Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1985, Blaðsíða 23

Bílar
Bílar
Bílar
Bílar
DV. LAUGARDAGUR 7. DESEMBER1985.
FIAT CROMA:
Þægilegur
°g
áhyggjulaus
Við rennum ljúft og þægilega
eftir hraðbrautinni á nýjum Fiat
Croma, flaggskipi Fiat, meira að
segja Fiat Croma Turbo i.e., sem
þýðir að undir lágu, hallandi húdd-
inu fyrir framan okkur er þver-
liggjandi bensínvél með beinni
innspýtingu-og túrbó. Samkvæmt
því sem þeir sögðu á blaðamanna-
fundinum á Cavalieri Hilton í Róm
rétt áðan þýðir það að þarna
frammi eru 155 hestar að skokka,
tilbúnir að gefa okkur yfir 210 km
hraða ef þeir eru kitlaðir.
Við dúllum þetta á 140. Það er
þægilegur og áhyggjulaus hraði.
Áðan fóru tveir danskir strákar
fram úr okkur á Croma i.e. - það
er að segja einum túrbólausum.
Þeir hafa hægt dálítið á sér núna.
Við erum að ná þeim.
Og þeir eru að baki. Við erum
komnir á hægri akrein aftur og
enginn bíll framundan. Þetta er
fyrir hádegi á föstudegi og lítil
umferð á súperhraðbrautinni. Við
sjáum í speglinum að þeir dönsku
hafa fengið mátt í hægri fótinn
aftur og koma á mikilli siglingu á
vinstri akrein. Eigum við að sjá
hvað leynist í túrbónum?
Það er stigið fastar á fjöl. Jafnvel
á þessum hraða er viðbragðið
merkjanlegt. Nálin á hraðamælin-
um þýtur upp. 180. 200. 220. Bilið
í Danina lengist stöðugt. Okkar
bíll á meira eftir. En þetta er nóg,
strákar, jafnvel þótt Fiat Croma
Turbo i.e. liggi eins og Goodyear-
dekkin séu með sogskálar er 220
dágóður hraði og alveg nógur
miðað við kringumstæður, það er
ekki eins og við séum að sækja
ljósmóðurina. Við erum bara að
prufukeyra þennan nýja, fallega
Fiat.
Fiat Croma er afrakstur af uppr-
unalegri samvinnu Fiat, Alfa
Romeo, Lancia og SAAB, sem
reyndar slitnaði upp úr og kom
hver með sína útgáfu að lokum,
sem allar eiga það þó sameiginlegt
að hafa öryggi, þægindi og hag-
stæðan rekstur að leiðarljósi,
ásamt góðri orku og mikilli öku-
hæfni. Þeir Fiatmenn segja þennan
bíl eiga að keppa við eitthvað tólf
evrópska bíla og fjóra japanska.
Hvaða? Ja - til dæmis Lancia
Tema, Renault 25 og 300 linuna hjá
BMW segja þeir og yppta öxlum,
eins og það taki því ekki að telja
meira upp.
Allt i rafmagni
Og hvað um það: þessi bíll orkar
undireins vel á mann. Hér er allt
sem hugurinn girnist, nóg orka sem
fyrr er getið, þægilegt afistýri sem
sviptir mann þó ekki því öryggi og
þeirri ánægju að „finna“ stýring-
una, fimm gírar með overdrive í
þeim fimmta, úrtökugóðar bremsur
(á þessum bíl ABS kerfi - antiskid
- sem þýðir að bíllinn dregur aldrei
hjól heldur stöðvast á minnstu
hugsanlegri vegalengd við öll skil-
yrði og lætur samt að stjórn á
meðanj greinilegt og vel mælum
búið mælaborð, bilanatölva og
klukka. Þar að auki er hann ákaf-
lega rúmgóður innan og sætin mjög
góð, í þessum bíl ekki bara stillan-
leg fram og aftur og hallinn stillan-
legur, heldur má lika hækka sætið
og lækka og allt gerist þetta með
rafmagni. Framsætin mætti líka
hita upp ef þyrfti, en þess þarf ekki
í dag þegar sólin skín á Ítalíu og
hitinn er eins og á góðum sumar-
degi heima á íslandi. Svo eru auð-
vitað rafmagnsrúðuhalarar miðl-
æsing á öllum skrám, þar með talið
afturlúgunni sem opnast mjög vel
upp og gefur aðgang að rúmgóðu
skotti sem stækka má fram í bílinn
með því að leggja fam aftursætið,
hálft eða heilt eftir þörfum.
Það er í rauninni ekkert ómerki-
legt við þennan bíl. Við þessi stuttu
kynni - þrjá klukkutíma og 160
kílómetra akstur - rakst ég ekki á
neitt sem kallast gat óvandað eða
„billeg“ lausn. Það eina sem mér
féll ekki var hljóðið í stellinu sjálfu
(eða dempurunum, ég gat ekki
almennilega áttað mig á hvaðan
það kom) þegar ekið var á holóttu
malbiki innan borgar í Róm. Mér
fannst það of gjallandi og skrölt-
kennt fyrir minn smekk - og þó var
það í sjálfu sér ekki skrölt. Eg hefði
bara á svona vönduðum bíl viljað
hafa það dumbara og „þéttara“ -
þið skiljið hvað ég meina. En þetta
er auðvitað bara smámunasemi.
Og eftir reynsluaksturinn kom í
ljós að of mikið loft var í dekkjun-
um sem getur hafa haft mikið að
segja einmitt upp á þetta að gera.
Þeir hafa vandað sig
En sem sagt: ekkert ómerkilegt,
sagði ég. Enda kemur í ljós, þegar
PERCORSO
DIPROVA
Percorso di prova - svona skilti,
svartur rammi og stafir á gulum
grunni - vísaði okkur þá leið
sem valin var til reynsluakst-
urs. Hún var mjög fjölbreytt,
allt frá súperhraðbrautum upp
í stórholótta jarðvegsvegi a la
Islandaise.
farið er að telja upp allt sem finnst
í þessum bíl, að þeir í Torino hafa
vandað sig heil ósköp. í viðbót við
það sem að framan er sagt er rétt
að telja upp nokkra hluti sem ýmist
eru standard eða fáanlegir auka,
eftir gerðum: Sjálfstillandi fjöðrun
að aftan, bakspegill fyrir farþega,
sjálfstillandi ljós eftir hleðslu,
topplúga, hvíldararmur á ekilssæti,
klukka, læst (stórt) hanskahólf,
notalegt og fallegt áklæði á sætum
og innréttingu.
Sá maður er varla til sem ekki
getur látið fara vel um sig undir
stýri í krómunni. Með öllum þeim
möguleikum á sætisstillingu sem
ég hef þegar nefnt, að viðbættum
breytilegum hallastillingum á
stýri, getur hver maður fundið sína
réttu stellingu með hæfilegri af-
stöðu til allra stjórntækja og út-
sýnis. Fótstigin liggja öll vel og
eðlilega við, þrátt fyrir að hjóla-
hvelfingarnar taka nokkuð mikið
úr. Fyrir farþega í framsæti er
feikinóg fótapláss og séu sætin
stillt fremur hátt og ekki í öftustu
stöðu er rúm í aftursæti með því
betra sem gerist í ekki stærri bíl.
Gírstöngin liggur mjög vel við og
gírskiptingin mjög létt og hárná-
kvæm, það er ekki hægt að klaufast
á henni. Og þeir sem nenna ekki
að skipta um gíra geta bara fengið
sér sjálfskiptingu. Bíllinn er eins
og hugur manns í öllum snúningum
Ótrúlega rúmgóður innan, sætin þægileg og áklæðið gott. Armpúð-
arnir eru ekki standard nema á F.C. Turbo i.e.
og svarar vel - þó verður að gefa
honum meira til að taka af stað en
ég á að venjast svo hann kæfi sig
ekki, en þegar maður hefur fengið
tilfinninguna fyrir þessu er það
gleymt vandamál.
Á þröngum, bugðóttum vegum
finnst manni 80-100 mjög þægileg-
ur og áhyggjulaus hraði. Samt
hallar króman sér dálítið í kröpp-
um beygjum. Það er í sjálfu sér
gott því þá fyllist ökumaðurinn
engri falskri öryggiskennd. Á hrað-
brautum er sem fyrr segir mjög
þægilegur og áhyggjulaus hraði í
kringum 140. Úr því fer dálítið að
hvína í loftmótstöðunni, samt er
loftstuðullinn ekki nema 0,32 Cd,
sem hlýtur að teljast harla gott.
Og þó það hvellspringi hjá manni
að framan á 60-70 km hraða er það
ekkert mál - maður bara stansar
og skiptir um. Það var að vísu
aukanúmer hjá okkur og hefði
sennilega ekki gerst ef bíllinn hefði
ekki verið á low profile dekkjum
og þessi fjandans steinn allt í einu
inni á miðri götu í krappri blind-
beygju. En við getum frætt góðfúsa
lesendur um að varadekkið er í
holu undir gólfinu í skottinu og
tjakkurinn er einstaklega leiðin-
legur
Sem fyrr segir var hagstæður
rekstur eitt af því sem haft var að
leiðarljósi þegar croman var hug-
suð upp. Þetta kemur betur í ljós
við dálitla talnaromsu: Hámarks-
hraði Croma Turbo i.e. er yfir 210
km/klst., viðbragð 0-100 km/klst.,
7,8 sek., eyðsla á 90 km/klst. 6,3, á
120 km/klst. 8,3, í borgarakstri 9,9,
meðaltal 8,2. Spameytnasta út-
gáfan er Croma CHT (controlled
High Turbulance - nýjung í gerð
blöndunga og þýðir að bíllinn fær
alltaf fulla nýtingu úr bensininu)
og þar eru sömu tölur þessar:
Hámarkshraði yfir 180, viðbragð
0-100 km/klst. 11,8, eyðsla á 90
km/klst. 5,5, á 120 km/klst. 7,2, í
borgarakstri 8,5 og meðaltal 7,1.
Við höfðum ekki aðstöðu til að
prófa CHT en einn starfsbróðir
sagði okkur að hann væri „OK“,
eins og hann orðaði það - sam-
keppnisaðilar passa sig að segja
ekki ofmikið.
Hverjir koma hingað?
Annars hygg ég að CHT bíllinn,
i.e. bíllinn, og kannski dísil túrbó
billinn verði þeir sem henta Islend-
ingum. 1600 útgáfan. er líklega
einum of „basic“ fyrir okkur og
túrbólaus dísill heldur þunglama-
legur. En þetta er ágiskun og hlýt-
ur meðal annars að ráðast af því
hvert verðið verður. Um það vitum
við ekki svo gjörla; Fiat á íslandi
er að hreiðra um sig í nýjum hönd-
um núna og við sjáum hvað setur.
En miðað við upplýsingar, sem við
höfum, ætti Croma Turbo i.e. að
vera einhvers staðar nálægt 900
þúsund krónunum.
En fann ég þá ekkert reglulega
að? Eiginlega ekki - nema skottið
hefði mátt opnast betur niður. Það
væri þægilegra er flytja á þung
stykki. í annan stað var á þessum
bíl að minnsta kosti eins og hann
missti rásfestuna og kippti sér til
ef rifið var þjösnalega af stað í
krappri beygju - en getur það ekki
líka hafa stafað af vitleysu lofti í
dekkjunum?
Það er í rauninni fjarska erfitt
að spá um endingu á Fiat Croma.
Þó lofar það góðu að bíllinn er
mjög „heilsteyptur" - þeir segja að
hann hafi 30% færri boddíhluti en
gerist, alls 321 hlut. Lokuð hólf eru
ryðvarnarhúðuð og öndunarop á
Nokkrar þurrar upplýsingar:
Fiat Croma
Framdrifsbíll með þverstæðri
íjögurra strokka vél, halli 20°,
vatnskæling.
Fáanlegar vélar:
1585 cc single overhead camshaft,
tvöfaldur Weber blöndungur, raf-
eindakveikja. 83 bhp (61 kW)/5600
sn/mín.
1995 cc CHT, twin overhead cams-
haft, tvöfaldur Weber blöndungur
með CHT, rafeindakveikja. 90 bhp
(66kW)/5500 sn/mín.
1995 i.e., twin overhead camshaft,
rafeindainnspýting samstillt við
rafeindakveikju. 120 bhp (88 kW)/
5250 sn/mín.
1995 cc Turbo i.e. twin overhead
camshaft, rafeindastýrð innspýt-
ing, turbocharger, intercooler. 155
bhp (114 kW)/5250 sn/mín.
2499 cc D, óbein innspýting, 75 bhp
(55 kW)/4200 sn./mín.
2445 cc Turbo D, turbocharger og
intercooler, 100 bhp (74 kW)/4100
sn/mín.
Gírkassi: Fimm gíra beinskiptur
með overdrive á fimmta gír eða
þriggja gíra sjálfskipting.
Bremsur: Diskabremsur á öllum,
vacuum servo, stilliventlar á aftur-
hjól, tvöfalt vökvakerfi í kross.
Sjálfkæling á frambremsum á báð-
um túrbóútgáfunum.
Fjöðrun: Sjálfstæð MacPherson á
hverju hjóli.
Eigin þyngd: 1095, 1110,1120,1180,
1210 og 1240, í sömu röð og vé-
laupptalningin.
Lengd:4495 mm
Breidd: 1760 mm
Hæð: 1443 mm
Olnbogarúm í framsæti: 1470 mm
Olnboga^úm í baksæti: 1460 mm
Vegalengd frá bremsufótstigi að
aftursætisbaki: 1845 mm.
Eins og sjá má þarf að lyfta nokkuð hátt upp í skottið.
Hlé gert á reynsluakstrinum í grennd við Lago di Braciano um 100 km norðvestur af Róm. Laglegar
línur í krómunni - rennilegur að framan og tiltölulega reistur að aftar, álfelgur og low profile dekk.
þeim til að ekki safnist í þau raka-
þétting. 43% boddíhlutanna eru úr
galvaníseruðu stáli og allt annað
varið með sérstökum efnum, plast-
hlífar innan í brettum. Þeir Fiat-
menn gera sér grein fyrir að ryð
er eitt af þvi sem skapað hefur Fiat
hvað verst orð á liðnum árum og
ætla ekki að brenna sig á því núna.
Og þegar upp er staðið og ylhlý
vetrarsólin í Róm að baki er niður-
staðan sú að ég gæti mikið vel
hugsað mér að eiga og reka Fiat
Croma.
Sigurður Hreiðar