Dagblaðið Vísir - DV - 08.11.1986, Blaðsíða 6

50
LAUGARDAGUR 8. NÓVEMBER 1986.

- • -'•v' . ,
Belkiz Yiiron, 17,
Berufsschölerin aus
Milnchen: „Nteht
mal ins Kino darf ich
gehen. Bet mir rst
Fiiiz Kiicukbayaci, 17,
Azubi aus Munchen:
,.Wehe, du hast eirten
Freund bevor du
zwanzig bist, warrit
mich mein Papa
Frá vinstri talið: Yasmin Temiz, 17 ára, snyrtifræðinemi frá Miinchen: „I tyrknesku fjölskyldunni okkar er sífelit rifrildi ef ég vil fara út að kvöidlagi." í
miðið: Belkis Yuren, einnig 17 ára, kennaranemi frá Munchen: „Ég fæ ekki einu sinni að fára í kvikmyndahús." Til hægri: Filiz Kucúkbayacir, 17 ára, á
líka heima í Munchen. „Þú hefur eignast vin svona ung, það er ósæmilegt. Á þessu tönnlast pabbi daglega."
Yágplil Temiz, 17,
Friseufiehfjing aus
Munchen: „In ynserer
turkischen Famiííe
gibt es immer endlose
Oiskussionen, wenn
æh abends rna!
ausgehen will"
ungan mann úti í trjágarði. Oft sagði
ég henni að forðast karlmenn. Ef þú
gerir það ekki getur þú ekki gifst og
leiðir skömm yfir ætt okkar, heim-
kynni og fjölskyldu. Konan mín, sem
er ekki læs, hætti sér ekki út í tvö
ár. En Malika varð að fara í skóla í
Frankfurt, lærði fljótt þýsku og sá
um öll innkaup og annað nauðsyn-
legt. Hún lifði allt öðru lífi en í
Marokkó. Hún var eins og þær
þýsku. Þegar ég þrumaði yfir henni
og sagðist skyldi drepa hana svaraði
hún mér ekki einu sinni. Malika
sýndi mér, sjálfum föðurnum, hreina
fyrirlitningu.
Slysið bar að höndum þegar fjöl-
skyldan var í skógargöngu. Þá aftók
Malika að hverfa aftur til Marokkó
með fjölskyldunni. „Aldrei, aldrei
framar fer ég þangað," öskraði hún
til föður síns. Ög Ben Ayad sagði við
kviðdómendur: „Annað eins og þetta
hefði aldrei getað átt sér stað í þorp-
inu okkar heima. Ég hljóp á eftir
henni, dró hnífinn úr slíðrum og
þá—“
Ben Ayad hlaut sjö ára fangelsi. I
dómbókinni stendur í stuttu máli:
„Barnslegt kvenlegt lík, banvæn
stunga í hjartað, augabrúnirnar slút-
andi, augnskuggar. Virgo intacta
(ósnortin mey).“
Það sem gerðist í skóginum var
ekki aðeins útrás stíflu sem lengi
hafði verið að myndast í fjölskyld-
unni, einkum í föðurnum, heldur um
leið árekstur tvenns konar menning-
ar. Vestrænt frelsi og vaknandi
hugsjónir kvenlegrar sjálfsákvörð-
unar sem gætir mjög hjá dætrum
gistiverkamanna frá Arabalöndum í
Þýskalandi og víðar. Heima hjá sér
hafa þær verið hnepptar í bönd
strangra reglna Kóransins og gamlar
hefðir forfeðranna. Því gætir klofn-
SMÁAUGLÝSINGAR DV
MARKAÐSTORG
TÆKIFÆRANNA
Þú átt kost á aö kaupa og selja allt sem gengur kaupum og sölum. Bara aö
nefna þaö í smáauglýsingum DV, hinu ótrúlega markaöstorgi tækifæranna.
Markaöstorgiö teygir sig víöa. Þaö er sunnanlands
sem noröan, vestan sem austan, í bátum sem flug-
vélum, snjóbílum sem fólksbílum, hvarvetna er DV
lesiö.
Einkamál. Já, þaö er margt í gangi á markaöstorginu,
en um hvaö er samiö er auövitað einkamál hvers og
eins.
Sumir borga meö fínpressuöum seölum. Menn ný-
komnir úr banka? Þarf alls ekki aö vera. Gætu hafa
keypt straubretti á markaöstorginu daginn áöur.
Smá^uglýsingar DV eru markaöur meö mikinn mátt.
Þar er allt sneisafullt af tækifærum.
Þaö er bara aö grípa þau.
ER SMÁAUGLYSINGABLAOID
Þú hringir.. ,27022 Vid birtum... Þaö ber árangur!
Smáauglýsingadeildin er í Þverholti 11.
Opið:
Mánudaga-föstudaga, 9.00—22.00
laugardaga, 9.00—14.00
sunnudaga, 18.00—22.00
Frjálst,óháð dagblað
Dætur gestaverkamannanna
Kóran og
diskótek takast
á um líf þeirra
Þær eru komnar úr heimi íslams, eiga
heima í Þýskalandi og rata því oft
í vandræði. Frá því er sagt hér á eftir
„Verið alveg rólegir, ég hleyp ekki
burtu,“ sagði Abdeslam Ben Ayad,
sitjandi á trjástofni og tveir menn
með barefli standa yfir honum. „Ég
bíð þangað til lögreglan kemur.“
Hryllilegur atburður hafði gerst í
skóginum rétt utan við Frankfurt am
Main 4. ágúst 1985. Þar lá Malika,
dóttir Ben Ayads, í blóði sínu. Hún
var þrettán ára. Hann var gisti-
verkamaður og fjölskyldufaðir,
fertugur að aldri, nýfluttur til Þýska-
lands frá afskekktu þorpi í Marokkó.
Hann hafði stungið stúlkuna, að
móður hennar Mimúnu og tveim litl-
um bræðrum hennar ásjáandi.
Ástæðan fyrir þessum voðalega
verknaði var sú að Malika tók að
farða sig, sem hún hafði lært af
þýskum kynsystrum sínum. íslamska
föðurnum þótti það óguðlegt, hann
fylltist hamslausri reiði og greip til
hnífsins með fyrrgreindum afleiðing-
um. En íslamskir fjölskyldufeður eru
allsráðandi á heimilum sínum. Þar
má ekki víkja í einu né neinu frá
boðum þeirra og bönnum.
Ben Ayad sagði frammi fyrir kvið-
dóminum: „Ég óttaðist að Malika
gæti misst meydóm sinn. Einu sinni
var ég vottur að því að hún kyssti
ings í lífi þeirra - Kóraninn og
diskótekið togast á um þær.
„Ég veit eiginlega ekki hvað ég
er,“ sagði tyrkneski leikfijmineminn
Esay. Hún er seytján ára og á heima
í Munchen. „Ég er ekki alveg tyrk-
nesk og ekki alveg þýsk. Ég vil alls
ekki sofa hjá pilti, aðeins meira frelsi
í umgengni við aðra. Aðeins eiinn dag
í viku fæ ég að vera úti til tílukkan
tíu að kvöldi, hina dagana Verð ég
að vera komin heim klukkan átta.
Það er nú fyrst, þegar ég er orðin
seytján ára, að ég fæ að fara í galla-
buxur. Fimmtán ára gömul mátti ég
ekki fara í gagnfræðaskóla vegna
ótta foreldra minna við að ég myndi
missa meydóm minn. Þau sendu mig
til Ankara. Og hver haldið þið að
hafi verið kennari minn fram að
þessu, enginn annar en faðir minn!“
„Tvíburabróðir minn má gera það
sem honum sýnist, en ég verð aftur
á móti að koma heim klukkan fimm,“
kvartar tyrkneska stúlkan Songul.
Hún er fjórtán ára og stundar nám
við gagnfræðaskóla. Það hafði verið
draumur foreldranna að dóttirin yrði
læknir, en nú meina þau henni að
halda áfram námi. Hún verður að
halda sig alveg heima og hefur orðið