Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.1987, Side 9

MÁNUDAGUR 30. NÓVEMBER 1987.
35
„Egvilekkisegja
aðbetta hafi venð
erfitt en ég neita því
hins vegar ekki að
oftvantaðifleiri
klukkustundirí
sólarhringinntil
þess að endar næðu
saman. Það voru
stanslausir þvottar
og endalaus matar-
gerð. En
vel, það voru
ekk
drei
nein veikindi á
heimilinu og strák-
amir slut
við alvarleg meiðsli
égneitaþví ekkiað
1 heirfóruað
vmna iyrir penmg-
umogvildusjálfir
faraað kaupa sér
fötvarégánægð
þvíað éghafði allt-
afsaumaðáþá
fram aðþvi.
• Hjónin Aðalheiður Alfreðsdóttir og Gísii Bragi Hjartarson. Líklega er það einsdaemi að hjón eigi fimm atreksmenn í íþróttum en synir þeirra
hafa orðið meistarar í fjórum löndum, i handknattleik, knattspyrnu, lyftingum og frjálsum íþróttum. DV-mynd Gylfi Kristjánsson, Akureyri
Foreldrar sem eiga norska, þýska, sænska og íslenska meistara í íþróttum:
„Mamma, vinnur þessi
kona á skíðahótelinu?"
Rætt við hjónin Aðalheiði Alfreðsdóttur og Gísla Braga H jartarson á Akureyri
Sú sem þetta segir heitir Aöal-
heiður Alfreðsdóttir og er móðir
fimm íþróttamanna okkar sem allir.
hafa komist í fremstu röð. Þeir eru
bræðumir Hjörtur, Alfreð, Gunn-
ar, Garðar og Gylfi Gíslasynir frá
Akureyri og faðir þeirra er Gísli
Bragi Hjartarson.
Meistarar í Þýskalandi, Nor-
egi, Svíþjóð og isiandi
Þessir strákar hafa ekki verið
neinir meðalmenn í íþróttunum.
Hjörtur er margfaldur meistari í
lyftingum og síöarífrjálsum íþrótt-
um þar sem hann er landsliðsmað-
ur enn 1 dag. Alfreð, eiim af
buröarásum ólympíulandsliös
okkar í handknattleik og tvívegis
þýskur meistari með Essen, Gunn-
gr, einn af vamarklettum knatt-
spymulandsliðs okkar og norskur
meistari með Moss, og tvfbura-
bræðumir Garöar og Gylfi, marg-
faldir íslandsmeistarar í lyfítingum
og nú sænskir meistarar, en þeir
eru búsettir í Svíþjóð.
„Eru að gera það sem þá
dreymdi um“
Bræðurnir eru allir búsettir er-
lendis og ég spurði Aðalheiði hvort
það væri ekki leiðinlegt að synirair
væru allir ijarri fóstuijörðinni og
foreldrum sínum: „Nei, það er allt
í lagi. Þeir hafa alltaf reglulegt sam-
band við okkur og eru ánægðir.
Við vitum að þeir em aö gera hluti
sem þá dreymdi um að gera. Svo
höfum við farið út að heimsækja
þá og þeir koma heim alltaf af og
til.“
Fóru í ísskápinn strax eftir
matfnn
- En gekk ekki oft mikið á, til
dæmis í eldhúsinu, þegar þeir vom
að koma heim af æfingum, allir
glorhungraðir?
„Strákar þurfa alltaf óhemjumik-
ið að borða og sennilega meira
þegar þeir era í íþróttum. Enda var
það oft svo aö ég var varla búin
með uppvaskiö eftir matinn þegar
þeir vom komnir í ísskápinn að
athuga hvað væri til.“
- Og það hefur þá veriö drjúgt
sem þurfti aö kaupa inn til heimil-
isins með þessa boltastráka og
lyftingamenn sísvanga heima?
„Ég neita því ekkl. Eg man í þessu
sambandi eftir því að einu sinni
þegar ég var aö kaupa inn til helg-
arinnar þurfti ég að fara tvær feröir
úr búöinni út í bíl með matinn. Þar
var þá lítil stúlka með móður sinni
og ég heyrði hana spytja móður
sína hvort þessi kona ynni á skíða-
hótelinu.“
Þau Aðalheiöur og Gfsli eiga
einnig eina dóttur, Lilju, en hún er
sú eina í fjölskyldunni sem ekki
stundar íþróttir. „Hún hefur senni-
lega fengið ofnærai fyrir öllu þessu
íþróttabrölti enda var varla um
annað talað á heimilinu,“ segir
Gísli Bragi.
„Ég var í þessu öliu saman“
Sjálfur var Gísli Bragi mikill
íþróttamaður á sínum yngri árum.
,JÉg var í þessu öllu saman en
keppti mest á skíðum og í fijálsum
íþróttum þar sem ég náði að setja
nokkur unglingamet Aðalheiður
var í handbolta með Þór en við
hættum þessu þegar bömin fóm
aö koma enda nóg að gera þá. Hins
vegar spUum vlð bæöi golf í dag og
höfum gaman af.“
„Auðvitaö var þetta erfitt“
- Var þetta ekki ofl erfitt?
„Jú, auövitað var þetta oft erfitt,
enda vomm við að byggja á þessum
árum og byggðum tvívegis á meðan
krakkarnir vora að alast upp. En
viö voram aUtaf sammála um að
reyna að gera allt fyrir strákana fil
þess að þeir gætu stundað íþrótt-
imar. Þetta kostaöi auðvitað sitt
eins og tU dæmis aö senda þá á
fþróttamót erlendis. En ég held að
ég geti sagt að við höfura fundið
okkur f þvf að gera þeim þetta
klelft."
- Fannst þér að einhver strákur-
inn sýndi snemma meiri hæfni í
fþróttum en hinir?
„EkkS frá því að Gunnar hafi
veriö mesta efnið“
„Ég er ekki frá þvf að Gunnar
hafi verið mesta efnið á sínum
yngri árum, bæði í fótboltanum og
handboltanum og hann var einnig
þokkalegur lyftingamaður. Hann
var stór eftir aldri og meö þeim
stærstu í sínum árgangi þegar
hann fermdist en stækkaði lítiö eft-
ir það. Alfreð var alltaf langur og
rajór og manni datt ekki í hug að
hann ætti eftir að verða þessi núkli
skrokkur sem hann er í dag. Tví-
burabræöurnir vom 4 og 5 merkur
þegar þeir fæddust og þóttu ekki
mjög Ukleg íþróttamannsefni eins
og gefur að skiija. En það var
snemma ijóst hvað strákamir ætl-
uðu sér og þeir lögðu virkiiega hart
að sér til að ná árangri. Ég þekki
til dæmis enga íþróttamenn sem
hafa lagt eins mikið á sig við æfing-
ar eins og Gunnar og Alfreð.
Hjörtur æfði Uka aUtaf mjög skipu-
lega og tvíburamir urðu snemma
miklir deUukarlar í lyftingunum."
„íþróttamenn skfpuleggja
tima sinn vel“
- Það vekur nokkra athygU aö
þrír bræðranna hafa lokið erfiðu
námi. Hjörtur er læknir og er nú í
framhaldsnámi í Noregi, Alfreð er
sagnfræöingur og er nú að ljúka
námi sem kerfisfræðingur i Þýska-
landi. Gunnar er íþróttakennari að
mennt og þeir Garðar og Gylfi
starfa hjá lögreglunni f Stokk-
hólmi. „Mér finnst það í sjálfu sér
ekkert einkennUegt þótt strákarnir
hati stundað nám samhliöa fþrótt-
unum. íþróttamenn skipuleggja
tlma sinn vel og þetta reyndist þeira
alls ekki erfitt,“ segir Gísli Bragi.
- Fylgist þiö ekki vel með þeim í
keppni erlendis?
„Jú, það er óhætt að segja það.
Ég er með skrár frá þeira yfir leiki
og mót og yfirleitt er haft samband
eftir hvern leik. Viö höfum líka far-
ið út og séð þá í keppni erlendis og
til dæmis höfum við nú i tvö ár í
röð fylgst með miklum sigurhátíð-
um f Essen í Þýskalandi þegar
Essen varð meistari í handboltan-
um.“
Hreyknir foreldrar
- Og þið emð væntanlega hreykin
af því aö eiga fimm syni sem em
íþróttamenn í fremstu röð og hafa
að auki spjarað sig vel á öðmm
vettvangi?
„Jú, það er alveg hægt að viður-
kenna það og mér dettur ekki í hug
aö neita þvi. Ætli allir foreldrar séu
ekki hreyknir ef þeir finna aö eitt-
hvaö hefur orðið úr bömunum
þeirra, ég held að það hjjóti að
vera,“ segir Gísli Bragi.
„Börnin hafa verið miklir
félagar okkar í gegnum tið-
Og Aðalheiður bætir við: „Viö
erum lika mjög heppin að því leyti
aö bömin hafa aUtaf verið miklir
félagar okkar. ÆtU það sé ekki
vegna þess hvað við vorum ung
þegar við áttum þau. Við höfum
aUtaf getað rætt málin á þessu
heimili og þaö hefur ekki veriö
neitt bil á mUli okkar og þeirra.
Sumir krakkar eru látnir hlýöa for-
eldmm sínum vegna þess að þaö
eru foreldrarnir sem ráða en viö
fórura alltaf þá leiðina að ræða
máUn. Ég held að þaö gefist betur
miUi foreldra og barna að gera þaö
í stað þess að vera með sífeUd boð
og bönn.“
-GK/Akureyri