Dagblaðið Vísir - DV - 17.07.1987, Blaðsíða 30
42
FÖSTUDAGUR 17. JULÍ 1987.
GÓÐGÆTI VIKUNNAR
JENNIFER WARNES - FIRST
WE TAKE MANHATTAN
(CYPRESS)
Nýtt lag frá Leonard Co-
hen í frábærum flutningi
Jennifer Warnes; lipurt og
létt lag sem sest að í heila-
búinu til langframa. Lagið
hefur allt til að bera: ein-
faldleika, fallega laglínu,
stórgóðan söng og hljóð-
færaleik. Með því betra á
árinu.
ANNAÐ MEÐLÆTI
PET SHOP BOYS - IT’S A
SIN (PHARLAPHONE)
Topplag í fleiri en einni
merkingu; frísklegt og fal-
legt popplag (ekki í G-dúr)
sem er höfundum og flytj-
endum til mikils sóma.
Minnir samt nokkuð á lög
OMD en þessar hljóð-
gervlahljómsveitir eiga
ekki auðvelt með að vera
mjög sér á báti.
MARILLION - SUGAR MICE
(EMI)
Gamli Genesis-andinn yfir-
gefur Fish og félaga ekki
þó Marillion hafi löngum
verið á nokkuð þyngri línu
en Phil Collins og co. Þetta
er fallegasta rokkballaða
með gítarsólói upp á gamla
móðinn.
A-HA - LIVING DAYLIGHTS
(WEA)
Norsku guttarnir komnir í
slagtog með James Bond
og bíða vonandi ekki skaða
af. Þeim tekst vel að halda
sínum einkennum í þessu
lagi, létt popp í einföldum
dúr þó að á stöku stað sé
ekki laust við að lagið sé
nokkuð ofhlaðið. Engu að
síður vel gert hjá A-Ha og
rós í hnappagatið.
STUÐKOMPANÍIÐ - TUNGL-
SKINSDANSINN (STEINAR)
Þetta er bráðefnileg hljóm-
sveit, það fer ekkert á milli
mála. Lagið er stórgott og
grípandi og ekki annað að
heyra en að þaulvanir
menn séu á ferð. Ég myndi
kaupa hlutabréf í þessu
kompaníi væru þau til sölu.
BOB SEAGER
SHAKEDOWN (MCA)
Líflaus verksmiðjufram-
leiðsla frá draumafabrikk-
unni Hollywood. Bob
kallinn gerir sitt besta til
að bjarga því sem bjargað
verður. Miðlungslag.
SÚELLEN - SÍMON
(PJESTA)
Meira íslenskt og efnilegt,
lagið yfir meðallagi en
vantar samt smá neista til
að komast í virkilega góð-
an klassa. Textinn ekki
upp á marga fiska, því mið-
ur. -SþS-
Whitney Houston - Whitney
Sannar ágæti sitt
Whitney Houston er án efa ein skær-
asta stjaman í hinum fallvalta
poppheimi þessa stundina. Ekki eru
liðin nema tæp tvö ár fr á því að heyrð-
ist fyrst í þessari ungu og glæsilegu
söngkonu. Tókst henni með sinni
fyrstu plötu að heilla svo til alla upp
úr skónum. Var ljóst að komin var
fram á sjónarsviðið söngkona sem
ætti eftir að láta mikið að sér kveða.
Ekki á Whitney Houston langt að
sækja sönghæfileika. Móðir hennar,
Sissy Houston, söng mikið, bæði ein
og bakraddir, á árum áður og frænka
hennar er engin önnur en Dionne
Warwick. Sjálf hefur Whitney þróttm-
ikla og góða rödd sem hún beitir af
mikilli skynsemi.
Nú hefur Whitney Houston sent frá
sér sína aðra plötu og nefnist hún ein-
faldlega Whitney. Og enn sannar hún
ágæti sitt sem söngkona. Þótt flest
lögin hafi heyrst einhvem tímann áð-
ur þá er eins og um ný lög sé að ræða
í meðferð hennar. Samt er nú svo að
spenningurinn er hoi-finn. Frumraun-
in að baki og nú er að standa sig og
það gerir Whitney. Gallinn er bara sá
að þrátt fyrir alla fullkomnunina er
eins og að smá tómarúm hafi mynd-
ast. Maður hefur á tilfinningunni að
stúlkan geti gert nánast allt, en í heild
er lagavalið ekki nógu spennandi, þótt
ég sé viss um að að minnsta kosti
helmingur laganna eigi eftir að verma
vinsældalista í náinni framtíð.
Greinilegt er að Whitney og Narada
Michael Walden, sem er hennar aðal
upptökustjóri, hafa valið ömggu leið-
ina, enginn áhætta tekin, nánast
framhald af síðustu plötu og þar með
tryggð sala í nokkurra milljóna ein-
tökum.
Það er auðvelt að hrífast af söng-
konunni Whitney Houston í einstaka
lögum. Sérstaklega tekst henni vel upp
í rólegum lögum á borð við You’re
Still My Man og Did’nt We Almost
Have It All svo einhver séu nefiid.
Raddbeiting fullkomin og útsetning
og upptaka fyrsta flokks. í hröðu lög-
unum, sem sækja uppmna sinn í
soultónlist, á stúlkan til að endurtaka
sig. Lagavalið er ekki nógu fjölbreytt.
Eins og áður hafa flest lögin heyrst
áður, þó ekki séu þau mjög þekkt.
Undanteking er I Know Him So Well
úr söngleiknum Chess en þar syngur
Whitney dúett með móður sinni, Sissy.
Virkilega góð samsetning það. Annað
lag sem heyrst hefur er óður Isley
bræðra, For The Love Of You, en það
er elsta lag plötunnar, frá 1975.
Þrátt fyrir að nýja plata Whitney
Houston sé kannski ekki eins spenn-
andi og við hefði mátt búast, er hún
vel yfir meðallagi og skemmtanagildi
hennar ótvírætt.
HK.
REM - Dead Letter Office
Menn gera sér margt til dægrastytt-
ingar. Sumir borga skatta, aðrir vinna
og enn aðrir gera það sem þeim dettur
í hug. Tökum sem dæmi M.E.Mills,
W.T.Berry, J.M.Stipe og P.L.Buck.
Þeir virðast gera hlutina ósjálfrátt,
eins og þeir séu alltaf á REM stiginu,
hinu draumkennda ástandi svefnsins.
Þeir kalla sig líka REM. Fjögurra
manna bandarísk rokksveit, ein sú
best kynnta meðal þeirra sem lesa
ekki Billboard að staðaldri. Þeir hafa
á undanfömum árum sent frá sér fjór-
ar breiðskífur, úrvalsrokk miðað við
það sem gengur og gerist. Platan Lifes
Rich Pageant, sem kom út á síðasta
ári, staðfesti það.
Það er kannski þess vegna sem fjór-
menningamir hafa séð sig knúna að
sleppa örlítið fram af sér beislinu, láta
Útálífið
bara vaða og sjá svo til. Þannig hefur
Dead Letter Office platan vafalaust
orðið til. Hér ægir saman alls konar
efni, lögum eftir hljómsveitarmeðlimi
jafht sem aðra. Þeirra-eigið efni er í
ódýrara lagi, lög sem réttilega hafa
verið sett á b hliðar smáskífanna. Þessi
lög eru stutt. Það breytir því samt
ekki að þau eru lítt áhugaverð miðað
við það efni sem REM hefur sett á
breiðskífur sínar. Besta dæmið um
þetta er fyrirbæri sem sveitin kallar
Walters Theme. Lagið var samið sem
auglýsing fyrir bareiganda nokkum,
Walter að nafni. Hann launaði greið-
ann ríkulega með áfengi sem mestallt
var innbyit áður en lagið varð til. Á
seinustu glösunum var því hnýtt aftan
í broti úr King of The Road. „Roger
Miller á siðferðilegan rétt til að sækja
okkur til saka,“ viðurkennir Peter
Buck á plötuumslaginu!
Bestu lög plötunnar em þrjú Velvet
Underground lög sem REM tók upp á
fjögurra rása tæki í stofunni heima
hjá Buck eða Stipe. Pale Blue Eyes,
There She Goes Again og síðast en
ekki síst Femme Fatale gefa þessari
plötu eitthvert gildi. Lögin em einföld,
leikin af samviskusemi og innlifun,
eins og Lou Reed hefði staðið yfir
strákunum strangur á svip. „Sumt er
gott, annað síður og nokkur laganna
hefðu kannski best verið gleymd og
grafin áfram,“ skrifar Peter Buck á
umslagið og reynir að gera gott úr
öllu. „Reynið að hafa gaman af þessu.
Og í öllum hænum takið þetta ekki
alvarlega!"
Einmitt. -ÞJV
Danny Wilson - Meet Danny Wilson
Ánægjuleg kynni
Það er ekki laust við að gömlum
Steely Dan aðdáanda, eins og undirrit-
uðum, hlýni um hjartarætumar þegar
hann hlustar á þessa fyrstu plötu
skoska tríósins Danny Wilson. Áhrifin
frá Steely Dan leyna sér ekki og liðs-
menn Danny Wilson em heldur ekkert
að fara í launkofa með það að þeir
haldi mikið upp á tónsmíðar þeirra
Beckers og Fagen enda ekki leiðum
að líkjast.
Og vissulega er tónlist Danny Wil-
son keimlík tónlist Steely Dan og þó
svo að það hafi aldrei verið talið bera
vott um frumleika að stæla aðra í bak
og fyrir er ekki hægt annað en að
hrífast af hæfileikum þessara skosku
stráka.
Það er kannski fullmikið sagt að
þeir séu að stæla Steely Dan, öllu held-
ur mætti segja að þeir byggðu sínar
tónsmíðar á sams konar nótum og
þeir Becker og Fagen gerðu á sínum
tíma. Og við þennan gmnn bæta
Danny Wilson strákamir ýmsu frá
eigin brjósti og væri því kannski rétt-
ast að segja að þeir héldu áfram þar
sem Steely Dan hætti.
Hér er sem sagt um gæðaplötu að
ræða, lögin hvert öðm betra, einfalt
og vandað popp af bestu gerð og verð-
ur fróðlegt að fylgjast með Danny
Wilson drengjunum í ffamtíðinni.
-SþS-
SMÆLKI
Sæl nú! . . .
Blaðasnápar og Ijósmyndar-
ar hafa löngum gert stór-
stjörnum lífið leitt og það
svo á stundum að stjörnurn-
ar ganga i skrokk á snápun-
um. Þetta gerðistá dögunum
i veisiu sem háttvirtur David
nokkur Bowie hélt i Lundún-
um. Sem hannsitur þartíl
borðs ásamt Mick gamla
Jagger og fleiri öldruðum
poppurum kemurþá ekki
einn myndasmiðurinn og
smellir af beint i smettið á
þeim. Bowie brást ókvæða
við og hreytti nokkrum vel
völdum fúkyrðum yfir
manngarminn en létþar við
sitja. En þegar annar snápur
birtist skömmu siðar og
nrundaði tól sin framan í
heiðursmennina og sýndi
siðan þá ósvífni að smella
af á meðan á fúkyrðaræðu
Bowies stóð var stórmenn-
inu nóg boðið og það fleygðí
sér á afmyndarann og lét
hann vaða í láréttu flugi yfir
næstu borð. Og þar hirtu
vörpulegir útkastarar upp
hræíð og vörpuðu því á dyr
eftir að hafa gert innihald
myndavélarinnar upp-
tækt. . . Ásakanir um
lagastuldi gerast æ algeng-
ari og nýjasta dæmið úr
þeirri deildinni er að lag Pet
Shop Boys- It's A Sin- sé
i rauninni gamla CatSte-
venslagið Wild World i
nýjum búningi. Og dæmi nú
hverfyrirsig . .. Iþrótta- og
tónleikahöllin margfræga,
Madison Squere Garden í
New York, var opnuð á nýjan
leik á dögunum með stórtón-
leikum Billy Idol. Hetjan var
þó ekki nema rétt hálfnuð
með prógrammið þegaröllu
var aflýst því í Ijós kom að
viðgerðir á asbestplötum i
þaki hallarinnar höfðu mis-
tekist og stórhætta á að
mörg tonn af asbestplötum
dyttu á hausana á tónleika-
gestum . . . Gömlu Doobie
bræðurstilltu saman strengi
sina á nýjan ieik um daginn
vestur í Kaliforniu. Nokkuð
er um liðið síðan hljómsveit-
in hætti en eftir miklar
fortölur fyrrum fram-
kvæmdastjóra hljómsveitar-
ínnar ákváðu liðsmennirnir
að koma saman að nýju og
leika á góðgerðatónleikum
þarsem safnað varfétil
handa fyrrverandi Vietnam
hermönnum. Og eftir þrenna
slika tónleika voru þeír Do-
obie bræður svo ánægðir
með móttökurnar að þeir
skelltu sér i stutta tónleika-
ferð. Framvkæmdastjórinn
fyrrverandí gengur nú með
þá drauma i maganum að fá
þá bræður i hljóðverið á
nýjan leik og byrja upp á
nýtt,.. og þetta vartitt. ..
-SþS—