Dagblaðið Vísir - DV - 21.04.1986, Blaðsíða 18

18
Frá æfinga- og tilraunaskóla
Kennaraháskólans
Kennsla 5 ára barna.
Skólaárið 1986-1987 verður 5 ára börnum hverfisins
boðin skólavist eins og verið hefur undanfarin ár.
Innritun þarf að vera lokið 1. maí.
Nánari upplýsingar eru veittar á skrifstofu skólans.
Skólastjóri.
KETILHÚS
Ví FILSSTAÐ AS PÍTA LA
Tilboð óskast í breytingar á ketilhúsi Vífilsstaðaspít-
ala. Fjarlægja skal tanka, ketil og reykháf. Tengja
hitaveituinntak og varakyndingu.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri. Tilboð verða
opnuð í viðurvist viðstaddra bjóðenda þriðjudaginn
6. maí nk. kl. 11.00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 26844 PÓSTHÓLF 1441 TELEX 2006
SÖLUSKATTUR
Viðurlög falla á söluskatt fyrir marsmánuð 1986, hafi
hann ekki verið greiddur í síðasta lagi 25. þ.m.
Viðurlög eru 4% af vangreiddum söluskatti fyrir hvern
byrjaðan virkan dag eftir eindaga uns þau eru orðin
20%, en síðan reiknast dráttarvextir til viðbótar fyrir
hvern byrjaðan mánuð, talið frá og með 16. maí.
18. apríl 1986,
Fjármálaráðuneytið.
Teinamöppur fyrir Úrval
Sent í póstkröfu
ef óskaó er
VANDINN LEYSTUR
Ilandhæg lausn til ad vardveita blaöid
Hált'ar árgangur íhverja möppu
Fásl á afgreiöslu l rra Is,
Þverholti 11, sími (91)27022
og liját Rindagerdinni,
Smidjnvegi 22,
símar (91) 77040 oy (91) 35468
DV. MÁNUDAGUR 21. APRÍL 1086.
Menning Menning Menning
STRENGIR OG
Berwaldkvartetten: Gösta Nystroem -
Strákkvartett, Anton Webem - Funf Sátze
fiir Streichquartett op. 5, Áke Hermanson
- Lyrisk Metamorfos op. 2
Caprice CAP 1277
Stockholm Percussion Ensemble: Verk
eftir Torbjöm I. Lindquist, Miklós Maros,
Xaver Benquerel, Maurice Ohana
Caprice CAP 1280
Gösta Nystroem: Sinfonia concertante,
Stockholms Filharmoniska Orkester, dir.
Göran W. Nilson & Göte Carlid: Mássa för
strákar, Stockholms Filharmoniska Or-
kester, dir. Okko Kamu
Caprice CAP 1272 Umboð á íslandi: ístónn
Loksins aftur
norræn músík
Tónleikar Sinfóniuhljómsveitar íslands i
Háskólabiói 17. apríl.
Stjórnandi: Páll Pampichler Pálsson.
Einsöngvari: Ellen Lang.
Efnisskrá: Wolfgang Amadeus Mozart úr
Brúökaupi Figaros, Forleikur og ariurnar
Voi che sapete og Deh vieni, non tardar;
Ludwig van Beethoven: Konsertarían Ah,
perfido!; Jean Sibelius: Þrjú sönglög og
Sinfónía nr. 5 i Es-dúr, op. 82.
Það voru nokkuð hreinar línur í
uppbyggingu eíhisskrárinar á
fimmtudagstónleikum sinfóníurmar,
sem jafiiframt voru þriðju tónleik-
amir sem hún lék í apríl mánuði.
Reyndar áttu menn von á að frum-
flutt yrði nýtt verk eftir stjómand-
ann, en svo var þó ekki. Það hefði
líka verið spuming hvemig það
hefði fallið að hinum liðum dag-
skrárinnar, þvi þótt músík Páls sé
allrar athygli verð og falli undirrit-
uðum yfirleitt vel í geð þá hefði hún
líkast til verið á skjön við aðra hluta
eíhisskrárinnar, eins og hún var hér
upp sett að minnsta kosti.
Það vom Mozart og Beethoven
sem réðu fram að hléi. Forleikurinn
að Figaro passar við nánast hvaða
tilefni sem er, ekki síst hér, þar sem
tvær aríur úr óperunni fylgdu á eft-
ir. Hún heíúr nú spilað hann með
meiri reisn, hljómsveitin okkar, en
hún hefúr líka spilað hann langtum
lakar. Að mörgu leyti dæmigerð
spilamennska fyrir það sem á eftir
átti að fylgja.
Þá bráðnuðu áherendur
Ellen Lang er frábær og fjölhæf
söngkona. Að vísu fannst mér hún
Tónlist
EYJÓLFUR MELSTED
fullþroskuð til að vera sannfærandi
Chembino en það breytir ekki því
að hún söng „Voi, che sapete" skín-
andi vel. Síðan kom Súsönnu-arían
„deh vieni, non tardar" og hún átti
miklu betur við og verkaði þar af
leiðandi mun meira sannfærandi.
Enginn söngvari getur villt á sér
heimildir í Mozart og Ellen Lang
sýndi okkur með þessu upphafi hve.
geysigóð söngkona hún er. Og ekki
glímdi hún við auðsungnari músík
næst á eftir. Þá söng hún konsertar-
íuna „Ah, perfido" eftir meistara
Beethoven og áheyrendur bráðnuðu
gjörsamlega fyrir þeim frábæra söng.
Gervi-sinfónískir söngvar
Ekki veit ég hvaða tíska réð því
að Ellen Lang söng ljóðsöngva Si-
beliusar við undirspil hljómsveitar-
innar eftir hlé. Svo mikið er víst að
lögin, sem samin eru fyrir söngrödd
og píanó, missa allt sitt fínasta við
að færast yfír í hljómsveitarbúning.
Það hverfúr ekki aðeins nálægðin
og það einlæga samband sem mynd-
ast með söngvara og meðleikaranum
við píanóið, heldur verður þetta allt
önnur músík við yfirfærsluna - eins
konar gervi-sinfónískir söngvar.
Hvorki gat bjargað þótt vel væri
sungið og mjög þokkalega leikið.
En eitt var þó ánægjulegt við þenn-
an flutning. Hér var flutt norræn
músík (önnur en íslensk) í fyrsta sinn
á tónleikum í Reykjavík síðan fjórt-
ánda janúar.
Síðast þegar norræn músík var
sungin á tónleikum í Reykjavík voru
þrjú af lögunum hin sömu og nú en
það gerðist aftur á móti nítjánda dag
októbermánaðar á síðastíiðnu ári.
Ég sagði víst ánægjulegt. Ætli væri
ekki nær að segja að þetta hafi minnt
okkur á hversu óskaplega norræn
við erum í músíkölskum hugsunar-
hætti hér úti á íslandi og ætla að
sú staðreynd væri fremur dapurleg.
Nú, áfram héldum við að vera
norræn þetta kvöldið, eða sibeliönsk
öllu heldur, og hljómsveitin okkar
spilaði fimmtu sinfóníuna. Akkúrat
þá sem Fílharmonían spilaði hjá
honum Ashkenazy á Listahátíð fyrir
tæpum tveimur árum.