Dagblaðið Vísir - DV - 03.01.1987, Síða 12
LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 1987.
í hálendisferðum getur ýmislegt gerst og eins gott að hafa allan nauðsynlegan útbúnað meðferðis. Hér hefur jeppinn fest sig í krapaelg, en samferðamaður Hafþórs vinnur hörðum höndum
við moksturinn.
Algjör fjaílafrík
- rætt við Hafþór Ferdinandsson -
Hafþór Ferdinandson heitir hann, maðurinn sem fór
með jólin til Hveravalla. Undanfarin fjögur ár hefur
hann séð um að koma jólavarningi til veðurathugunar-
fólksins á Hveravöllum fyrir veðurstofuna.
Þær eru orðnar ansi margar ferðirnar upp á Hvera-
velli, því auk jólaferðanna hefur Hafþór farið fjölda
ferða milli jóla, bæði fyrir veðurstofuna og eins sjálfum
sér til ánægju.
Hann er oft kallaður Hveravalla-
skreppurinn því þó Hveravellir séu
inni í miðju landi talar Hafþór ein-
at.t um að skreppa til Hveravalla.
Hann segir líka sjálfur að hann sé
búinn að fara þetta svo oft að í hans
augum sé þetta rétt eins og að fara
Þingvallahringinn.
Algjör fjallafrík
„Ég er ekki að fara þessar ferðir
til þess að verða ríkur af því, það er
klárt mál,“ segir Hafþór. „Ég geri
þetta fyrst og fremst ánægjunnar
vegna. Ég hef mikinn áhuga á há-
lendinu og þar að auki mikinn áhuga
á veðri og öllu sem tengist því. Ég
ætlaði mér að verða veðurfræðingur
þegar ég var lítill.
Ég er algjör íjallafrík. Það er eins
og það sé eitthvað sem togar í aftu-
rendann á manni, sem dregur mann
inn á fjöll.“
Hafþór segir að rútubílstjórar og
jeppakarlar hafi verið hans hetjur
þegar hann var krakki.
„Þegar ég var að selja blöð sem
strákur seldi ég rútubílstjórum alltaf
blöðin með afslætti, ég gaf þeim það
sem ég fékk sjálfur fyrir að selja
blaðið. Þetta voru mínir menn. Það
var yfir þeim einhver ævintýraljómi
og ég dáðist mjög að þeim,“ segir
Hafþór.
Þegar Hafþór var tólf ára keypti
Hallvarður bróðir hans sér nýjan
jeppa og þá hófust fyrstu kynni Haf-
þórs af hálendinu og jeppaferðum.
Hann fór með bróður sínum í stuttar
ferðir inn á hálendið og sennilega
hefur fjallaveikin gripið hann þá og
hún hefur ekki sleppt tökunum á
honum síðan.
Sinn fyrsta bíl keypti Hafþór sext-
án ára gamall. Það var Willys
blæjujeppi sem stóð í hálft ár á bak
við hús og beið þess að eigandinn
yrði nógu gamall til þess að mega
keyra. „Og að sjálfsögðu fór maður
á hverjum degi og sópaði af honum
snjóinn og strauk hátt og lágt,“ seg-
ir Hafþór.
Snjómaðurinn
ógurlegi
Ems og sagm hér að ofan hefur
Hafþór ekki aðeins áhuga á hálend-
inu og jeppaakstri, hann hefur líka,
Þaö er hreinlega eins og eitthvað togi í afturendann á manni og dragi
mann inn á fjöll, segir Hafþór Ferdinandsson fjallakappi.
DV-mynd Brynjar Gauti