Dagblaðið Vísir - DV - 08.11.1986, Qupperneq 7

LAUGARDAGUR 8. NÓVEMBER 1986.
51
i
fjölskyldunni til skammar að hennar
dómi. Songiil segir: „Ég gat ekki
haldið áfram að læra vegna spenn-
unnar á heimilinu sem aldrei slakn-
aði. Ég mátti ekki fara í klúbb unga
fólksins í Múnchen, ég klæddist bux-
um í stað pils, ég vildi ekki bera
höfuðskýlu eins og móðir mín og
átján ára systir. Það var óslitin
þræta heima. Þó er ég fædd í Þýska-
landi! Hvers vegna má ég þá ekki
hegða mér á þýska visu?“
Stúlka heitir Ayten Sagiroglw.
Hún er tyrkneskur stúdent og les
félagsfræði. Hún hefur skrifað iit um
nauð kynsystra sinna í Þýskalandi.
Hún kemst m.a. þannig að orði:
„Stúlkurnar lifa tvöföldu lífi. Heima
fyrir fara þær í einu og öllu að vilja
foreldra sinna en utan heimilisins
snyrta þær sig og hafast að eitt og
annað sem ekki samræmist íslamskri
trú.“ Strangastir þykja henni þeir
Tyrkir sem búa úti á landsbyggð-
inni. Þeir fela dætur sínar svo að þær
sleppi við að fara í skóla, gefa þær
ekki upp við manntal. Menntun
kvenna er í augum þeirra uppreisn
gegn hefð og trú.
Næstefst í sínum bekk er Jandahlle
í Dússeldorf. Hún er sýrlensk og
fjórtán ára að aldri. í skólaleyfum
banna foreldrarnir henni að taka
þátt í sundnámskeiðum. „Móðir mín
segir: „Þú ert að verða fullþroska
stúlka og þá er það ósæmilegt að þú
sért þar“ - og þó er hún kennari.
Um ást og ástaratlot mundi Bett-
ína, þó fædd sé í Þýskalandi, aldrei
tala við ungt fólk. „Oftsinnis sé ég
það kyssast í skólanum í annarra
augsýn. Það finnst mér skrýtið.“
Þegar Bettína hefúr þetta mælt
stokkroðnar hún.
A ári hverju i skólaleyfinu fer Na-
ima E1 Aissati frá Dússeldorf með
foreldrum sínum heim til Marokkó.
Allan þann tíma er hún í heimilis-
fangelsi. Hún segir: „í Marokkó má
ég ekki stíga fæti út fyrir dyr nema
þá endrum og eins í fylgd Imads bróð-
ur míns sem er 16 ára, einu ári eldri
en ég. Þá er betra að vera í Þýska-
landi. Þar fæ ég þó að líta á unga
fólkið. En að ég fái að vera í bekkjar-
félaginu er stranglega bannað. „Þú
ert á hættulegum aldri.“ Á þessu
stagast móðir mín daginn út og inn.“
Loks þótti stúlkunni nóg um og lýsti
því yfir við móður sína að hún skyldi,
hvað sem hver segði, taka þátt í
bekkjarferð eftir lokaprófið. „Ætl-
arðu að gifta þig?“ „Auðvitað,"
svaraði stúlkan. „En þá landa mín-
um, annars mundu foreldrar mínir
aldrei tala við mig og það vil ég
ekki.“
Berlínarmúrinn blasir við. Á
hverju kvöldi les fjölskyldufaðirinn,
Abdulyachman Inal frá Suður-Ana-
tolíu, þrjá tíma í Kóraninum fyrir
eiginkonu sína og dætur. Þau búa í
þriggja herbergja íbúð í nýbyggingu.
Þessi sanntrúaði múslimi, sem er
verkamaður, sættir sig illa við að
frúin og dætumar hafa varpað höf-
uðskýlunni fyrir borð og klæðast nú
gallabuxum. En honum er ljóst að
það er óhjákvæmilegt. Annars
mundu þær ekki taldar menn með
mönnum í þessu framandi landi.
Sureyya, nítján ára stúdent, hefur
Naima El Aissati frá Marokkó á heima í Dússeldorf. Hún ætlar að verða
kennari. Hún segir: „Þýskar vinkonur mínar og jafnöldrur sumar hverjar
hafa sofið hjá strákum. Það hef ég aldrei gert. En ég kosta alltaf kapps um
að vera vel til fara. Ég er harla óánægð með það að þegar við förum heim
til Marokkó i sumarleyfi okkar er ég lokuð inni.“ Quick
þetta að segja: „Ég var lengi að átta
mig á því að ég sem kona átti eigin
vilja, eigin persónu, án þess að vera
„léttúðug drós“. Ég er upp með mér
af líkama mínum og vanda mig í
klæðaburði."
Sengún, ein af tyrknesku mæðrun-
um, mælir svo: „Hvað getum við gert,
hvernig getum við staðið gegn því
að allar klæða þær sig á þýska vísu
og fara meira að segja í sundlaugar?
Ekkert, alls ekkert..“
Gúcken, 15 ára og bráðlagleg eins
og þrjár eldri systur hennar, er vand-
ræðabarn fjölskyldunnar.
Hatice, 21 árs: Gúkcen var tíu ára
þegar við komum hingað fyrir fjórum
árum. Hún finnur til sín að vera
Tyrki, en vill lifa að þýskum háttum.
Þegar ég sé hana í baðfötum hrindi
ég henni um koll. í dag er það tanga,
á morgun baðar hún sig nakin og
hinn daginn leggst hún með karl-
manni.
Systumar sjá vel menningargjána
sem skilur heimana tvo. Tveggja,
þriggja ára aldursmunur hefur sitt
að segja. Sárgröm segir Gúkcen: „Þið
leyfið mér ekkert - hvernig á ég þá
að fara að því að kynnast manni?
Ég fæ ekki einu sinni að farða mig!“
Gúlay, sem er elst systranna, 22ja
ára, lætur skoðun sína í ljós með
þessum orðum: „Andlit hennar er
fallegra án þessara hræðilegu lita.
Fyrir skemmstu rak ég henni vænan
löðrung þegar hún fór að mála á sér
vanrnar."
Innileika og blíðu tilhugalífsins
geta þessar stúlkur ekki gert sér
hugmynd um. Þær hafa ekki frelsi
til að njóta þess. Og þegar þær hafa
eignast böm ala þær þau upp sam-
kvæmt tyrknesku siðgæði og hefð.
Faðirinn Abdulrachman, sem
stendur á fimmtugu, lætur sér þessi
orð um munn fara: „Ekki mundi ég
deyða dóttur mína ef hún rataði í þá
óhamingju að eignast bam í lausa-
leik,“ og hann leggur áherslu á orðin.
„En ef til þess kæmi mundi ég reka
hana að fullu og öllu að heiman.“
Þessi tyrknesku hjón, Abdulrachman Inal og Sengún, eru um fimmtugt og eiga heima í Berlín. Dætur þeirra eru
með þeim á myndinni. Þær eru Gúay 22ja ára, Gúkcen 15 ára, Súreyya 19, Era 5 og Hatice 21 árs. Faðirinn ber sig
illa yfr því að þær klæðast buxum og nota ekki höfuðskýlu. „Ef einhver þeirra eignaðist óskilgetið barn mundi ég
reka hana strax á dyr.“
Nýtt frá París
Það verður Renault bílasýning í
Bílatorgi við Nóatún, sími
621033, laugardag og sunnudag
frá kl. 10-17.
Komið og skoðið
glæsivagnana frá Renault
KRISTINN GUÐNASON HF.
The New Movie
nni OOtBYSTEREO |'
Besta spennumynd
allra tíma byrjar bráðlega.

FELAGSFUNDUR
Iðju, félags verksmiðjufólks, verður haldinn í Domus
Medica þriðjudaginn 11. nóvember kl. 5 síðdegis.
Fundarefni:
1. Kjaramálin.
2. Önnur mál.
Ásmundur Stefánsson, forseti ASÍ, fjallar um kjaramál-
in og Ari Skúlason, hagfræðingur Kjararannsóknar-
nefndar, gerir grein fyrir niðurstöðum launakönnunar-
innar.
Iðjufélagar fjölmennið.
Stjórn Iðju.
RAFMAGNSVERK-,
RAFMAGNSTÆKNIFRÆÐINGUR
Hitaveita Suðurnesja óskar eftir að ráða rafmagnsverk-
fræðing eða rafmagnstæknifræðing.
Starfið felst í yfirstjórn rafmagnsdeildar H.S., þ.e. dag-
legum rekstri, skipulagningu og uppbyggingu að-
veitu-, stýri- og dreifikerfa, auk rafmagnseftirlits.
Einnig aðstoð við skipulagningu raforkuframleiðslu,
áætlanir um virkjanaframkvæmdir og samningagerð.
Hæfniskröfur eru að umsækjendur séu menntaðir raf-
magnsverk- eða rafmagnstæknifræðingar og hafi
háspennuréttindi. Starfsreynla æskileg en þó ekki skil-
yrði.
Laun eru byggð á taxta Verkfræðinga- eða Tækni-
fræðingafélags íslands.
Umsóknarfrestur er til og með 20. nóvember nk.
Umsóknareyðublöð og nánari upplýsingar fást á skrif-
stofu Hitaveitu Suðurnesja, sími 3200, Brekkustíg
34-36, 260 Njarðvík.