Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1985, Síða 15

DV. LAUGARDAGUR 7. DESEMBER1985.
67

alveg eins, að því er mér finnst.
Hökunni á hinum manninum tók ég
eftir fró hlið, en á Einari tók ég eftir
hökunni er ég horfði beint framan í
hann, og kjálkamir voru eins á
Einari og manninum umgetna. Mér
finnst að til mála geti komið efi um,
hvort vanginn ó manninum hafi
verið fyllri en á Einari.
Dómarinn yfirheyrir einnig þá tvo
menn, sem hann sendi með Þórði í
njósnaleiðangrana við Laufásveg-
inn. Sigurjón Ottesen, skrifstofu-
mann, 37 ára að aldri, fyrst:
- Ég tók eftir því að Þórður gaf
gætur að mönnum þeim sem framhjá
fóru, segir hann. Báða dagana, og
þó einkum síðari daginn, gaf hann
sérstaklega gætur að Einari Magn-
ússyni, menntaskólakennara. Einar
var báða dagana eins klæddur, í
svörtum frakka og með brúnan hatt
á höfðinu. Þórður sagði seinni dag-
inn, eftir að Einar var farinn fram-
hjá, að hann hefði séð mann afskap-
lega líkan þessum umgetna manni,
en hann treysti sér ekki til að full-
yrða að þetta væri sami maðurinn.
Enginn vafi væri á að þar hefði
Þórður átt við Einar.
Hinn samfylgdarmaðurinn, Magn-
ús Þórir Kjartansson, cand. jur., 24
ára að aldri, segist muna að þegar
Einar Magnússon hafi g’engið fram-
hjá þeim þremur seinni daginn hafi
Þórður haft sérstaklega gætur á
honum og sagt um leið, að þessi
maður væri mjög líkur þeim sem
hann væri að svipast um eftir, þótt
hann gæti ekki fullyrt að hann væri
sá sami.
Daginn eftir, 13. mars, sendir Arn-
ljótur Jónsson varalögreglumanninn
Sigurgeir Albertsson til að ná tali
af Einari Magnússyni í bókasafni
Menntaskólans í Reykjavik, Iþöku.
Sigurgeir hittir Einar þar og skýrir
honum frá þeim tilmælum dómarans,
að hann mæti i réttinum. Einar spyr
í hvaða skyni hann eigi að mæta
þar. Sigurgeir segir að það sé vegna
rannsóknar „kollumálanna“.
- Brást hann þá við forviða, segir
Sigurgeir þennan sama dag i réttin-
um, og spurði hvort það væri sem
vitni eðaekki.
Sigurgeir kveðst ekkert um það
vita, en dómarinn bíði eftir honum.
Rétt væri að Einar hefði símasam-
band við Arnljót ef hann gæti ekki
komið í réttinn þá þegar.
- Þess vegna hefur hann látið
dreng undir fölsku yfirskini njósna
um mig á sunnudaginn, segir Einar
þá.
Sigurgeir kveðst ekkert um slíkt
vita.
Einar fer þá í símann og hringir í
dómarann, sem lætur færa til bókar
sína frósögn af því samtali. Þar
kemur fram að Einar hafi sagt að
hann gæti alls ekki komist frá vegna
anna. Hann gæti hins vegar mætt
daginn eftir klukkan 11.45 fyrir
hádegi. Dómarinn samþykkir það.
Einar segist í simanum vera mjög
hissa á því að hann eigi að mæta
fyrir rétti. Sér kæmi það líka ein-
kennilega fyrir sjónir að dómarinn
hefði síðastliðinn sunnudag látið
dreng sitja inni í húsi til að „spíon-
era“sig.
Dómarinn spyr Einar hvaðan hann
hafi „þessameiningufengið'1.
- Hann sagði mér það maðurinn í
fyrrgreindu húsi, sem ég þekki svona
tilfældigvis, svarar Einar þá.
Arnljótur lætur þessu næst færa til
bókar skýringu ó þessu njósnatússi.
Hann hafi sem sé farið síðastliðinn
sunnudag með Þórð í húsið við
Njarðargötu 7. Þar hafi hann hitt
konu Magnúsar Jónssonar, sem þar
býr en var ekki heima.
- Kona Magnúsar gaf leyfi til að
Þórður mætti sitja þar inni í stof-
unni, sem sneri út að götunni, segir
dómarinn í bókun sinni. Hvorki
dómarinn né Þórður nefndu það
neinu orði að tilgangurinn væri að
Þórður ætti að gefa gætur að því,
hvort Einar Magnússon væri sá
maður, sem Þórður væri að svipast
eftir. Þórður sagði dómaranum, eftir
að tilrauninni var hætt er dómarinn
sá ekki ástæðu til að Þórður biði
þarna lengur og fór og sótti hann,
að fólkið hafi verið dálítið „spennt"
íyrir því að vita hvað hann væri að
gera, en hann sagðist hafa komist
klakklaust frá því að gefa nokkrar
upplýsingar.
Seinna á sunnudaginn frétti dóm-
arinn að Einar hafi verið í skíðaferð
frá því um morguninn og ekki komið
til bæj arins fy rr en undir kvöld.
Þórður gat þess við dómarann
strax og komið var út úr húsinu við
Njarðargötu 7, segir ennfremur í
bókininni, að það hafi komið maður
og staðnæmst á götunni rétt fyrir
utan gluggann þar sem Þórður sat.
Þessi maður hefði glápt á sig nokkra
stund óður en hann hélt áfram.
Fannst Þórði þetta einkennilegt.
Maður þessi hafi verið fullorðinsleg-
ur, frekar í lægra lagi, fölur í andliti
og búlduleitur.
Það er því ljóst að Arnljótur hefur
gert að minnsta kosti þrenns konar
tilraunir til þess að láta Þórð benda
á Einar Magnússon, menntaskóla-
kennara, sem mann þann er hafi
reynt að hafa áhrif á sig í kollumál-
inu; fyrst með varðstöðu í tvo daga
á Laufásvegi, þá með því að sitja á
sunnudegi við glugga að Njarðar-
götu 7 og loks með því að banka
uppá hjá Einari ó heimili hans og
ræða þar við hann.
Þrátt fyrir þetta allt er Þórður ekki
reiðubúinn að fullyrða afdráttar-
laust að þessi kvöldgestur hafi verið
Einar Magnússon. Og að kvöldi 13.
mars hringir Einar á ný í Arnljót og
tilkynnir honum að hann sjái ekki
ástæðu til að mæta í réttarhaldi
nema þá að dómarinn stefni honum
fyrir réttinn. Það virðist vera síðasta
atriðið í þessum sérkennilega þætti
kollumálsins.
En þess er skammt að bíða að
dómarinn komist á fulla ferð í aðra
ekki síður sérstæða átt. Þá fer hann
að rannsaka með ítarlegum yfir-
heyrslum „klikkið í símanum".
.„.OG ÞAÐ FYRIR AÐEINS25 KR. STK
Nú geturöu komiö vinum og vandamönnum
skemmtilega á óvart meö jólakorti sem skartar
þinni eigin Ijósmynd og sparað um leió dágóöa
upphæö.
Taktu mynd sem fyrst eöa veldu eina góöa úr
safninu og við sjáum um aó gera úr henni kort
sem stendur upp úr jólakortaflóóinu I ár.
Allt sem viö þurfum er filman þín.
HANS PETERSEN HF
Kort með umslagi. Minnsta pöntun er 10 stk. eftir sömu mynd.
Umboðsmenn um land allt