Dagblaðið Vísir - DV - 29.01.1985, Blaðsíða 10

10
DV. ÞRIÐJUDAGUR 29. JANUAR1985.
1 - 1
Sís ■ 1 Frjalst.oháödagblaö
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIOLUN HF.
Stjórnarformaðurog útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON.
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRDUR EINARSSON.
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM.
Aóstoóarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON.
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON.
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON.
Ritstjórn: SÍÐUMULA 12—14. SÍMI 686611. Auglýsingar: SÍÐUMÚLA 33. SÍMI
27022.
Algreiösla, áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI 11. SÍMI 27022.
Sími ritstjórnar: 686611.
Setning, umbrot, mynda og plötugerö: HILMIR HF., SÍDUMÚLA 12.
Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 310 kr. Verð i lausasolu 30 kr. Helgarblað 35 kr.
Tölurnar eru á borðinu
Aðferðafræði DV í skoðanakönnunum hefur sigrað í
fjölmiðlaheiminum. NT telur til dæmis könnunum sínum
til gildis, að þar sé beitt nákvæmlega sömu aðferðum og
gefið hafa góðan árangur í DV. Reynslan er bezti dómar-
inn í þessu sem öðru, hvað sem öfundarmenn segja.
Síðasti móhikaninn er raunar framsóknarþingmaður-
inn Haraldur ölafsson. Hann sagði nýlega í blaðagrein,
að DV birti ekki næga fyrirvara með könnunum sínum,
aðferðin væri varasöm og í henni væri innbyggður galli,
er meðal annars lýsti sér í vanmati á fylgi Framsóknar.
Allt er þetta rangt. DV leggur jafnan mikla áherzlu á aö
vekja athygli á takmörkunum skoðanakannana af þessu
tagi. Aðferðin er ekki varasöm, heldur traust svo sem
komið hefur í ljós í kosningum á kosningar ofan. Aðferðir
DV í skoðanakönnunum hafa aldreið brugðizt.
Fyrir síðustu kosningar var gerð tilraun til að mæla
innbyggðan galla í könnunum DV. Fyrri kannanir blaðs-
ins voru skekkjureiknaðar til að finna formúlu, sem gæti
gert niðurstöður nákvæmari. Blaðið birti bæði einföldu og
skekkjureiknuðu niðurstöðurnar í síðustu könnun fyrir
kosningar.
1 ljós kom, að einföldu niðurstööurnar fóru nær hinu
rétta en skekkjureiknuðu niðurstöðurnar. Það mistókst
sem sagt að finna innbyggða skekkju. Hún er sjálfsagt til
og finnst einhvern tíma, en er þó svo lítil, að hún hefur
ekki mælzt enn. Það er ekki svo lítiö afrek.
Fylgi Framsóknarflokksins hefur ekki reynzt vera van-
metiö í könnunum DV, hvaö sem Haraldur Ölafsson
segir. Þegar flokkurinn fær meira fylgi í könnunum NT,
stafar það af því, aö almennt er litið á NT sem flokksblað
Framsóknar og blaðinu er svarað með tilliti til þess.
Með þessu er ékki verið að lasta framtak NT á þessu
sviði. Skoðanakannanir geta verið gagnlegar, þótt þær
feli í sér innbyggða skekkju. Alténd er með árangri hægt
að bera niðurstöður blaðsins saman við fyrri niðurstöður
sama blaðs, þótt vafasamt sé að bera þær saman við
niðurstöður DV.
Mönnum er óhætt að treysta niðurstöðum skoðana-
kannana DV, enda gera stjóramálamenn það almennt.
Meira að segja liggur við, að sumir þeirra treysti þeim
upp á brot úr prósenti, sem er fullmikið af því góða. En
meginlínumar eru ljósar í þetta sinn eins og jafnan áður.
Skoðanakönnun DV, sem birtist í dag, sýnir endurreisn
Alþýðuflokksins, að því er virðist mest á kostnað Alþýðu-
bandalagsins og nokkuð á kostnað Framsóknarflokksins,
en aðeins lítillega á kostnað Bandalags jafnaðarmanna
og furðanlega lítið á kostnað Sjálfstæðisflokksins.
Nýju flokkarnir standa sig ágætlega í þessari könnun
sem og hinum fyrri. Kvennalistinn virðist vera í sam-
felldri sókn. Þeir, sem mesta aðvörun fá í könnuninni, eru
Framsóknarflokkurinn og Alþýðubandalagið, sem ekki
hefur megnað að hagnýta sér stjórnarandstöðuna.
Sjálfstæðisflokkurinn má hins vegar vel við una eftir
allt uppþotið í flokknum í vetur. Kjósendur hans virðast
vera flokknum tryggir, þótt þeir lýsi margir andstöðu við
ríkisstjóraina. Hún má líka vel við una, því að óvinsældir
hennar hafa ekki aukizt síðan í október.
Þetta eru meginlínumar í niðurstöðum skoðana-
könnunar DV, að verulegu leyti studdar hliðstæðum nið-
urstöðum í nýlegum könnunum NT og Helgarpóstsins.
Þetta eru staðreyndimar, sem stjómmálamenn hafa til
hliðsjónar, þegar þeir taka til við skákina fram til vors.
Jónas Kristjánsson.
SflSEE'
VETRARMYND
Arástvö
Þrátt fyrir vægt frost og minni-
háttar grafíska tilburði vetrarins
meö snjó hér syðra er það í raun og
veru fátt utanhúss sem minnir okkur
á að nú er miöur vetur. Og alltaf er
maður aö heyra sögur um óvenju-
lega hegðan gróðurs. Blóm sem
sprungu út og um nál i grasi og
annaö sem ekki fellur nú beinlínis að
vetrarríkinu.
Er því líkast aö vetur konungur
hafi brugðið sér í einkaeríndum til
meginlandsins og Bretlands, því
þaöan ganga af honum miklar sögur.
Og sem dæmi um þaö má greina frá
þvi að í síðustu viku kyngdi niður
snjó iSkotlandi, vegir og hraöbrautir
lokuðust, ekkert var unnt að gera
fyrir renningi og eina nóttina urðu
140 þúsund manns að búa viö raf-
magnsleysi því skoska byggðalínan
gaf sig og viögeröarmenn komust
ekki á staðinn fyrir ófærð. Þaö sama
er aö segja um vinsæla ferðamanna-
staöi, að við lá aö menn yröu að búa í
snjóhúsum á frönsku og ítölsku
Rivierunni eftir lýsingum að dæma
og mynd sem var birt af járnbraut-
arstöðinni í Napolí hefði allt eins vel
getað verið tekin norður í Siberíu.
Ailtvarákafiisnjó.
Duran Duran
sparifé Seðlabankans
En þótt vetrarmerkin úti séu fá
byrjaði þorrínn á föstudaginn var en
þá var bóndadagur. Kyndilmessa
verður á laugardaginn kemur eftir
fornu tali og fingrarími en þá skyldu
vermenn komnir að keipum sínum
því vetrarvertíð á Suöurlandi hefst á
mánudag, í 16. viku vetrar. Þannig
að fyrir mannsaldrí eða svo heföu
vermenn nú verið að brjótast um
heiðar og fjallvegi meö mötuna á
veikum heröunum á leið til strandar
þar sem þeir bjuggu um sig í grjót-
byrgjum og reru til fiskjar á hinum
svörtu skipum lifsháskans, en þetta
var á þeirrí tíö er menn töldu sig á
vertíðinni eiga meira undir guðfræði
en fiskifræði, meira undir skapsmun-
um veðurguðanna en kjara-
samningum, sem ávallt voru hinir
sömu, þvi hlutaskipti voru heilög
eins og lögmálið var þá.
En þrátt fyrír góða tið á Samlags-
svæðinu missum við ekki alveg af
vetri. Byrjað er að auglýsa þorra-
blótin og kútrrjagakvöldin i gamla
gufuradíóinu, sem spilar Segóvía og
auglýsir hrútspunga, meðan Duran
JÓNAS
GUÐMUNDSSON
RITHÖFUNDUR
Duran og Seölabankinn leysa sin mál
á rás tvö, en þar fríkar bankinn mest
núna í leit að sparifé landsins, þar eö
hávaxtastefnan gefur víst lítið í aöra
hönd, þrátt fyrir mikla auglýsingu
frá bönkum. Og sennilega er
skýringin einföld. Fólk sem kaupir
soöninguna á 120 krónur kilóið eöa
ýsuflökin og greiðir þrefalt fyrir
allan mat og raforku, lifir ekki á rás
tvö og leggur ekki peninga i banka
því rétta umframþarfastefnu stund-
ar vist enginn á IsLandi lengur, nema
Landsvirkjun, sem virðist eiga á því
von þá og þegar aö milljón brauörist-
ar og hraösuðukatlar svolgri i sig
alla tiltæka orku og að Náttúrugripa-
safniö á Akureyri byr ji að kaupa raf-
magn.
Osagt skal hér látið hvað sparí-
fjársöfnunin með DURAN DURAN
og rás tvö gefur i aöra hönd, en ekki
er laust viö aö ýmsum þyki sem
þjóöarskútan sé nú byrjuö að senda
út á neyöarbylgjunni, ef svo má orða
það, og það boðar sjaldnast gott.
Forróttindi fugla-
og svínabænda afnumin
Þótt umræöan ætti frekar aö
snúast um súrmeti núna, um súrsaöa
selshreifa, bringukolla og svið, á-
samt öðru er þorrablóti fylgir og
fylgja ber, en aðrar lífsnauðsynjar,
þá töluðu menn um annaö. Og
greinflegt er nú að forréttindi fugla-
og svínabænda hafa verið afnumin á
Islandi. Grillaöir k júklingar kosta nú
t.d. 280 kr. stykkiö í stórmarkaði í
Reykjavik, en kosta 16 franka, eða 68
krónur í matvörubúðum í París, að
mér er sagt, enda er stjórnun í land-
búnaöi mun skemmra á veg komin
þar í landi en hér og eftir er greini-
lega að afnema forréttindi svína- og
kjúklingabænda i Frakklandi.
Þá kosta kartöflur nú 20—30
krónur kílóið í búð á Islandi. Heild-
söluverðið í Bretlandi, er nú kr. 2,50 i
25 kílóa pokum, sagði maöurinn sem
velur sér alltaf kartöflur sjálfur i
Grænmetinu en þar er undursam-
legur, sjálfvirkur búnaöur, eöa
skammtari, sem sér um aö alltaf séu
nægar, ókrumlaðar kartöflur i
gramshólfinu.
Þegar ég spurði hann hvaö yröi
um kartöflurnar sem enginn vildi.
Hvort þær færu bara hringinn og
birtust svo aftur í krumlukassanum
og á sama raðaða verðinu? þá vissi
hann þaö nú ekki, en hann sagöi mér
að í gamla daga heföu þeir í
bakariinu á Sauðárkróki sagt ef ein-
hver skilaði gömlu brauöi og óætu:
— Fyrirgefið þér. Þetta átti að
fara á Hofsós. Sennilega er þetta þó
allt haugalygi, þvi við höfum komiö í
bakaríið á Króknum, það er
sannkallaö kondidori og upphaf alls
munaðaríbakstri.
Á sunnudag byrjaði hann aö
hvessa á Samlagssvæðinu og niöri
viö ströndina var hann með renning
óköflum.
Brim var við Bölklett og
Stjömusteina. I birtingu voru fáir á
ferli því vosklæddir menn safnast nú
ekki lengur í verið á þessari tíð
heldur deila um oh'uverö og hlut, en
töluverður hluti sjóvarafla kemur nú
ekki lengur til hlutaskipta heldur er
greiddurbeinttilþeirra eróhyggjur
hafa af vertið við skrifborð, því þótt í
lögum standi að bændur skuli hafa
sömu laun og sjómenn, er ekki þar
meö sagt að sjómenn eigi að hafa
sömu kjör og bændur. Ekki er orð um
það í lögum og þar stendur hnífurinn
í kúnni. En báðir hafa þó sitt búmark
ef svo má orða þaö. Og á meðan
liggja hin glæstu skip feröbúin við
festar þvi vertíð er í nánd og þó
eigum við von á stinnum fiski, eins
þótt enn harmi hlutinn sinn, há-
setinn.
Jónas Guðmundsson, rlthöfundur.