Dagblaðið Vísir - DV - 27.02.1987, Page 33
FÖSTUDAGUR 27. FEBRÚAR 1987.
4^
Menriing
Hróbjartur Hróbjartsson og Sigurður Björgúlfsson - byggingarlist
Stórhýsi sem lýtur
lögmalum
Arkitektamir Hróbjartur Hró-
bjartsson og Sigurður Björgúlfsson
hlutu Menningarverðlaun DV í
byggingarlist fyrir íbúðir aldraðra í
Seljahverfi í Reykjavík. í ávarpi, er
Páll Gunnlaugsson, formaður dóm-
nefndar, flutti við verðlaunaveiting-
una sagði hann meðal annars:
„Hér er um að ræða 60 einstakl-
ingsíbúðir og 10 tveggja herbergja
íbúðir til útleigu ásamt þjónustu-
rými. Einnig em á lóðinni 9 parhús
með 18 eignaríbúðum.
Seljahlíð, en svo heitir heimilið,
er mjög athyglisvert byggingarverk,
hvemsins
bæði að ytra og innra útliti. Byggt
er í íbúðahverfi stórhýsi sem lýtur
lögmálum hverfisins í mælikvarða.
Þessi bygging hefur vakið athygli
langt út íyrir raðir áhugamanna,
jafnvel svo að harðgemstu menn
verða viðkvæmir og segja að
kannski sé eitthvað til sem hægt sé
að kalla íslenska byggingarlist...
Það má vafalaust lýsa þessari bygg-
ingu með mörgum orðum og jafnvel
hengja á hana einhverja merkimiða
úr listasögunni. Ég vil bara benda á
að sjón er sögu ríkari," sagði Páll
Gunnlaugsson. -EIR
Páll Gunnlaugsson afhendir Hróbjarti Hróbjartssyni og Siguröi Björgúlfs-
syni Menningarverölaun DV i byggingarlist.
Gunnar Öm Gunnarsson - myndlist:
Áræði og
ósérhlrfhi
Gunnar Örn Gunnarsson tekur við verðlaunagrip sínum úr hendi Aðal-
steins Ingólfssonar.
„í fjórtán ár, eða mestan part
myndlistarferils Gunnars Amar, hef
ég verið svo lánsamur að fá að fylgj-
ast náið með framvindu í myndlist
hans,“ sagði Aðalsteinn Ingóífsson
listfræðingur er hann veitti Gunnari
Emi Gunnarssyni Menningarverð-
laun DV fyrir myndlist.
„Sá ferill hófst með lygilegu lita-
ævintýri, þróaðist yfir í átakamikil
og ögrandi tilbrigði um manninn og
ytri aðstæður hans, með fremur böl-
sýnum formerkjum, en þegar leið á
áttunda áratuginn hopaði þetta
óheflaða málverk fyrir fágaðri og
jafnframt ópersónulegri myndstíl.
Þessi stíll, svo og persónuleg úlfa-
kreppa, leiddu til mikils uppgjörs
Gunnars Amar við sjálfan sig og
myndlistina í lok síðasta áratugar.
Eftir nokkum umþóttunartíma
birtist Gunnar Öm síðan tvíefldur
árið 1981 með stílfærð, kröftug verk
í anda hins nýja expressjónisma.
Þessi nýju verk höfðu víðari skír-
skotun en eldri myndirhans. Gunnar
Öm fjallaði nú ekki einvörðungu
um einstaklinginn heldur notaði
ævagamlar goðsagnir og ævintýri til
að ítreka ýmis sannindi um mannleg
samskipti og sérstaklega það hlut-
verk sem ástríðumar léku í þeim...
Myndlistamefhdin telur að fyrir
áræði sitt, ósérhlífhi og óhagganlega
listræna sannfæringu skuli Gunnar
Öm hljóta Menningarverðlaun DV
fyrir myndlist 1987... Ég vil biðja
ágætan listamann og góðan dreng
að veita þessum verðlaunum við-
töku,“ sagði Aðalsteinn Ingólfsson.
-EIR
Óskar Gíslason - kvikmyndagerð:
Stórt og sérstætt brautryðjendastarf
„Þar sem fátt var um stórátök í
íslenskri kvikmyndagerð á síðasta
ári þótti dómnefndinni rétt að
staldra við á þessum tímamótum og
líta yfir farinn veg. Varð hún ein-
róma sammála um að ffamlag
Óskars Gíslasonar kvikmyndagerð-
armanns til íslenskrar kvikmynda-
gerðar væri það stórt og sérstætt að
ástæða væri til að veita honum
Menningarverðlaun DV, árið 1987,
fyrir hlut hans í brautryðjenda- og
uppbyggingarstarfi íslenskrar kvik-
myndagerðar," sagði Baldur Hjalta-
son, formaður dómnefhdar um
kvikmyndagerð, er hann afhenti
Óskari Gíslasyni verðlaunin.
Óskar Gfslason er vafalítið þekkt-
astur fyrir kvikmyndir sínar Síðasti
bærinn i dalnum og Björgunarafrek-
ið við Látrabjarg en fyrstu mynd
sína gerði hann árið 1944, Lýðveldis-
hátíðina, og var hún frumsýnd
aðeins þremur dögum eftir hátíðina.
„Við skulum vona að íslensk kvik-
myndagerð eigi eftir að dafha og
þróast eðlilega á næstu árum. En
hins vegar má ekki gleymast að ís-
lensk kvikmyndagerð í dag byggir
Óskar Gíslason tekur við verðlaunum sínum af Baldri Hjaltasyni.
að hluta til á ósérhlífhi og dugnaði
í brautryðjendastarfi þvi sem menn
eins og Óskar Gíslason sýndu i verki.
Með þessum orðum er mér sönn
ánægja að veita Óskari Gíslasyni
þessi verðlaun og megi hann vel
njóta," sagði Baldur Hjaltason.
-EIR
Thor Vilhjálmsson - bókmenntir:
... langt fram úr ríkjandi
smekk
Thor Vilhjálmsson tekur við Menningarverðlaunum DV.
. „Það getur verið erfitt að velja á
milli góðra bóka til menningarverð-
launa eins og hér, en dómnefnd um
bókmenntir varð á einu máli. Okkur
er það heiður og ánægja að fá að
veita Thor Vilhjálmssyni svolitla
viðurkenningu fyrir langt og gott
starf í íslenskum bókmenntum og
nú fyrir skáldsögu hans: Grámosinn
glóir,“ sagði dr. Öm Ólafsson er
hann afhenti Thor verðlaunin.
Öm sagði að nú væru 37 ár síðan
fyrsta bók Thors, Maðurinn er alltaf
einn, kom út og hafi það þótt afar
sérkennileg bók, en „ ... þau tíðindi
gerðust á jólamarkaði bóka að Thor,
sem alltaf hefur verið talinn erfiðast-
ur höfunda og síst við alþýðuskap,
sló við öllum þeim höfundum sem
semja beinlínis fyrir ríkjandi smekk,
gott ef ekki sjálfum Alistair MacLe-
an. Að minnsta kosti fór nærri því.
Og þetta gerðist þótt Thor slægi í
engu af í ritmennsku sinni, hún er
of eð sama far, mvndrík, nákvæm
og þrungin andríki... Grámosinn
sýnir vissulega forfeður okkar og
formæður, fólkið sem mótaði sam-
tíma okkar á ýmsan hátt. Og í
þessari ríkulegu sögu er margbrot-
inni þjóðlífsmynd, lifandi sundurleit-
um persónum og auðlegð stíls og
mynda haldið saman í magnaðri
fléttu. Ég treysti mér ekki til að
skýra vinsældir bókarinnar með
öðru en því að hún er svo góð. lík-
lega er almenningur loksins að ná
skáldi sínu, og má þá vera þvi þakk-
látur fyrir hve langt það fór fram
úr honum á sínum tíma, hve langt
fram úr ríkjandi smekk og viðhorf-
um. Þess njótum við nú,“ sagði dr.
Örn Ólafkson.
-EIR
íslenski dansflokkurínn - leiklist:
Falleg rós í hnappagati
„Þegar litið er yfir leikhúslífið á
árinu 1986 er auðvitað margt sem
kemur upp í hugann af eftirminni-
legum listviðburðum. Þegar dóm-
nefrid hafði ígrundað málið vel og
vandlega var einróma niðurstaða að
veita bæri íslenska dansflokknum
leiklistarverðlaun DV í ár fyrir góð-
an listrænan árangur, sérstaklega
hina eftirminnilegu sýningu, Stöð-
ugir ferðalangar, í Þjóðleikhúsinu.
Sú sýning var stórviðburður í sögu
listdansins á íslandi og veitti jafn-
framt innsýn í það besta sem er að
gerst í þesari listgrein í heiminum í
dag,“ sagði Auður Eydal er veitti
Menningarverðlaun DV vegna leik-
listar.
„Þó íslenski dansflokkurinn sé
varla búin að slíta bamsskónum
hefur náðst ótrúlegur árangur með
markvissiri þjálfun og áhuga þeirra
sem þar hafa starfað...Nú er svo
komið að Islenski dansflokkurinn er
orðin falleg rós í hnappagat Þjóð-
leikhússins og eykur möguleika á
íjölbreytni í starfi þess.
Þegar svo góður árangur hefur
1 (
Auður Eydal afhendir Katrinu Hall verðlaunagripinn. Katrín tók á móti hon-
um fyrir hönd íslenska dansflokksins.
náðst sem hér er innsiglað með verð-
launaveitingu í dag er nokkuð í
húfi að áfram sé haldið á sömu braut
og byggt ofan á þann grunn sem nú
er fenginn. Þeir listamenn, sem
andæfa gegn alls kyns skrumi niður-
soðinnar plastmenningar með
sköpun og túlkun lifandi listar þurfa
að fá viðurkenningu verka sinna,
þeirra, sem vel eru unnin,“ sagði
Auður Eydal.
-EIR