Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.1987, Síða 8

34
MÁNUDAGUR 30. NÓVEMBER 1987.
íþróttir
Dortmund lék Bæjara grátt
á ólympíuleikvanginum
- og Kaiserslautem vann sinn fyrsta útisigur gegn Frankfurt og lárus kom inn á sem varamaður
• Leikmenn Bremen hafa góða ástæðu til að fagna þessa dagana. Þrátt
fyrir heppnissigur um helgina er liðið efsta sæti deildarinnar.
Sigurður Bjömsson, DV, Þýskalartdi:
Óvæntustu úrslitin í vestur-þýsku
knattspyrnunni um helgina var sig-
ur Borussia Dortmund yfir Bayern
Miinchen, 1-3, á ólympíuleikvangin-
um í Miinchen. Sigur Dortmund var
eigi að síður mjög sanngjam og lék
liðið oft á tíðum Bayern liðið sundur
og saman.
• Simmers og Andebriigge komu
Dortmund yfir, 0-2, en Klaus Augent-
haler minnkaði muninn í 1-2 fyrir
Bayem Miinchen rétt undir lok fyrri
hálfleiks. Simmers var svo aftur á
ferðinni fyrir Dortmund þremur
mínútum fyrir leikslok og innsiglaði
þar með glæsilegan sigur Dortmund.
• Kaiserslautem kom mjög á
óvart er liðið gerði sér htið fyrir og
sigraði hið sterka Uð Eintracht
Frankfurt á útivelli, 0-2. Þetta var
jafnframt fyrsti útisigur Kaiserslaut-
em á keppnistímaþilinu. Hartmann
náði forystu fyrir Kaiserslautem í
byijun síðari hálfleiks og síðara
markið skoraði Lutz. Hann var ekki
búinn að vera inn á í eina mínútu
þegar hann skoraði markið en hann
kom inn sem varamaður.
Lárus stóð fyrir sínu
• Láms Guðmundsson kom inn á
sem varamaður þegar tíu mínútur
vora til leiksloka og stóð fyrir sínu.
„Það kom mér á óvart að vera valinn
í hópinn að nýju og hvað þá að koma
inn á í leiknum. Það er hálfskrýtið
að vera frystur í fjórar vikur og vera
vahnn í hópinn og fá enga skýringu
en þetta er merki um að einhveijar
breytingar eru í væntum hjá félag-
inu,“ sagði Lárus Guðmundsson í
samtali við DV.
Nýr þjálfari ráðinn hjá Kais-
erslautern eftir helgina
• Nýr þjálfari verður ráðinn hjá
Kaiserslautern eftir helgina og er
tahð að Klaus Schlappner verði fyrir
vahnu en hann sagði upp störfum
hjá Darmstadt sem leikur í 2. deild á
laugardaginn var. Hann er mjög vin-
sæh og var meðal annars þjálfari hjá
Waldhof Mannheim í sjö ár með frá-
bæmm árangri og kom liðinu upp í
Bundesliguna.
Stuttgart kastaði frá sér
sigrinum
• Stuttgart kastaði frá sér sigrin-
um í leiknum gegn Homburg á
útivelU. Homburg náði að jafna, 2-2,
þegar um þrjár mínútur voru til
leiksloka. Stickroth kom Homburg
yfir, 1-0, á 30. mínútu en Walter jafh-
aði fyrir Stuttgart á 38. mínútu.
í upphafi síðari hálfleiks kom
Caudino Stuttgart yfir, 1-2, og réð
eftir það lögum og lofum á vellinum.
En það var Bláttel sem náði að jafna,
2-2, fyrir Homburg. Vollack lék í
marki Homburg í fyrsta sinn en hann
var rekinn sem kunngt er frá Uerd-
ingen fyrir nokkra. Lítið bar á
Ásgeiri Sigurvinssyni og hefur hann
oft leikið betur. Hann fékk fjóra í
einkunn í þýsku dagblöðunum í gær.
Markvörður Uerdingen rekinn
af leikvelli
• Kuntz kom Bayer Uerdingen
yfir, 0-1, á móti Nurnberg á 5. mín-
útu. En Adam var ekki lengi í paradís
því Eckstein svaraði þrívegis fyrir
Numberg. Kubik, markvörður Uerd-
ingen, fékk að sjá rauða spjaldið um
miðjan síðari hálfleik eftir ljót brot á
einum sóknarmanna fyrir utan víta-
teiginn. Ath Eðvaldsson sat á
varamannabekk Uerdingen.
Heppnissigur hjá Werder
Bremen
• Werder Bremen, sem vermir
efsta sæti deildarinnar ásamt Köln,
vann heppnissigur á Hannover. Ri-
edle skoraði eina mark leiksins
þremur mínútum fyrir leikslok.
Hannover var með einum leikmanni
færra frá því um miðjan fyrri hálf-
leik en þá var Kntiwe rekinn af
leikvelli.
• Waldhof Mannheim tapaði illa á
heimavehi fyrir Bayer Leverkusen.
Schreier kom Leverkusen yfir, 0-1,
en Búhrer jafnaði, 1-1. Þaö var síðan
Brasihumaðurinn Tita sem skoraði
þijú mörk og tryggði Leverkusen
yfirburðasigur.
• Köln var ekki í vandræðum með
Karlsrahe og vann stórt, 4-0, í léleg-
um leik. Daninn Morten Olsen
skoraði fyrsta mark leiksins en í síð-
ari hálfleik bættu þeir Körtz, Bar-
anowski og Littbarski úr víti þremur
mörkum við.
• Schalke 04 sigraði Hamburger
SV, 1-0. Það var Hannes sem tryggði
Schalke 04 mikilvægan sigur tíu mín-
útum fyrir leikslok. Leikurinn var
annars í daprara lagi.
• Hochstatter, 2, og Kraus tryggðu
Gladbach 3-0 sigur yfir Bochum í
slökum leik. Bochum situr eitt og
yfirgefið á botni Bundesligunnar
með 11 stig.
• Úrslit leikjanna urðu þessi:
FC Homburg-Stuttgart.....2-2
Bayem-Dortmund.............1-3
Mannheim-Leverkusen........1-4
Númberg-Uerdingen..........3-1
Gladbach-Bochum............3-0
Frankfurt-Kaiserslautem....0-2
Bremen-Hannover............1-0
Schalke-Hamburger..........1-0
Köln-Karlsruhe.............4-0
• Köln og Bremen er efst með 28
stig en Bremen hefur leikið einum
leik minna. Bayern er í þriðja sæti
með 26 stig. Stuttgart er í sjötta sæti
með 21 stig.
Sigurdór Sigurdórsson blaðamaður skrifar
Það er ekkert sjáHsagt að sigra
Allir sem tekið hafa þátt í íþrótta-
keppni vita að einhver ijúfasta tilfmn-
ing, sem þeir þekkja, er að sigra í
íþróttakeppni. Þeir sem á annað borð
hafa keppniskap leggja flest á sig til að
bera sigur úr býtum til að finna vellíð-
anina sem því fylgir. Því er það að
íþróttafélög leggja mikið á sig til að ná
góðum leikmönnum tii sín, í von um
sigra, ekki bara í einstökum leikjum
heldur mótunum sem lið félagsins taka
þátt í.
Ég minnist þess þegar ég var strákur
á Akranesi að þar voru oft til svokölluð
strákafélög sem kepptu í knattspymu
(auðvitaö) sín í milli dag eftir dag á
öllum árstíðum. Svo mikill var metnað-
urinn fyrir hönd félagsins að flest var
gert til að efla liðið sem frekast var
kostur. Þá þegar var byijað að greiða
fyrir góða leikmenn. Gjaldið var mjög
mishátt eða frá einni og upp í tíu kara-
mellur, allt eftir því hve góðir leik-
mennimir vom. Maður þurfti að vera
ipjög góöur til aö veröa tíu karmella
virði. Það var einnig eftirsótt að hafa í
félögunum stráka sem áttu kaupmann
sem fóður því þeir áttu oft auðvelt með
að ná i gjaldeyri fyrir góðan leikmann.
Því er ég að rifja þessar æskuminn-
ingar upp að nú heyrir maður að
greiddar séu háar peningaupphæðir
fyrir góða leikmenn í handknattleik og'
knattspymu hér á landi. Það þykir ekki
frágangssök að greiða nokkur hundrað
þúsund krónur fyrir góðan handknatt-
leiksmarkvörð eða snjallan framherja
sem skorar mörk í knattspymu. Um
þetta era áreiðanlega skiptar skoðanir.
Þeir sem líta svo á að íþróttir beri að
iðka fyrir ánægjuna eina saman munu
seint samþykkja greiðslur fyrir leik-
menn, alveg sama hversu mikið
keppniskap þeir hafa og þrá eftir sig-
rum. Hinir sem sjá ekkert og þola
ekkert nema sigur munu aftur á móti
mæla þessu bót. Ég er ekki viss um að
í svo litlu landi og fámennu, sem ísland
er, gangi þetta dæmi upp vegna þess
að fámennið skapar fátækt hjá félögun-
um. Það era fyrst og fremst risastórir
leikvangar troðfullir af fólki sem skapa
ríkidæmi íþróttafélaga mílljónaþjóð-
anna og gera þeim mögulegt að kaupa
góða leikmenn dýra verði. Ahangendur
slíkra félaga geta að vonum gert kröfur
um sigur og ekkert nema sigur, enda
þótt þeir viti að sigur í kappleikjum er
ekki sjálfgefinn.
Mér þykía oft kröfurnar á hendur
landsliösmanna okkar, hvort heldur er
í knattspyrnu ellegar handknattleik,
ganga út í öfgar. Nú er svo komið að
menn verða æfir af reiði ef handknatt-
leikslandsliðið okkar vinnur ekki alla
leiki. Menn fara að sálgreina og sund-
urliða hópinn og leik liðsins ef sigur
ekki vinnst og er þá ekkert tillit tekið
lengur til við hveija er verið aö leika.
Strákarnir eiga að sigra og skiptir þá
ekki máli hvort leikið er við byijendur
eins og Portúgali eða heimsmeistara
Júgóslava. Þetta þykja mér allt of mikl-
ar kröfur. Við eigum vissulega firna-
sterkt landslið um þessar mundir. Hjá
svo fámennri þjóð sem íslendingum
getur slíkt gerst einstaka sinnum með
margra ára millibili. Það sem til þarf
er að fá nógu stóran hóp af afburða
leikmönnum á sama tíma. Milljóna-
þjóðunum tekst ekki einu sinni að eiga
alltaf góð landslið. Ég lit svo á að við
eigum að njóta vellíðaninnar sem fylgir
sigrum liðsins og sætta okkur við töpin
og bíða betri tíma í stað þess að verða
æfir eins og nú er ef liðið tapar.
Enn verra er það í knattspymunni.
Landsliðið okkar hefur staðið sig mjög
vel síðustu misserin. Og það er eins og
við manninn mælt að um leið og það
annaðhvort vinnur sigur á sterkri þjóð
ellegar nær jafntefli, svo sem gegn
Frökkum og Sovétmönnum, þá veröur
liðinu ekki þolað tap. Við eigum tvo
afburða atvinnumenn í knattspymu og
nokkra miðlungs atvinnumenn eða
þaðan af lakari. Samt era gerðar kröfur
til þess að liðið vinni sigra á landsliöum
sem era með 11 menn í liðinu af sama
gæðaflokki og þessir tveir í íslenska
liðinu. Menn segja sem svo: Þetta era
atvinnumenn í liðinu okkar og þeir eiga
að sigra. Það er ekkert tillit tekið til
þess að flestir íslensku atvinnumann-
anna era varamenn í sínum liðum og
sumir þeirra komast ekki einu sinni á
bekkinn hjá miðlungs félagsliðum.
Samt eiga þeir að sigra sterkustu lands-
lið heims!
Hér kemst engin sanngimi að. Það
er út af fyrir sig í lagi að ijúka stutta
stund upp á nef sér þegar landsliðið
okkar tapar 14-2 eða 64), en samt verða
menn alltaf að greína aðstæður hvetju
sinni og sýna sanngimi. Ég man hvað
ég var ósammála fyrram kollegum
mínum, íþróttafréttamönnunum, eftir
tapiö gegn A-Þjóðveijum í sumar. Þá
ærðist pressan og heimtaði höfuð
manna á fati. Þjálfarinn var ómöguleg-
ur, leikaðferðin vitlaus, jafnvel stjórn-
armenn Knattspymusambandsins
vora gerómögulegir menn og allt batt-
eríið eins og það lagði sig átti að fara
frá. Ég hugsaði sem svo: Þeir hefðu átt
að vera í sporam okkar sem skrifuðum
um 14-2 leikinn, ég segi ekki annað en
það!
Það sem mér þótti skrýtnast við skrif
íþróttafréttamannanna, sem mér að
öUu jöfnu líkar vel við, var að enginn
• Sigurdór Sigurdórsson.
þeirra virtist sjá ástæðuna fyrir tapinu.
Það er nefnilega til nokkuð sem heitir
liðsbrot og getur hent öll liö í íþróttum.
Þegar staðan var 2-0 A-Þjóðveijum í
vil mistókst Pétri Péturssyni að skora
úr vítaspyrnu, Þjóðverjarnir náðu bolt-
anum, brunuðu upp og skoraðu 3ja
markið. í stað þess að staðan væri 2-1
rétt fyrir leikhlé var hún 3 -0. Þetta
braut íslenska liðið niður og spuming-
in var aðeins hvort Þjóðveijarnir
skoraðu 4,5,6,7,8,9 eða 10 mörk. Svona
einfalt var það, en um þetta talaði eng-
inn sem ástæðuna fyrir tapinu. Menn
bara skömmuðust og vildu að allt heila
klabbið yrði sett af.
Eg er nærri viss um að okkur sem
áhuga höfum fyrir íþróttum myndi líða
betur ef við lærðum að njóta sigranna
og þakka fyrir þá en æðrast ekki þótt
liðin okkar tapi. Ég er líka nokkum
veginn viss um að félögum, sem eru
að greiða einhver hundrað þúsunda
fyrir leikmenn í von um fleiri sigra,
mun ekki vegna betur þegar til lengdar
lætur en hinum félögunum sem láta sér
nægja að ala upp sína leikmenn. Ég
minnist þess ekki að tíu karamella
mennirnir á Akranesi í kringum 1950
hafi ráðið úrslitum í keppni túnbleðla-
félaganna á Skaga.
S.dór.