Alþýðublaðið - 20.06.1921, Side 1

1921
Máttudagimi 20, júsí,
SConungðómurinii
og
|ramþrónnln.
Ekkert er að eilífu varanlegt,
Alt í heimi hér er stöðugum
breytingum undirorpið og teku’r
stakkaskiftum dag frá degi, öld
eftir öld. Sá, sem sjálfur er
möskvi í neti breytinganna, sér
þetta ekki Ijóslega, en þegar
hverjum mannsaldri er lokið og
litið er yfir söguna, birtist fram-
þróunin augum vorum. Þjóðfélags-
skipulög hafa skifst á, það hefir
staðið í blóma, sem engin merki
sjást nú til, og hugsanir sem eitt
sinn gagntóku mennina, eru dauð-
ar og máttlausar.
Á sama hátt hefir konungdóm-
urinn verið undirorpinn lögmáli
breytinganna.
Hann hófst með því, að ein-
hver sterkasti og vitrasti maður-
inn í hópnum gerðist foringi fé-
laga sinna í baráttunni fyrir lífinu.
Hann hélt þannig áfram, að ein-
staklingurinn fékk tign og virð
ingu að erfðum, og —- án þess
sjálfur að vera sterkur eða gáf
aður — réði og ríkti, af því hann
var ímynd yfirdrotnunar einnar
stéttar yfir annari. Og er stundir
líða, verður einn maður foringi
fyrir minni og minni höfðingja*
stétt og drotnari og kúgari stærri
og stærri aiþýðustéttar, unz hann
sem einvaldskonungur reyndi að
hnýta alla þræði þjóðfélagsins við
persónu sína, og tók ekki tillit til
neins þegar um hagsmuni hans
var að ræða. Og með þeim rétti,
sem vaid hans skapaði, aíiaði
hann sér og eyddi ósegjanlega
miklu af auði annara og fór með
lög masina eins og dutlungar hans
og hagsmunir buðu.
Hér er hátindur þróunarinnar
Og þaö sýnir sig, að um leið og
því !a>ki er náð, að konungdóm
urinn steaáur í mestum ytn bíóina,
þegar hirðsiðirntr og hirðlífið
kemst í algieyming með dsnsi og
bílífi, mfei og drykk, skarlats-
skrautl og purpuraljóma, og Ijóm-
iriti af hirðinni bíindaði og dró
að sér alíar „veiksr sálit*, eita-
mitt þá hafa verkamennirnir, þeir
sem framleiða auðinn, sokkið dýpra
en nökkurú sinni áður í eymd og 1
örbirgð.
Eftir því sem konungdómurian
og aðallinn, sera stóð að honum,
sté hærra og hærra, hurfu líkindin
fyrir því, að alþýðunni Iiði bæri-
lega.
Og þar með er tilveruréttur
konungdómsins i raun og veru úr
sögunni.
Meðan eitthvert samræmi var
miili veldisauka komragdócnsins og
líkamlegra og andlegra þarfa
hvers einstaks borgara, má segja
að konungdómurism hafi á vísan
hátt átt sinn þátt í framþróuninni.
en þegar samræmið hverfur, og
það hvarf mjög snemma á öldum,
er konungdómuiinn orðinn mót-
setaing við uppruaa sirtn. í stað
þess að hraða framþróuninní er
hann þá orðinn hémiH á menning
una, rotið æxli á þjóðlíkamanum,
sem saug næringu síaa úr skött
unum, sem íátækir bændur, iðnað-
armenn og verzlunarmenn drógu
að hásætissköriani. (Frh)
H. 7.
Leikmótiö.
Það hófst á föstudaginn eins og
tii stóð með iúðrablæstri á Aust
urvelli. Var þáðan fealdið suður á
Íþróttavölí og staðnæmst við Ieiði
Jóns Sigurðssonar og Iagður á
það kranz Hélt Sig. Eggerz þar
snjalta ræðu
Um kl. 3 var rnóíið sett af A.
V. Tulinius og fór þá fram skrúð
ganga þátttakenda, nema Norð-
msum n« sem ekki vo u kornnir
vo. u tiúmu úMmin
138 föinbl.
Þessu næst hófust íþróttirnar
og byrjuðu með
fimleikasýninga kvenna.
Var þetta sarai flokkurhm, sem
áður hefir gert »garðinn frægan*,
og stjórnaði Björn Jakobsson hon-
um af mikilli röggsemi. Verður
ekki um fiokk þenna annað sagt
en hann sómi sér vel, og mættu
allar ungar stúlkur vel við una,
ef þær væru þessum jafn snjallar
í framkomu aliri og iíkamsprýði.
Hnndrað metra hlanp.
í því tóku 9 þátt og urðu þrír
svo jafnir, að þeir urðu að reyna
aftur. Varð árangurinn sá við úr-
siitin, að Tryggvi Gunnarsson
rann skeiðið á 12,2 sek., Krist-
ján Gestsson á 12,3 og Þorkell
Þorkelsson á 12,4 sek. Var þetta
verri árangur en í fyrra, þvf þá
náði Tryggvi nýju meti, 12 sek.
Spjótkast
er með fegurstu fþróttum, og leitt
að ekki skyldi gefast tækifæri til
að sjá Norðmennina reyna sig f
því. íþróttamennirnir okkar hefðu
gott af því að verða undir í leik
við erienda menn. Sex eða sjö
menn reyndu spjótkastið og tókst
tnisjafnlega, hlutskarpastur varð
Tryggvi Gunnarsson, skaut hann
spjótmu 39,51 m. og setti þar
með nýtt fsl. met. GuQm. Kr.
Guðmundsson varð næstur með
36,37V2 m. og Ói Sveinssoa sá
þriðji með 33 m, Er honum brugð
ið, því hann atti áður fslenzka
metið, sem var 38,55 m.
Langstökk.
Tryggvi Gunnarsson setti þar
nýtt fsl. met, 5,97'h m. (gamla
metið 5,93 m.), Ósvaldur Knud-
sen stökk 5 96 og Helgi Eiríks
soa 5,58*/2 m Þarna vantaði lika
Noiðmann, sem haíði ætlað áð
taka þátt í stökkinu.
1500 metra Maap.
í 12—13 menn tóku þatf í því
\