Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.1983, Blaðsíða 30

42
DV, MIÐVIKUDAGUR 30. MARS1983.
FÉLAGSMÁLASTOFNUN
óskar eftir aö komast í samband viö fjölskyldu
sem getur tekið aö sér barn á skólaaldri 5 daga
vikunnar til lengri tíma. Upplýsingar í síma
74544.
Kaffiboð fyrir
t VBf ö -o Q ^ g lc Iðjufélaga
65 ára og eldri veröur í Súlnasal Hótel Sögu sunnudaginn 10.
apríl kl. 15.
Miðar veröa afhentir á skrifstofu félagsins, Skólavöröustíg 16.
IÐJA, FÉLAG
VERKSMIÐJUFÓLKS.
Laus staða
Lektorsstaða í íslenskum bókmentum við heimspekideild Há-
skóla íslands er laus til umsóknar.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna ríkisins.
Umsóknir ásamt rækilegri skýrslu um vísindastörf umsækj-
enda, ritsmíðar og rannsóknir, svo og námsferil og störf, skulu
sendar menntamálaráðuneytinu, Hverfisgötu 6, 101 Reykja-
vík, fyrir 18. apríl nk.
Um er að ræða sömu stöðu og auglýst var með auglýsingu
dags. 18. þ.m., sem lektorsstaða í bókmenntum við heimspeki-
deild Háskóla íslands.
MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ
28. mars 1983.
AUGLÝSING
um rannsóknastyrki frá J.E.Fogarty
International Research Foundation
J.E.Fogarty-stofnunin í Bandaríkjunum býður fram styrki
handa erlendum vísindamönnum til rannsóknastarfa við
vísindastofnanir í Bandaríkjunum. Styrkir þessir eru boðnir
fram á alþjóðavettvangi til rannsókna á sviði læknisfræði eða
skyldra greina (biomedical scíence). Hver styrkur er veittur
til 6 mánaða eða 1 árs á skólaárinu 1984—85.
Til þess að eiga möguleika á styrkveitingu þurfa um-
sækjendur að leggja fram rannsóknaáætlun í samráði viö
stofnun þá í Bandaríkjunum sem þeir hyggjast starfa við.
Umsóknareyðublöð og nánari upplýsingar um styrki þessa
fást í menntamálaráðuneytinu. — Umsóknir þurfa að hafa
borist menntamálaráðuneytinu, Hverfisgötu 6,101 Reykjavík,
fyrir 20. juli nk. MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ,
24. mars 1983.
BRÆÐ RAFÉLAG S DÓMKIRKJUNNAR
íDómkirkjunni i Reykjavtk
Skírdag 31. mars 1983 kl. 20.30
í umsjá KFUM og K.
ORGEL
Marlin Hunger Friðriksson, dómorganisú.
ÁVARP
Séra Pónr Stephensen, Dómktrkjuprestur.
PAÐ BYRJAÐI í DÓMKIRKJUNNI.
Sigurður Pálsson, form. KFUM í Reykjavik.
FANSÖNGUR
Jóhanna G. Möller
með undirleik Martins H. Friðrikssonar.
ÚR FÖSTURÆÐU
\ejtir séra Friðrik Friðriksson, sem flutt var í Dómkirkjunni á jöstu /930.
Lesari Einar Th. Magnússun.
ALT ARISGANGA
SÁLMUR
Son Cuðs ertu með sunni.
Menning Menning Menning
JASSTÓNLEIKAR í IMINN-
INGU GUNNARS ORMSLEV
Jasstónleikar í minningu Gunnars Ormslev I
Gamla bíói 22. mars.
Hinn tuttugasta og annan mars á
þessu ári hefði Gunnar Ormslev
orðið fimmtíu og fimm ára. Eins og
öllum mun kunnugt er Gunnar
Ormslev ekki lengur meðal vor, en á
fæðingardegi hans efndi Jazzvakn-
ing til minningartónleika um hinn
látna snilling.
Tónleikamir hófust með leik Stór-
hljómsveitar Tónlistarskóla FlH.
Emie nokkur Wilkins hefur tekið
þeim tak að undanfömu og árangur-
inn gat að heyra. Stórefnileg hljóm-
sveit með saxófónariðil sem ber af.
Nú þurfa markaðsráðendur, þ.e.a.s.
opinberir fjölmiðlar til heymar og
sjónar, að opna faðminn víða, því allt
stefnir í að hægt verði að halda úti
stöðugri stórhljómsveit og fátt getur
útvarp og sjónvarp keypt betra sem
afþreyingarefni en stórhljómsveitar-
leik-
Big band áttatíuogeitt tók því næst
við. Einstakir spilarar flutu á rútín-
unni, en í heildina tekið reyndist
skólahljómsveitin snöggtum betur
saman hnoðuð. Er það að vonum, því
það er svipað með ræktun big-banda
og golfvalla, þar gildir gamia skoska
aðferðin — rækta af alúð í „tvö
hundruð ár” og spila síðan. Víst er
þó, að fengi „áttatíuogeitt” fastan
starfsgmndvöll, yrði úr því á
skömmum tíma dúndurhljómsveit.
Jassinn á Islandi býr við söngvara-
fæð. Þó bera sumir fremstu dægur-
söngvaranna og einstaka skólaður
söngvari það við aö raula jass, en
það fer ekki hátt. Oktavía Stefáns-
dóttir var byrjuð að syngja sveifl-
andi melódíur um það bil er hún lauk
við leikmenntun sína. Hún gerir
GunnarOrmslev.
margt laglega, en mætti leggja
meira upp úr sjálfstæði í stíl í stað
þess aö láta uppáhaldssöngkonu sína
skína í gegnum söng sinn.
Að flytja jassinn
inn í kirkjuna
Hápunktur dagskrárinnar var
opinber írumflutningur Að leiks-
lokum, jasssónötu Gunnars Reynis
Sveinssonar, saminni í minningu
Gunnars Ormslev. Varla er hægt
aö sýna minningu snillingsins meiri
sóma en með svo frábærum saxófón-
leik Sigurðar Flosasonar. Nú voru
félagarnir með á nótunum, en voru
það hreint ekki við óopinberan frum-
flutning nokkrmn dögum áður og
gerðu þeir Sigurði þá bjamargreiöa.
Sónata Gunnars Reynis f lokkast með
annarri trúarlegri tónlist hans og
fáum lætur betur en Gunnari Reyni
að flytja jassinn inn í íslenska kirkju-
list'.
Guömundur Ingólfsson og Reykja-
víkurtríó hans lék nokkrar góðar
rispur og í lokin bættust Bjöm Thor-
oddsen, Ernie Wilkins og Rúnar
Georgsson við. Áttu menn nú von á
urrandi jam-session. Fyrir ein-
hverra hluta sakir hljóp neistinn
aldrei í púðrið svo aö ekki varö af
þeirri höggorrustu, sem ég vil meina
að flestir hafi vænst. En jammið var
svosem ágætt þótt saklaust væri.
-EM.
Joseph Ognibene. Alexander Oliver. Nicolas Braithwait.
FRÁBÆR BRITTEN-TÚLKUN
Tónleikar Sinfóníuhljómsveitar íslands i Há-
skólabíói 24. mars.
Stjórnandi: Nicolas Braithwait.
Einsöngvari: Alexander Oliver.
Einleikari á horn: Joseph Ognibene.
Efnisskrá: Wolfgang Amadeus Mozart:
Forleikur að Don Giovanni; Benjamin Britten:
Serenade fyrir tenór, horn og strengi op. 31, og
Les llluminations fyrír tenór og strengi, op 18;
Alexander Borodin: Polovetsadansar.
Einhverjum vandræðum virtust
þeir sinfóníumenn hafa lent í við
undirbúning tónleikanna. Þegar til
kastanna kom var bæði búiö aö
skipta um söngvara og verk á efnis-
skránni. En hvort vandræöin urðu til
minnsta skaða að lokum er mér til
efs.
Eg get að vísu ekki sagst hafa
orðið stórhrifinn af meðferðinni á
Don Giovanni forieiknum. Hljóm-
sveitin okkar hefur fyrr spilað hann
betur. Nú var hann klára skylduverk
og ekki of mikið í hann lagt.
Einungis snillinga
meðfæri
En svo kom að Serenöðu Brittens.
Alexander Oliver er frábær söngvari
og virtist næsta lítið hafa fyrir sínu
erfiða hlutverki. Og ekki var horn-
leikur Josephs Suonabene- Ognibene
síðri. Formáli og eftirmáli serenöð-
unnar skulu leiknir á stopphorn, þ.e.
náttúruhorn sem enga ventla hefur
og því verður hornistinn að brúa bilið
milii náttúrutónanna með flóknu og
erfiðu samspili blástursstyrks og
handarinnar inni í bjöllu hornsins.
Svo erfið er þessi blásturstækni, að
talið var á sinni tíð þriggja til fimm
ára nám að læra að blása hálftóna-
skrefin neðan við náttúrutónana.
Tónheldni nútímahljóðfærisins fyrir-
finnst ekki og nú er það ekki á færi
annarra en snillinga að blása á
stopphorn af einhverju viti, snillinga
á borð við sólóhomleikarann í hljóm-
sveitinni okkar.
Himnasending
Eitt sinn heyrði ég lærðan bók-
menntafræöing segja að Les Dlu-
Tónlist
Eyjólfur Melsted
minations væru einhver hugguleg-
asta della, sem ort hefði verið, og
raunar fáum öðrum en Rimbaud
fært að yrkja þannig svo vel væri. Sá
tónbúningur sem Britten ljær þeim
eru dýrindis klæði. Líkt og í flestum
söngverka hans þýðir lítið fyrir
miðlungsmenn að belgja sig, þau eru
aðeins góðsöngvara meöfæri. En aö
menn fari jafnléttilega meö
„Illúmínasjónirnar” og þessi skoski
töframaður, eru hreinar undantekn-
ingar. Það var sannkölluö himna-
sending aö fá þennan makalausa
tenór hingað.
Hespað af
Það heitir að hespa hlutina af, að
spila Polovetsadansana eins og
hljómsveitin okkar spilaði þá undir
stjórn Nicolas Braithwait (Og var
kannski ekki skaðinn skeður).
Braithwait er hörku stjórnandi og
náði miklu út úr okkar fámenna
strengjaliði. öruggri stjórn hans,
frábæmm sólistum og góöri hljóm-
sveit ber að þakka frábæra Britten-
túlkun.
-EM.