Alþýðublaðið - 22.06.1921, Blaðsíða 4
4
ÁLÞYÐUBLAÐIÐ
Herpinöt,
Testfírstir larlir steiiMtnr
sem hefir frosið, mjög góður, fæst í
Kaupfólagi Reykjavíkur
Gamla bankanum.
130 faðma, í góðu standi, er
til sölu fyrir mjög lágt verð.
Semja ber við
Emanuel J. Bjarnas*
Bergststr. 33 B.
Rafmagnsleiðslur.
Straumnum hefir þegar verið
hieypt á götuæðarnar og menn
ættu ekki að draga lengur að
láta okkur ieggja rafleiðslur um
hús sín. Við skoðum húsin og
segjum um kostnað ókeypis. —
Komið í tima, meðan hægt er
að afgreiða pantanir yðar. —
H.f. Hiti & Ljós.
Símar 830 og 322.
Alþýðulbla ðið
er ödýrasta, fjölbreyttasta ©g
bezta dagblað landsins. Kanp-
Ið það og lesið, þá getið
þið alðrei án þess rerið.
Munið að matvöruverz’unin
Von hefir ávalí mikið aí vöru-
birgðum útlendum og innlendum,
nú kominn ekta rauður kandis.
Ait er selt stórum ódýrara í sekkj-
um og kössum heldur en vanalega
þekkist hér í smákaupum. Talið
við mig sjálfan um viðskifti, og
gerið hin hagfeldu kaup á meðan
birgðir endast hjá Gunnari S.
Sigurðssyni. — Von. Simi 448.
Karlmannsreiðhjói,
dömuúrfesti og reiðföt til sölu f
Þingholtsstræti 8B.
Alþbl. kostar I kr. á mántiiS.
flinar góðkunnu eigarettur:
Royal Nestor
Helachrine
Straights
Fairfax
CHolden Leaf
Three Castles
o. (I. fást hjá
Jóhanni Ögmundi Oddssyni,
Laugaveg 63.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ölafur Friðriksson.
Frentsmiðjan Gutenberg.
Jach Lcndonx Æflntýri.
fá þar verkamenn. Líttu á piltana, og vittu svo hvort
ekki er ástæða til að óska mér til hamingju. Ekki einn
einasti drengur eða óharnaður unglingur á meðal þeirra;
þeir eru allir hraustmenni. Eg hefi frá svo mörgu að
segja, að eg veit ekki hvar eg á að byrja, og eg vil
yfir höfuð ekki byrja fyr en þessu verki er lokið, og
þú hefir sagt, að þú værir ekki reiður."
„Ogu — hvaðan ertu?“ hélt hún áfram og snéri sér
að verki slnu,
En Ogu var skógarbúi, og þekti ekki eitt einasta orð
1 Suðurhafsensku; heill hópur af félögum hans reyndi
að hjálpa honum.
„Það eru ekki eftir nema tveir eða þrír,“ sagði Jó-
hanna við Sheldon, „og þú hefir ekki enn þá sagt, að
þú værir mér ekki reiður."
Sheldon horíði á skær augu hennar, sem svöruðu
honum með kæruleysislegu tilliti, en sem, það vissi
hann af reynslunni, gat innan skamms orðið reiðiþrungið
og fjandsamlegt. Og meðan hann stóð þarna og horfði
á hana, datt honum í hug, að hann hefði meira en
góðu hófi gengdi, Imyndað sér þá gleði sem heimkoma
hennar mundi valda honum.
„Eg var reiður,“ sagði hann hæglátléga. „Eg er það
enn þá, mjög reiður —“ hann sá þrjóskuglampa í augum
hennar og hrollur fór um hann — „en eg hefi fyrirgefið,
og eg fyrirgef alt einu sinni enn. þó eg haldi enn fast
við —“
„Að eg þarfnist meðráðamanns,“ greip hún fram í.
„En sá dagur kemur aldrei. Eg er, Guði sé lof. lögráð
og hefi rétt til að fara sjálf með mál mín. Og ef við
snúum okkur nú að viðskiftahlið málsins, hvernig líst
þér á amerísku aðferðirnar mínarr"
„Herra Raff leist, að því er eg hefi heyrt, ekki á þær,“
sagði hann hægt, „og það getur verið, að þú hafir
komið hreyfingu á þurrar beinagrindurnar um skeið.
'fín mér þætti gaman að vita, hvort aðrar amerfkskar
konur hafa lag á að köma ár sinni eins vel fyrir borð
1 verzlunarmálum,"
„Hepni, það er því nær eingöngu komið undir hepni,"
sagði hún hæverkslega, en augu hennar ljómuðu af
gleði; og hann sá að hrósið sem lá í þessari spurningu
hans, hafði kitlað drengslund hennar.
„Fjanda kornið sem það er hepnil" sagði langi stýri-
maðurinn, Sparrowhawk, og úr svip hans skein lifandi
aðdáun. „Það var svei mér erfiði. Við höfum, að mér
lifandi, unnið fyrir launum okkar. Hún lét okkur þræla
þangað til við ultum út af. Og við höfðum hitasótt
helminginn af tímanum. Og hún líka, en hún lagðist
ekki; það fengum við nú reyndar ekki heldur. Eg segi,
hún er versti harðstjóri. — Bara pínulítið átak enn,
Sparrowhawk, sagði hún, og svo geturðu legið 1 heila
viku; og eg staulaðist alveg meðvitundarlaus um, og
eldglæringar voru fyrir augum mér og hausinn á mér
var eins og hann væri að klofna, Eg var uppgefinn, en
gerði þó þetta litla átak, og þá kvað við: — Bara einn
enn, Sparrowhawk, bara einn til. Og, Drottinn minn,
hvað hún gat viðrað sig upp við Kina-Kina gamlal"
Hann hristi höfuðið ásakandi, og hláturinn sauð f
honum.
„Hann var miklu eldri en Telepasse og voðalega
skítugur," mælti hún við Sheldon, „og eg er viss um að
hann var djöfullegri. . . . En við höfumst ekkert að!
Við skulum ljúka við listana.“
Hún snéri sér að svertingjanum sem beið í stiganum:
„Ogu, þegar þú hættir hjá hinum hvíta húsbónda
þínum, þá ferðu til Not-Not? — Komdu hérna, Tógari,
þú verður að tala íyrir hann. Þegar hann er búinn fer
hann til Not-Not. Hefir þú skráð það Miinster?“
„En þú hefir brotið lögin um verkamannaráðningu,"
sagði Sheldon, þegar þeir nýkomnu voru farnir af stað
til hreysa sinna. Flibberty og Fmily hafa ekki leyfi til
að flytja hálft annað hundrað manna. Hvað sagði Bur-
nett við því?“
„Hann lét það afskiftalaust," svaraði hún. „Miinster
gctur sagt ,þér, hvað hann sagði — það var eitthvað í