Alþýðublaðið - 04.07.1921, Blaðsíða 4

4
A L ÞjY BUBLAÐIÐ

terling
fer héðan á morgun kl. xo árd, vestur og norður ura land.
E.s. pullfoss
fer héðan á morgun 5. }úlí kl, 8 síðdegis.
My suostur
í heildsölu og smásölu
Kaupfélagið í Gamla bankanum.
Sími 10 2 6.
Herpinöt,
30 faðma, í góðu standi, er
til sölu fyrir mjög lágt verð.
Semja ber við
Emanuel J. Bjarnas,
Bergststr. 33 B.
Rafmagnsleiðsluf.
Straumnum hefir þegar verið
hleypt á götuaeðarnar og raenn
ættu ekki að draga lengur að
láta okkur leggja rafleiðslur ura
hús sín. Við skoðum húsin og
seg}um um kostnað ókeypis. —
Komið í tíma, meðan hægt er
að afgreiða pantanir yðar. —
H.f. Hiti & Ljós.
Símar 830 og 322
Aipi. ksstar i kr. á mánwtt.
Ritatjóri og ábyrgðarmaðar;
ólafur Friðriksson
Prentimiðian Gutenbere.
Jmck Lwtdott: Æfintýri.
í heiminum og sú aðferð er ekki hjónabandið, og þakka
þér svo anuars fyrir. Þegar eg er að tala við þig um
farmgjöld fyrir kopra, kæri eg mig ekkert um að þú
blandir bónorði inn í það samtal. Og þess utan —
þess utan —“
Röddin bilaði þegar hún hélt áfram, var sá hljómur
1 henni, að honum fanst hún hljóta að vera fantur.
„Geturðu nú ekki séð? — Þetta eyðileggur alt okkar
samband, og — og eg hélt svo mikið upp á þenna
félagsskap okkar, eg var svo hreykin af honum. Geturðu
ekki skilið það? — Eg get ekki haldið áfram að vera
félagi þinn, þegar þú ert búinn að fá ást á mér. Og eg
var svo sæl yfir þessu."
I augum hennar mátti sjá tárin yfir vonbrigðunum en
hún hélt þó niðri í sér grátinum.
„En, eg aðvaraði þig“ sagði hann, alvarlegur. „Svo
óvenjulegt samband milli manns og konu getur ekki
staðið lengi. Það sagði eg strax."
„Já, það gerðir þú. Eg man vel, hvernig þú fórst að.“
Nú var hún aftur orðin reið og það kvenlega horfið.
„Þú varst mjög gætinn þegar þú varst að vara mig
við. Þú gættir þess að vara mig við hverjum einasta
raanni á Salomonseyjunum, nema sjálfum þér."
Það var eins og Sheldon væri gefið kjaftshögg. Hann
fann að þetta, sem hún sagði var satt, en þó var það
svo óréttlátt að láta það koma. Hann sá bregða fyrir í
augum hennar sigurglampa yfir því að að hafa hitt
svona vel og hann ákvað því að segja það sem honum
bjó í bijósti. —
„Málið er nú ekki eins einhliða og þú virðist halda,"
byijaði hann. „Mér leið svo ágætlega á Beranda áður
en þú komst. Að minsta kosti varð eg ekki fyrir móðg-
unum eins og þeim, að eg væri ásakaður fyrir ragmensku
eins og þú hefir sakað mig um. Þú verður að gæta
gess — taktu vel eftir þessu — að eg hefi aldrei beðið
J>ig að koma til Beranda, og ekki heldur að vera hér.
Með því að setjast hér að. hefir þú skapað þetta ástand
sem er þér svo óþægilegt. Með þvi að setjast að komstu
mér i þennau vanda og nú ásakar þú mig fyrir alt
saman. Það var ekki mín ósk, að þú staðnæmdist hér.
Þá var eg ekkert skotinn í þér. Eg vildi endilega að
þú færir til Sidney eða snérir aftur til Hawaji- En þú
vildir samt sem áður vera kyr. í ráun og veru-------------“
Hann hætti til þess að leita að einhverju vægara
orði en því, sem komið var fram á varir hans, en hún
sagði það fyrir hann.
„þrengdi eg mér upp á þig — það ætlaðir þú víst
að segja" Og blóðið hljóp fram i kinnar hennar af æs-
ingunni. „Haltu bara áfram. Kærðu þig ekkert, þótt þú
særir mínar tilfinningar."
„Nei, það ætla eg heldur ekki að gjöra" sagði hann
festulega. „Þú hefir sagt, að þú vildir láta skoða þig
eins og karlmann — þessvegna verður þú að tala við
mig á sama hátt og karlmenn tala saman. Og hlustaðu
nú á. Þessi óþægindi eru ekki þér að kenna. Eg ásaka
þig ekki fyrir neitt, mundu það. En mér finst þú ekki
heldur hafa ástæðu til þess að ásaka mig að neinu
leyti." —
Hann sá, hvernig brjóst hennar gekk í bylgjum með-
an hún sat frammi fyrir honum með krepta hnefana^
og hann varð að taka á allri sinni stillingu til þess að
breiða ekki út handleggina og faðma hana að sér í
stað þess að halda áfram þessari köldu og fyrirfram
ráðnu árás. Hann sagði við hana eitthvað á þá leið, að
hún væri eins töfrandi eins og drengir frekast gætu
verið; en hann hélt sér þó innan réttra takmarka og
stilti sig til þess, að tilfinningarnar hlypu ekki í gönur
með hann.
„Þú getur þó aldrei verið önnur en þú ert. Ekki
getur þú gjört að því, þótt þú sért 1 mínum augum
eftirsóknarverð. Þú hefir orðið þess valdandi, að eg
hefi óskað mér þess, að eg ætti þig. Það var ekki ætl-
un þín; þú hefir ekkert gjört til þess; að koma þeirri
ósk inn hjá mér. Svona ertu nú. Og svona er eg, að