Alþýðublaðið - 18.06.1921, Blaðsíða 4

4
ÁLÞÝÐtJBLAÐIÐ
Munið að matvöruverziunin
Von hefir ávait mikið af vöru-
birgðum útlendum og ianlendum,
nú kocninn ekta rauður kaadis.
Alt er seit stórurn ódýrara í sekkj-
um og kössum heidur ea vanalega
þekkist hér í smákaupum. Talið
við mig sjálían um viðskifti, og
gerið hin hagfeldu kaup á meðan
birgðir endast hjá Gunnari S.
Sigurðssyni. — Von. Sími 448.
Herpinðt,
130 faðma, í góðu standi, er
til sölu fyrir mjög lágt verð.
Semja ber við
Emasaue! J. Bja?nas.
Bergststr. 33 B.
Smng ásamt veri og kodda,
alt nýtt og óbrúkað, íil sölu á
125 krónur, kl. 7—8 síðd A. v. á.
Alþbl. er blað allrar alþýðu.
www—Mnw—-... .
Við opnum í dag
verzlun okkar á Laugaveg StO JB.
Hf. Rafmf. Hiti & Ljós.
Nokkra menn vantar
á handfæraveiðar á skip sem gengur frá ísafirði. — Góð kjör. —
Upp!ýsingar á Lindargöttl ÍO frá kl. 6—7V2 siðdegis.
Vegfna undirbúnings Búnaðarsýningarinnar verður öllurn óvið-
komandi bannaður umgangur um Gróðrarstöðina næstu viku.
Reykjavík, 27. júni 1921.
Stjórn Búnaðarfélags Islands.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Ölafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
f»ch Lcmdm: Æflntýrl.
undir þóftuna og setti fótinn á brjóst mér til að halda
mér í skeíjum, og hélt áfram að stýra. Já, svona er það.
Eg fekk hítaveikiskast. Og nú er eg hingað kominn til
þess að vita hver er skipstjóri á Flibberiy, hvort það er
eg, eða þessi stelpukrakki og sjóræningjaflokkur hennar."
„Þetta er fyrirtak skipstjóri. Þú getur fengið þér frí
með fullum launum", sagði Sheldon og stilti sig. „Ef
Jóhanna, sem er félagi minn, hefir álitið nauðsynlegt,
að taka Flibberiy-Gibbet, þá er ekkert við því að segja.
Þú verður að játa, að engum tíma mátti eyða, ef Mariha
átti að nást af grunni. Það er hættulegt rif sem hún
liggur á og lítið brim getur brotið botninn úr skipinu.
Sestu hér bara að, og reyndu að losna við hitaveikina.
Þegar Flibberiy kemur geturðu tekið við stjórninni aftur.“
Þegar Welshmere var farinn og Olson lagstur til
svefns í hengirúminu á svölunum, opnaði Sheldon bréfið
frá Jóhönnu.
„Kæri herra Sheldon!
Fyrirgefðu að eg hefi stolið Flibberiy-Gibbet. Eg gat
hreint og beint ekki annað gert. Mariha er okkur
fyrir öllu. Hugsaðu þér, að hún hefir að eins kdstað
fimmtíu og fimm pund. Ef eg get ekki bjargað skipinu,
veit eg að eg get fengið kostnaðinn greiddan með véla-
hlutum þeim, sem svertingjarnir ekki hafa tekið. Og
takist mér að bjarga því, þá höfum við gert góð kaup.
Ef mér heppuast það ekki, fylli eg bæði Emily og
Flibberiy með nýjum verkamönnum. Beranda þarfnast
fyrst^og fremst fleiri verkamanna.
Og vertu mér nú ekki reiður. Þú 'sagðir, að eg mætti
ekki fara á Flibberiy, til þess að ráða menn. Eg geri
það heldur ekki; eg verð á Emily.
Síðdegis í dag keypti eg tvær kýr. Kaupmaðurinn á
Nogi ’var nýlátinn úr hitaveiki, og eg keypti þær af fé-
laga hans, sem heitir Sam Willis; hann hefir fallist á
að láta þær út í Minervu, uæst þegar húu fer hér um.
Dósamjólk hefir ráðið glt of lengi ríkjum á Beranda.
Welshmere hefir lofað mér því, að útvega nokkur
appelsínutré og sítrónutré frá trúboðsstöðinni í Ulava.
Hann skilar þeim næst þegar Apostle kemur. Ef Sidney-
gufuskipið kemur áður en eg kem heim, þá gróðursettu
maís plönturnar, sem það kemur með, inn á milli ungu
trjánna á Balesuna-bökkunum. Straumurinn er farinn
að grafa sig undir bakkann þar, þú ættir að gera eitt-
hvað við því.
Eg hefi líka pantað nokkur fíkjutré frá Sidney. Welsh-
mere kemur með mangofræ. Upp af því spretta stórar
plöntur, og þær þurfa mikið rúm.
Mariha er no smálestir. Hún er stærsta skonnortan
hér um slóðir, og sú bezta. Eg hefi séð hana sem
snöggvast, og get getiö mér til það sem á vantar; hún
siglir framúrskarandi. Ef hún ekki er full af vatni, er
vélin ágæt. Astæðan til þess að hún strandaði var sú,
að vélin gekk ekki. Vélstjórinn haíði tekið olíurörin úr
sambandi, til þess að hreinsa þau. Það er heimskulegt,
þegar skipið liggur ekki annaðhvort fyrir akkeri eða er
úti á rúmsjó.
Gróðursettu tréin ö!l í garðinum, jaínvel þó þú síðar
þurfir að taka nokkra pálma í burtu.
Og gróðursettu ekki allan maísinn í einu. Láttu líða
nokkra daga á milli.
Jóhanna Lackland
Hann þuklaði á bréfinu, horfði lengi á það og skoð-
aði skriftina, sem haun þó ekki var vanur. Þvílíkt sam-
ræmi, hugsaði hann, meðan hann athugaði drengilegu
rithöndina — læsilega, vlðvaningslega, en hreinustu
drengshönd. Beinu línurnar mintu hann á andlit henn-
ar, um fallegu, bogadregnu augabrýnnar, beina nefið,
jafuvel á augnatillitið, skörulegu, en þó fögru varirnar
og hálsinn — hvorki niagran né gildan, alveg rnátu-
Iegan, fanst honum; fögur og samboðin stytta undir
höfuð liennar.
Hann horfði lengi á nafnið. Jóhanna Lackland —
bókstafaröð, mjög algengir bókstafir, en þó var eins og
þeir mögnuðu seið að honum. Þeir grófu sig inn í