Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1985, Qupperneq 27

DV. LAUGARDAGUR 7. DESEMBER1985.
79
Þær eru ekki margar hljómsveitirn-
ar sem geta státað af því að hafa
komið 21 smáskífu í röð inn á topp
tuttugu í Bretlandi. Og það aðeins á
sex árum. Þessu geta samt brjálæð-
ingarnir í Madness gortað af en þeir
eru nú komnir á kreik að nýju eftir
rúmlega ársfjarveru úr leiknum.
Madness er með fjölmennari hljóm-
sveitum nú á dögum dúetta og tríóa.
Lengi voru liðsmenn hljómsveitar-
innar sjö en eru nú orðnir sex eftir
að hljómborðsleikarinn, Mike Bar-
son, yfirgaf skútuna.
UpprUna Madness má rekja aftur
til ársins 1976 og hljómsveitarinnar
Morris And Tlie Minors. I þeirri
hljómsveit voru þeir Lee Thompson,
Mike Barson og Chris Foreman
ásamt öðrum mönnum sem ekki
koma hér við sögu.
Árið 1978 hafði Morris And The
Minors skipt um nafn og hét The
Invadors og til liðs við Thompson,
Barson og Foreman voru gengnir
þeir Graham McPherson, Dan Wood-
gate og Mark Bedford.
Þetta sama ár skipti hljómsveitin
enn um nafn og nú var Madness
uppi á teningnum; nafnið fengið að
láni frá uppáhalds skasöngvara
Madness strákanna, Prince Buster,
og lagi hans Madness.
Tónlist Madness var á þessum
árum fyrst og fremst ska en ska er
skyld reggae og ættuð frá Jamaica.
Skatónlistin var um þetta leyti að
byrja að ryðja sér til rúms í Bretlandi
og það kom í hlut Madness og hljóm-
sveitarinnar Special að vera í farar-
broddi skabylgjunnar.
Specials vöru reyndar skrefinu á
undan Madness; hljómsveitin hafði
þegar stofnað hljómplötuútgáfu; 2-
Tone og undir því merki kom út
fyrsta plata Madness.
Nafn plötunnar, sem var smáskifa,
var að sjálfsögðu tileinkað uppá-
haldinu, Prince Buster, og hét The
Prince.
Platan og lagið hlutu geysigóðar
viðtökur og náði lagið þegar best lét
16. sæti breska vinsældalistáns. Það
þýddi sjálfkrafa þátttöku í Top Of
The Pops og framtíð Madness var
ráðin.
Nú dugði ekki lengur-að vera á
samningi hjá litlu hljómplötufyrir-
tæki eins og 2-Tone og því skipti
Madness yfir til Stiff Records.
Og undir því merki kom svo út
fyrsta breiðskífa Madness, One Step
Beond, árið 1979. Viðtökurnar voru
engu líkar, titillag plötunnar náði
inn á Topp tíu í Bretlandi og platan
komst alla leið í annað sæti breið-
skífulistans.
Á næstu plötu Madness, Absolut-
ely fór að örla á tónlistarlegum
breytingum hjá hljómsveitinni. Ska-
tónlistin var þó enn í fyrirrúmi en
blandaðist nú soul tónlist, ryþma &
blús og léttri popptónlist.
Blöndu þessa kalla Madness
„nutty sound“ og hefur það verið
einkennandi fyrir tónlist hljómsveit-
arinnaræsíðan.
Smáskífurnar héldu áfram að
streyma frá Madness og allar náðu
þær hátt á lista. Baggy Trousers
(pokabuxur einkenni Madness á
sviði) náði öðru sætinu í Bretlandi
1980 og af plötunni 7, sem kom út
1981, náðu þrjú lög inn á Topp tutt-
ugu, It Must Be Love, Cardiac Arrest
og House Of Fun sem varð fyrsta lag
Madness til að ná efsta sætinu.
Sjálf breiðskífan 7 náði líka efsta
sætinu og frami Madness var nú
meiri en nokkru sinni.
Þetta ár gerðu þeir kvikmynd,
Take It Or Leave It, sem fjallar um
hljómsveit sem er að hefja feril sinn
og léku þeir sjálfa sig í myndinni.
1982 komu út tvær breiðskífur með
Madness, annars vegar safnplatan
Complete Madness, hreinræktuð
geggjun, og Rise And Fall, en af
þeirri plötu er lagið Our House einna
þekktast.
Sjötta breiðskífa Madness kom
síðan út snemma árs 1984 og hét sú
Keep Moving og öll munum við eftir
lögum eins og Michael Caine og
Samantha af þeirri plötu.
Síðan Keep Moving kom út hefur
margt á dagana drifið hjá Madness.
Hljómborðsleikarinn, Mike Barson,
tók pokann sinn og fór, samningur
hljómsveitarinnar við Stiff Rekords
rann út, hljómsveitin setti á stofn
eigið hljómplötufyrirtæki, Zarjazz,
og byggði eigið upptökustúdíó, Liqu-
idator Studios.
Þetta var rétt eins og að byrja
upp á nýtt, segja þeir. Og þeir eru
sammála um að hvíldin hafi gert
þeim gott.
- Maður var orðinn langþreyttur á
öllu umstanginu sem alltaf fylgdi
sama munstrinu ár eftir ár, segir
trommarinn Woodgate. Nú snúum
við aftur til starfa endurnærðir og
fullirorku.
Bassaleikarinn, Mark Bedford, vill
líkja þessu við minni gullfiska (óneit-
anlega nokkuð sérstæð samlíking)
en það ku vera 15 mínútur. Þannig
hafa menn útskýrt þolinmæði gull-
fiska i búri að minnið stendur svo
stutt við að þegar fiskurinn er búinn
að synda frá einni hlið búrsins til
annarrar og aftur til baka er hann
búinn að gleyma hvernig var um-
horfs þar í fyrra skiptið.
Þannig verður hver ferð spennandi
ferð á vit hins óþekkta.
- Eitthvað í þessum dúr er þetta
hjá okkur núna, það er svo langt
síðan við gáfum út plötu að allt
verður einhvern veginn nýtt fyrir
manni, segir Mark Bedford.
- -SþS-