Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.1983, Qupperneq 16

16
DV. LAUGARDAGUR12. MARS1983.
; ,.
■
Rætt við Helga Óskarsson og
foreldra hans um einstæða
læknisaðgerð á íslenskum
dreng á erlendri grund
„Það er með ólíkindum, starfið sem þama er unnið. Þangað kemur fólk, hræði-
lega bæklað, bundið við hjólastól og oft á tíðum hafa læknar dæmt þetta fólk
hreinlega úr leik. En eftir svona, ja, fimm ára meðferð undir stjórn Hizarov
hefur það náð fullkominni likamsbyggingu.”
Það er Öskar Einarsson, faðir Helga Óskarssonar, 13 ára gamals Reykvíkings
sem Iengdur var um 18 sentímetra í Síberíu, sem segir svo. Eins og kunnugt er og
sagt var frá í DV fyrir skömmu fóru þeir feðgar til Kurgan í Síberíu fyrir
tæpum ellefu mánuðum. Þar gekk Helgi undir aðgerð, sem lengdi fótleggi hans
um 18 sentímetra. Aðgerðina framkvæmdi rússneskur læknir og prófessor Gavríl
Abramovits Hizarov að nafni.
Strax við fæðingu Helga kom í ljós að vaxtarhormónarnir störfuðu ekki eðli-
lega. Þegar hann lagði upp til Síberíu var hann 1,14 metrar á hæð og Ijóst þótti að
hann myndi ekki stækka meira. í dag er hann 1,32 metrar, en við meðferð þá er
hann hlaut fara og vaxtarhormónamir af stað, í stuttan tima aö visu. Gert er ráð
fyrir, að hann hækki eitthvað á einu ári eftir að aðgerðin hefur verið gerð. Aðgerð-
in, sem Helgi hefur þegar gengið undir, er sú fyrsta af þremur sem hann þarf að
gangast undir. Sú næsta verður að 1—2 ámm liðnum og sú síðasta að jafnlöngum
tima liðnum þar frá.
„Gleðin, sem skín út
úr þessu fólki..."
Þegar við hittum Helga og f jölskyldu
hans að máli á dögunum var létt yfir
þeim, rétt eins og þau hefðu unnið
stóra vinninginn í happdrættinu, enda
má kannski líkja þessari vel heppnuöu
læknisaðgerð við eitthvað slíkt. Þeir
feðgar yrtu hvor á annan á rússnesku
og svo hlógu þeir dátt. Við hin skildum
auðvitað ekki bofs, svo að þeir þýddu
fyrir okkur það sem þeim fór á milli,
svo að við gætum hlegið líka.
„Það hefur orðiö alveg geysileg
breyting á Helga,” segir móðir hans,
Ingveldur Höskuldsdóttir. „Hann er
farinn að hlæja og gera aö gamni sínu,
sem var næstum óþekkt fyrirbrigði
áöur en hann fór út. Honum var svo oft
strítt á því, hvaö hann væri lítill. Nú
hefur hann hækkað um 18 sentímetra
og það er ekki svo lítið. Helgi er farinn
að líta svo miklu bjartari augum á lífið
og tilveruna því að nú veit hann að
hann getur orðið alveg eins og við hin.
Hann er harður við sjálfan sig og
ákveðinn í að ná sér fulikomlega og
það hefur ekki svo lítið að segja í þessu
tilfelli.”
Og nú skýtur Oskar inn í:
„Það er einmitt þetta, sem vakti
einna mesta athygli mína á sjúkrahús-
inu í Kurgan. Þessi gleði, sem skein út
úr fólkinu, er var að koma úr
aðgerðunum. Allt í einu fannst því lífið
brosa við sér. Ég held nefnilega aö
þegar allt er slétt og fellt í lífinu þá
gerum við okkur ekki grein fyrir því
hvað við höfum það gott. ”
Enn sem komiö er gengur Helgi við
hækjur enda ekki nema réttar tvær
vikur síðan hann kom heim. Á næstu
dögum á hann að losna við þær og fá
stafi í þeirra stað. En hann mun líka
losna við þá áður en varir. Helgi var í
þrotlausum æfingum ytra og heldur
þeim áfram eftir að heim er komiö. En
það eru einmitt þær, sem gera gæfu-
muninn um fullkominn bata.
„Ilizarov varð
fyrst þekktur fyrir
um 12árum"
I Kurgan búa 350 þúsund manns. Á
sjúkrahúsinu, þar sem Helgi dvaldi,
eru 300 rúm og allt fullt. Spítalinn
sinnir eingöngu tilfellum á borð við
þetta undir stjórn Ilizarovs og er sá
eini sinnar tegundar í heiminum.
„Það eru um 30 ár síðan Ilizarov hóf
þessar tilraunir,” segir Oskar. „En
það var fyrst fyrir um 12 árum að hann
hlaut almenna viðurkenningu í
Sovétrikjunum. Þannig var að rúss-
neskur heimsmethafi í hástökki,
Valeri Brumel, hann varð meðal
annars ólympíumeistari í Tokýó ’64,
lenti í bílslysi. Það var í kringum 70.
Brumel varð illa úti í slysinu og hlaut
mjög slæm beinbrot. Hizarov tók hann

Óskar Einarsson, faðir Helga, hlaut tilsögn i nuddi og þjálfun til að gota
hjálpað Helga og tekið þátt i meðferðinni. Hér þjálfar hann italska drengi.