Dagblaðið Vísir - DV - 25.04.1988, Blaðsíða 32

Dagblaðið Vísir - DV - 25.04.1988, Blaðsíða 32
44 MÁNUDAGUR 25. APRÍL 1988. Jarðaifarir Bergur Lárusson kaupmaður, Vana- byggð 11, Akureyri, er lést sunnu- daginn 17. apríl, verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju þriðjudaginn 26. apríl kl. 13.30. Björn Finnbogason frá Hítardal, Álf- heimum 58, Reykjavík, verður jarð- sunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 26. apríl kl. 15.00. Sigurður Ó. Jónsson bakarameistari, Auðarstræti 11, verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 26. aprO kl. 15.00. Jens Ragnarsson, Meistaravöllum 35, verður jarðsunginn frá Dómkirkj- unni í Reykjavík þriðjudaginn 26. I * apríl kl. 13.30. ( Birgir Bergmann Guðbjartsson prentari, Kóngsbakka 11, Reykjavík, . verður jarðsunginn frá Breiðholts- kirkju í dag, mánudag, kl. 13.30. Guðgeir Magnússon, fyrrverandi blaðamaður, síðast til heimilis að Hófgerði 5, Kópavogi, verður jarð- sunginn frá Fossvogskirkju mánu- daginn 25. apríl kl. 15.00. Andlát Hrefna Eiríksdóttir, Norðurbrún 1, Reykjavík, lést á gjörgæsludeild Landakotsspítala fóstudaginn 22. apríl. Vilhjálmur Kr. Ingibergsson lést í Borgarspítlanum 20. apríl. Sigurður Stefánsson, Suðurgötu 22, Sauðárkróki, lést í Sjúkrahúsi Skag- firðinga 22. apríl. Tilkyimingar Kynningarfundur ITC Markmið ITC (Málfreyja) er að efla hæfi- leika til samskipta, auka starfsafköst og styrkja sjálfstraust félagsmanna sinna. Félagsmenn leggja stund á fundarsköp, framsetningu, hópvinnu, ræðumennsku og mannleg samskipti. ITC (Málfreyjur) leggja áherslu á þjálfun einstaklingsins. ^ Áhersla er lögð á verndun móðurmáls- 7 ins. Samtökin starfa í deildum og er ITC deildin IRPA fámenn deild sem hefur áhuga á að fá til liös við sig fleiri konur og halda því kynningarfund að Brautar- hoiti 30, Rvík, þriðjudaginn 26. apríi kl. 20.30. - Kaffiveitingar. Jöklarannsóknafélag íslands Vorfundur verður haldinn aö Hótel Lind við Rauðarárstíg, þriðjudaginn 26. apríl 1988 kl. 20:30. Helgi Bjömsson kemur á fundinn, segir frá reynslu sinni á Sval- barða og sýnir myndir þaðan. Einnig verður rætt um rannskóknir og félags- starf með fijálsu sniði og ýmsar nýjungar verða sýndar. Tórdeikar >Fóstbræður í Langholtskirkju Karlakórinn Fóstbræður heldur sína ár- legu tónleika dagana 27.-30. apríl nk. í Langholtskirkju. Dagana 27.-29. apríl hefjast tónleikamir kl. 20:30 en 30. apríl kl. 17:00. Á efnisskrá verða bæði innlend og erlend lög. Á tónleikunum koma fram nokkrir nemendur frá Tónlistarskólan- um í Reykjvík og Nýja tónlistarskólan- um. Leiðrétting í leikdómi um Lygarann varð sú villa við vinnslu blaðsins að Vilborg Halldórsdóttir var sögð Harðardótt- ir. En prentvillupúkinn lét ekki þar við sitja heldur breytti líka nafni Helgu Jónsdóttur í myndatexta og kallaði hana Árnadóttur. Leiðréttist þetta hér með. Grískir kvikmyndadagar í Regnboganum í dag hefst í Regnboganum grísk kvikmyndahátíð. Verða sýndar í dag og næstu daga sex grískar kvik- myndir, gamlar og nýjar. Uppruna- lega áttu kvikmyndimar að vera tólf en þegar síðast fréttist höfðu ein- hverra hluta vegna aðeins sex kvikmyndir komist í hendur forráða- manna Hátíðarinnar. Sýndar verða tvær kvikmyndir á dag. Síðasti sýn- ingardagurinn er svo 30. apríl. Meiming_____ Hamlet í Iðnó Hamlet prins (Þröstur Leó Gunnarsson) rökræðir við grafarann (Eyvind Erlendsson) um örlög iíflsins Jóreks. Leikfélag Reykjavikur sýnir: Hamlet. Höfundur: William Shakespeare. Þýöing: Helgi Hálfdanarson. Leikstjórn: Kjartan Ragnarsson. Leikmynd og búningar: Grétar Reynis- son. Lýsing: Egill örn Árnason. Tónlist: Jóhann G. Jóhannsson og Pétur Grétarsson. Leikgerð: Leikstjórinn og hópurinn. Hamlet. Það er töfraljómi í kringum þetta eina orð og allir þeir sem áhuga hafa á leikhúsi hljóta að hlakka til eins og krakkar þegar sýning á Hamlet er í boði. Leikfélag Reykjavíkur frumsýndi í gærkveldi þetta rómaða leikrit Shakespeares sem hlýtur að teljast eitt af frægustu og stórbrotnustu skáldverkum allra tíma. Á því má endalaust fmna nýja fleti. Leikhúsmenn á ýmsum tím- um hafa tekist á við það með ólík sjónarmið í huga, hver um sig að sýnu leyti efninu trúr en engu að síöur hefur oftar en ekki orðið til nýr Hamlet við hverja nýja upp- færslu. Er Hamlét leikrit um glæp og refsingu eða um pólitíska spill- ingu? Eða er það um mannleg samskipti, tortryggni, svik og von- brigði, sem valda sturlun áður en yfir lýkur? Eöa íjallar verkið um allt þetta og margt fleira? Vísast má endalaust velta vöng- um yfir þessum spurningum og því lengur sem rýnt er í leikritiö því ljósari verður sá margslungni gcdd- ur sem heillar alla þá sem kynnast þvi. En fyrst og síðast er það orðsnilld Shakespeares og djúp viska um al- gild mannleg sannindi sem gera það að verkum að á öllum tímum sækja menn lærdóm og sálarnær- ingu í kynni af verkum hans. Það er ljóst, strax og gengið er inn í salinn í Iðnó, að hér hafa menn brett upp ermarnar og lagt til at- lögu við meistaraverkið af fullri einurð og með ákveðnar hugmynd- ir um útfærsluna. Það er eðlilegt að sífellt sé leitað nýrra leiða við uppfærslu verks eins og Hamlets sem getur annars átt á hættu að staöna í hefðbundnu formi. Þá er gjarna byrjað á því að huga að ytri umgjörð eins og hér er gert og atburðum kippt inn í annað umhverfi eða annaö tímabil en hiö venjulega. Sem dæmi má nefna þegar annað verk Shakespeares, Júlíus Cæsar, er látið gerast á Mussolini-tímanum á Ítalíu. Svo má fara þá leið, eins og hér er gert, að láta ákveðið tímaleysi ríkja í búningum og sviðsbúnaði með því að blanda saman öllu mögulegu í klæðaburði og láta stíl- leysið mynda sinn eigin stíl sem er þá ekki bundinn neinum ákveðn- um stað eða tíma. Svartur litur er ríkjandi, bæði í búningum og leikmynd og aðeins örsjaldan notaðir aðrir litir en þá gjarnan hafðir sterkir til að roynda andstæðu. Leiksviðið í Iðnó er stækkað með palli sem gengur eftir endilöngum salnum. Frá honum liggja síðan Leildist Auður Eydal stigar upp á svalir og upp um veggi og ofan í hann er gryfja sem getur veriö laug eða gröf eftir atvikum. Að öðru leyti er sviðsbúnaður mjög takmarkaður en lýsing Egils Arnar Árnasonar fullkomnar þessa prýðilegu leikmynd Grétars Reynissonar sem byggir undir sterka og nærgöngula sviösetningu á Hamlet. Grétar lætur hins vegar gamm- inn geisa þegar hann velur leikend- unum búninga. Þar ægir öllu saman og sumt er vel heppnað, annað miður. Mér fannst búningar karlmannanna skemmtilegur kokkteill en flest þáð sem konurnar voru klæddar í heldur misheppnaö og þegar verst gegndi alveg afleitt og vinna á móti persónunum. Sér- staklega fannst mér þetta um búninga Sigrúnar Eddu Bjöms- dóttur í hlutverki Ófelíu. Það var nánast afrek hvernig hægt var að láta hana líta út eins og þreytta miðaldra konu. Guðrún Asmunds- dóttir átti raunar heldur ekki sjö dagana sæla með eldrauðan hár- strút á höfðinu og í hinum furðu- legustu múnderingum. Kjartan Ragnarsson hefur valið þá leið að þétta verkið í kringum sjálf fjölskylduátökin, fella út ýms- ar persónur og einfalda þannig atburðarásina. Þaö er endalaust hægt að deila um styttingar á þessu verki, sem tæki alltof langan tíma fyrir venjulega kvöldsýningu óstytt, en hér er tekin ákveðin stefna og henni fylgt allt til enda. í þessa uppfærslu vantar þannig víðari pólitíska skírskotun en sem fjölskylduharmleikur skilar hún sér betur. Leikstjórn Kjartans er markviss og návígi við áhorfendur skapar oft sterk áhrif. Þröstur Leó Gunnarsson er drengilegur Hamlet, miklu fremur reiöur, ráðvilltur og Særöur ungur maður en haldinn geðveiki eða truflun. Þröstur vinnur hlutverkið vel og nær töluveröum dramatísk- um tökum á persónunni þó að nokkuð skorti á dýptina. Þau Guðrún Ásmundsdóttir og Sigurður Karlsson eru konungs- hjónin, Geirþrúður drottning, móöir Hamlets, og Kládíus kon- ungur, fóðurbróðir og fóðurmorð- ingi Hamlets, sem gekk að eiga fyrrverandi mágkonu sína eftir voðaverkið. Konungshjónin eru túlkuð sem úrkynjuð, sukksöm og samvisku- laus, hið versta liö. Mér fannst nóg um hversu einlit þessi mynd var og fremur veikja heildina. Steindór Hjörleifsson var ísmeygilegur Pólóníus og þau Val- demar Örn Flygenring og Sigrún Edda Björnsdóttir léku böm hans, þau Laertes og Ófelíu. Hlutverk Ófelíu er alltaf erfitt og mér fannst Sigrún ekki höndla þá djúpu sálar- angist sem veldur sturlun hennar. Valdemar komst nokkuð vel frá hlutverki bróður hennar, sérstak- lega í síöasta hluta verksins þegar þeir Hamlet gera upp sakirnar og liggja reyndar báðir í valnum að lokum. Eggert Þorleifsson er stillilegur og traustur Hóras, vinur Hamlets, og Eyvindur Erlendsson var stór- góður í litlu hlutverki grafarans. Þeir Jakob Þór Einarsson og Kjartan Bjargmundsson eru óþarf- lega stirðlegir sem tvíeykið Rósin- krans og Gullinstjarna. Tónlist var framin af þeim Jó- hanni G. Jóhannssyni og Pétri Grétarssyni, sterk og áhrifamikil á örlagastundum í verkinu. Á hartnær fjögur hundruð ára gamalt leikrit um atburði, sem eiga að hafa gerst um árið þúsund, yfir- leitt nokkurt erindi til okkar sem lifum á þotuöld? Já, svo sannarlega. Orðsnilldin og djúpvitur textinn ásamt einstök- um persónulýsingum gera þetta verk sígilt og erindi þess athygli- svert á.öllum tímum. Hvernig sem menn bylta efni verksins fyrir sér er það alltaf Hamlet sjálfur sem verður okkur hugstæðastur, maður sem áhorf- endur allra tíma finna samsvörun hjá. Ekki algóður eða alvitur held- ur venjulegur mennskur maður. Hann lendir í hinni dæmigerðu stöðu hetjunnar sem stendur frammi fyrir tveimur kostum, báð- um illum. Annars vegar ber honum að hefna föður síns með því að drepa Kládíus föðurbróður sinn og eiginmann móöur sinnar, hins veg- ar getur hann látið hefndarskyld- una lönd og leið sem auðvitað er háflu verri kostur. En Hamlet tvístígur heilt leikrit á enda og verður fyrir það ein fræg- asta andhetja sögunnar. Hann þarf langan tíma til að ákveða sig og á meðan njóta áhorf- endur orðsnilldar og hugmynda- auðgi höfundar sem leggur honum og öðrum persónum verksins í munn mörg af frægustu gullkorn- um leikbókmenntanna. Hvort sem Hamlet er nútímaleg- ur í smókingjakka eða flauels- klæddur prins frá dögum Shakespeares þá breytir ekkert ódauðlegum texta verksins. AE Sturia Guðmundur Emilsson heldur áfram aö grafast fyrir í námum ís- lensku hljómsveitarinnar. í fyrra- dag voru tónleikar í Bústaðakirkju og leikin verk eftir Atla Heimi Sveinsson, Þorkel Sigurbjörnsson og Pál Pampichler og var þetta gert sérstaklega höfundunum til heið- urs þar sem þeir eiga allir merkis- afmæli bráðlega, veröa annaðhvort fimmtugir eða sextugir. Fyrir hlé voru þrjú verk fyrir klarínettu og píanó, sem Sigurður I. Snorrason og Anna Guðný Guð- mundsdóttir léku listilega saman. Þar var kannski mestur fengur í spánnýju verki eftir Pál, Eyði- merkurljóði, sem hann samdi um daginn á ferðalagi um Austurlönd nær. Hin verkin voru endurflutt, Rek eftir Þorkel og Novelette eftir Atla og eru bæði þægilega athyglis- verð, hvort með sínu lagi. Aöalverkið var svo eftir hlé, Sturla um samnefnt ljóð eftir Matt- Tónlist Leifur Þórarinsson hías Johannessen, sem Atli samdi að tilhlutan íslensku hljómsveitar- innar. Þetta er hádramatískt og sterkbyggt verk fyrir einsöng, upp- lestur, karlakór og hljómsveit og hélt óskiptri athygli manns frá upphafi til enda. Mikið var fallegt að heyra skáldið lesa ljóð sitt hálft og heyra svo Kristin Sigmundsson taka við því og syngja þaö upp í æðra veldi. Karlakór Reykjavíkur flutti einnig textann, meira og Tónverk eftir Atla Heimi Sveinsson frumflutt í Bústaðakirkju á laugardag- inn. minna einraddaö, og var það magn- aður söngur. Það var viSsulega vel að þessum frumflutningi staöið og á Guðmundur Emilsson mikinn heiður skilinn. LÞ HK.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.