Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.1987, Blaðsíða 16

16
FIMMTUDAGUR 5. NÓVEMBER 1987.
Spumingin Lesendur
Ert þú „skammdegis-
sjúklingur“?
Ólafur Magnússon: Það má nú eigin-
lega segja það - á erfitt með að vakna
og er ekki eins hress í vetrarveðrum.
Gylfi Gíslason: Nei, mér er alveg
sama - vinn vaktavinnu og þetta
skiptir ekki máli fyrir mig.
Birna Jónsdóttir: Finn alls ekkert
fyrir skammdegi.
Formannskjör í Alþýðubandalaginu:
Ólafur mun
leiða flokk-
inn úr ánauð
Sig. Bjarnason skrifar:
Nú er að koma að miklum kafla-
skiptum hjá Alþýðubandalaginu.
Það formannskjör, sem nú er í
vændum hjá flokknum, mun hafa
afgerandi áhrif á framtíð flokksins.
Það er ekki út í bláinn þegar ég
hvet alla flokksholla Alþýðubanda-
lagsmenn til að styðja Ölaf Ragnar
Grímsson til formannskjörs.
Segja má að flokkurinn eigi enga
eða mjög takmarkaða framtíð fyrir
sér eins og málum er nú komið
innan hans. Nýleg stefnu- eða
áherslubreyting formannsins, sem
hann hefur lýst, kemur of seint.
Hún hefði þurft að koma fyrir síð-
ustu alþingiskosningar.
Það má líka segja að hvaða for-
maður sem kosinn verður mun
hann vart ráða við flokkinn meðan
hann er í því fari sem hann hefur
verið í. Það er því fátt til ráða.
Alþýðubandalagið hefur verið
áberandi afl í íslenskri stjórnmála-
baráttu á undanförnum árum en
nú síðustu misseri hefur flokkur-
inn misst afl svo um munar og því
verður erfitt að ná upp aftur.
Ástæðan er einkanlega sú að hér
eru of margir flokkar fyrir fáa kjós-
endur og viðbúið að þeir verði enn
fleiri þegar dregur að næstu kosn-
ingum. Það er því ekkert æskilegra
í stöðunni en að þau öfl og flokkar,
sem berjast fyrir svipuðum málefn-
um, reyni að sameina kraftana og
vinna saman. Slík mun og verða
raunin áður en langt líður.
Það besta sem Alþýðubandalag-
inu gæti hlotnast að formannskjöri
loknu er frumkvæði nýs formanns
um að sameina þessi öfl. En til þess
þarf víðsýnan aðila og hugdjarfan.
Ég tel Ólaf Ragnar Grímsson vera
þann formann sem leyst gæti fjötr-
ana af Alþýðubandalaginu og stýrt
því inn í viðræður um nána sam-
vinnu eða sameiningu við annan
hvorn þeirra félagshyggju- og mið-
flokka sem hér eru og hafa eitt-
hvert vægi.
Þetta getur ekki gert neinn sá
aðili sem orðinn er rótfastur í
„Hann er sá sem hefur bestu heildarsýn yfir pólitískan vettvang vinstri
hreyfingar í landinu," segir bréfritari. - Ölafur Ragnar Grímsson, prófess-
or og varaþingmaður Alþýðubandalagsins.
flokki eins og Alþýðubandalaginu.
Ólafur er nógu frjálslyndur og víð-
sýnn til að geta komið þessu til
leiðar og hlotið sæmd af.
Flokkar hafa fyrr sameinast hér
á landi og það er heillandi verk-
efni, sem hlýtur að hrífa hvern
þann sem trúir á málstað félags-
hyggju og þjóðfrelsis, að takast á
við verkefni af þessu tagi.
Auðvitað verður þetta ekki verk-
efni eins manns því forusta ann-
arra flokka, sem ekki þurfa síður
að huga að framtíðinni, kemur
þama einnig við sögu. En þetta er
það framtíðarverkefni sem við
blasir og ný forysta Alþýðubanda-
lagsins á vart annan kost.
Ólafur Ragnar þarf að fá öflugan
stuðning til formannskjörs. Hann
er sá sem hefur bestu heildarsýn
yfir póhtískan vettvang vinstri
hreyfingar í landinu.
r r
1 QTITl a
X DXX L LCL
J®
Erla Jónsdóttir: Nei, finn ekki fyrir
skammdeginu.
milli kl. 13 og
Það getur valdiö óþægindum að geta ekki sótt lyfseðla beint
læknastofa en vinnureglur lækna eru mismunandi.
afgreiðslu
Lyfseðlar:
Ekki símsendir?
Ingimundur Jón: Nei, ég er ekki svo-
leiðis sjúklingur, enda ungur og
hraustur.
Sigurhans Hlynsson: Nei, það er ég
alls ekki. Árstíðir skipta mig engu
að þessu leyti.
9107-3617 skrifar:
Ég er ekki ein þeirra sem hlaupa
meö allt sem úrskeiðis fer í flölmiðla.
Hins vegar varð ég fyrir slíku þjón-
ustuleysi og óþægindum frá hendi
læknastofu hér í borg að ég taldi
þörf á að vekja máls á því opinber-
lega. Þetta hófst á því að ég þurfti
að fá lyfseðil frá lækni fyrir smyrsli
sem ég nota að staðaldri. Ég hringdi
til læknastofu hér í borginni og ætl-
aði að ná tali af ákveðnum lækni.
Ég fékk þau svör að ég gæti ekki feng-
ið að tala við lækninn og stúlka,
viðmælandi í símanum, sagöist koma
skilaboðum áleiðis og mætti sækja
þetta á mánudegi, ég hringdi hins
vegar á miðvikudegi.
A mánudagsmorgni kom ég svo á
viðkomandi læknastofu. Þar var þá
enginn við í afgreiðslu en læknir,
sem kom þar fram, upplýsti mig um
að stúlkanm væri við eftir hádegi,
miRi kl. 13 og 18.
Ég sneri því við í það skiptið og
hringdi ekki fyrr en daginn eftir þar
sem ég er bundin í vinnu eftir há-
degi. Eg bað þá um að lyfseðilinn
yrði símsendur í apótek. Við þeirri
beiðni var svarið að það væri ekki
hægt, viðkomandi læknir símsendi
ekki lyfseðla.
Ég bað þá um að lyfseðillinn yrði
látinn liggja frammi þannig að ég
gæti sótt hann fyrir hádegi, svo ég
þyrfti ekki að fá frí úr vinnu. Þetta
var einnig útilokað. Það skal tekið
fram að hér var ekki um nein vafa-
söm lyf að ræða heldur fremur
algengt útvortis smyrsl.
Eg spyr því: Hvernig á fólk að nálg-
ast lyfseðla sem ekki má símsenda
og heldur ekki skilja eftir í afgreiðslu
viðkomandi læknastofu? Það hafa
ekki allir aöstæður sem leyfa frátöf
frá vinnu hvenær sem er. Mér finnst
hér vera um þjónustuleysi að ræða
sem veldur óþarfa óþægindum.
DV kannaði hvort afgreiðsluhættir
heföu breyst nýlega hvað varðar
umbeðna lyfseðla. Á læknastofu
einni, þar sem nokkrir læknar hafa
aðsetur, tjáði læknir okkur að al-
mennt talað væru lyfseðlar símsend-
ir eða þeir lægju frammi í afgreiðslu,
samkvæmt umtali. Hins vegar hefðu
læknar mismunandi vinnureglur og
verið gæti að sumir heföu þann hátt-
inn á að afgreiða ekki frá sér lyf án
þess að fullkanna hvers þyrfti með,
nákvæmlega. Undanfarið hefur farið
fram mikil umræða um aöhaldsleysi
lækna í þessum efnum og því væri
víst að einhveijir heföu tekið upp
nýjar vinnureglur að því er snertir
útgáfu og afhendingu lyfseðla.
Haustdagur i höfuðborginni.
Evrópuloft yfir landinu:
Fyrirboði eða hvað?
Siguijón hringdi:
Þá daga í fyrri viku þegar veðrið
var sem fegurst, með logni og bjart-
viðri, a.m.k. hér á höfuðborgarsvæð-
inu, mátti finna sérstaka angan í
lofti, líkt og maður finnur stundum
í stórborgum á meginlandi Evrópu.
Það er dálítið undarleg tilfinning
að koma út í þetta óvenjulega loft að
loknum vinnudegi og minnir mann
á að ekki erum viö nú svo ýkja langt
frá Evrópu ef loftstraumar geta borið
hingað mettað loftið frá megin-
landinu.
Kannski hafa fáir tekið eftir þessu
á undangengnum kyrrviðrisdögum.
Ég átti tal um þetta við veðurglöggan
mann og hann benti mér á að slíkt
gerðist talsvert oft þegar vindar og
straumar í lofti stæðu þannig á
landið.
Enn annar sem ég ræddi um þetta
við haföi tekið eftir þessu og bætti
við aö nú myndi þetta verða mun
algengara en áður. Ég spurði hann
hvers vegna svo yrði. - Jú, svaraði
hann, það er vegna þess að nú er
þess skammt að bíða að við verðum
aö taka ákvörðun um hvort við
göngum í Evrópubandalagið og þeir
á meginlandinu munu gera allt til
þess að fá okkur í bandalagið, jafnvel
senda okkur sýnishorn af andrúms-
lofti sínu eins oft og mögulegt er.
Þá höfum við það. Og kannski er
þetta meginlands- eða Evrópuloft,
sem ég kalla, bara fyrirboði þess sem
koma skal?