Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.1982, Side 16

16
DV. ÞRIÐJUDAGUR 30. NOVEMBER1982.
Spurningin
Hvaða tónlist finnst þér
skemmtilegust?
Jöna Soffía Þórðardóttir, húsmóðir í
sveit: Alls konar tónlist. Létt popptón-
list er skemmtileg. Nei, ég á enga
uppáhaldstónlist.
Sigurjóna Sigurjónsdóttir, húsmóðir í
sveit: Mér finnst létt klassisk tónlist
skemmtilegust en á ekkert sérstakt
uppáhald. Popptónlist er í lagi en ekki
nútímaframúrstefnutónlist. Ég er ekki
hrifin af henni.
Páll Agnarsson fasteignasali: Eg hef
voðalega gaman af tónlist, flestri tón-
list, klassískrí og poppi. Nei, ég get
ekki sagt aö nein sé skemmtilegust.
Una Gunnarsdóttir húsmóðir: Bara
allra handa. Létt íslensk, sígild tónlist
og íslensk sönglög. Ég á marga uppá-
haldssöngvara, islenska. Og svo er
þetta allt gott hvað með öðru.
Helga Gunnarsdóttir sníðakona: Popp,
bara allt sem hejrist yfirleitt. Queen
er uppáhaldshljómsveitin mín. Hér
heima Bubbi Morthens og Ego. Nýja
platan þeirra er nokkuð góð.
Guðiaug Jónasdóttir húsmóðir: Ja,
það er svo margt sem kemur til. Eg vil
hafa eitthvað mjög létt og skemmti-
legt. Harmóníkulög til dæmis.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Til Sunnlendinga:
Byggjum nýja álmu við
Sjúkrahús Suðurlands
Halldór Hafsteinsson,
Selfossi, skrifar:
Við Sunniendingar höfum ekki
borið gæfu til að geta státað af stór-
hug og framsýni í sjúkrahúsmálum
héraðsins.
Við höfum til skamms tíma og um
margra áratuga skeið notast við
gamalt og hrörlegt íbúðarhús á Sel-
fossi sem sjúkrahús. Hús, sem öllum
hefur komiö saman um að væri alls
óhæft til þeirra nota. En nú er þetta
hús allt í einu orðið öllum húsum
betra, þegar þröngva skal upp á okk-
ur Sunnlendinga einni bráðabirgða-
lausninni enn í sjúkrahúsmálunum.
Nú skal gera þetta gamla hús upp
fyrir milljónir króna og láta þangaö
síöan gamait fólk og langlegusjúkl-
inga.
Sárast er að fyrir þessu munu
standa svokallaðir forráðamenn okk-
ar Sunnlendinga heima í héraði. Já,
því miður eru þeir margir sem unna
svo fast hinu fúna og feyskna og trúa
ekki á að neitt annað og nýtt geti ris-
ið upp í staöinn. Eg held að við Sunn-
lendingar höfum ætlast til meiri stór-
hugar og framsýni af
forustumönnum okkar en að þeir
færu kannski aö tef ja fyrir byggingu
nýrrar álmu viö Sjúkrahús Suður-
lands með slíkum óráðsverkum.
Lágmarkskostnaður samkv. úttekt
byggingameistara á gamla húsinu
var á sL vori áætlaöur ein milljón
króna. Þar í var aðeins það sem
bráðnausynlegt varð að gera. Engar
breytingar sem óhjákvæmlega verð-
ur aö gera voru þar í reiknaðar t.d.
lyfta sem koma yrði í húsið, en hún
mun kosta í kringum eina og hálfa
milljón. Auðséð er þvílík reginfirra
það er að ætla að kasta ómældu fjár-
magni í þetta hús.
Og eitt er hægt aö fullyrða, ef slíkt
verður látið gerast mun þetta ekki
verða nein bráðabirgðalausn heldur
mun hús þetta standa þama og
starfa um næstu áratugi sem minnis-
varði um skammsýni okkar Sunn-
lendinga í sjúkrahúsmálum.
Sunnlendingar, tökum nú höndum
saman og sýnum að enn sé til fólk í
héraði sem hefur þor og áræði til að
bera. Tökum höndum saman og hefj-
umst handa með söfnun líkt og
Kópavogsbúar gerðu er þeir reistu
hjúkrunaiheimili aldraöra. Hefjumst
handa um byggingu nýrrar álmu við
Sjúkrahús Suðurlands. Eg skora á
allar sunnlenskar konur, sem staðið
hafa með sóma í áratugi að velferð
sjúkra, aö láta nú ekki blekkjast af
hátíöarræðum þeirra sem vilja
segja: — Stopp, hingað og ekki
lengra.
Sunnlendingar, vonandi á það ekki
eftir að sannast á okkur það sem
starfsfólk Sjúkrahúss Suðurlands
spyr um í bréfi sínu í DV 23. þ.m. en
það var hvort við Sunnlendingar gæt-
um ekki hugsað upp fyrir þúfuna
vegna flatlendisins.
Gamla sjúkrahúsið á Selfossi. „Hús, sem öllum hefur komið sáman um að
væri alls óhæft til þeirra nota” — segir HaUdór Hafsteinsson.
Flugleiðir:
Nafnleysingja
svarað
Geir R. Andersen skrifar:
Þriðjudaginn 16. þ.m. mátti sjá
greinakorn frá Flugleiðum hf. undir
fyrirsögninni „Geirfuglaskrif um
Flugleiðir.”
Svo sannarlega stóðu skrifin undir
nafni. Áttu skrif þessi að vera svar
við hugleiðingum ofanritaðs, vegna
frétta um væntanlega samvinnu
Flugleiða við SAS og síðar samein-
ingu,aðhansáliti.
Subbuskrif þau semFlugleiðir létu
frá sér fara voru hvorki mikil né
merkileg, en mestan part málvillur,
rangfærslur og óhróður um þann er
þetta ritar og sem starfaði hjá Loft-
leiðum og síðar Flugleiðum, rétt um
19 ára skeiö.
Hvergi var komið inn á málefni
greinar ofanritaös í svari Flugleiða,
heldur var höfundi hennar tjáð hver
hann væri samkvæmt þjóðskrá! Jú,
hann héti Geir R. Andersen. Fúk-
yröaskratti í garð Flugleiða og fyrr-
um starfsmaður i deild þeirri sem
,,sá um mat í flugvélarnar”.
Þetta átti víst að vera sú deild sem
sér um matarþjónustu við flugfar-
þega félagsins, þar af leiöandi ekki
tjáningarhæfur um hugmyndir á
rekstri fyrirtækisins, enda var
starfssviðiö þjónusta við viðskipta-
vini þess.
Þessi deöd var enda lögð niöur og
hefur forráðamönnum Flugleiða
fundistslík deild óþörf.
Huldumaður sá, sem í „skjóli”
Flugleiða tók saman greinarstúfinn
áðurnefnda, hefði átt að vanda betur
til starfa síns að þessu sinni. Hann
ætti að vita að sá er þetta ritar hefur
áður fengið svör við greinum sínum
frá blaðafulltrúa Flugleiða og um
' felunöfn hefur ekki verið aö ræða í
því sambandi.
Ekki hefur ofanritaður hugmynd
um hver höfundur nefndra „kultur-
skrifa” Flugleiða er. Eitt liggur þó í
augum uppi. Ekki er þar um að ræða
hinn almenna starfsmann heldur
leikur nú fjálglega með pennann sá
sem talinn er hafa besta vitið og
þekkinguna á rekstri fyrirtækisins,
enda er sá hinn sami glaðbeittur með
jákvæða fjárhagslega útkomu Flug-
leiða Hver skyldi hann vera?
Opið bréf til Jónasar Kristjánssonar ritstjóra:
Hver er tilgangur skrifa
um landbúnaðarmál?
Dr. Ólafur R. Dýrmundsson, land-
nýtingarráðunautur Búnaðarfélags ís-
lands, skrifar:
Hr. Jónas Kristjánsson ritstjóri:
I forystugrein í DV um miðjan þenn-
an mánuö deilir þú hart á landbúnaö-
inn og bændastéttina. Ég minnist
slikra skrifa áður, t.d. haustiö 1980, en
þá, nánar tiltekið 11. október, birtist
grein eftir mig í Dagblaöinu sem lauk
á eftirfarandi orðum:
„Að mínum dómi yrði umræðan um
landbúnaöinn mun uppbyggilegri ef
hætt yrði aö ræða um hann sem bagga
á þjóðinni, sem hún þurfi að losa sig
viö. Við eigum ekki að karpa um það
atriði hvort hér eigi aö stunda land-
búnað heldur þurfum við að nýta þekk-
ingu okkar og reynslu til aö rökræða
fordómalaust hvernig landbúnað hér
eigi að stunda í framtíðinni og hversu
mikið eigi að framleiða af sem fjöl-
breytilegustum landbúnaöar-
afurðum.”
Skrif þín nú sýna að þú vilt ekki ræöa
landbúnaðarmálin á þessum grund-
velli. Nú sem fyrr hvetur þú til þess að
landbúnaðinum, einum veigamesta at-
vinnuvegi íslensku þjóöarinnar, verði
fórnaö á altari óheftra milliríkjaviö-
skipta. Hlut hefðbundinna búgreina
vilt þú rýra sem mest og gera Islend-
inga þannig háða erlendum þjóðum við
öflun nauösynja, svo sem kjöt- og
mjólkurafurða. Þannig greinir okkur á
í grundvallaratriðum, en ég virði að
sjálfsögöu frelsi þitt til að útbreiða
persónulegar skoðanir í landbúnaöar-
málum.
Aftur á móti kann ég því afar illa hve
þú vandar lítið til skrifa þinna, sjálfur
ritstjórinn. Þú nýturþeirra forréttinda
sem ritstjóri víðlesins dagblaðs að
kynna hugmyndir þínar á áberandi
hátt í leiðurum blaðsins, sem síðan er
lesið úr í ríkisútvarpinu. Lesendur
hijóta að gera þá kröfu til þín að mark
sé takandi á skrifunum, en því fer
fjarri að þeir, sem þekkja til land-
búnaðarmála, geti tekið leiðara þína
alvarlega, svo frjálslega er þar farið
með staðreyndir í orðum og tölum og
hallað réttu máli. Að mínum dómi er
hér ekki á ferðinni nein viðleitni til
málefnalegrar umfjöllunar, því miður.
Burt með níu Kröflur
Eitt viturlegasta, sem unnt er að gera til eflingar þjóð-
arhag, er að vinna skipulega að þvi að láta innflutning
landbúnaðarafurða leysa sem mest af hólmi af hinum
hcföbundna landbunaði okkar á kindakjöti og mjólkur-
vörum.
I-andið sjálft mundi rétta við eftir margra alda rán-
yrkju sauöfjárbeitar. Unnt yrði að létta svo á afréttum,
að gróðureyðing stöðvaðist og landiö fengi að klæ'ast á
nýjan leik, svo sem gerat hefur i eyðibyggðum Stranda-
sýslu.
Vcgna legunnar á jaðri freðmýrabeltisins er Island
einkar óheppilegt landbúnaðarland. Enda hefur landbún-
aður hér *tið verið rányrkja. Mjög snemma á öldum varð
sjávarútvegurinn aö taka við sem raunvcrulegt lifibrauð
þjóðarinnar.
Bændur mundu losna ur ánauð bualaga og vinnslu-
stöðva, styrkja og niðurgreiðslna, er miða að þvi að halda
þeim við hokrið scm annars flokks borgurum. Þeir gaetu
gerzt frjálsir menn í nýjum búgreinum eða öðru arðbæru
starfi.
Þrælaliald bænda gengur svo langt, að sérstök búa-
lög ákveða, aö þcir geti ekki selt jarðir sínar á mark-
aðsvirði, til dæmis undir sumarbústaði, hcldur vcrða þeir
að sæta sölu til nágrannabænda á lágu matsverði búnað-
arfélaga.
Kíkissjoður skattborgaranna mundi losna við 9—10%
allra sinna útgjalda, þegar ekki þarf lengur að greiöa
beina styrki, útflutnLngsuppbætur og niðurgreiöslur til
landbúnaðarins. Innflutta varan yrði ódýrari en hin
niðurgreidda.
A næsta ári er ráðgert, að ríkiö verji 100 milljónum til
beinna landbúnaðarstyrkja, 260 milljónum til útflutnings-
uppbóta og 840 milljónum til niðurgreiðslna. Samtals eru
þessar 1.200 miUjónir tæplega 10% fjárlagafrumvarpsins.
Neytendur mundu fá ódýrari matvörur, jafnvel þótt aU-
ar niðurgreiöslur féllu niður og ekkert kæmi i staöinn
nema frjáls innflutningur. Landbúnaðarvörur eru nefni-
legaog verða á stöðugu útsöluverði áalþjóðamarkaði.
Úr forustugrein Jónasar Kristjánssor
ar ritstjóra, í DV18. nóv. sl.
Mig langar til aö biðja þig aö gera
mór hann A'. iS svaríi ftftirfaranrii
þremur spumingum í DV viö fyrsta
tækifæri:
1. Ætlast þú í raun og veru til þess að
skrif þín um landbúnaðarmál séu
tekin alvarlega?
2. Hver er tilgangurinn meö þessum
skrifum?
3. I leiöara þínum 18. nóvember sl.
segir þú íslenska bændur vera
„annars flokks borgara”. Hvaöa
skilyrði telur þú Islendinga þurfa að
uppfylla til aö fylla flokk „fyrsta
flokks borgara ? ”
Fyrsta f lokks borgari
sætir ekki sérmeðferö
Ég þakka spumingar Ölafs. Svörin
eruþessi:
1. Já. Skrifin eru meöal hins fáa, sem
hér á landi er málefnalega skrifað
um landbúnaö.
2. Markmið skrifanna er aö reyna að
hafa áhrif á skoöanir þjóöarinnar á
þessusviöi.
3. Fyrstaflokksborgarisætirekkisér-
meöferö sem styrkþegi, stundar
ekki dulbúið eöa opið atvinnuleysi,
heldur tekur meö öörum oröum þátt
í raunverulegri verömætasköpun
einsogég methana.
Hvernig væri svo, að Olafur tæki
málefnalega og lið fyrir lið afstöðu til
einstakra sjónarmiöa í landbúnaöar-
leiöurum minum 16.—19. nóvember.
Jónas Kristjánsson.
Hringiöísíma
86611
h
milli kl. 13 og 15 eða skrifið