Dagblaðið Vísir - DV - 10.11.1987, Blaðsíða 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 10. NÓVEMBER 1987.
Spumingin
Vinnur þú um helgar?
Ólafur Jónsson: Nei, aðeins venju-
lega vinnuviku.
Margrét Sigurbjörnsdóttir: Stundum
og þá á laugardögum.
Friðrik Þorsteinsson: Já, á vöktum,
bæði dag- og helgarvaktir.
Sigríður Sigurðardóttir: Nei. Ég er
húsmóðir og það má segja að allir
dagar séu jafnir í því efni.
Hafsteinn Júliusson: Ég vinn vakta-
vinnu sem tekur yfir helgar jafnt og
aðra daga.
Guðbjörn Sigurðsson: Nei, það geri
ég ekki nema kannski ef ég sæki
grásleppu í soðið.
Lesendur
Þrákelkni eða þvinganir?
Baldur skrifar:
Þaö er árvlss atburður aö heyra
í fréttum, einmitt á þessum tíma
árs, aö nú sitji samninganefnd í
Moskvu til aö semja um sölu salt-
síidar héðan. Þetta væri nú svo sem
ekki fréttnæmt í sjálfti sér, nema
vegna þess að það skai ekki bregð-
ast að fréttinni fylgir sá viðbætir
að nú sé allt komið í hnút þama
fyrir austan og sendineöid okkar
sé í þann veginn að snúa heim,
samningslaus.
En svo skeöur þaö. Samninga-
mönnum okkar tókst á undraverð-
an hátt aö gera samningana
haldgóðu og öllum léttir. Sjóraenn,
sem voru 1 þann veginn aö sigla af
miðunum og hætta veiðum, eru
kyrrir viö veiöar og allir una glaðir
viö sitt um sinn.
I þessari samningalotu virtist út-
litið „mjög alvarlegt“ og samninga-
nefndin beið á hóteli sínu í Moskvu.
Ekkert framundan annaö en heim-
ferðin. En þegar neyðin er stærst
er hjálpin næst
Við fréttum að gengið hefði verið

Samningar náðust og síldveiðar gátu haldið ðfram.
frá samningum á sölu saltsfldar og
ekki aöeins þaö heldur fylgdi það
fréttinni að verðið heföi verið um
11% hærra frá þvi í fyrra. Við því
hafði enginn búist þegar tæpt stóð
að samningar næðust yfirleitt.
En hvað haföi snúið málinu okk-
ur í hag? Á því hefur enn engin
fullnægjandi skýring fengíst. Tvær
kenningar eru í gangi. ónnur er
sú að sendinefhdin hafi alls ekkert
haft með málið að gera heldur ut-
anríkisráðherra sem hafði hitt
sovéska sendiherrann að máli. -
Hvað þeim fór á milli hefur ekki
fengist upplýst að fuflu
Hinn skýringin er sú aö þaö hafi
veriö formaöur íslensku sendi-
nefiidarinnar í Moskvu, Gunnar
Flóven2, sem fyrir harðfylgni og
lipurð í senn hafi fengjð því áorkað
að Sovétmenn gengu til samninga.
Auövitað er þaö ekki annaö en
slæm fréttamennska þegar svona
ágiskunum er slengt fram í fjöl-
raiðlum. Kannski er það hraðinn í
þjóðfélaginu og fjölmiðlar barma-
fullir af hviksögum og ávæningi
ýmiss konar sera gera það að verk-
um að þeir hafa hreinlega ckki tíma
til kryfla svona fréttir til mergjar.
Eitt er þó fjóst og það er að full
ástæða er til þess að leita hald-
bærrar skýringar á þessum
umskiptum sem urðu svo skyndi-
lega í Moskvu. Hér blýtur annað-
hvort að koma til, þrákelkni okkar
manna við að ná samningum eða
þvinganir frá hendi annars hvors
aðilans, nema hvort tveggja sé.
En kannski eigum við íslending-
ar ekki rétt á neinum útskýringum
og er það eitt og sér ennþá stærra
mál til að rannsaka.
Frábært Flug-
leiðafólk
2741-9518 og 6876-4777 skrifa:
Kona mín og ég áttum bókaö flug
frá Mílanó til London með British
Airways kl. 08:10 fóstudaginn 30. f.m.
til að ná flugi FI kl. 13:15 sama dag.
Nægur tími átti því að vera til stefnu.
Vegna verkfalls í Mílanó komumst
við hins vegar ekki til London fyrr
en kl. 13:10. - Sem betur fór kom flug-
vél okkar að sama rana og flugvél
Flugleiöa var við. Við hlupum yfir
að flugvél Flugleiða og var þá klukk-
an 13:15. Dyrum hafði verið lokað og
rani kominn frá vélinni.
Við bárum upp vandræði okkar.
„Við reynum hvað við getum,“ svar-
aði afgreiðslufólkið. Haft var sam-
band við flugstjóra, rani var settur
að aftur og við um borð með það
sama. - „Við björgum töskunum,"
sagði afgreiðslumaðurinn, „svo
framarlega sem þú leggur þetta ekki
í vana þinn.“
Um borð var þjónusta eins og
endranær, fyrsta flokks, og matur
góður. Töskur komu svo næsta dag.
Deildin sú virðist kunna sitt fag.
Eftir erfiða ferð er gott að geta
treyst „frábæru Flugleiðafólki". -
Við biðjum áhöfn og farþega flugvél-
ar í áætlun frá London velvirðingar
á umstanginu. - Kærar þakkir.
Nálarstunguadferð til lækninga:
Ekki viðurkennd af
tiyggingakerfi
Kristín Gunnlaugsdóttir hringdi:
Ég er ein þeirra sem hef orðið
fyrir barðinu á taugasjúkdómi sem
leggst á vinstri helming líkamans.
Ég hef því orðið að fara nokkuð
reglulega til læknis í Reykjavík frá
heimahögum mínum úti á lands-
byggðinni.
Eina lækningin eða meðferðin,
sem hefur dugað gegn þessu meini,
er nálarstunguaðferð sem ég fæ
notið er ég fer til Reykjavíkur.
Opinberir aðilar vflja ekki viður-
kenna þessa læknismeðferö þannig
að ég sit ekki við sama borð og
aðrir gagnvart tryggingakerfinu.
En þetta er orðið mér mjög kostn-
aðarsamt.
Þá eru fargjöldin ein drjúgur lið-
ur útgjalda minna en þannig eru
afsláttarreglur gagnvart trygging-
um að þurfi menn til lækninga, t.d.
til Reykjavíkur, þrisvar á ári eða
oftar, taka tryggingar þátt í kostn-
aðinum.
í mínu tilfelli er þetta algjörlega
sniðgengið. Ég hefi rætt þetta við
viðkomandi aðila, meðal annarra
fyrrverandi ráðherra, sem var yfir
þessum málum, en án árangurs.
Mér finnst það skjóta skökku við
að á sama tíma og verið er að ræða
of mikla notkun á lyflum og sífellt
aukinn kostnað hins opinbera af
þeim skuli ekki viðurkenndar
lækningaaðferðir, eins og t.d. nál-
arstunguaöferðin, vera teknar inn
í tryggingakerfið. Kannski verður
einhver til þess að taka þessi mál
til umræðu frekar og kanna hvort
ekki er hér misræmi og ósanngirni
á ferðinni.
Þokuljós aftan á bílum:
Óþolandi og óþarfi
Bílstjóri hringdi:
Ég hef orðið var við undanfarið
að á götunum flölgar þeim bílum
sem eru með svokölluð þokuljós að
aftan. Þessi þokuljós eru sennilega
pöntuð með sérstaklega en eru ætl-
uð fyrir notkun á hraðbrautum
erlendis og í dimmviðri og þoku.
Hér er engum slíkum hraðbraut-
um til að dreifa og þoka er hér ekki
algengt fyrirbæri heldur. Það er því
engin ástæða til aö aka með þessi
þokuljós logandi alla daga.
Ljósin eru fremur villandi og
mjög óþægilegt að aka á eftir þeim
bílum sem nota þau því þau eru
mjög skær og stinga í augu þess er
á eftir ekur.
Mig langar til aö vekja máls á
þessu og spyrja rétta aðila hvort
þetta hafi verið kannað frekar.
„Club Sandwich" sem Þórhallur segir vera fyrirmynd annarra slíkra.
Brauðsamlokur á þremur hæðum
„Club sandwich" á
Hard
Þórhallur Gunnlaugsson skrifar:
Ég skrapp í Hard Rock veitinga-
staðinn í Kringlunni, ásamt fleirum,
til að fá mér í svanginn, sem ekki er
í frásögur færandi. Þar pöntuðum við
okkur svokallaða „Club sandwich“
sem er amerísk fyrirmynd annarra
slíkra víða um lönd. Venjulega stórar
og góðar samlokur og matarmiklar.
Sú samloka, sem mér var seld sem
„club sandwich" í Hard Rock Café,
var ekki sú sem auglýst var að því
leytinu til að hér var notuð önnur
Rock
gerð af brauði (ílangt brauð í stað
ferhymdrar sneiðar) og eins var
samlokan aðeins tvöföld en hún á að
vera þreföld.
Mér datt nú í hug að biöja ykkur
hjá lesendasíðunni að birta mynd af
„club sandwich" eins og hún á að
vera, til þess að fólk geti áttað sig á
þessu, ef það er í vafa, hvað við er átt.
Ég vil hins vegar taka fram að álegg
það sem við fengum með samlokunni
áðumefndu var óaðfinnanlegt.
Hringrið í síma 27022
milli kl. 13 og 15,
eða skrifið.