Alþýðublaðið - 14.06.1921, Blaðsíða 2

s
Aígreið^la
blaðtins er i Alþýðuhúsina við
Ingólísstrseti og HverSsgöta.
Sími
Auglýsiagnm sé skilað þaagað
eða i Gníeabai'g í æíðasta iagi ki
so árðegis, þaan dag, ntm þær
eiga að koma i blaðið.
Áskriftargjaið ei|sa kr« á
raánuði.
Auglýsingaverð kr. s,go cm.
eindálkuð.
Útsölumeau beðnir að gera ski!
tU áfgreiðslunnar, að minsta kost!
ársfjórðungslega,
húa skreyti sig með aníniau Ke-
rensky, en h&nn vildi halda áfram
sfaríðinu í þráa við þjóðina og er
fremur ioringi borgaranna en verka-
manna.
Þá kemur loks síðasti hluti bók-
arinnar og hinn merkasti. Það er
nóvemberbyltingin og bolsivisminn,
hin margutnrædda og mjög rang-
færða stefna verkalýðsins rússneska
tii þess að koma á stjórnarfari
kommunista — Marx.
Þessi kafli er iengstur og að
öílu vandaðastur. Þó skína hér í
gegnum skoðanir höf. sjálfs á
nokkrum stöðum og verður það
sð teljast bókinni til !ýta, þvi að
annars segir hann aðeins hlutlaust
frá. Lýsir hann hér stríði foringj-
aana og ðokksins, við óteljandi
örðugieika, svo og stjórnarskipun
þdrra og skoðusum á mörgum
tnáium. í bókinni eru allmargar
tnyndir, heimildir höf. góðar og
vel með þær farið og frágangur
hinn bezti.
í formála bókarinnar kveðst
höf. hafa ráðist í að skrifa hana
til þess að reyna að bæta úr van-
þekkingu manna á þessum hiut-
um öllum, tel eg það og eigi
nauðsynjalaust, því varla mun of-
sagt, að tslendingar séu flestum
Evrópuþjóðum ókunnari þessum
málum, en hins er eigi aðdyljast
að hvernig sem menn velta því
fyrir sér og hverja skoðun sem
menn annars hafa ura þessi mál,
«u þau það merkasía, sem nú
gerist í heirainum og áhrifamesta.
En bóktna tei eg svo vel ritaða,
sð leitun mun á annad, er lýsi og
skýri jafn vel þessa atburði alla
ALÞYÐOBLAÐÍÐ
og furðar mig hve miklu efni
höf. heíir komið i hana og þó er
hún prýðisvei skrifuð, máiið lip
urt, fjörugt og þróttmikið, en írá-
sögn skýr. Eg vænti þess, að
bókin verði kær alþýðu manna,
því að hún er hin eigulegasta,
en andstæðingum jafnaðarmanna
vil eg eigi síður ráða að lesa
hana, þvi að máltækið segir:
lærðu að þekkja óvin þinn", en
hitt munu aiiir sjá, sem hafa kynt
sér málið nokkuð, að þarna er
sagt gerla og rétt frá öltu. Vona
eg að bókin verði til þess, að
létta að nokkru af hindurvitna-
hulu þeirri, sem breiðat hefír yflr
þessa merku atburði f Rússlandi.
Höfundinum þakkir.
P. Hannesson.
Viðtal
vifl umsjóHarniann kirkjugarðsins.
Vér hittum hr. Felix Guðmunds-
son, umsjónarmann kirkjugarðsins,
að raáli f gær og spurðum hann
frétta úr utanför hans.
„Fóruð þér ekki aðallega utan
tii þess að kytma yður fyrirkomu-
lag og meðferð kirkjugarða?"
„Eg eyddi mestum þeim tfma,
5 vikum, sem eg dvaidi f Kaup-
mannahöfn, til þess að skoða þar
kirkjugarðana og kynna mér alia
tilhögun og starfrækslu þeirra,"
segir Felix,
„Og hvernig leist yður á þá?“
„Ágætlega. MaSur, sem ekki
heflr séð kirkjugarð nema á ís-
landi, getur ekki hugsað sér þann
mun, sem er á kirkjugörðum í
Kaupm.höfn og hér. Fimm kirkju-
garðarnir eru rekoir af bænum,
méð sérstöku reikningshaldi og
tveir þeirra eru þeir stærstu og
veglegustu, vinna um 170 manns,
svo að segja að staðaldri við
þann stærsta. Þeir yfirumsjónar-
menn garðanna, sem eg uSsð:
við, voru á eitt sáttir um það, að
það væri allra híuta vegna heppi-
iegast, að bærinn ræki þá. Með
því væri trygging fengin íyrir því
að þeit sem við þá skiftu fengju
verkið gert fyrir sannvirði og
jafnframt vel gert.“
Felix hefir með sér firain öll
af bókum, myndum og upplýs-
ingum, sem hann ætlar síðar að
vinna úr. „Haflð þér hugsað yð°
ur hvað fyrst og fremst þarf hér
að gera til þess að kotna kirkju-
garðinum 'i sæmiiegt lag?“
Þessu svarar Felix með því að
sýna oss eftirfarandi kafla úr ræðu
er hann fiutti á safn&ðarfundi á
sunnudaginn:
„Það sem fyrst og fremst þarf
að gera er þetta: Fá garðinn
verndaðan fyrir því vatni sem að
honum sækir, Ijúka því sem ógert
er af uppfyllingu og öðru i nýja
garðinum, fá laglega kapellu úr
steiui reista á hepptlegum stað í
garðinum, þetta þrent er eg nú
hefi nefnt ber kirkjueigunda, þ. e.
landinu, að gera, og við verðum
að krefjast þess, að það sé gert
hið fyrsta. Þegar það er gert eig-
um við að byrja að pianta á
þeim stöðum er hægt er þær jurt-
ir og trjátegundir, sem reyozla er
fyrir að þrífast. Þá eigum við að
koma föstu skipulagi á í garðin-
um og láta alt það seai unnið er
innan garðs fara fram undir sömu
stjórn. Þá eigum við að vinna að
þvl, að það sem fólk kostar tii
að prýða legstaði íramliðinna sé
laglegt, en sem íburðarminst, og
reyna að bjargast sem mest við
það sem náttúran sjálf getur til
lagt, þ. e. blóiöin; og vinna ein-
dregið á móti grafhvelfingmn,
stemgröfum eða trjáiögðum gröf-
um. Það er reynzla fengin fyrir
því, að slíkt er óheppilégt bæði
frá heilbrigðislegu sjónarmiði og
með tilliti til fegurðar, og þvf aðeias
fé serai kastað er á giæ. En það
sem við þurfum umfram alt að
leggja kapp á, er að kenna öllum
að ganga sómasamlega um garð-
ian. Við verðum að uppræta þann
strákskap, sem Iýst hefir sér stund-
um i skemdum og óþrifnaði. Tii
þess viljum við fá f lið með okk
ur blöðin, skólana, félögin, iands-
lög og lögregluna og linna ekki
fyr en yfir lýkur.
Kostnaður sá er af þessu mundi
leiða mundi fljótt fást borgaður,
ef bæjarfélagið ræki garflinn fram-
vegis með sérreikningi.*
Að iokum bað Felix oss að
birta eftirfarandi reglur, sem fest-
ar verða upp í kirkjugarðinum
næstu daga, og brýna fyrir fólki
að breyta eítir þeim í öllu:
1. Kirkjugarðurinn er opinh:
nóvember—fébrúar kl, io árdegis
til 3 sífldegls, marz-~apríl kl. 10