Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.1983, Qupperneq 12

12
DV. LAUGARDAGUR12. MARS1983.
A
Félagsmálastofnun
Kópavogs
Heimili óskast
Fósturforeldrar óskast á Stór-Reykjavíkursvæöinu.
Allar nánari upplýsingar gefur félagsráðgjafi Félagsmála-
stofnunar Kópavogs, sími 41570.
Notaöir /yftarar
í mikiu úrva/i
2 t raf/m. snúningi
2.51 raf
1.51 pakkhúslyft
2.5 t dísil
3.2 t disil
4.31 disil
4.31 dísil
4.3 t disil
5.0 t dísil m/húsi
6.0 t disil m/húsi
k. jónsson&co. hf. £ eSitaí?iL„
• Simi 91-26455
Til sölu er stillitölva
ALLEN
SMART
SCOPE
Upplýsingar í síma 98-
1638 eftir kl. 19.
við erum
FLUTT
Lögmannsskrifstofa okkar
er flutt á 12. hæð
í Hús verslunarinnar
á horni Miklubrautar
og Kringlumýrarbrautar
Lögmannsskrifstofa
GYLFI THORLACIUS hrl.
SVALA THORLACIUS hdl.
Hús verslunarinnar Kringlumýri Simi: 81580 og 81570
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 96., 98. og 105. tbl. Lögbirtingablaðs 1982 á hluta í
Melbæ 30, þingl. eign Péturs Filippussonar, fer fram eftir kröfu Gjald-
heimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri miðvikudag 16. mars 1983 kl.
15.45.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 113., 116. og 119. tbl. Lögbirtingablaðs 1982 á hluta í
Hraunbæ 182—186, þingl. eign Friðgeirs Alfreðssonar, fer fram eftir
kröfu Tryggingast. ríkisins á eigninni sjálfri miðvikudag 16. mars 1983
kl. 15.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á hluta í Hraunbæ 70, þingl. eign Péturs S. Gunnars-
sonar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavik, Jóns
Þóroddssonar hdl. og Lífeyrissj. verslunarmanna á eigninni sjálfri
miðvikudag 16. mars 1983 kl. 14.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Mannlrf að norðan
FKKERT
^ - Gluggað í lögreglusamþykkt
Akureyrarkaupstadar
„Þegar fjölmenni safnast á al-
mannafæri, þar á meðal við dyr
kirkna, sölubúða, leikhúsa eöa
annarra samkomuhúsa, eöa annars
staöar þar sem almenningur kemur
saman, skal fólk raða sér þannig, að
þeir sem fyrst koma fái fyrstir af-
greiöslu og hagi sér í öllu eftir þeim
fyrirmælum, sem lögreglan eöa
umsjónarmaður setur til aö varðveita
góöa reglu.”
Þar hafið þiö þaö, Akureyringar.
Þetta er 2. grein lögreglusamþykktar
fyrir Akureyri frá því 1954, sem enn er
í fullu gildi. Eftir þessu eigiö þið að
fara, í staö þess að vera með sífelldar
ýtingar, troöning, rifrildi og slagsmál
þegar þið safnist saman á „almanna-
færi”, sér í lagi við „dyr kirkna”!
Barn síns tíma
Umrædd lögreglusamþykkt fyrir
Akureyrarkaupstaö er bam síns tíma.
Flest er þar til eftirbreytni en mörg á-
kvæöi koma allspaugilega fyrir sjónir.
Skoöumnánar.
„Enginn má ganga dulklæddur á al-
mannafæri eða í búningi, sem mis-
býöur almennu velsæmi eöa getur
raskaö allsherjarreglu. Sömuleiöis er
bannaö aö sýna af sér hneykslanlega
hegöun, t.d. meö því aö ávarpa menn
með ókurteisum eöa ósæmilegum
orðum, vera áberandi ölvaöur eöa
með því aö sýna af sér ósæmilegt lát-
bragð, svo sem fletta sig klæðum, gera
þarfir sínar o.s.frv.”
Þannig hljóöar 7. greinin. Sennilega
hafa vel flestir Akureyringar náö að
brjóta hana meö því aö marsera
dulbúnir um götur bæjarins á ösku-
daginn. Hins vegar er mér ekki kunn-
ugt um aö 8. greinin hafi veriö brotin
að ráði, en hún hljóðar þannig:
,,Enginn má baöa sig eða syndá
nakinn viö bryggjur bæjarins eöa ann-
ars staðar svo nærri landi eöa skipum í
höfninni, að hneyksli valdi. ”
Viö veröum sem sé aö hunskast út á
rúmsjó ef viö ætlum aö leyfa okkur aö
leggjast nakin til sunds. Og þó, þaö
stendur ekkert um fataskyldur í sund-
lauginni í þessari reglugerö. En sjálf-
sagt yröi þaö flokkað undir „aö sýna
þar af sér ósæmilegt látbragð, svo sem
fletta sig klæðum”, en slíkt er strang-
lega bannaö samkvæmt 7. greininni.
Hins vegar er talaö um „hneykslan-
lega hegöun” í því sambandi. Mér er
þaö hins vegar til efs aö sýning á
fallegum, spengilegum kroppi teljist
„hneyksli”!!
Þegar lengra er lesiö kemur í ljós,
að það er óþarfi aö vera aö banna dul-
búning á almannafæri, eins og gert er í
7. greininni. Áttunda greinin fyrir-
skipar okkur sem sé, aö segja til nafns
og heimilis hvenær sem lögreglan
krefst þess. Kemur þá dulbúningur
ekki aö neinu gagni!!
Þvotturinn
ólöglegur
Áfram höldum viö. Viö hlaupum yfir
margar greinar, en látum loks fyrir-
berast viö þá sautjándu um stund. Þar
segir orðrétt: „Á almannafæri og á
veggsvölum eöa í gluggum, sem vita
aö almannafæri, má eigi berja gólf-
teppi, viöra sængurföt, hengja föt til
þerris eöa annað þess konar.”
Eitthvað rámar mig í aö í einhverju
blaöi hafi birst umkvörtun frá lesanda
þess efnis aö þvottur hangandi á
svölum húsa, sér í lagi fjölbýlishúsa,
væri hvimleiöur. Þessu mótmælti
grandvör og þrifin húsmóöir en nú sést
þaö svart á hvítu aö þetta athæfi er
algerlega ólöglegt. Sennilega hafa
þvottelskir lögregluþjónar bæjarins
ekki gert sér grein fyrir ólögmæti þessa
verknaðar. En renni sú staðreynd
upp fyrir þeim, þá má búast viö aö þeir
rjúki í þvottinn. Rétt er nefnilega rétt,
segja þeir, og þaö er alveg hárrátt. En
hætt er viö að þaö geti oröið obbolítið
tafsamt verk að framfylgja þessari
reglu. Er því ekki ólíklegt aö stofna
þurfi sérstakt þvottamálaembætti
innan lögregluliðsins!
Blómapottar varasamir
118. grein lögreglusamþykktarinnar
er tekið fram aö í opnum gluggum sem
vita aö almannafæri megi ekki láta
standa jurtapotta eöa annaö er tjóni
geti valdið ef þaö fellur niöur.
Næst gluggum við í 28. greinina
sem er svohljóðandi: ,,Stórt grjót, sem
til tálmunar er skipum, bátum eða
fyrirdráttum, eða annaö því líkt, mega
menn ekki láta liggja víösvegar um
fjöruna, heldur skulu þeir sem þaö
eiga flytja þaö burt eöa saman eftir
fyrirsögn lögreglustjóra.”
Á einhver grjót í fjörum Akureyrar?
Sé svo þá er líklega rétt fyrir hann aö
fjarlægja þaö hið bráöasta. En reglan
er aö líkindum frá þeim tíma, aö menn
áttu land aö sjó. Og mikil eru völd lög-
reglustjóra því í 29. greininni er
bannaö aö taka ís af Pollinum nema
meö hans leyfi.
Nú og áfram skulum viö halda enn.
Grannt er fjallað í reglugeröinni um
hvemig bæjarbúar skuli bera sig til í
umferðinni. Til aö mynda skal aka í
kröppum boga, ef snúiö er til vinstri
handar, en í stórum boga ef snúiö er til
hægri. Svo er líka bannað aö aka eða
ríða á móti hópgöngum eöa
líkfylgdum eða fram hjá þeim. „Skal
víkja úr vegi fyrir þeim, ef unnt er, eöa
nema staðar á meðan þær fara fram
hjá,” segir orörétt í 35. greininni.
Þá er í reglugeröinni tilgreint
hvernig ökumenn eigi aö gefa merki
um stefnubreytingar. „Skulu bif-
reiöarstjórar rétta þá hönd sína, sem
nær er miöju bifreiöarinnar, til hægri
eöa vinstri, eftir því til hvorrar handar
þeir ætla að beygja, og með því aö
rétta sömu hönd beint upp ef þeir
ÞaO er óheimilt aO ganga um bæinn duibúinn, samkvæmt lögreglusamþvkktinni.
Snjókorn Snjókorn
Lög og reglur
ómissandi
Lögregluþjónar okkar lands-
manna eru mikil hraustmenni sem
sannaðist best á Akranesi á
dögunum. Þar var haldið íslandsmót
lögregluþjóna í innanhússknatt-
spymu. Nú, við vitum öll að lög-
regluþjónamir okkar ero ekki fyrir
mikla smámunasemi þannig að þeir
ákváðu að vera ekki með ncinn
tittlingaskít í dómgæslunni — leyfa
sem sé ýmislegt, svo sem mjaðma-
bnykk, krók og klofbragð uppi, svo
eitthvað sé nefnt. Arangurinn varð
þrír fótbrotnir lögregluþjónar í móts-
lok og einn var með slitin liðbönd!
Miklir
mennf
Þingeyingar
Þingeyingar telja að merkisat-
burðir bljóti aUtaf að eiga sér stað á
merkisstöðum. í samræmi vlð það
mátti sjá eftirfarandl klausu í Víkur-
blaðinu:
... „Enda voru Þingeyingar
bæði sárir og móðgaðir þegar rúss-
neski gervihnötturinn féU í Indlands-
haf eða hvar það nú var. Og að
innrásin frá Mars skyldi vera gerð í
Ameríku! Hins vegar kemur á móti
að Jónas frá Ilriflu var Þing-
eyingur.”
Rökrétt veðurfræði
Þingeyingar hafa líka alla tíð verið
vcðurglöggir menn. Það sannaðist
best á eftirfarandi klausu í Víkur-
blaðinu:
„Ilúsvíkingar eru flestir
heimspekUega sinnaðir og sumir
meira en aðrir. Við fréttum af tveim
slíkum sem vinna saman i ákveðnu
fyrirtæki hér i bæ. Eitt sinn gekk
annar þeirra út, lcit spekingslega tU
himins og sagði siðan: „Sennilega
styttir upp ef hann hættir að rigna.”
Ánnar ekki síðri í veðurspám mælti
þcssi fleygu orð: „Það má reikna
með að hlýni heldur ef eitthvað dreg-
ur úr frostinu.” Hvað erum við svo
að burðast með veðurfræðinga þegar