Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1984, Qupperneq 14
iHfllHOM
HANDLYFTIVAGNAR
FYRIR 1500 OG 2500 KG
FYRIRLIGGJANDI
Skeljungsbúðin
Síðumúla33
simar 81722 og 38125
ITT Ideal Color 3304,
-íjárfesting í gæöum
á stórlækkuöu veröi.
ITT
Vegna sérsamninga viö
ITT verksmiöjurnar í
Vestur Þýskaíandi, hefur
okkur tekist að fá
takmarkaö magn af 20”
litasjónvörpum á
stórlækkuðu verði.
SKIPHOLTI 7 • SÍMAR 20080 8c 26800
DV. MÁNUDAGlJR I4'.'MAri9847'
Menning Menning Menning
Reynir Guðmundsson
tenór í Norræna húsinu
Tónloikar Reynis Guömundssonar tanórsöngv-
ara og ólafs Vignis Albertssonar, pianóleikara i
Norrœna húsinu 6. mai.
Á efnisskró: Sönglög og ariur eftir: Benedetto
Marcello, Giuseppe Torelli, Alessandro Scariatti,
Richard Strauss, Wolfgang Amadeus Mozart,
Georges Bizet, Giacomo Puccini, Sigfús Einars-
son, Pól Isólfsson, Soutullo Y Vert, Amadeo
Vrves, Henry E. Geehl, Chartes Marshal, Mana-
Reynir Guðmundsson hefur dvalið
langdvölum viö nám og störf vestur í
Ameríku og því að vonum lítið heyrst
frá honum hérlendis að undanfömu.
Raunar varla utan einu sinni að hann
söng með sinfóníunni við ágætan orðs-
tír. En nú er Reynir kominn heim til aö
syngja og söng í Norræna húsinu all-
fjölbreytta efnisskrá. I tíma allt frá
sautjándu aldar mönnum eins og Tor-
elli, Scarlatti og Marcello til
amerískra núlifandi höfunda með svo
ólíka náunga sem Mozart, Bizet, Pucc-
ini og Richard Strauss þar á milli auk
Sigfúsar Einarssonar og Páls Isólfs-
sonar. Að sínu leyti hafði söngskráin
yfir sér „westrænt” yfirbragð þar sem
slegið var á létta strengi í seinni
hlutanum.
Tónlist
Eyjólfur Melsted
Þjálfun og kunnátta
Reynir Guðmundsson hefur afar
geöþekka rödd sem hann beitir til
átaka án þess að grófleiki sé hafður
meö í farteskinu. Þjálfun og kunnátta
eru honum töm og bæta honum þaö upp
að hafa ekki meðfædda hæö eða skær-
leika. Hann valdi sér verkefni sem
honum hæfa afar vel. Aðeins einu sinni
skaut hann yfir markið. Það var í arí-
unni úr Töfraflautunni, Dein Bildnis ist
bezaubernd schön, en strax á eftir tók
hann Rósararíuna úr Carmen og bætti
heldur um betur. Á síðari hluta
átjándu aldar urðu fyrirbæri eins og
„zarzuela burlesca”, eða hvunndags-
söngleikurinn allvinsæi á Spáni, en
þokuðu fyrir „opera buffa” sem yfir
aUt flæddi á þeim tíma. Reynir söng
tvær rómönsur úr zarzuelum eftir Y
Vert og Vives, sem ásamt íslensku lög-
unum voru skemmtilegri hluti seinni-
partsins. I heild voru þetta skemmti-
legir tónleikar sem einkenndust af
vönduðum söng og góöri samvinnu
söngvaraogpíanóleikara. EM
Zucca.
Reynir Guðmundsson.
OG BANKAMALIN”
„UMIB -
I tilefni af fréttaklausu í DV 27.4.
um löglega framsetta tUlögu fyrir
aöalfund Iðnaðarbankans hf. um að
leggja niður hlutafélagið um bank-
ann á þeim forsendum, sem koma
fram í fréttinni; þykir mér rétt að
fara um þetta mál — og bankamál
almennt — nokkrum oröum.
TUlagan var löglega framsett tU
bankaráðs fyrir lokun bankans 16.
þ.m. og var henni dreift með
skýringum fyrir og á fundinum og er
hún var lesin upp áréttaði ég hana
meö nokkrum orðum og bjóst síðan
við leynilegri atkvæðagreiöslu, sem
tUlaga sem þessi ótvírætt krefst. I
staöinn flýtti fundarstjóri sér að
bera upp frávísunartiHögu og krafð-
ist tafarlausra handauppréttinga og
þótt meirihluti fundarmanna hefði
aUs ekki rétt upp hendumar, þá var
ég hins vegar einn er fundarstjóri
spurði hverjir væru á móti. Enda
skUjanlegt að menn vilji vera í náð-
inni hjá hinni fjölmennu „stjórn”
bankans og „stjórum”. Er í athugun
hvort þessi eindæma meðferð verður
kærð.
Aðeins ein af framsettum forsend-
um slitatiUögunnar ætti aö nægja til
að hlutafélaginu yrði slitið, þ.e.
ákvöröun ríkisstjórnarinnar, c/o
iönaðarmálaráöherra, að selja aUt
stofnhlutafé ríkissjóðs í IB, eða það
sem kaUa má meirihluta — miðað
við hina mörgu smáhluthafa — fyrir
kr. 32 miUjónir. Þetta verð er um
þriðjungi hærra en fyrra gangverð
hlutabréfa og um átta miUjónum yfir
matsverði, sem áður hafði verið
kynnt í fjölmiðlum. Þannig væru
hluthaf ar, sem vildu neyta forkaups-
réttar, að yfirgreiða um þriðjung
með aðeins vonina um smáarð (nú
5%) á bókað nafnverð, þ.e. um þriðj-
ung útlagðs kostnaðarverðs.
Það er því miður landlægt, að í
hvers konar félögum — póUtískum
sem peningalegum eða jafnvel
menningarlegum — myndast hags-
munahópar um stjórn og ef um
hlunnindi er aö ræða, veröur slíkum
ekki haggað úr sessi, þar sem at-
kvæði eru tryggð með vandlega út-
deUdum fyrirgreiðslum og smá-
hlunnindum og jafnan séð tU þess, aö
jábræður komi í staö dauöra og deyj-
andi og þeirra, sem færast upp í önn-
ur enn betri hlunnindi, sem hlekkir í
hagsmunakeðj unni.
Að ríkissjóður dregur sig út úr
Iðnaðarbankanum hf. þýðir, að sú
trygging sem upphafshluthafar töldu
sig hafa fyrir vexti og viðgangi bank-
ans, er ekki lengur fyrir hendi. Um
leið er ekki lengur forsenda fyrir
geymslu iðnlánasjóðs hjá bankan-
um, en sá sjóður hefur að sjálfsögðu
hjálpað bankanum á hvers konar
hátt. Meö um 90 mUlj. króna
rekstrarkostnaö (fyrir utan sérUði)
og um 50 mUljón króna launagreiðsl-
ur 1983 stefnir aö sjálfsögöu í tUtölu-
lega mun meiri slUcan kostnaö á
þessu ári. Um leiö fær bankinn mun
minni tekjur vegna minnkandi mis-
munar miUi inn- og útlána og ekki
síst vegna mun lægri dráttarvaxta á
vanskU og af hinu víðfræga „fitti”,
sem umtalsveröur hluti tekna bank-
ans vegna 1983 byggist á.
Hin nýtUkomna samkeppni bank-
anna mun svo fljótt segja tU sín í
minnkandi innlánum almennings,
enda virðist auglýsingaherferð bank-
ans um „IB-bónus” í stað vaxta bros-
legmeð meiru.
Fólkiö, sem heild, fær þaö sem það
á skUið — alveg eins og
einstakUngurinn uppsker eins og til
er sáð — og því má segja, að myrk-
viði undanfarinna áratuga i banka-
málum þjóðarinnar hafi fengið að
þróast í skjóU samtengdra hags-
munaafla. Við förum nú að sjá fyrir
endann á þessu tímabUi — í banka-
málum sem öðrum — og er það vel.
Tímabil „frystibóka”, „fits”, og
hvers konar peningavaldskúgunar
hlýtur að fara aö fjara út.
Gárungarnir hætta þá e.t.v. að tala
um bankana sem bókasöfn, t.d.
Búnaðarbankann sem „bókasafn
heildsala” og aögæslumann „frysti-
bóka” þar, sem „bókavörð”.
Kannski verður líka fljótlega af
langþráðri sameiningu Búnaðar- og
Utvegsbanka og færi þá vel á því, að
hinn nýi banki yröi nefndur „Ut-
búnaöarbanki” til heiðurs góðri við-
leitni þessara banka til að stuöla að
byggingu og fullkomnum tækjaút-
búnaði dans- og bióhalla á þéttbýlis-
svæðum með meiru.
A þessu ári eru 40 ár frá stofnun
lýðveldis á Islandi og um leið er
ganga Islendinga inn í hvíldardags-
tímabUið að hefjast. Verum því sam-
taka um, að hrista upp í öllu því, sem
við teljum óréttlæti, á sérhverju
sviöi þjóðfélagsins og við munum
eignast það ríki, sem okkur er fyrir-
hugað, frá grundvöllun þessarar
jarðar.
Loftur Jónsson.
I Lagttiiað
Iðnaðarbanka
/ verði slitið
Loftur Jónsson, forstjóri Jóns Lofts-
sonar hf„ bar fram tUlögu á aðalfundi
Iðnaöarbankans í gær um að hluta-
félaginu um bankann yröi sUtlð vegna
breytinga á upphaflegum samþykkt-
um, lélegrar arðseml og yflrlýstrar
stefnu ríkisstjómarinnar að selja allt
hlutafó rikisins í félaginu.
SagöiLoftur á fundinum að bankinn
þjónaðl ekki upphaflegum markmið-
um sínumog erfltt væri að fá þar fuU-
nægjarJdí fyrirgreiðslu. Taldi hann
bankann vera orðinn óskapnað sem æti
sjálfan sig upp vegna mikils rekstrar-
kostnaðar og fjölda manna á launa-
skrá. r;ýv_; '\’ • "
Viglundur Þorsteinsson og Sigúrður
Frétt sú / DV, 27. 4., sem um er
rætt i greininni.