Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.1982, Qupperneq 6

6
DV. ÞRIÐJUDAGUR 30. NOVEMBER1982.
Neytendur Neytendur Neytendur Neytendur
Raddirneytenda:
Það vantar frímerkjavélar á pósthúsin
Pennaglaður hafði samband við DV:
„Daglega þarf ég að fara með um
20 bréf í póstog finnst mér ömurlegt
að alltaf þurfi aö líma 2—3 frímerki á
hvert umslag. Hátturinn er sá hjá
Pósti og síma að fyrst hækkar póst-
buröargjald, eins og síöast var í 3.50,
síöan skömmu áður en gjaldiö á aö
hækka aftur þá kemur út eitt frí-
merki sem nemur 3.50 krónum. Þaö
er sama hvaða póstburöargjald er í
gildi, aldrei kemur út eitt frímerki
sem þeirri upphæð nemur fyrr en um
það leyti sem gjaldið hækkar aftur
og sama sagan endurtekur sig. Ut-
gáfa frímerkja er því ávallt fáeinum
mánuðum á eftir því sem vera
skyldi.
Nú eru þaö mörg fyrirtæki sem
stimpla öll sín umslög og láta þau
fara þannig frímerkjalaus í póst.
Geta ekki fleiri tekiö upp þessa þjón-
ustu. Hvers vegna eru ekki svona frí-
merkjavélar á pósthúsum?”
Frímerki eru vöm
fyrir neytandann
—vélarnar ætlaðar minni fyrirtækjum
Þannig lita þær út frímerkjavélarnar frá Magnúsi Kjaran. Þær eru af gerðinni Frama E-4 og kosta 28.430,- krónur.
Rafn Júlíusson hjá póstmálaskrif-
stofusvarar:
„Pósthúsin gætu í sjálfu sér veriö
meö frímerkjavélar en þaö er ekki
taliö eölilegt. Frímerkin eru ætluö
sem nokkurs konar vöm fyrir
neytandann. Ef þú kemur til dæmis
með tíu bréf á pósthús og greiðir 350
krónur fyrir aö láta renna þeim í
gegnum frímerkjavél þá hefur þú
enga tryggingu fyrir því aö þaö sé
gert. Hins vegar ef þú færö frímerki
upp í hendurnar, sem þér er ætlað aö
láta á umslögin, þá er þaö mikið
öryggisatriði fyrir þig.” Þetta voru
orö Rafns Júlíussonar, jafnframt
sagöi hann aö þessar stimpilvélar
væru ekki útbúnar til að vera á póst-,
húsum. Notkun á þeim væri aöallega
hugsuö fyrir minni fyrirtæki, sem
senda frá sér mikinn póst.
„Þaö eru þrír aöilar sem eru meö
þessar vélar til sölu,” sagöi Rafn.
Þeir eru Skrifstofuvélar, Magnús
Skrifstofuvélar eru með frimerkjavélar af gerðinni Neopost 2205, þær kosta
um 18.000 krónur stykkiö.
Kjaran og Otto B. Amar, en sam-
band við hann náöist ekki.
Frímerkjavélar frá Magnúsi
Kjaran kosta 28.430,- krónur, þær eru
af gerðinni Frama E-4. Þarna er um
að ræöa fjögurra stafa frímerkinga-
vél sem getur frímerkt allt að krón-
um 99,99 í einu. Á einni klukkustund
getur vélin frímerkt 7000 umslög,
þaö er því augljóst aö vélar af þessu
tagi geta þjónaö jafnt stórum sem
smáum fyrirtækjum. Þá eru þessar
vélar jafnframt þeim kostum búnar
að þær geta prentaö haus fyrirtækis
á umslögin um leiö og frímerkja-
stimplunin fer fram.
Skrifstofuvélar hf. eru meö vélar
af gerðinni Neopost 2205 og kosta þær
um 18.000,- krónur. Þær eru hljóölát-
ar og auðvelt aö hreinsa.
Þaö nýjasta í Noregi og Finnlandi
em sjálfsalar meö límmiöum í stað
frímerkja. Þá er látin í sjálfsalann
sú upphæð sem greiöa þarf í póst-
buröargjald og út kemur límmiöi
með þeirri sömu krónutölu.
Rafn Júliusson sagöi jafnframt aö
notkun frímerkja væri hugsuö
þannig aö neytendur gætu keypt til
dæmis um 100 stykki, gripiö til þeirra
á heimili sínu þegar meö þyrfti og
komið sendibréfum í næsta póst-
kassa. Áöur en frímerkin komu til
sögunnar þurftu menn aö fara meö
hvert bréf á pósthús og fá þaö
stimplað. Fyrstu frímerkin komu út í
Bretlandi árið 1840, en áriö 1873
komu þau fyrstu út hér á landi.
Þaö er því miður staöreynd aö
póstburöargjöld hækka þaö ört aö
neytendur ná tæplega aö fylgjast
með hve mikið kostar undir lokaö
umslag eöa opið, innanlands eöa
utan, póstkort eöa pakka. Flestir
velja því þann kostinn aö fara á póst-
hús fremur en aö nota póstkassa. Ef-
laust myndi þaö flýta mikið fyrir af-
greiöslu á pósthúsum ef frímerkja-
vélar væruþar.
-RR.
Svavar fær skammlr fyrlr að hengja
bakara fyrir smið.
Verðlagsstof nun veitir Svavari ofanígjöf
Veröhækkanir stiórnvöldum að kenna
Verðlagsstofnun hefur nú veitt Svav-
ari Gestssyni ofuriitla ofanígjöf. Á
fundi flokksráðs Alþýðubandalagsins
las Svavar upp stjómmálaályktun í 10
liðum. Sá tíundi fjallaði um verölags-
stjóm. Segir í honum: „öll verölags-
stjóm verði tekin til gagngerðrar
endurskoðunar í ljósi þeirrar reynslu
sem fengin er af núgildandi verölags-
lögum, sem eru mjög gölluð og skapa
ekki þá aöhaldsmöguleika sem stjóm-
völd verða aö hafa til að ráöa viö efna-
hagsvandann. Hrikalegar verö-
hækkanir aö undanförnu eru til
marks um hversu haldlítil em núgild-
andi lagaákvæði í verölagsmálum. ”
Verölagsstofnun telur aö þama sé
verið aö hengja bakara fyrir smiö.
Veröhækkanir séu tilkomnar vegna
stefnu stjórnvalda en ekki vegna lélegs
aðhalds í verölagsmálum. Segir meðal
annars í fréttatilkynningu frá stofnun-
inni: „Orsakir verðhækkana era
margvíslegar þó kostnaðarhækkanir
vegi þyngst. Kostnaðarhækkanir stafa
aðallega af gengisþróun, eriendum
verðhækkunum, launahækkunum,
hækkun á opinberum álögum (þ.m.t.
vörugjald) og hækkun opinberrar þjón-
ustu (hiti, rafmagn, póstur og sími).
Verölagsyfirvöld hafa lítil sem engin
áhrif á þessa kostnaðarliöi, en glíma
hins vegar viö afleiöingar þeirra. Ekki
verður í fljótu bragöi séö meö hvaöa
hætti breytt verölagslöggjöf getur
dregið úr áhrifum fyrmefndra
kostnaöarþátta.”
I lok fréttatUkynningar Verðlags-
stofnunar segir aö hinar miklu
veröhækkanir síöustu mánaöa ættu
ekki aö hafa komið neinum á óvart,
miöað viö stefnu ríkisstjómarinnar og
efnahagsaðgerðir hennar.
DS
r Ábending til umferðarsala:
SYNIÐ TILUTSSEMI
OG MINNI FREKJll
Jólin eru því miður orðin kaup-
hátíö. Þá nota allir sem vettlingi
geta valdið tækifæri til aö reyna að
selja aUt mUU himins og jaröar.
Þetta er sök sér þegar þaö er gert í
verslunum, en sú er ekki raunin á
eingöngu. Þaö er orðinn næsta dag-
legur viöburöur að bankaö sé upp á
hjá fólki og því boðiö eitthvað tU
kaups. Er þá ekki skeytt um hversu
klukkan er orðin margt eða hver býr
innan dyra. Þegar gamalt fólk er
annars vegar getur það kostaö mikiö
átak aö rífa sig upp úr stólnum, ég
tala nú ekki um úr rúminu, tU að
gæta aö því hver sé aö banka eöa
hringja. Og eftir aUar árásir síðustu
daga er gamalt fólk þar fyrir utan
oröið hrætt viö að opna.
Dyrasölumenn hvers konar eru
upp til hópa tiUitslausir. Þeir knýja
jafnvel dyra í fjölbýlishúsum, þar
sem þar er sérstaklega tekiö fram að
sölumennska sé bönnuö. Og þar sem
fjölbýlishús meö mörgum íbúöum
eru óneitanlega girnileg tU aö reyna
aö koma út einhverri vöru, er freist-
andi aö hafa þessar áminningar aö
engu. Því er þaö aö fólk í f jölbýlis-
húsum er rifiö upp jafnvel oft á dag
til þess aö bjóöa því eitthvað tU
kaups. Gamalt fólk og jafnvel ungt
fólk á erfitt meö aö neita kaupum
þegar verið er aö selja til ágóöa fyrir
eitthvert lUcnarmálefni. Því freistast
fólk jafnvel til aö kaupa eitthvaö sem
það aUs ekki vantar. Jólakort tU 10
ára, jólasveinahúfur, jólaskraut,
jólapappír. Þó þetta sama fólk kysi
margfalt heldur aö fara í einn
verslunarleiöangur aö kaupa þetta
og f á aö vera í f riöi heima h já sér.
Svona ótUUtssemi í sölumennsku
er helst skiljanleg þegar börn era
annars vegar. En þeir foreldrar eru
undarlegir sem brýna ekki fyrir
bömum sínum að sölumennska seint
aö kvöldi á dyraþrepum annarra er
ekki viðeigandi. Þegar fuUorðiö fóUc
er hins vegar að falbjóða pllt miUi
himins og jarðar á nær hvaöa tíma
sólarhringsins sem er er þetta ekkert
annaö en f rekja og yfirgangur.
Það stendur í stjómarskránni aö
heimUi manna séu friöhelg.
Umferöarsalar, hafiö þetta í huga. DS