Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.1983, Blaðsíða 12

12
DV. MIÐVIKUDAGUR 30. MARS1983.
DAGBLAÐIÐ-VÍSJR 1

Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stiómarformaflurog útgáfustióri: SVEINN R. EYJÓLFSSON.'
Framkvæmdastjóriogútgáfustióri: HÖRÐUR EINARSSON.
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM.
Aöstoöarritstjóri: HAUKUR HELGASON.
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON.
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON.
Ritstjóm: SÍÐUMÚLA12—14. SÍMI84611. Auglýsingar: SÍÐUMÚLA33. SÍMI27022.
Afgreiðsla,áskriftir,smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI ll.SÍMI 27022.
Sími ritstiórnar: 86611.
Setning, umbrot, mynda-og plötugerð: HILMIR HF„ SÍDUMÚLA12. Prentun:
ÁRVAKUR HF., SKEIFUNNI 19.
Áskriftarverð á mánuöi 180 kr. Verö í lausasölu 15 kr. Helgarblað 18 kr.
Verkefni kirkjunnar
Páskarnir eru fyrir flesta annaö lengsta frí ársins á
eftir sumarleyfi. Tugþúsundir Islendinga veröa á faralds-
fæti. Fólk lyftir sér upp, iðkar íþróttir og fagnar nálægö
vorsins og lengri degi. Kannski hættir mönnum til aö
gleyma inntaki hátíðarinnar, hvers vegna menn fá þetta
langa leyfi.
Upplyfting er af hinu góöa í sjálfu sér, en hún ætti að
vera meö hófi. Kirkjan heyr stööuga baráttu fyrir því, aö
hinn veraldlegi þáttur hátíða kafkeyri ekki hinn andlega.
Þetta gildir um jólin, og það á ekki síður viö um páska og
fermingarnar um þessar mundir. Kirkjan þarf aö rísa
gegn óhófinu og íburðinum. Inntak kristindóms, svo sem
friöur og kærleikur, eiga við ramman reip aö draga. Um
þessar mundir munu margar fjölskyldur leggja í meiri
íburð en þær geta undir risið vegna fermingarveizlna og
-gjafa. Margir munu leggja mikið upp úr ofgnótt í mat og
drykk. I þessu efni er ekki viö seljendur varanna aö
sakast, eða hver vill banna þeim að kynna, hvað þeir hafa
á boöstólum? Kirkjan þarf að sækja lengra til sigurs. Hún
þarf beinlínis að breyta tíðarandanum, almenningsvið-
horfinu.
Öll vitum við raunar, hve mikla þörf við höfum fyrir
boðskap kristinnar trúar einmitt um þessar mundir.
Öttinn við tortímingu vegna kjarnorkustyrjaldar fer vax-
andi. Daglega sjáum við af fréttum hættumerkin í
þessum efnum. I friðarbaráttu er eðlilegt, að margir van-
treysti stjórnmálamönnum. Hvert eiga menn þá að leita?
Kirkjunnar mönnum er vafalaust best treystandi til
heiðarlegrar og raunsærrar baráttu fyrir friði.
I þessu efni bíður mikið starf kirkjunnar. Þar á hún
einnig góð tækifæri til að safna þúsundunum undir sitt
merki.
Kærleiksboðskapur kirkjunnar á erindi til okkar allra.
Einmitt á helgidögum gefst óvenju gott tækifæri og tóm
til að treysta bönd vináttu og kærleika. Fjölskyldur og
vinir koma saman. Unnt er að vinna upp ýmislegt, sem
farizt hefur fyrir í önn dagsins hjá hinni sívinnandi
íslenzku þjóð.
Við höfum mörgum öðrum fremur brýna þörf fyrir
slíkt. Málum er þannig komið, að flestir karlar og konur
vinna úti, oft erfiðan og langan vinnudag. Sumpart er
þetta til komið vegna brýnnar nauðsynjar, tekjurnar eru
ekki meiri en þetta. Sumpart höfum við gengið of langt í
lífskjaragræðgi og kunnum fótum okkar ekki forráð. Hér
vinna flestir yfirvinnu, sem ekki tíðkast í sama mæli í
nálægum löndum. Því meiri ástæða er til' að vanda sig,
þegar við stöldrum við, og láta hin góðu tækifæri til að
treysta vináttuböndin ekki fram hjá okkur fara.
Við njótum á hinn bóginn kosta fámennisins. Einstakl-
ingurinn hverfur hér ekki í fjöldann að sama skapi og
víðast hvar. En yfir okkur dynur tölvuöld, hraðar tækni-
legar framfarir og vaxandi þéttbýli. Þá verður hverjum
einstaklingi enn ljósari smæð sín.
Við væntum þess, að kirkjan hjálpi okkur að mæta
þessum vanda, hún bjóöi okkur kosti, sem eyða í
einhverju þeim hættum, sem á veginum verða. Við höfum
á seinni hluta tuttugustu aldar jafnmikla þörf og áður var
fyrir trú á guð og leiðsögn kirkjunnar. Að sumu leyti er
þörf okkar brýnni en fyrri kynslóða.
Kirkjunnar bíða sem jafnan feiknamikil verkefni. Hér
hafa aðeins verið nefnd nokkur.
DV óskar öllum landsmönnum gieðilegra páska.
Haukur Helgason.
OLAFUR RAGNAR
0G ÍHALOIÐ
Olafur Ragnar skrifar grein í DV
sl. miövikudag sem er hugleiðingar
um stjómarmyndun eftir kosningar.
Fer hann heldur betur frjálslega
með túlkun á ræðu, sem ég flutti í
þinglokin um þá tillögu Alþýðu-
bandalags, Alþýðuflokks og sjálf-
stæðismanna í stjórnarandstööu að
kalla saman þing strax aö loknum
kosningum, auðvitað til að keyra
stjómarskrárbreytingu í gegn og
stofna til kosninga í júlímánuði. Þar
sem hann kemur víða viö vildi ég
ræöa höfuöþætti þeirra mála hér á
eftir.
Samdráttur
Pólitískur samdráttur Alþýðu-
bandalags, Alþýðuflokks og Sjálf-
stæöisflokks hefir verið mjög áber-
Tómas Árnason
Hin alþjóölega efnahagskreppa, sú
versta síðan 1930, ásamt stórfelldum
samdrætti í þjóðarframleiðslu,
óraunhæfum kjarasamningum og
kjarkleysi Alþýðubandalagsins hefir
valdið aukinni verðbólgu á síðustu
mánuðum, en verðbólgan veröur á
þessu ári 60—70% aö mati Þjóðhags-
stofnunar.
Veröbólgan stofnar atvinnurekstri
í hættu og eykur líkur á ótryggri at-
vinnu. Full atvinna hefur verið besti
árangur þessarar ríkisstjómar.
Sterkst/órn
Olafur Ragnar segir í umræddri
grein, að ég hafi talið þörf á sterkri
ríkisstjóm eftir kosningar til að taka
á efnahagsmálunum.
Það er rétt, að ég sagði þetta í
Framsókn vill
íhaldsstióm
— aftur Ólaf og Geir
A síðustu vikum hefur komið skyrt
í liós, að ^Framsóknarflokkurinn
ætlar sér að loknum kosningum ab
mynda samstjórn með Sjalfstæðis-
flokknum. Ráðherrar Framsóknar-
flokksins hafa krafist þess, að nkis-
. stjóm Gunnars segói strax af ser að
| loknum kosningum. Síðan yrði hafist
handa um að mynda „sterka stjorn ,
en slík nafngift hefur í Framsoknar-
herbúðunum löngum venð notuð yfir
samst jórn þeirra og íhaldsins.
Á Alþingi hafa þingmenn Fram-
sóknarflokksins hvað eftir annað
»ð mynda ' fl “nn
Það ér hins vegar mikil spumrng,
hvort félagshyggjufólk og vinstri
menn, unnendur efnahagslegs sjalf-
stæðis og þjóðlegrar reLsnar, sem
stutt hafa Framsóknarflokkinn a
undanfömum árum, vllj® ve‘ta
forystunni Uðsinni í þessan bónorðs-
för.
Fvrsta tilboö: Kjaia-
skerðingarfrumvarpiö
Þessi nýja opinbera bónorteKr
Framsóknarflokkstns { ^.
.....- a MþingJ|||
tilhugalifið við Framsóknarflokkinn
virtist enn um sinn vera nol*Wt j
feimnismál í Geirs-herbuðmum . i
Matthíasarnir voru þvi kallaðu- fral
nefndarstörfum eftir fáeina daga.l
MorgunWaðið tilkynnti framsóknar-1
ráðherrunum, að þingmenn Sjalf-
stæðisflokksins væru að sinm ekk 1
rriðubúnir til að hjálpa þeim með i
frumvarpið. Það væri betra að biða I
mefsUkt þar til eft. kosmngar I
Ákafi Framsóknar var hins ve6akl
s^kur, að hún taldi nauðsynlegt, aðl
samstarfsvilja sim^a&^jfltiil
andi í stjórnarandstöðu í vetur. Hann
hófst með ákafri samstööu um breyt-
ingu á stjómarskránni. Þótt Fram-
sóknarflokkurinn tæki þátt í um-
ræðum fór ekki á milli mála að þrí-
flokkarnir höfðu myndað bandalag í
málinu. Þetta kom þó ennþá betur
fram, þegar þeir stóðu að dæmalaus-
um fiutningi tillögu um að Alþingi
samþykkti að kalla Alþingi saman
eftir kosningar. Stjórnarskráin seg-
ir: ..Forsetistefnirsaman Alþingiár
hvert og ákveður hvenær því skuli
slitið ...” I slíku grandvallarmáli
sem stjómarskrármálinu er það
einsdæmi að flokkar í ríkisstjóm
semji við stjórnarandstöðuna um
meðferð málsins. Þetta gerði
Alþýöubandalagið og Olafur Ragnar
var potturinn og pannan í þessu.
Gengu þeir nafnar, þingflokksfor-
menn, um sali Alþingis sem pólitískt
kærustupar.
Alþýðubandalagið og stjómarand-
staðan tóku höndum saman um að
stöðva vísitölufrumvarpið, sem gat
afstýrt verðbólguflóði 1. mars sl.
Einnig voru þessir aðilar samtaka
um að leggjast gegn niöurgreiðslum
um sinn til viðnáms verðbólgu. Það
er öllum ljóst, að ef Alþýðubanda-
lagið vildi ráða því hvenær þing
kæmi saman eftir kosningar varð
það að skapa nýjan forsætisráðherra
sem gerir tillögu til forseta. Lengst
af öilum alþýðubandalagsmönnum í
þessum málum gekk einmitt Olafur
Ragnar.
Efnahagsmálin og
Alþýðubandalagið
Niðurtalning verðbólgu á átta
mánuðum ársins 1981 lækkaði verð-
bólgu úr 60% niöur í 40%. Þá „punkt-
eraði” Alþýðubandalagið og vildi
ekki haldaniðurtainingunniáfram.
Sama geröist með vísitölufrum-
varpið, þrátt fyrir samninga og að
það mál var liður í margþættum ráð-
stöfunum frá því í ágúst sl., svo sem
lágia unabótum og lengingu orlofs.
Alþýðubandalagiö léöi heldur ekki
máls á að beita niðurgreiðslum fram
yfir kosningar. Framsóknarflokkur-
inn taldi skynsamlegt að samþykkja
fyrst vísitölufrumvaipið og beita svo
niðurgreiðslum 1. apríl nk. til við-
náms gegn verðbólgu.
þingræðu, án þess aö víkja einu orði
að því hvemig slík stjórn ætti að
vera. Væntanlega fer það eftir úrslit-
um kosninganna h vemig mál skipast
þá. En hvaö vill Olafur? Vill hann
sterka stjóm eða e.t.v. veika stjórn?
Það blandast áreiðanlega engum
hugur umnauðsyn efnahagsaðgerða,
þegar að loknum kosningum.
Efnahagsaðgerðir þoia
ekkibið
Ágreiningurinn milli Framsóknar-
flokksins og hinna flokkanna er ekki
um það, hvenær þing verði kallað
saman, heldur um það að strax eftir
kosningar n jóti það forgangs að taka
á efnahags- og atvinnumálum en
stjómarskrárbreytingin verði látin
bíða. Við teljum nauðsynlegra að
sinna efnahagsmálunum fyrst og
síöan geta menn fjölgað þingmönn-
um um þrjá. Þríflokkarnir vilja
kalla þing saman strax eftir kosning-
ar til að fjalla um stjómarskrár-
breytinguna og láta kjósa aftur í júlí-
mánuði. Þá yrði ekki tekið á efna-
hags- og atvinnumálum fyrr en með
haustinu, en slíkur dráttur er stór-
hættulegur. En til aö svo geti orðið
verða þeir væntanlega að mynda
stjórn eftir kosningar.
Hver veit, nema þeir hafi þegar
ákveðið það, og gert um það leyni-
samkomulag. Sameiginleg tillaga
þeirra um meðferð stjómarskrár-
breytingarinnar bendir vissulega til
Tómas Ámason
viðskiptaráðherra.
A „Gengu þeir nafnar, þingflokksformenn-
imir, um sali Alþingis sem pólitískt
kærustupar..