Dagblaðið Vísir - DV - 09.08.1986, Blaðsíða 18

18
LAUGARDAGUR 9. ÁGÚST 1986.
„Og hvenær getur þú svo byrjað?" Ævar Örn ræður krossgátu.
„Alveg ömurlegir fimmaurabrand-
arar,“ sagði einn táningurinn.
„Æðislega skemmtilegir þættir,“
sagði annar þegar helgarblaðið
spurði hóp af krökkum hvernig þeim
fyndust Poppkornsþættirnir sem
sjónvarpið sýnir á mánudagskvöld-
um.
Þættir þessir hafa verið nokkuð
umdeildir. Annaðhvort finnst fólki
þeir fyrir neðan allar hellur eða
óskaplega fyndnir. Sjálfir segjast
umsjónarmennimir, þeir Gísli Snær
Erlingsson og Ævar Om Jósepsson,
halda að meirihluti áhorfendanna sé
nokkuð sáttur við þættina.
Helgarblaðið fylgdist með upptök-
um á einum Poppkomsþætti og
ræddi við Gísla og Ævar um Popp-
korn, fimmaurabrandara og þá
sjálfa.
Fimmaurabrandarar
I dagskrárkynningum sjónvarpsins
segir um Poppkorn að þetta sé tón-
listarþáttur fyrir táninga og að
hlutverk þeirra félaga sé að kynna
músíkmyndbönd. Sannleikurinn er
hins vegar sá að sjaldnast kynna
þeir nokkurn skapaðan hlut heldur
skjóta inn á milli laga stuttum leikn-
Hvernig i ósköpunum kemur þessi vitleysa eiginlega út á mynd?
Hm, hvernig eigum við eiginlega að hafa þetta? Gísli og Ævar ráðfæra sig
við Jón Egil, stjórnanda þáttanna.
Spartlað yfir stærstu gallana. Guðrún sminkari tekur Ævar i meðferð.
um bröndurum. Og það er einkum
þessi hluti Poppkomsþáttanna sem
menn hafa ekki verið á eitt sáttir um
þó vissulega hafa verið rifist um
lagavalið í þáttunum líka.
„Auðvitað er ekki alveg að marka
það sem við heyrum,“ sagði Ævar
Öm, „en ég held að meirihluti þeirra
sem á annað borð horfa á þessa þætti
sé nokkuð sáttur við það sem við
erum að gera. Menn verða líka að
gera sér grein fyrir því að sjónvarpið
er fjárvana stofnun og það er um að
gera að hafa brandarana eins ódýra
og hægt er. Útkoman er, og nú glott-
ir Ævar rosalega, fimmaurabrandar-
ar.“ Bætir síðan við: „Auðvitað má
vinna þessa þætti öðruvísi en við
ákváðum að gera þetta svona, með
sprelli á milli laga, fremur en að
leggja einhverja ofuráherslu á kynn-
ingu á lögunum sjálfum.
Annars kynnum við stundum. Við
ætlum til dæmis að kynna eitt lag í
þessum þætti af þvi þar er á ferðinni
alveg óþekktur flytjandi. Ef við erum
með eitthvert spennandi efni í hönd-
unum þá tökum við okkur til og
kynnum það.“
Detta í þaö á þriðjudögum
En hvaðan fá þeir hugmyndimar?
„Við dettum reglulega í það á
þriðjudögum og þá leggst venjulega
eitthvað til,“ segir Ævar grafalvar-
legur. „Nei, annars í alvöru.
Hugmyndimar bara koma. Stundum
er það eitthvað í fréttunum sem er
kveikjan en oftast er þetta eitthvað
alveg út í loftið, eitthvað út í hött.“
Gísli Snær kinkar kolli. „Það virðist
ganga best í fólk, eitthvað nógu geð-
veikislegt."
Hugmyndir sínar ræða þeir félagar
síðan við Jón Egil Bergþórsson,
stjómanda þáttanna, sem segir til
um hvort þær séu framkvæmanlegar
eður ei. Leggi Jón Egill blessun sína
yfir málið er bara að taka upp.
En kemur það fyrir að Jóni Agli
finnist einum of langt gengið í vit-
leysunni og segi nei?
Þeir félagar litu hlæjandi hvor á
annan. „Það er mjög sjaldgæft. Ann-
ars er best að spyrja Jón um það.
Við kjósum helst að gleyma öllu
slíku.“ Jón Egill kannast ekki við
neina ritskoðun af sinni hálfu enda
sannfærðist blaðamaður fljótlega um
það að Jón Egill væri engu minni
sprellari en þeir vinimir, Ævar og
Gísli og ekki ólíklegt að hann eigi
einhvem þátt í „djókinu“ sjálfur þó
hann þræti fyrir það.
Rjómatertuatriðið skemmti-
legast
Upptökur fara yfirleitt fram á
föstudögum. Þó ekki séu Poppkorns-
þættirnir langir í sýningu þarf hreint
ótrúlegan mannskap í kringum upp-
tökur: sviðsstjóra, sviðsmenn,
kvikmyndatökumenn, hljóðmenn,
sminkara og fleiri, allt í allt fimmtán
manns.
Þegar helgarblaðið kom við í stúd-
íói sjónvarpsins var þó óvenjulega
fámennt. „Hér er oft ofsastemmn-
ing,“ segir Gísli Snær. „Núna eru svo
margir í sumarfríi og ekki eins mikið
fjör í mannskapnum." Ekki verður
þó betur séð en þeir félagar skemmti
sér ágætlega og þeir reyta af sér
brandarana allan tímann meðan ver-
ið er að vinna við þættina.
„Já, auðvitað finnst okkur þetta
gaman. Þetta er virkilega skemmti-
legt starf. Annars værum við ekki í
þessu,“ segir Gísli Snær með áherslu.
Tækniliðinu virðist ekki leiðast
heldur þó ekki komi til þess að
stöðva þurfi upptökur vegna hlátur-
krampa í þeirra hópi. „Mér fannst
skemmtilegast þegar við vorum að
taka upp atriðið með rjómatertu-
kastinu. Það var alveg æðislegt,“
segir ein kvikmyndatökukonan og
hlær við tilhugsunina. Það hnussar