hef ég ekki hug-
mynd um.”
— Ef þú værir oröinn 18 ára aftur,
myndirðusynda út í Dragey?
„Alveg hikstalaust, þaö er að segja
ef ég væri vel æföur. Mér finnst ekk-
ert vit í eins og sumir ungir menn
gerðu og gera enn aö hanga á böllum
og reykja og drekka. Má ég þá held-
ur biðja um sundiö.”
— Syndirðu enn?
„Nei, elskan min, ég gamal-
menniö!?”
Þetta sagöiPétur Eiríksson.
—Hvers vegna ertu aö þessu ?
„Eingöngu ánægjunnar vegna. Eg
hef alltaf haft mikinn áhuga á sundi
þó ég æfi ekki meö neinu félagi. Svo
er ég kafari aö atvinnu, hef verið það
árumsaman.”
— Er þetta ekki fifldirfska aö
bjóða örlögunum svo birginn?
,J4ei, ekki lít ég svo á. Ég tel mig
mjög vanan, svo ég hef engar áhyggj-
ur. Svo er öryggis gætt í hvívetna,
bátar fylgja mér og um borð er yfir-
leitt félagi minn, sem vinnur líka
semkafari.”
— Um hvað hugsarðu áöur en þú
leggur á sund, eins og Viöeyjarsund
eöa Drangeyjarsund?
„Það er tilhlökkun í mér, ég
hlakka til að takast á við þrekraun-
ina,” sagði Kristinn Einarsson.
Pétur Eiriksson. Hann synti frá Drangey til lands árið 1936. Hann var
þá aðein8 18 ára gamall og er enn sá yngsti sem þreytt hefur sundið.
Myndin er tekin skömmu eftir Grettissundið 28.júlí ’36.
\