Dagblaðið Vísir - DV - 01.12.1983, Side 43

BT: 'F’ÍMMTUtJAGUR 1! DESEMBER419tó:
;
43
DÆGRADVÖL
DÆGRADVÖL
DÆGRADVÖL
Eftir blakið fóru nokkrir kennarannm I stuttan körfubohtaleik fyrir okkur
Dægradvalarmenn. Hér stekkur Guðmundur upp og skömmu síðar var
boltinn i körfunni.
Árið 1957 kom Guðmundur Magnús-
son, rektor Háskóla íslands, heim í
jólafrí frá Svíþjóð. Hann hóf strax aö
spila körfubolta með Iþróttafélagi stú-
denta. Þegar hann svo hélt aftur út eft-
ir fríið hafði hann Reykjavíkur-
meistaratitil í körfuknattleik upp á
vasann.
Nú, 26 árum síðar, er Guömundur
enn að leika sér í körfuboltanum, spil-
ar með samkennurum sinum í há-
skólanum einu sinni í viku.
Fleiri íþróttir æfa þeir kennararnir,
því þrisvar í viku mæta þeir galvaskir í
leikfimi hjá Valdimar örnólfssyni.
Þegar hann er búinn að „pína” þá í
smátíma taka þeir til viö blakiö.
Hart barist i blakinu. Guðmundur reynir hér „smash". Þaö er Valdimar ömórisson, iþróttakennari hé-
skólans, sem er tH varnar.
Byrjaði í körfubotta í 3. bekk
MR
Við litum inn til kennaranna hjá
Valdimar síöastliöinn mánudag í
Iþróttahúsi Háskólans gagngert til að
ræöa við Guðmund um „körfubolta-
hobbíið”.
,JÉg byrjaði að æfa körfubolta í 3.
bekk MR og hef haft mjög gaman af
þessari íþrótt. Körfuboltinn er góð
aðferðtilaðfáútrás og félagsskap.”
Svo skemmtilega vill til aö Guð-
mundur hefur átt þátt i stofnun
tveggja körfuboltafélaga. Á mennta-
skólaárunum stofnaði hann, ásamt
fleiri félögum sínum, körfuknattleiks-
deild Ármanns og síðar átti hann eftir
að stofna félag úti í Svíþjóð, KFUM
Uppsala.
Atvikin höguðu því þó þannig að
hann æfði með IS í hvert skipti sem
hann kom heim í frí eftir að hann var
farinn að læra hagfræði úti í Svíþjóð.
Stofnaði körfuboftaféfagið
KFUM Uppsala
Guömundur sagöist hafa spilað
körfubolta mikið á fyrstu fimm árun-
um í Svíþjóð. „Við tókum okkur til,
nokkrir stúdentar í Uppsölum, og
stofnuðum körfuboltafélag, KFUM
Uppsala. Það var mikið spilaö, nánast
umallarhelgar.”
Ekki er hægt að segja annað en
Guðmundur og félagar hafi staöið sig
vel. Þeir byrjuðu í 4. deildinni og unnu
sig á nokkrum árum upp í 1. deildina.
Og nú er KFUM Uppsala þekkt körfu-
boltafélag íSvíþjóð.
„Mér fannst þetta þó orðið of mikil
keppni og ákvaö aö hætta í körfu-
boltanum og snúa mér að tennis.”
Guðmundur kom heim til Islands
árið 1968 og hóf þá kennslu við háskól-
ann. Hann fór fljótlega í leikfimina hjá
Valdimar og á þeim árum var ekki
betri mæting en það að þeir Valdimar
urðu oft að grípa til þess að spila tveir
badminton.
Kennarar úr öttum dettdum
sem koma
Annað er uppi á teningnum núna.
Kennaramir hafa sýnt leikfiminni sí-
fellt meiri áhuga. „Það er mjög góð
mæting hér. Kennarar úr öllum deild-
umsem koma.”
En það er ekki bara í körfubolta,
leikfimi og blaki sem Guðmundur hef-
ur látið til sín taka í frístundunum.
Hann hefur einnig verið i bridge og
skák og keppt í hvoru tveggja.
Sannarlega áhugasamur maður um
íþróttir hann Guðmundur Magnússon.
-JGH
Tilbúinn í loftið og verið að gera attt klirt.
„Eg varð strax mjög heillaður þegar
haun lýsti þessu fyrir mér og dreif mig
á námskeið um sumarið. Eg fór síðan
aftur sumariö eftir. Þetta voru 14 daga
námskeið og við vomm uppi á Sand-
skeiði allan tímann á meðan á nám-
skeiðunum stóð.”
„Ég hætti síðan í f jórtán, fimmtán ár
þegar ég fór í framhaldsnám. En
sumarið 1970 dreif ég mig í þetta
aftur.”
— En hvað er það í sviffluginu sem
er svona skemmtilegt?
„Það er í rauninni erfitt að lýsa þvL
Þaö er einhver gífurleg útrás sem
maöur fær við að svífa um. Þá finnst
mér stór hluti af hobbíinu að smíða sér
svifflugur.”
Garðar smíðaði eina slíka með kunn-
ingja sínum Birgi Johnsson.
„Hún var úr áli. Við smíðuðum hana
á tólf mánuðum og sumarið 1974 var
hún tilbúin. Hún hefur gert það mjög
gott, hefur góða flugeiginleika.”
Garðar keypti síðan aðra svifflugu
árið 1980. Sú er úr trefjaplasti og í
henni flýgur hann mest núna.
Síðastliðin sjö ár hefur Garðar verið
varaformaður Svifflugfélags Islands.
Við spyr jum hann út í félagslífið.
„Það er gott félagslíf hjá okkur, mik-
il samheldni. Menn hafa lagt ótrúlega
mikla sjálfboðaliösvinnu í að koma
upp góðri aðstööu á Sandskeiði. Og þú
mátt geta þess aö félagiö er öllum op-
ið.”
„Svifflugið er líka þannig sport að
það er ekki hægt aö stunda það nema
með öðrum. Fá til dæmis aöstoö við að
draga sig á loft og þess háttar.”
— En hvemig er Island sem svif-
flugland, ef þannig má að orði komast?
„Landið sjálft er mjög gott, en veðr-
áttan er léleg. Síöasta sumar var til
dæmis stundað svifflug frá Sandskeiði
íaöeins36daga.”
Garðar sagði að lokum að hann hefði
í hyggju á komandi sumri aö ljúka
gull-C-prófi, en það er yfirlandsflug,
alls þrjú hundruð kílómetrar.
„Þetta er markmiðið í augnablik-
inu.”
-JGH
Bergþóra Kristin búin að koma sér vel fyrir t oinni af sviffíugum Svrffíugfélags islands og ekkert annað
eftir að gera en koma sér á loft. DV-mynd GVA.
„Alin upp við þetta”
— segirdóttirin, Bergþóra Kristín
Er við fréttum að dóttir Garðars,
Bergþóra Kristín, væri einnig í svif-
fluginu fannst okkur útilokað annað en
rabba örlítið við hana um þessa dægra-
dvöl.
„Ég fór að fara með pabba upp á
Sandskeiö þegar ég var eitthvaö um 6
ára, þannig að þaö má segja að ég sé
alin upp við þetta sport.”
Bergþóra er 19 ára og lýkur
stúdentaprófi frá Flensborgarskólan-
um nú um jólin. Hún tók sólóprófið í
sviffluginu 15ára.
„Við voram um sjö til átta á svipuð-
um aldri sem lukum prófinu á sama
tíma. Kennslan byrjaði eftir vinnu á
daginn og það var flogið fram eftir
kvöldum.”
Þótt undarlegt kunni að virðast þá
sagöist Bergþóra hafa verið hrædd við
þetta í upphafi. „En hræöslan hvarf
smám saman og ég ákvaö að demba
mérútíþetta.”
Bergþóra er ein af þremur stúlkum
sem hafa flogið hérlendis mest undan-
farin ár. En hvers vegna svo fáar
stúlkur í svifflugi?
„Ætli þær haldi ekki flestar að þetta
eigi ekki við þær. En mér finnst að sem
flestar stúlkur ættu endilega að drífa
sig í svifflugið. Þetta er geysilega
skemmtilegt sport.”
Svo skemmtilega vildi til aö Berg-
þóra ætlaöi að „dimittera” með skóla-
systkinum sínum daginn eftir að
viðtahð fór f ram. Og búningamir?
Jú, bekkurinn hafði ákveðið að vera
klæddur sem leðurblökur. Hvort sú
sem svífur um fyrir ofan Sandskeiöið á
sumrin átti uppástunguna vitum við
ekki. ..
-JGH