Alþýðublaðið - 24.06.1921, Blaðsíða 3

ALÞÝÐOBLAÐTÐ
3
cand. polit. höfðaði á íslandsbanka
fyrir það, að hann neitaði að inn-
leysa seðla sfna í gulli. Verður
nánar skýrt frá málinu innan
skamms.
Mínervingar fjölmennið i kvöld.
Undirbúning mikinn hafa bann-
menn hér í bænura um þessar
tnundir undir skrúðgöngu og ræðu-
höld 3. Júií n. k. Má vænta þess
að þátttaka verðí mikil. Vafalaust
fara stjórnarvöldin úr þessu að
hefjast handa og verða við kröfu
bannmanna um það, að framfylgja
bannlögunum.
Sérstaka lögregln er verið að
æfa þessa dagana til þess að halda
á reglu við konungskomuna. Vænt-
anlega verður fyrsta boðorð þess-
ara ,borðalögðu“ það, að sjá svo
um að ekki þvælist druknir menn
fyrir gestunum og geri landi sínu
þar með skömm.
Bjálparstðð Hjúkruaarféíagsia*
Lfkn er opin sem hér segir:
Mánudaga. . . . kl. II—12 f, h
Þriðjudaga ... — 5 — 6 e. fe
Miðvikudaga . . — 3 — 4 e. fe.
Föstudaga. . . . — 5 — 6 c. L
Laugardaga . . . — 3 — 4 e. It.
Matarstell, dískar, tarínur,
kartöfluföt, sósuskálar, steik-
arföt, bollapör, könnur, skálar
í verzlun
Jjannesar 36nssonar
Laugaveg 28.
Komið og kynnið ykkur
hin hagfeldu viðskifti í Matvöru-
verzl. BVon“. Nýkomið hangikjöt,
ekta saltkjöt, snsjör, reyktur rauð-
magi, kæfa, egg og raiklar birgð-
ir af kornvörum, kaffi, sykri, ex-
porti, kartöflum og margt fleira.
Virðingarfylst
Gunnar S. Sigurðsson.
Pvottabalar — fvottabretti
— hfottaskálar — Skaft-
pottar — Pottar — Prímus-
ar — Katlar — Kaffikönnur
nýkomið mjög ódýrt f verzlun
Hannesar Jónssonar
Laugaveg 28.
Gpammofónpiötui*
nýjar og ógsllaðar til sölu með
tækifærisverði. — Til sýnis á af-
greiðslu Álþbl.
Kaupið »Verkamanninn«!
lítlenðar jréttir.
Émile Combes,
eina meðal þektari stjórnmála-
manna Frakka á síðustu -áratug-
um, er nýlega látinn 85 ára gam-
all (f. 1835). Eftir að hann komst
á þing 1881, var hann jafnan
einn af duglegustu mönnum radi-
kalaflokksins og gerði sér einkum
far um að koma skólamálum
Frakka f betra horf en áður og
losa þau undan öllum áhrifuaa
kaþólsku kirkjunuar, Mentamála-
ráðherra var hann eitt skeið, en
síðan forsætisráðherra 1902—1905.
— Á allra seinustu árum var
hann farinn að draga sig út úr
skarkala stjórnmálalífsins.
OlympMeikamir.
Alþjóða olympíunefndin hefír
ákveðið að næstu olympíuleikar
skuli fram fara 1924 í Farís og
1928 í Amsterdam.
Jféuk London'. Æflntýrl.
Munster kveikti í vindlingi og hélt áfram: —
— „Sérðu oddann þarna, sagði hún við mig — þenn-
an, sem brýtur ái Það liggur straumur að honum og í
kringum hann, og þú sérð misvindið. Veðrið er gott
og útfiri er á. Sigldu þangað báðum skipunum, snúðu
þeim við í misvindinum og straumurinn rekur þau í
strand á svipstundu. — Svo kem eg, bjarga öllum
mönnunum og sigli burt með þá — þetta er mjög ein-
falt mál. Skípin standa, unz flóð er komið. Þá sigla
þau burtu og sækja nýja verkamenn. Það eru engin lög
' til, sem geta bannað þér að ráða menn, þegar þú ert
mannlaus. — En það er bannað að svelta þá, sagði eg.
—• Þú veist vel, að við höfum ekki miklar matbirgðir á
skipunum, og á Martha er ekki svo mikið sem brauð-
skorpa til.“
„Við höfum allir orðið að gera okkur „Kai-Kai“
svertingjanna að góðu, að þessu," skaut Sparrowhawk
inn í.
„— Gerðu þér engar rellur út af matvælunum,
Mlinster skipstjóri, sagði hún, — ef eg get á Martha
fundið mat í áttatíu og fjóra munna, getið þið líklega
tveir gert hið sama á hinum skipunum. Farið þið nú
og náið oddanum, áður en jafn vindur kemur og eyði-
leggur alt saman. Og verið þið nú sælir piltar."
„Við fórum af stað og framkvæmdum verkið," sagði
Sparrowhawk hátíðlega og hló fram 1 nefið. „Við slök-
unum á klónni og eg stýrði Ernily á oddann. — Farðu
frá, hrópaði Múnster til mln, — annars seturðu mig í
strand! ög hann skammaðist og bölvaði. En eg kærði
mig kollóttan. Eg beitti upp í, og Flibberty rak á
hánn, og við strönduðum í beztu einingu. Jóhanna tók
verkamennina til sín, og bragðið var á enda leikið."
„En hvar lá hún meðan norðvestanrokið var?“ spurði
Sheldon.
„Við Longa-Longa. Hún hélt þangað þegar hvesti,
og lá þar heila viku og keypti mat af svertingjunum.
Þegar við komum til Tulagi, beið hún þar eftir okkur
og reifst við Burnett. Eg skal segja þár, Sheldon, hún
er einstök í sinni röð þessi stúlka, hún er dásamleg."
Múnster fylti aftur glas sitt, og meðan Sheldon horfði
yfir til kofa Jóhönnu og þráði það að hún kæmi, hélt
Sparrowhawk áfram:
„Hún er eins hörð og steinn. Harðasti Járnkallinn,
bæði meðal karla og kvenna, sem nokknrntíman hefir
séð Salomonseyjarnar. Þú hefðir bara átt að sjá Poonga-
Poonga morgunin sem við komum — byssuskotiu
drundu á ströndinni, stríðsbumbur kváðu við í skógun-
um, og alstaðar loguðu eldarnir. - Hér er ekkert
hægt að gera, sagði Miinster."
„Já, það sagði eg,“ vitnaði hann. Og það var ekkert
hægt að gera það gat maður séð með hálfu auga og
heyrt með öðru eyranu."
Sparrowhawk hélt áfram: „— Nei, kerlingarræflar
hafa hér ekkert að gera, sagði hún við hann. En við
erum ekki komin enn og höfum því ekki byrjað. Þú
gætir að minsta kosti beðið með það að verða hræddur
unz við höíum varpað akkerum."
„Já, þetta sagði hún:“ mælti Munster. „Og eg varð
svo reiður við það, að mér var alveg sama hvað skeði.
/