Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1987, Blaðsíða 16

16
Spumingin
ÞRIÐJUDAGUR 20. OKTÓBER 1987.
Ert þú ánægð(ur) með
starfið?
Stefanía Valgeirsdóttir: Já, ég er á-
nægð með það. Það er lifandi og
fjölbreytt.
Guðmundur Einarsson: Já, svona
nokkurn veginn. Það er íjölbreytt
starf.
Jón Hauksson: Sem áhugamál er ég
ánægður. Það er gaman að prófa eitt-
hvað nýtt.
Pálína Kristjánsdóttir: Já, mjög svo.
Er nýbúin aö breyta til. Þaö sem mér
kemur á óvart er hve umgengni fólks
hefur breyst til batnaðar.
Sigurður Jónsson: Nei, og þá helst
vegna óbilgirni hins opinbera.
Skúli Matthiasson: Já, ég er búinn
að vera lengi í sama starfi og það
segir sína sögu.
Lesendur
Byggingastíll í Reykjavík:
Einn allsheijar svefhbær
Miðborgin. Háhýsi þyrftu að vera miklu fleiri en nú er og ekki lægri en
10-12 hæðir - segir bréfritari.
Þorvaldur skrifar:
Reykjavík er stór og víðfem borg.
Alltof viðfem með ekki fleiri íbúa.
Það eru mikil mistök að hafa ekki
byggt fleiri háhýsi og þá einum í
miðborginni og í næsta nágrenni.
í flestum stærri bæjum, að nú
ekki sé talaö um borgir, er tahð
skynsamlegt að hafa einn góðan
miðbæjarkjarna, þar sem allflestar
skrifstofur, þjónustumiðstöðvar og
opinber umsýsla er til húsa. Einnig
verslanir. Auðvitað á hluti af þess-
ari starfsemi aö vera úti í hverfun-
um þar sem fólkið býr. Þar eru þó
verslanir brýnastar.
Miðbæjarkjami er hins vegar
sérstakt fyrirbæri, sem er nauð-
synlegur hverri borg, og alveg
sérstaklega höfuðborg. Þar koma
þá bílastæði inn í myndina og eru
þau hluti af heildarmyndinni.
Gamli hluti Reykjavíkur er ein-
mitt tilvalinn fyrir þennan mið-
bæjarkjama í því formi sem hér
er vísað til. Háhýsi þyrftu að vera
miklu fleiri en nú er og ætti raunar
ekki að byggja þar neina nýbygg-
ingu lægri en t.d. 10-12 hæðir. Og
hvað ætti svo sem að vera því til
fyrirstöðu? Auðvitað ekkert, nema
ef vera kynni staðsetning flugvali-
arins, svo til inni í borginni.
Flugvöliurinn er stórmál í þessu
sambandi og fyrr en síðar verður
að huga að flutningi hans hvort eð
er. Það er stórátak en þarf engu að
síður að gerast.
Það að hér hefur ekki veriö lögð
áhersla á góðan og reisulegan mið-
bæjarkjarna með háum húsum og
góðum bílastæðum, undir húsun-
um eða í sérstökum bílageymslum,
stendur ýmsum öðmm fram-
kvæmdum borgarinnar fyrir
þrifum og skapar öngþveiti í allri
umgengni og umferð í núverandi
miðborg.
Það er ekki eðlilegt að hafa t.d.
mikið af íbúðarhúsum í eða rétt við
miðborgina eins og nú er. Það er
heldur ekki eðlilegt að svo aö segja
öll borgin skuli vera byggð eins og
einn svefnbær frá miðborg til ystu
úthverfa.
Það þarf að gera stórátak í endur-
skipulagi miðborgarinnar, varð-
andi það að leyfa byggingu háhýsa
með bflageymslum í kjallara eða á
jarðhæð (ef til vili á báðum hæðum)
ásamt því að skipuleggja greið-
færar ökuleiðir til og frá borgar-
kjamanum í þær þijár áttir sem
umferðin beinist til.
Brú yfir Fossvoginn í suðurátt frá
Hringbraut, yfir Vatnsmýrina, er
ein framkvæmdin en býður enn um
sinn og fylgir þá öðmm fram-
kvæmdum.
Auðvitað kostar þetta mikið fé.
Það eigum við að fá erlendis frá,
ásamt aðstoð byggingafræðinga,
erlendra sem hafa langa reynslu
aö baki í hönnun vegakerfis í stór-
borgum.
„Bylgjan“ í unvferðinni
Páll Þorsteinsson á Bylgjunni hringdi:
í tílefni skrifa í lesendadáiki DV, þar
sem rætt var um umferðarleiðsögn í
útvarpi, vil ég upplýsa, þá sem ekki
hafa enn fylgst með, að við hjá Bylgj-
unni gerum þessu máli skil í talsverö-
um mæli.
Fréttamaður frá okkur, Elín Hirst,
er sérstaklega með þaö á sinni könnu
að fylgjast með umferðinni og miðla
upplýsingum til hlustenda.
Fastir liðir úr umferöinni era td. á
morgnana, fyrir fréttir kl. 8, og einnig
fyrir kl. 9.
Afþreying fyrir hótelgesti
Hvers vegna ekki casino?
Víðförull skrifar:
Á þessu ári hafa ekki færri en tvær
ráðstefnur verið haldnar hér á landi
um ferðamál og önnur þau atriði sem
tengjast ferðamönnum og aðbúnaði
þeirra. Orð era til aiis fyrst og ekki
skaðar það að fá menn til fyrirlestra
og umræðna á slíkum ráðstefiium.
Best er þó og árangursríkast að
menn hafi eitthvað til málanna að
leggja og þurfi ekki að endurtaka það
sem sagt var á fyrri ráðstefnum eða
ítreka óskir um aðbúnað eða fyrir-
komulag sem því miður er langt í aö
rætist hér.
Einnig er hvimleitt að hlusta á opin-
bera fulltrúa eða ráðherra sem lofa
öllu fógra til úrbóta í feröamálum hér
heima en gleyma svo flestu þegar upp
er staðið.
Hversu oft hefur t.d. ekki veriö ítrek-
að á slíkum ráöstefnum að á meðan
við íslendingar bjóðum ekki upp á
svipað andrúmsloft og þjónustu á veit-
ingahúsiun hér og annars staðar þá
erum við ekki samkeppnishæfir á hin-
um alþjóðlega markaði.
Og þetta á við í mörgum greinum.
Áfenga ölið er eitt þessara atriða. Eng-
lendingur, sem td. er vanur aö drekka
sinn bjór að kvöldi til eða hvenær sem
hann annars lystir, fer ekki í ferðalag
til lands þar sem enginn slíkur bjór
er fáanlegur. Þetta á við fólk frá flest-
um löndum.
Fara margir ferðamenn til araba-
landa þar sem vínveitingar era star-
anglega bannaðar nema á ákveðnum
hótelum sem hafa gert samkomulag
við þarlend stjórnvöld um að geta veitt
áfengi? - Ekki frá íslandi og raunar
ekki heldur frá öðrum löndum.
Eða þjónusta á stórum hótelum hér
á landi? Er við mikið að vera, t.d. að
kvöldi til, annaö en barinn og tónlist
tíl dansa eftir þegar best lætur? Hvergi
í höfuðborginni er staður þar sem
ferðamenn geta eytt fé sínu í casino.
Þetta ættí að vera til staðar á betri og
stærri hótelum höfuðborgarinnar og
einnig á Akureyri, a.m.k. yfir aðal
ferðamannatímann.
Hégómlegt! munu margir segja. En
hér er verið að benda á atriði sem era
viðtekin um allan heim. Mörg hótel
hafa leyfi til þess að reka spilavíti,
svokallað, í húsakysinum sínum gegn
ströngum reglum sem um þau gjlda.
Og hvað er á móti því að gefa ferða-
mönnum, raunar öllum hótelgestum
kost á að eyða fjármunum sínum í
spilavíti? Er það eitthvað ósiðsamlegra
en að eyða flármunum við barinn?
Væntanlega er fólk að eyða eigin afl-
afé en ekki hins opinbera. Og gfidir
þaö jafnt við barinn og spilavítið.
Á mörgum betri hótelum víðs vegar um heim geta hótelgestir eytt tímanum
við að freista gæfunnar.
Útvarpsstöðin Bylgjan útvarpar upplýsingum um umferðina, m.a. á morgnana,
fyrir kl. 8 og 9.
Fyrirspum tii landlæknis:
Nálastungur og
náttúrakraftar
Guðmundur Guðmundsson skrif-
ar:
Hvert er áht yðar á starfsemi
þeirra lækna (ríkisstarfsraanna)
er stunda sem aukavinnu - en þó
gegn gjaldi - nálastungur og leiö-
beiningastarfsemi, samkvæmt sex
þúsund ára gömlum stærðfræði-
formúlum frá Suður-Ameriku svo
og átrúnaði á náttúrukrafta undir
Jökli og vissar steintegundir?
Er læknum þetta heimilt?
Svar Ólafs Ólafssonar landlíekn-
is: Fullnægjandi svar er ekki hægt
að gefa á þessari stundu en mér
sýnist framangreind starfsemi
geta fallið undir „skottulækning-
oy,u
Erveriöaö„hnuplau
lottó-fénu?
Skattgreiðandi hringdi:
Það er mikið mál gert úr því og
þvi slegiö upp í fréttum að verið
sé aö skera niður fjárstyrki til
íþróttahreyfingarinnar í landinu.
Talaö hefur verið um „stuld“ í
þessu sambandi.
Mér finnst sem almennum
skattgreiöanda að nógsamlega
hafi verið komið til móts við
íþróttahreyfinguna með því að
gefa einkarétt á þessu viöamikla
happdrætti til starfsemi íþrótta-
mála.
Með því að aðstæöur hafa nú
breyst og íþróttahreyfingin fær
þessa mikilvægu aðstoð í formi
„lottósins“, finnst mér ekki rétt-
látt aö áfram sé tekið fé af skatt-
borguranum til íþróttamála í
jafhríkum mæli og áður.
Það hlýtur aö hafa verið stór-
kostlegt happdrætti fyrir íþrótta-
hreyfinguna að fá þetta
einkaleyfi. Því finnst mér aö aðr-
ar fjárveitingar, sem henni era
ætlaðar nú, megi nota til ein-
hverra annarra hiuta. Af nógu
er að taka.
Vantar ekki fé til byggingar
dag- og bamaheimíla svo eitthvað
sé nefnt? Ráðamenn þjóðarinnar
ættu ekki aö láta blekkjast af
upphrópunum um óréttlætí eða
„stuld“, þegar lottó-peningar era
til umræðu.