Alþýðublaðið - 13.06.1921, Síða 4

A L r- YÐUP l A ÐIÐ
4
feitaiadm
«r blað |afnaðarni»nna, gefinn úi
á Akureyn Kemur út vikuiegí
I nokkru «tærm bmti en „ Vísir*
RitstJóH er Halldór Frtðjón8S0D
'V erkam aduriuii
er bezt rítaður ailrs. norðlenzkrs
bkða, og ef agætt fréttablað,
Alllr Norölendingar,
vfðsvegar um landið, kaupa hann,
Vsrkamenn kaupið ykkar blöðt
Gerist askriíendur frá nýjári á
^jgreiisla ^ljiýlthl
Alþýdublaðið
tst édýrasta, íjölbreyttaata og
aesta dagblað landsins. Kanp-
I® pað og lesið, þá getið
þW aldrei án þess Terið.
Auglýsing.
Hér með aðvarast allir viðskiftavinir klæðaverksm .Áíafoss",
að þelr dúkar og lopar, sem liggjandi eru hjá mér undirrituðum,
verða seldir svo fijótt sem hægt er, verði þeir ekki tekmr fyrir lok
júlfmánaðar næstkomandí
ísafiiði, 6 júaf 1921
Eyjólfur Bjarnason.
Komlð og gerið hin hagfeldu
kaup f .Von*. Nýkomið smjör
kæfa, skyr, egg, riklingur, harð
fiskur, saltkjöt, melís, epli, app
elsínur, hrísgrjón, kaífi, export,
hveiti nr. 1, rúgmjöl, haíramjöl,
sagogrjón, jarðeplamjol, þurkaðir
ávextir, niðursoðnir ávextir beztir
í borginni. — Eitthvað fyrir alla.
Sfmi 448 — Virðingaríyllst —
Grunnav S. Slguvðss.
AlþbL kostar i kr. á minuði
Rsfmagnsleiðslur.
Straumnum hefir þegar verið
hleypt á götuæðarnar og menn
ættu ekki að draga lengur að
láta okkur leggja rafleiðslur um
hús sín. Við skoðuru húsin og
segjum um kostnað ókeypis. —
Komið í tfma, meðan hægt er
að afgreiða pantanir yðar. —
H.f. Hlti & Ljós.
Sfmar 830 og 322
Alþbl. er blað allrar alþýðu.
Jmk London\ Æflntýrl.
land af öðrum ástæðum, eins og hann komst að orði,
ekki að eins til þess að skila stórum fræbögli frá Jó-
hönnu, með nákvæmri frásögn um meðferð fræsins,
heldur líka til að færa Sheldon dálítið óvæntar fregnir.
Auckland skipstjóri lék fyrst knattleikinn. og beið
J>ess að kveikja 1 púðrinu, unz hann hafði komið sér
makindalega fyrir í hægindastól og hélt á öðru wisky-
glasinu.
„Hún er fyrirtak, hún ungfrú Lackland þín," mælti
hann hlægjandi. „Hún heldur því fram, að hún sé hlut-
haíi í Beranda. Hún segist vera félagi þinn. Er hægt
að segja það?"
Sheldon kinkaði kolli.
„Það er ómöglegt? Sú var góðl Jæja, henni hefir
að minsta kosti ekki hepnast að sannfæra neinn í Gu-
vutu eða Tulagi um það. Þeir eru að vísu varir við
sitt af hverju þar 1 sveit, en — ha, ha!“ Hann þagnaði
til að hlægja út og þurkaði svitann með vasaklútsínum
af skallanum. „En sagan um þennan félagsskap var
of slcringileg til að rennajhenni niður þegjandi og hljóða
laust, þó hún gæfi þeim tilefni til að drekka nokkur
aukaglös."
„Það er ekkert undarlegt í þessu. Þetta er bara al-
gengur viðskiftasamningur." Sheldon reyndi að láta
lita svo út, að slíkir samningar væru mjög algengir á
plantekrum. „Hún lagði fimtán hundruð pund á
Beranda —“
,*Já, hún sagði það líka.“
„Og nú er.hún í verzlunarferð til Sidney fyrir plant-
ekruna."
„Nei, þar skjátlast þér.“
„Hvað þá?“ spurði Sheldon.
„Eg sagði, að það væri hún ekki.“
„En fór Uþolct þá ekki af stað? Eg gæti svarið, að
eg sá reykinn úr henni á þriðjudagskvöldið, um það
leyti sem hún fór fram hjá Savo.
Jú, Uþola fór að visu leiðar sinnar,“ Auckland skip-
stjóri dreypti á glasi sínu með mestu hægð. „En Jóhanna
fór bara ekki á henni.“
„En hvar er hún þá?“
„Seinast þegar eg sá hana var hún í Guvutu. Hafði
hún ekki í hyggju að fara til Sidney til að kaupa
skip?“
“Jú, jú.“
„Já, hún sagði það líka. Hún h'efir líka keypt hana
— eg vildi ekki gefa tíu shilling fyrir hana í ærlegu
norðanroki; og það líður víst bráðlega að því, að við
getum búist við honum. Þessi góðviðristíð hefir haldist
alt of lengi.“
,,Ef þú ert kominn til þess eins, að kitla forvitni
mína,“ sagði Sheldon, „þá verð eg að viðurkenna að
þér hefir hepnast það. En segðu mér það nú samstundis
hvað skeð hefir. Hvaða skonnorta er það? Hvar er
hún? Hvernig atvikaðist það, að hún keypti hana?“
„I fyrsta lagi er það skonnortan Marthaþ svaraði
skipstjórinn og taldi á fingrum sínum til þess, að leggja
meiri áherslu á upplýsingar sínar. „í öðru lagi liggur
Martha á Poonga-Poonga rifinu, og hefir alt verið úr
henni tekið, sem hægt var að flytja burtu, og skrokkur-
inn er reiðubúinn að brotna 1 spón við fyrstu brimbrot.
Og í þriðja lagi hefir Lackland keypt hana á uppboði.
Hún fekk það fyrir flmmtíu og fimm. Það hefði eg átt
að -vita. Eg bauð fiimmtíu fyrir Morgan & Raff. Hvað
þeir urðu æfir! Eg bað þá að fara til fjandans, það
var þeim að kenna, þeir leyfðu mér ekki að fara hærra
þvf þeir héldu að möguleikarnir fyrir því að bjarga
Martha væru ekki meira virðí. Þeír áttu nefnilega ekki
von á neínum keppinaut Fulcrum-bræður höfðu þar
engan umboðsmann ög ekki heldur Fires Philp-félagið
sá eini sem þeir óttuðust, var Squires, umboðsmaður
Nielsens, en hánn drukku þeir í rot f Guvutu,
— Eg bauð tuttugu. — Tuttugu og fimm, sagði sú
litla. — Þrjátfu, sagði eg, —- Fjörutíu, mælti hún. Þá
sagði eg fimmtíu; en hún sagði fimmtíu og fimm; og
þá var mér lokið. — Hægan, sagði eg. Bíðið, unz eg
hefi talað við húsbóndann. — SJfkt er ekki tekið til