Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.1986, Blaðsíða 11

MÁNUDAGUR 8. DESEMBER 1986.
11
Menning
Myndir í myndum
- sýning Ágústs Petersen í Listasafni ASÍ
Það er næstum ómögulegt að verða
þreyttur á verkum Ágústs Petersen.
Þegar rýnt er í fábrotnar myndir hans
koma aðrar myndir í ljós undir yfir-
borði þeirra og sé þessari grandskoðun
haldið til streitu má eflaust finna fleiri
lög mynda, eða myndarleg lög, í mál-
verkum Ágústs.
Undir bládröfnóttum fleti djarfar
íyrir grænni slikju sem eitt sinn var
hús sem síðan var flutt á annan stað
á fletinum. Við jaðar sama húss sést
í rauðyrjóttan flekk, kannski eilítið
grásprengdan. Voru þetta rauðfætl-
ingar, eða hara mýrarrauði? Hver veit?
Aðspurður brosir listamaðurinn bara
í kampinn og varðveitir ævintýrið með
sjálfúm sér.
Áhorfendur hans þurfa því að vera
nokkurs konar fomleifafræðingar,
haukfránir, gagnfróðir og verkséðir,
tilbúnir að draga upp mynd af horfiium
heimi út frá þeim sjónminjum sem
málarinn setur niðirr í myndir sínar.
Ekki svo að Ágúst máli rústir og
fomminjar. Hann málar takmarka-
lausa veröld, veröld sem fer undan í
flæmingi þegar við ætlum að ganga
að henni vísri.
Hallir eða kot
Húsin hans og bátamir em eins og
í sögu, geta tekið á sig aðra mynd,
orðið hallir eða kot, kænur eða lang-
skip. Samt telur málarinn sig vera að
mála það sem hann þekkir, eða þekkti
forðum, ýkjulaust.
Sérkennilegastar em myndir Ágústs
samt þegar hann málar það sem við
teljum okkur gjörþekkja, ásjónur okk-
ar sem annarra.
Þá er stundum eins og hann sé að
mála loftanda eða svipi, en þó er alltaf
eitthvað í þessum myndum sem kallar
á okkur. Þetta „eitthvað" getur verið
æðabert klumbunef, bros í augnakrók-
um, munnherkjur, há kollvik en, eins
og glott Cheshire-kattarins í Lísu í
Undralandi, nægir það til að kalla
fram mynd af manni og persónuleika
hans.
Græskulaus
Þessi hæfileiki Ágústs til að finna
persónuleg kennimerki á hverri þeirri
manneskju sem hann málar er líka
hæfileiki háðfúglsins sem kann að
finna höggstað á grannanum.
En aðferð Ágústs er fullkomlega
græskulaus. Hann málar fólk sem hef-
ur síbreytilegar ásjónur, eins og
landslagið, til þess að komast nær inn-
hverfú þess.
Tilefni þessa spjalls er vitaskuld sú
yndislega sýning á sextíu og fjórum
■Islensk
bókamenrung
ex verðrric&ti'
Refska, sönn lygisaga er fyrsta skáldsaga höfundar
Kristjáns J. Gunnarssonar fyrrv. fræðslustjóra í
Reykjavík.
Refska er skrifuð í gráglettnum ýkjusagnastíl og
uppfull af sjónhverfingum þar sem staðreyndin
málverkum Ágústs sem hangið hefur
uppi í Listasafni ASl að undanfömu.
Allar einkasýningar Ágústs em um
leið yfirlitssýningar þar eð listamaður-
inn vinnur málverk sín á löngu
tímabili, tekur upp gömul viðfangsefúi
og útsetur þau upp á nýtt, eða málar
nokkurs konar framhaldsmyndir, við-
bætur við gömul mótíf.
Þessi sýning Ágústs var engin und-
antekning.
í tilefni af_ þessari sýningu hefur
Listasafn ASÍ gefið út skyggnuhefti
með tólf verkum listamannsins og
skýringum eftir Hrafnhildi Schram.
Því miður hefur fjölföldun myndanna
ekki tekist sem skyldi, litbrigði hafa
upplitast.
-ai
verður fáránleiki og fáránleikinn staðreynd.
Refska gerist í orðu kveðnu í árdögum íslands-
byggðar og minnir víða á íslendingasögur um brag
og túlkun. Kennir því margra grasa í þessari sönnu
lygisögu sem vafalaust mun þykja tíðindum sæta.
Einsætt er að Refsku verður skipað í flokk með
sérkennilegustu og metnaðarfyllstu skáldsögum í
íslenskum nútímabókmenntum.
Refska bók sem talað verður um og allir þurfa að
lesa. Refska sagan um refskuna í íslenskri samtíð.

HveráerásannleikuriiWalbaklýiðlsogusagmrnaráumTgvðiunawastarlíflhennari
eiginmennina?lHversiv.egna\var.ðihúnlkvntákn?jHvertivarásambandInennarAvið
lihT? (Oftlmh íiKflTiRT?
hunTennpalalvorum
ímlte fttnnri
P^Ð0lm@SOuD

ara rannsoknar-
starfi, koma
fram ýmsar
nýjar og áður
óbirtar upp-
lýsingar sem
veita svör við
mörgum brennandi
spumingum af þessu
íagi.
V'' jsj.
i 494." **
TIMABÆR