Alþýðublaðið - 07.07.1921, Blaðsíða 4

4
A L Þ'Y BUBLAÐIÐ
Igflailirisi
«r blað Jafnaðannaana, gefinn ut
á Akureyri. Keaaur út vikulega
á nokkra stærra broti en ,Vísir".
Eitsíjóri er Halldór Frlðjónsson.
TerkamaðurmB
er bezt ritaður allra norðlenzkra
blaða, og er ágætt íréttablað.
Aiiir Norðlendingar,
víðsvegar ura iandið, kaupa hann,
Vsrkamenn kaupið ykkar bloð!
Gerist áskrifendur frá nýjári á
^fgrriSsla ^lþýðnkL
Samkomu
heldur Páll Jónsson trúboði í
G. T.húsinu í kvöld ki. 8l/2,
Alliv velkomnir.
Havinden’s Cocoa
sérlega ódýrt og gott,
Kaupfélag Reykvikinga
Lau^aveg 22 A. Síml 728,
My suostur
í heildsölu og smásölu
Kaupfélagið í Gamla bankanum.
v Sími 102 6.
Hjólhestar
gljábrendir og nikkel-
húðaðir í
Fálkanum.
K aupid
Alþýðublaðið!
Ritstjóri og ábyrgðarmaðnr:
ólafur Friðrikssoa.
Prentimiðjan Gotenbenr,
Jtnck Lmdonx ÆRntýri.
don pótti pað grunsamlegt, að engin stolin munur fanst
í hirslum þeirra, svo hann lét grafa upp gólfið. Þá
fundust tveir vel smurðir nýtískuriflar. Þeir voru ekki
frá Beranda, fremur en fjörutíu sprengipúðurshulstur,
sem fundust grafin í einu horninu, ásamt átta kössum
af dynamithulstrum. Stór skammbyssa fanst, sem Hug-
hie Drummond hafði átt. þar eð engin skothylki fund-
ust 1 byssurnar, lét Sheldon grafa upp alt gólfið og fanst
|>á stærðar méltunna full af hlöðnum skothylkjum af
ýmsum stærðum. Var Gogoomy greyið að horfa blóð-
ugum augunum á. þegar Sheldon tók alla þessa gripi
á burtu.
Aliar bannvörurnar og stolnu munirnir voru flokk-
aðir niður og settir í hrúgur á svalirnar að húsabaki.
Sökudólgunum var raðað fáein fet frá svölunum og
stóðu allir hinir verkamennirnir £ kringum þá. Jóhanna
og Sheldon stóðu á pallskörinni og verkstjórarnir á
tiöppunum fyrir neðan þau. Hinir seku voru nú leiddir
fram hver af öðrum og yfirheyrðir.
Upp úr þeim var ekkert að hafa; þeir lugu hver
sem betur gat, og ef þeim var bent á lýgina reyndu
þeir að snúa sig út úr klípunni með helmingi fleiri
lygum. Einn sagðist hafa fundið ellefu dynamithulstur
á ströndinni. Skammbyssn, sem Matapuu átti, og sem
fundist hafði í kassa Kapu, kvaðst Kapu hafa fengið
hjá Lervumie, Lervumie sagðist hafa fengið hana hjá
Sulefatvi, Sulefatvi hjá Shoka, Shoka hjá Ngava og
Ngava lokaði hringnum með því að segast hafa fengið
hana hjá Lervvumie, og sama röðin kom aftur.
Þjónarnir höfðu sannanlega stolið ýmsu, en þeir skutu
skuldinni hver af öðrum. 1 Sá, sem billardkúlan fanst
hjá, sór og sárt við lagði, að hann hefði aldrei á æfi
sinni séð hana, hún hlyti að hafa komist ofan í kassa
hans á yfirnátturlegan hátt. Meirihlutinn af skotfærunum
var úr ýmsum skipum, sem lagst höfðu við eyna, að
því er þjófarnir fullyrtu.
„Er þér það ljóst,“ sagði Sheldon við Jóhönnu, „að
við höfum sofið í eldgýg? ‘Að réttu lagi ætti að háð-
strýkja náungana."
„Enginn má húðstrýkja mig,“ hrópaaði Gogoomy.
„Faðir minn er mikill höfðingi. Verði eg hýddur verður
stríð. Þú mátt reiða þig á það.“
„Hvað er að þér, Gogoomy!" hrópaði Sheldon. „Eg
skal berja úr þér alt loft. Komdu hérna Kwaque, settu
handjárn á þennan piltung.”
Kwaque, sem var geysistór verkstjóri, dró Gogoomy
út úr hópnum og með hjálp annars manns kom hann
höndum hans aftur fyrir bakið og læsti járnunum.
„Eg skal rétt koma við ykkur, þið skuluð allir deyja,"
ógnaði Gogoomy verkstjórunum; en andlit hans af-
skræmdist af bræði.
„Hættu við það, að húðstrýkja þá,“ hvíslaði Jóhanna.
„Ef nauðsynlegt er að hýða einhvern þeirra, þá sendu
hann til Tulagi og láttu yfirvöldin gera það. Láttu þá
velja um sektir eða hegningu að lögum."
Sheldon kinkaði kolli og teygði úr sér, svo hann
stóð nú augliti til auglitis við syndaselinn.
„Mannomie!" hrópaði hann.
Svertinginn gekk fram.
„Þú er afleitur," sagði Sheldon. „Þú stelur of miklu. >
Þú hefir stolið handklæði, Þú hefir stolið bambushnff,
tuttugu skothylkjum. Þið eruð margir, sem hafið stolið.
Eg er ykkur reiður. Ef þú vilt, þá dreg eg eitt pund
frá í stóru bókinni. Ef þú vilt elcki að eg dragi eitt
pund frá í stóru bókinni, sendi eg þig til Tulagi og læt
stjórnina hýða þig. Það er fjöldi manna frá öllum eyj-
unum, sem er þar í hlekkjum. Þeim fellur ekki sem
bezt við menn frá Malaita. Eg ábyrgist, að þeir draga
ekki af höggunum. Hverju svarar þú?“
„Þú mátt draga pundið frá? var svarað.
Mannomie gekk til baka sýnilega hughægra, en Shel-
don færði sektina inn í launabók plantekrunnar.
Hinir seku voru nú' kallaðir fram hver af öðrum,
þeir fengu að velja um, og allir kusu þeir sektirnar,
sem þeir voru dæmdir í. Sumar voru lágar, að eins
fáir shilling; en þegar ura þjótnað á byssum og skot-