Dagblaðið Vísir - DV - 21.06.1986, Page 27

DV. LAUGARDAGUR 21. JÚNÍ 1986.
27
Ljubomir Ljubojevic stórmeistari. Hann og Jusupov tefldu spennandi skák
sem lauk með sigri Ljubojevic eftir aö kóngur Jusupovs hafði gert víðreist
um borðið.
án þess að hafa bætur fyrir. En tak-
ið nú eftir hvemig Ljubojevic tekst
að hrista upp í stöðunni.
15. -Hxe2!? 16. Rf4 Rd4! 17. Rxd4 cxd4
18. Rxe2 Dd5 19. Kfl g5!
Svartur hefur fómað hrók og ljóst
er að hann hefur öflugt frumkvæði
vegna þess hve hvíti kóngurinn er
gott skotmark.
20. Hacl g4 21. Bxg4 Dhl+ 22. Rgl
Dg2+ 23. Ke2 De4+ 24. Kfl
Ekki 24. Kd2?? Bg5+ 25. f4 De3 +
26. Kc2 Be4+ og mátar.
24. -Dg2+ 25. Kel?!
Jusupov vill ekki sætta sig við
þráskák en með þessu tekur hann
mikla áhættu þar sem kóngurinn
lendir á vergangi.
25. -Dxgl + 26. Ke2 d3+! 27. Kxd3
Dxí2 28. Hc7 Dxb2 29. Hd2 Db6 30.
Hxb7
Reynir að fækka sóknarmönnun-
um en skiptamunstap var óhjá-
kvæmilegt.
30. -Dxb7 31. Db4 Dc6 32. Ke2 Bc3!
Og hvítur gafst upp. Ef 33. BíB þá
33. -Da6 + og 33. Bd7 Dg2 + er held-
ur engin lausn.
JLÁ.
urðssonar, Reykjavík, til Sauðár-
króks til keppni við sveit Gunnars
Þórðarsonar og sneri heim með vinn-
inginn. í Reykjavík áttust svo við
sveitir Margrétar Þórðardóttur,
Reykjavík, og Sigurðar B. Þorsteins-
sonar, Reykjavík. Sigurður fær að
éta það sem úti frýs (skv. frægri setn-
ingu Helga Jónssonar fréttamanns í
beinu kosningasjónvarpi í tilefni af
falli Ásgríms á Siglufirði).
Fleiri úrslit liggja ekki fyrir úr 1.
umferð en síðustu spiladagar í þeirri
umferð eru um þessa helgi. Fyrirliðar
eru beðnir að skila inn úrslitum og
greiðslu vegna keppninnar, sem er
kr. 4.000 á sveit, tímanlega. Vanhöld
geta leitt til þess að engin stig verði
gefin fyrir sigra. Og að lokum er
minnt á að 2. umferð skal vera lokið
fyrir 16. júlí nk.
Vestfjaröamót
Vestfjarðamót í sveitakeppni fyrir
árið 1986 var haldið á Hólmavík
helgina 14.-15. júní.
Til leiks voru mættar 14 sveitir
heimamanna og frá Patreksfirði,
Tálknafirði, Þingeyri, Bolungarvík
og Isafirði. Að venju voru spilaðir
stuttir leikir (8 spila), allir við alla,
alls 104 spil í striklotu, nánast. Eins
og sl. ár var keppnin jöfn og spenn-
andi. Vestfjarðameistarar 1986 urðu
félagarnir í sveit Gunnars Jóhannes-
sonar, Þingeyri, en þeir voru hárs-
breidd frá titlinum í fyrra. Auk
Gunnars skipuðu sveitina þeir Guð-
mundur Friðgeir Magnússon, Tómas
Jónsson og Sæmundur Jóhannsson.
Röð sveita varð þessi:
Stig
1. Gunnar Jóhannesson, Þingeyri, 225
2. Guðbrandur Björnsson, Hólmavík, 213
(Sigurgeir Guðbr^nds., Ingimundur
Pálsson, Karl Þór Björnsson)
3. Sigurður Óskarsson, ísafirði, 207
(Guðlaug Jónsdóttir, Þorsteinn
Geirsson, Frank Guðmundsson)
4. Friðrik Runólfsson, Hólmavik, 206
5. Jóhannes O. Bjarnason, Þingeyri, 199
6. Guðni Ásmundsson, ísafirði, 199
Athygli vekur frammistaða pilt-
anna í sveit Jóhannesar en þeir
töpuðu 5-25 í síðustu umf. og urðu
af verðlaunasæti. Sveitirnar í tveim
efstu sætunum sýndu mikið öryggi
og töpuðu engum leik stórt.
Þá er aðeins eftir að geta frammi-
stöðu Hólmvíkinga. Skipulag og
undirbúningur var með besta móti,
engu áfátt, vel tekið á móti og séð
fyrir þörfum gesta. Stjórn mála fyrir
vestan sýnist í góðum höndum.
Næstu mótshöldurum er því vandi á
höndum að halda uppi merkinu.
Keppnisstjóri á mótinu var Her-
mann Lárusson.
Sumarbridge
Eins og búist var við var metþátt-
taka í sumarbridge að Borgartúni 18
sl. fimmtudag. 65 pör mættu til leiks
(húsið tekur 68 pör) og var spilað í
5 riðlum.
Úrslit urðu þessi (efstu pör);
A)
Lárus Hermannsson - Gunnar Þorkelsson, 247 stig
Halla Ólafsdóttir - Sæbjörg Jónasdóttir, 241 stig
Eyjólfur Magnússon - Steingr. Þórisson, 229 stig
Baldur Árnason - Sveinn Sigurgeirsson, 224 stig
Jakob Kristinsson - Júlíus Siguijónsson, 219 stig
B)
Gunnar Þórðarson - Sigfús Þórðarson, 188 stig
Ásthildur Sigurgíslad. Lárus Arnórss., 183 stig
Þórður Sigurðsson - Valtýr Pálsson, 178 stig
Bernódus Kristinss. - Þórður Björnsson, 177 stig
Anton R. Gunnarsson - Ragnar Magnússon, 172 stig
C)
Albert Þorst. - Sigurður Emilsson, 194 stig
Bragi Björnsson - Þórður Sigfússon, 191 stig
Jóhahn Ólafsson Ragnar Þorvaldsson, 184 stig
Anton Haraldsson - Úlfar Kristinsson, 181 stig
Jóhann Jónsson - Kristinn Sölvason, 168 stig
D)
Hrólfur Hjaltason Oddur Hjaltason, 177 stig
Jacqui McGreal - Þorlákur Jónsson, 174 stig
Ásgeir P. Ásbjörnss. Friðþj. Einarssoon, 173 stig
Guðm. Sigursteinss. - Sæm. Jóhannss., 170 stig
Ríkh. Steinbergss. - Steinb. Ríkharðsson, 168 stig
E)
Geirarður Geirarðsson - Sigfús Sigurhjson, 95 stig
Bjarnl. Bjarnleifss. - Sigurl. Guðjónss., 89 stig
Edda Thorlacius - Finnur Thorlacius, 85 stig.
Efstu spilarar í fimmtudagskeppn-
inni eru Ásthildur Sigurgísladóttir
og Lárus Arnórsson, 96, Gunnar
Þórðarson og Sigfús Þórðarson, 69,
Murat Serdar og Þorbergur Ólafs-
son, 59. Lárus Hermannsosn, 54,
Magnús Aspelund og Steingrímur
Jónasson, 44, og Anton R. Gunnars-
son, 43.
Fyrstu keppendur hófu keppni kl.
18 síðasta fimmtudag og síðan fyllt-
ust riðlar jafnt og þétt fram yfir kl.
19. Þetta sýnir að fólk er almennt
farið að mæta tímanlega til skrán-
ingar sem þýðir að spilamennska
hefst að sjálfsögðu fyrr i viðkomandi
riðli. Er það vel.
Spilað verður næst á þriðjudaginn
og minnt er á að húsið verður opnað
kl. 18.30 (hálfsjö). Allt spilaáhuga-
fólk er velkomið, jafnt byrjendur sem
lengra komnir.
Steinn Steinarr: „Eg og hamingjan skildum aldrei hvort annað ...“
Forsetningar
og hamingja
Hvað á þetta tvennt, forsetningar og hamingja, sameig-
inlegt? kann einhver að spyrja. Og mér verður fátt um
svör. Það má ef til vill segja sem svo að hvort tveggja
hagi sér undarlega, hvort tveggja sé nauðsynlegt en það
kosti kunnáttu að nota rétt,
Forsetningar em lítil og nett en afskaplega nauðsyn-
leg orð. Án þeirra gætum við hvorki komið til einhvers
né farið frá einhverjum. Forsetningar hafa það dásam-
lega hlutverk að segja okkur fall orða sem'beygjast í
föllum. Það kallast að stýra föllum.
Og það skiptir svo sannarlega máli hvort við erum að
koma til eða fara frá.
Og þá erum við komin að dálitlu forsetningai’vanda-
máli: þær eiga það nefnilega til að hætta, að þvi er
virðist að ástæðulausu, að stýra föllum, hætta að vera
forsetningar og fara að verða atviksorð.
Skoðið eftirfarandi setningapör:
Komdu til mín. Komdu til.
Farðu frá mér. Farðu frá.
í fremri setningunum er greinilegt að til og frá stýra
föllum orðanna min og þér. Jafngreinilegt er það hverj-
um læsum manni að í síðari setningunum stýra þær
engu. Og fyrri setningin breytir um merkingu þegar fall-
orðið er tekið burt.
Eigum við að leyfa forsetningum að komast upp með
að skipta um hlutverk og gerast atviksorð eða eigum
við að halda því til streitu að orðin séu forsetningar sem
hafi einfaldlega um stundai'sakir hætt að stýra öðrum
orðum? Ef við kjósum fyrri kostinn þá sitjum við líka
uppi með atviksorð sem hætta að vera atviksorð og fara
að stýra fóllum!
Þetta er eitt lítið dæmi um þau vandamál sem málfræð-
ingar standa frammi fyrir. Þeir hafa tekið að sér að leysa
slík mál fyrir þjóðina og skrifa um það kennslubækur
og birta þar affarasælustu lausnirnar og kenna þær litl-
imi bömum í skólum.
Og sama gildir um þessi vandamál og öll önnur mann-
anna vandamál, þ.e.a.s. að þau verða einungis leyst með
samvinnu. Það skiptir engu hve snjöll lausn málfræð-
ingsins er, frá hans eigin sjónarhóli séð, hún öðlast
ekkert gildi fyrr en þjóðin viðurkennir hana.
Og svo hitt...
Þetta með hamingjuna. Það er auðvitað ekkert annað
en bilun að vera að skrifa grein um íslenska tungu og
sitja svo fyrir framan tölvuskerminn og velta fiTÍr sér
hamingju.
En til allrar hamingju er til íslenskt kvæði sem íjallar
tun hamingju og málfræði. Það er eftir Stein Steinan'
og hljóðar svona:
Ég og haniingjan skildum aldrei livort annað.
og eflaust má kenna það vestfirskum framburði mínum,
en hún var svo dramblát og menntuð og sunnlensk í sínum,
og sveitadreng vestan af landi var hús hennar bannað.
Það hæfir ei neinum að tala urn töp sín og hnekki,
og til hvaða gagns ntyndi verða svo heimskuleg iðja?
Samt þurfti ég rétt eins og hinir mér hjálpar að biðja,
en hamingjan sneri sér frá mér og gegndi mér ekki.
Og loksins varð sunnlenskan eiginleg munni mínum,
og mállu’eimur bernsktmnar týndist í rökkur hins liðna.
Ég hélt. að við slíkt myndi þel hennar glúpna og þiðna,
en þá var hún orðin vestíirsk í framburði sinum.
Þetta skultun við skilja sem svo að hamingjan sé ekki
spurning um framburð. En hvað þá?
Eg ætla að gera hér þá játningu að ég hef smíðað
ntjög skothelda kenningu um þessi efni. Htin er hvort-
tveggja í senn, uppskrift að hamingju og óhamingju.
Vopnaðui' þessari kenningu getur hver maður tekist á
við vandamál lífsins, leyst þau og snúið sér í hag. Eða
óhag ef hann kýs.
En sökum þess að mér er yfirleitt hlýtt til allra manna,
með örfáum undantekningum, þá vil ég engum birta
þessa kenningu mína.
Hitt er svo annað mál að orðið hamingja er komið af
ham-gengja, þ.e. sú sem gengur í sérstökum ham (gervi).
Þar með er það skylt sögninni að hamast og nafnorðinu
hamhleypa.
Við getum hamast eins og hamhleypur við að höndla i
hamingjuna, við getum hleypt ham, brugðið okkur í
framandi gervi. En munið að hamingjan getur það líka.