Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1985, Page 28
A TAUGINNI
Myndin hér á síðunni er merkileg
fyrir margra hluta sakir. Höfundur
hennar er hinn víðþekkti ljósmynd-
ari, Sveinn Þormóðsson, sem vafalít-
ið hefur tekið fleiri slysamyndir en
nokkur annar núlifandi íslendingur:
alltaf á undan lögreglunni á staðinn
með ljósmyndavélina í framsætinu
og hundinn í aftursætinu.
Myndin hefur hlotið nafnið Á
TAUGINNI og sýnir ljóslifandi
hvernig martröð allra bílstjóra getur
orðið að veruleika - og það á sjálfri
Suðurlandsbrautinni um hábjartan
dag.
KIPPTÁGULU
Allir bílstjórar hafa einhvern tíma
þurft að láta draga bílinn sinn á
milli staða. Rafmagnsleysi getur
valdið, vélarbilun eða einfaldlega
bensínskortur og blankheit. Jafn-
margir bílstjórar hafa upplifað þá
angist sem fylgir því að sitja einn
undir stýri og ráða lítt hvert ferðinni
er heitið eða hversu hratt er ekið:
Einn í vélarvana bíl, tengdur með
taug í annan sem brunar í umferð-
inni, beygir og sveigir og stöðvar
ekki nema á rauðu. Kippir í á gulu
og áfram sömu leið á grænu.
Hugurinn er bundinn við að halda
tauginni mátulega strekktri því ís-
lenskum bílstjórum er annt um
stuðarann sinn bæði að framan og
aftan. Á gatnamótum skýtur þeirri
hugmynd svo upp í kollinn hvemig
færi ef þriðji bíll æki á taugina
miðja, svo ekki sé minnst á járn-
brautarlest, en af því þurfa íslend-
ingar sem betur fer ekki að hafa
áhyggjur.
Benzinn, Hondan og Setan á Suðurlandsbrautinni.
DV-baksíðumynd Sveinn Þormóðsson.
MARTRÖÐIN
Sem betur fer kemur þetta sjaldan
fyrir en gerist þó eins og glögglega
má sjá hér á myndinni; martröð allra
ökumanna hefur loks verið fest á
filmu:
Mercedes Benz sendiferðabíll ekur
upp Reykjaveg í Reykjavík. Á vinstri
^ hönd er Laugardalshöllin og gervi-
grasvöllurinn. Allt virðist með felldu
nema hvað að aftan úr Benzinum
liggur taug sem fest er kirfilega með
silungahnút í stuðara á flunkunýrri
Seta-bifreið (Seta mun vera spænsk-
ur Fiat). Hvort hann var rafmagns-
eða bensínlaus vitum við ekki nema
hvað að þegar upp á gatnamót Suð-
urlandsbrautar er komið gerist hið
óvænta. Sendiferðabíllinn skýtur sér
yfir akreinina og bílstjórinn þykist
góður að hafa sloppið. í spænska
Fíatnum situr hins vegar annar bíl-
stjóri og verður þess áskynja, sér til
mikillar skelfingar, að lítil og snagg-
araleg Honda kemur á fullri ferð og
stefnir á taugina miðja. Hann brems-
ar, það strekkist á tauginni, sendi-
ferðabíllinn prjónar og Hondan
dinglar á tauginni eins og tennisbolti
sem komst ekki yfir netið þrátt fyrir
fast skot. Svo verður allt rólegt aftur.
Það slaknar á tauginni, menn stíga
út til að ræða málin, nema ökumaður
spænska Fíatbílsins sem lætur fyrir-
berast í ökutæki sínu, enda taugar
hans álíka strekktar og sjálf dráttar-
taugin var þegar Hondan skall á
henni svona líkt og tennisbolti
o.s.írv...
ÁBYRGÐIN
Þá vaknar spurningin: Hver ber
ábyrgð á þessum ósköpum? Er það
sendibílstjórinn sem hnýtti silunga-
hnútana tvo og dró þann spænska?
Er það ökumaður vélarvana bílsins
sem í raun og veru átti hugmyndina
að drættinum þó ekki kæmi það til
af góðu? Eða er það Hondueigandinn
sem átti sér einskis ills von, var bara
að flýta sér heim í kjötbollurnar til
sinnar elskuðu sem stóð við pottana
og beið?
Baksíða helgarblaðs DV bar þessar
spurningar undir sérfræðing sem
hefur kynnt sér flest viðvíkjandi
bílum, umferð og reglum þar að lút-
andi, auk þess að vera liðtækur við
hnýtingar hnúta. Honum fórust svo
orð:
„Þegar bifreið er dregin af annarri
og þær festar saman með taug og
tveimur silungahnútum er það að
sjálfsögðu ökumaður dráttarbílsins
sem ræður ferðinni; hversu hratt er
ekið og hvaða leið farin. Sá i aftari
bílnum ræður litlu þar um og verður
að gæta þess eins að hafa taugina
nægilega strekkta. Þegar komið er
að gatnamótum getur ástandið orðið
ískyggilegt, sérstaklega í myrkri, því
þá verða flestar taugar ósýnilegar."
- En hvernig meturðu stöðuna eins
og hún birtist á þessari einstöku
ljósmynd Sveins Þormóðssonar?
REGLA NR. 1,2 og 3
„Ábyrgðin er tvímælalaust sendi-
ferðabílstjórans. Hann átti að gera
sér grein fyrir ökuhraða Hondunnar
þó hann sæti þar ekki sjálfur undir
stýri. Það er regla nr. 1, 2 og 3 að
spenna aldrei taug yfir Suðurlands-
brautina á mesta annatíma. Menn
ættu að vita að silungahnútar gefa
sig ekki frekar í þungum umferðar-
niðnum en ám landsins sem geyma
bæði dulda orku og fiska.“
Baksíðan þakkar sérfræðingnum
greinargóð svör og í næsta tölublaði
er stefnt að því að birta leiðbeiningar
með skýringarmyndum um hvernig
losa á silungahnúta af stuðurum
þegar „Honda á hundrað“ hefur
strekkt á þeim svo um munar.
Sæl að sinni!
EIR.
AFSÍAM
Síamstvíburar hafa lengi vafist fyrir
skurðlæknum eins og gefur að skilja. Að-
skilnaðurinn getur verið erfiður. Það er
ekkert grín að þurfa að skera tvö böm í
sundur.
í því sambandi þykir okkur gleðilegt að
geta sagt fréttir af auðveldustu aðgerð á
þessu sviði sem gerð var fyrir skömmu á
erlendu sjúkrahúsi. Þar fæddust síamství-
burar öllum til mikillar hrellingar og var
þegar hafist handa um að skilja þá að. Það
var lítið verk og gekk vel vegna þess að
tvíburamir vom samvaxnir á hárinu. Það
þurfti bara að klippa...
LÆKNAR í REYK
Ýmsar útgáfur em til af viðvömn- armerk-
ingunum aftan á sígarettupökkunum. Sumir
velja sér tegundir eftir því hvaða mynd er
á pakkanum. Við heyrðum af einum sem
biður alltaf um sígarettupakkann með
myndinni af ófrísku konunni sem er að æla
yfir tvö böm. Svoleiðis miði mun að vísu
ekki vera til.
(— ---------------------N
Reykingar eru
heilbrigöisvanda-
mál sem þú
getur átt þátt
í aö ley.sa.
LANDLÆKNIR
V______________________J
Eitt eiga þessar merkingar þó sameigin-
legt og það er að landlæknir undirritar
hverja mynd. Hann mun þó sjálfúr reykja
sígarettur og það sama má segja um yfir-
lækni Hjartavemdar. Það er ekki til fyrir-
myndar.
INNRÁS
íslendingar mega búast við sænskri menn-
ingarinnrás í sumar. í erlendum blöðum
lesum við um „kulturprojekt“ þar sem í
forsvari er íslendingurinn Birgir Frímann
Eðvarðsson. Er hann sagður vera að safna
um sig listafólki og skapandi einstaklingum
og ráðgert er að taka stefnuna á Island
dagana 18- 27. júlí, á 200 ára afinæli
Reykj avíkurborgar. Nánari upplýsingar er
hægt að fá á Kungsholmsgatan 16, 11227,
Stokkhólmi. Bréf skulu merkt „Kulturproj-
ekt Island ’86“.
RÁÐSTEFNUR í LEIKHÚSI
Menntamálaráðherra hélt ráðstefnu um
íslenskt mál í Þjóðleikhúsinu um síðustu
helgi. Þótti hún takast vel enda mikið skraf-
að á því ylhýra. Vom menn á einu máli um
að Þjóðleikhúsið hentaði vel til ráðstefnu-
halds og em fleiri ráðstefnur í bígerð. Skipt-
ir þar mestu góð staðsetning Þjóðleikhúss-
ins og svo hversu greiðan aðgang fatlaðir
eiga að húsinu.
Samkvæmt óstaðfestum fregnum em fyr-
irhugaðar ráðstefiiur í Þjóðleikhúsinu um
skammstafanir og loftræstingu í opinberum
byggingum.