Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.1983, Blaðsíða 20

20
DV. MÁNUDAGUR 28. MARS1983.
| Eríc Clapton—Money And Cigarettes: |
SNILUNGUR LÆTUR
í SÉR HEYRA
Sprett úr spori
Fjarlægöin gerir fjöllin blá og
mennina mikla segir máltækið; þetta
veit Bob Seger giska vel og skírir
nýjustu plötu sína: The Distance
(Fjarlægöin). Einhverjir gárungar
höföu raunar spaugaö meö máltækið
og sagt: fjarlægöin gerir fjöllin blá og
langt til Húsavíkur. Enn lengra er þó
til Detroit þar sem Bob Seger sleit
barnsskónum og puðaöi árum saman
viö aö hasla sér völl í rokki og róli.
Svo nafntogaöur er Bob Seger í dag
að mönnum gleymist ef til vill að hann
átti í mörg ár erfitt uppdráttar, haföi
gefið út einar átta breiöskífur áöur en
áhangendur rokksins utan Detroit
höföu af honum spurnir. Live Bullet
(1976) gerði gæfumuninn og allar götur
síðan hefur Bob Seger veriö aö treysta
sig í sessi sem einn besti rokkari
Bandaríkjanna, nánast aöeins í
samkeppni viö Bruce Springsteen.
Hafi síðasta breiöskífa Segers,
Against The Wind, sýnt einhver
veikleikamerki er engum blööum um
þaö aö fletta aö á þessari nýju plötu er
kappinn kominn í sitt gamla form; hér
eru rokksöngvar einsog þeir gerast
bestir og ballöður í hæsta gæöaflokkL
Ýmsir álíta aö Bob Seger sé ööru
fremur gefinn fyrir baliööur — mörg
NÝJAR
PLÖTUR
vinsæl lög hans á síðustu árum hafa
veriö í rólegri kantinum — en Seger er
þó fyrst og fremst rokkari og þessi
plata færir okkur sönnur á því aö fáir
standast honum snúning þegar hann er
í essinu sínu. Eg nefni sérstaklega tvö
afbragöslög: „HouseBehind AHouse”
Hetjugítarleikarinn Eric Clapton
hefur á sínum langa ferli átt aödáun
mína sem tónlistarmaður. Hann hefur
komist heill í gegnum allar þær
tónlistarbreytingar í poppinu sem
oröið hafa síðan hann tók sín fyrstu
gítarsólómeðYardbirds 1963.
Þótt gítarleikur hans hafi aö því er
ég held náö hæst meö súpertríóinu
Cream, þar sem villt og óhefluö sóló
hans heilluðu alla heimsbyggö, er ekki
síöur gaman að hlusta á hann i dag,
þótt lítið fari fyrir löngum sólóum,
heldur er fínpússaöur og agaður gítar-
leikur í fyrirrúmi. Og enginn gítarleik-
ari í poppinu hefur verið stældur eins
og „Makin’ „Thunderbirds”, hressileg
rokklög iðandi af stuöi og krafti og
hljómsveitin eins og hugurmanns!
The Distance er blanda af hröðum
lögum og rólegum. Af vögguvísunum
ber af iag Rodney Crowells, „Shame
On the Moon”, sem hefur verið við topp
bandaríska vinsældalistans uppá
síökastiö. Það minnir óneitanlega tals-
vert á „Fire Lake” af síðustu plötu
Segers, en annars viröist hann endur-
taka sig merkilega lítiö þegar tekið er
tillit til þess aö hann fer mjög troönar
slóöir. Hér er þaö ekki nýstárleikinn
sem gildir heldur tilfinningin fyrir
rokkinu og hæfileikinn til aö koma
þeirri tilfinningu til hlustandans; Bob
Seger fær hæstu einkunn fyrir hvort
tveggja.
Þó eru það helst ballöðurnar sem
draga úr gæðum plötunnar, „Coming
Home” er til að mynda óttalegt voi,
ekkisatt?
Engu aö síður er mikill fengur að
The Distance og Bob Seger er ótvírætt í
rokk&ról landsliði Bandaríkjanna
meö Bruce Springsteen, J. Geils Band
og John Cougar; þaö er jafnvel
mikiö og meistari Clapton.
En þrátt fyrir mikla velgengni
tónlistarlega séð hefur líf hans ekki
veriö neinn dans á rósum. Þaö er á
allra vitoröi aö hann var á tímabili
langt leiddur af heróínneyslu, en hafði
sig upp úr þvi volæði af mikilli hörku
með aðstoö góöra vina.
Það má skipta ferli Eric Claptons í
plötubransanum í tvennt. Sá fyrri
endar þegar Clapton ásamt vinum
sínum gaf út plötuna Eric Clapton’s
Rainbow Concert sem átti aö vera
endurreisnarplata fyrir hann, en sú
sæla stóö stutt þvi aö hann sökkti sér
strax afturí heróínneyslu.
bob seger
spurning hvort hann yröi ekki gerður
að fyrirliða með soddan kjörgrip eins
og Fjarlæögina.
-Gsal
Hiö raunverulega endurreisnartíma-
bil byrjar svo meö plötunni 461 Ocean
Boulevard sem kom út 1975. Hún hlaut
strax frábærar viötökur og kom í ljós
aö aðdáendur hans voru ekki búnir aö
gleyma hetjunni sinni. Síöan hafa
komið út nokkrar plötur meö honum,
sem aö vísu eru misjafnar aö gæðum,
síöast Another Ticket fyrir rúmum
tveimárum.
Nýjasta afkvæmi Eric Claptons
hefur nú litið dagsins ljós og nefnist
platan Money and Cigarettes og er þar
um aö ræöa virkilega góða plötu þar
sem Clapton leikur viö hvern sinn
fingur, allt í senn söngvari, lagasmiöur
og ekki síst gítarleikari. Þaö er nokkur
munur á Another Ticket og Money And
Cigarettes, þótt ekki liggi þaö í
gæðamati að minum dómi heldur í
gerð laganna. Another Ticket hefur
rólegra yfirbragð og er blúsaðri. Hélt
ég eftir hlustun á henni aö hann væri á
bakaleið til þess tíma þegar hann lék
með John Mayalls Bluesbreakers og
var í raun alveg sáttur viö þaö þvi aö
betri bluesgítarieikari en Eric Clapton
er vandfundinn. En svo var ekki því að
á Money And Cigarettes er að finna
rokkaðri tónlist og í heild er hún jafn-
betri en Another Ticket.
Þaö er valinn maöur á hverju
hljóöfæri sem aöstoöar Clapton á plöt-
unni. Ber þar fyrst aö nefna
gítarleikarann Albert Lee sem þrátt
fyrir litla frægð er meöal bestu og
virtustu gítarleikaranna. Einnig
aöstoöar á gítar Ry Cooder ásamt
Donald „Duck” Dunn á bassa og
Roger Hawkins á trommur.
Það er erfitt aö gera upp á milli laga
á Money And Cigarettes. Allt eru þetta
fyrsta klassa lög og úrvinnslan á þeim
frábær og hefur Eric Clapton samið
sex lög af tíu. Money And Cigarettes er
léttrokkuð plata eins og þær gerast
bestar og ættu allir unnendur þess
konar tónlistar að verða sér úti um
eintak. HK.
AMPLIFIER: A-08
TUNER: T-08/T-08L
TURNTABLE: CP-1027FT
Super Servo and quartz synthesized tuning add extra value to this
selection of components
CASSETTE DECK: TA-2025
SPEAKER SYSTEM: S-660
RACK: CB-88A
GRAPHIC EQUALIZER: EO-08
|BelleStars: |
Stuðplata
útígegn
Þaö telst víst ekki lengur til sér-
stakra tiðinda er kvennahljómsveit
sendir frá sér hljómplötu. Er þaö aö
sjálfsögöu vel. BelleStars heitir breskt
kvennaband, skipaö sjö stúlkum.
Hafa þær nú sent frá sér sína fyrstu
breiðskífu sem heitir einfaldlega Belle
Stars.
Stúlkurnar sjö eru Jenny McKeown,
söngur, Sarah-Jane Owen, sólógítar,.
Stella Barker, ryþmagítar, Clare
Hirst, saxófónn og hljómborð, Miranda
Joyce, saxófónn, Lesley Shone, bassi,
og J udy Parsons, trommur.
Á þessari fyrstu breiöskifu Belle
Stars eru 12 lög, þar af helmingur eftir
liðskonur hljómsveitarinnar. Meöal
þeirra er dægurflugan Sign Of The
Times. önnur lög eru úr ýmsum
áttum. Má nefna gamla hitlagið (frá
1963) Mockingbird og The Snake sem
er eftir Oscar Brown Jr. er löngum
hefur veriö kenndur viö djass og fönk.
Og þaö er einmitt nýja fönklínan, sem
Mezzoforte styöst við í Bretlandi þessa
dagana, sem Belle Stars fylgja. Þó ber
aö varast að bera saman Mezzo og
stúikumar sem hér er fjailað um.
Músík stúlknanna er miklum mun létt-
ari á allan máta. Þar er danstakturinn
ávallt í fyrirrúmi. Þaö sem kom mér
mest á óvart er hve þær eru fundvísar
á skemmtilegar melódíur sem þær út-
færa oft á sérstaklega skemmtilegan
máta. Aö mínu mati em mörg laganna
vel fallin til að slá í gegn engu síður en
SOTT eöa Clap Song sem aliir muna
eftir. Lögin eru sannast sagna jöfn og
góð.
Otsetningamar em hins vegar
einkar heföbundnar. Mikið er lagt upp
úr söngnum, enda McKeown góö sem
slík. Bakraddir koma mikiö viö sögu,
kannski einum of mikiö fyrir minn
smekk og ásláttarhljóðfæri einnig.
Hljóöfærin em því aðeins til undirleiks
og sólóar koma lítt viö sögu. Belle
Stars er auðsjánlega góð heild þar sem
engin sker sig vemlega úr. Þaö heföi
óneitanlega verið gaman að heyra eins
og einn saxsóló þar sem tveir slíkir
blásarar eru meöal stúlknanna sjö. En
því er ekki aö heilsa.
Belle Stars er plata/hljómsveit sem
vel er fallin til aö halda uppi fjöri á
dansgólfum. Danstaktur fylgir hverju
lagi. Yfirleitt fönkaöur en stundum
bregður fyrir þessu vinsæla „tropical
sound”, svosem í upphafi b-hliöar, og
nýrómantíkin er aldrei langt undan.
Semsagt — þetta er góö stuöplata
sem kemur mönnum áreiðanlega í gott
skap séu þeir á annaö borö fyrir hressa
og melódiska danstónlist. En varast
ber að láta plötuna liggja of lengi á
fóninumíeinu.
-TT.