Dagblaðið Vísir - DV - 12.06.1989, Blaðsíða 49
49
8f
LífsstHI
Jóhann Pálsson, garóyrkjustjóri Reykjavíkurborgar, segir að þegar vart
veröi vió maðk í gróðri veröi að hindra framgang hans snögglega -
áður en skaðinn er skeður. DV-mynd Hanna
Jóhann Pálsson, garðyrkjustjóri Reykjavikurborgar:
Tími trjámaðksins
verður á næstu
tveimur vikum
- ný og hættulítil eiturefni eru notuð
„I fyrra var uppgangstími trjá-
maðksins í lok maí og byrjun júní.
í ár reikna ég með að tíminn veröi
eftír 1-2 vikur,“ sagöi Jóhann Páls-
son, garðyrkjustjóri Reykjvíkur-
borgar, í samtali við DV. „Á þeim
tíma verður að hefta útbreiðslu
hans mjög snögglega ef það á að
spoma við honum. Maðkurinn er
ekki lengi að éta upp laufið á trján-
um. En það er töluvert persónu-
bundið hvað menn gera. Ef varlega
er farið er beðið og séð hvort hætta
er á maðkári.
Annars er gott að fá góða vorúð-
un, það á ekki að vera til óþurftar.
Nú er svokallað permasect efni
mikið notað og það er skaðlaust.
Það nær ekki að skemma frá sér
eins og eiturtegundimar sem vora
notaðar hér á árum áður - þær
trufluðu t.d. fuglalíf. En'svo vilja
sumir láta náttúruna sjálfa sjá um
óþrifm.“
- En er hægt að segja að borgarbú-
ar búi útí í náttúrunni?
„Það á ekki við nema þá helst á
útívistarsvæðum þar sem fjöl-
breyttum tegundum hefur verið
plantað. Þar er heldur ekki borið
eins mikið á og gróðurinn þar er í
meira jafnvægi. Ég ráðlegg fólki að
úöa garða sína sjálft ef til þess kem-
ur og það hefur aðstöðu til þess.
En það þarf þá að fylgjast vel með
hvort maökurinn er í gróðrinum.
Fjórar tegundir af maðki em
skæðastar. Þar má nefna haustfeta
sem étirn hreinlega allt lauf sem
fyrir honum verður og geta garðar
litíð út eins og draugaskógar á eft-
ir. Svo má nefna birkifeta sem sest
að í birki og víðifeta sem heldur sig
við víðitegundir."
- Átt þú von á maðkári núna?
„Það er ekki hægt að svara því
ennþá. Vorið hjá okkur var kalt og
ég veit ekki hvaða áhrif það kemur
til með að hafa,“ sagði Jóhann.
-ÓTT
Um þessar mundir hafa ófáir lands-
menn orðið varir við að boðið er upp
á úðun í einkagörðum. Fólk stendur
gjarnan hjálparlaust í gættinni þegar
úöunarfólk knýr dyra. í mörgum til-
fellum hefur meðalmaðurinn ekki
hugmynd um hvemig hann á að snúa
sér. Þarf að úða garðinn? Er það ekki
bara eitthvert eitur og maður má
ekki stíga inn í garðinn í nokkrar
vikur?
í dag em notuð skaðlítil efni til að
úða með og er eitrinu blandað við
vatn. Efnin em talin vinna vel á trjá-
maðki. Hins vegar er mál garðyrkju-
meistara oftast á þá leið að úðun eigi
aðeins við þar sem maðkurinn kem-
ur fram. Uðun er oft óþörf en til
hennar þarf réttilega að grípa þegar
maðkurinn byijar að éta laufblööin.
Þessu geta garðeigendur gengið sjálf-
ir úr skugga um með því að líta í
brum og blaðaxlir plantnanna. Einn
garðyrkjumeistari sagði í samtali við
DV að enginn ætti „að vera áskrif-
andi að úðun - slíkt á aðeins að fram-
kvæma þegar þess er þörf.“
Brekkuvíðir er að laufgast og því
orðið tímabært að skoða hann og
aðrar tegundir og kanna hvort trjá-
maðkur leynist í bruminu. Þessi
planta (í Breiðholti) leit mjög vel út
- en maðkurinn var til staðar þegar
betur var að gáð. Þessi tegund hefur
orðið illa úti vegna maðks. Perm-
asectefnið vinnur vel á maðkinum.
Brandur Gíslason skrúðgarðyrkjumeistari hefur úðað garða um margra ára
skeið. Hann segir að garðeigendur eigi vel að geta séð sjálfir hvort þörf er
á úöun.
Mér fmnst að garðyrkjumenn eigi
að annast úðun í ríkari mæli en
raunin er. Tímabilið stendur nefni-
lega aðeins yfir í tiltölulega stuttan
tíma. Þeir hafa kunnáttuna og fólk
getur reitt sig á þeirra þekkingu. Það
er æskilegt að garðeigendur spyiji
þá sem bjóða upp á úðun um þeirra
kunnáttu. En vissulega eru margir
aðrir góðir aðOar sem sjá um úðun.“
- Á að úða þar sem verið er að rækta
upp viö sumarbústaði?
Mér finnst að það eigi ekki að
sprauta á gróður við sumarbústaði.
Þar á ekki að truíla starfsemi náttúr-
unnar. Við sumarbústaði á gróður-
inn að geta spjarað sig sjálfur. Það
væri þá helst að sprauta á plöntur
sem fólk setur sjálft niður eins og
víðitegundir. Aspir og sígræn tré
hafa spjarað sig mjög vel eins og
glögglega hefur komið fram, t.d. í
Þrastaskógi.
Maðkurinn
byrjar á því besta
Brandur Gíslason skrúðgarðyrkju-
meistari, sem hefur séð um að úða
garða í mörg ár, segir að „eitur sé
eitur. Mér finnst að fólk eigi ekki að
kaupa meira eitur en þarf hverju
sinni og fara varlega þegar blandað
er saman við vatn. Tíu grömm út í
10 litra af vatni duga. Ef fólk ætlar
að úða sjálft þá ráðlegg ég að slíkt
sé heldur gert á morgnana en -að
kvöldi til því dagshitinn vinnur með
eitrinu."
- í hvaða plöntur sækir maðkurinn
helst?
„Fyrst og fremst í víðitegundir og
það er auðvelt að sjá sjálfur. Birkiö
er erfiöara því maðkurinn sem sækir
í það er svo smár. Alaskaaspir spjara
sig hins vegar ágætlega. Annars er
maðkur algengastur í limgerðum.
Það hefur verið sagt að maðkurinn
byiji á því besta og það tel ég vera
rétt. Hann sækir í ungar og ferskar
plöntur. Þannig getur hann skemmt
ársvöxtinn og það hefur líka áhrif
áriö eftir. Eitt sinn vorum við pant-
aðir til að úöa rótgróinn garð í Foss-
vogi. Þetta var á þeim tíma þegar
allt var í upplausn út af úðun. Þegar
við komum á staðinn hélt ég að um
gabb væri að ræða því þar var talað
um uppétið gljáviðislimgerði. En það
reyndist samt á rökum reist. Þetta
sýnir að ef maðkurinn fær að grass-
era þá étur hann fyrst það besta og
endar á því sem er vont á bragðið.
En það er æskilegast að sprauta á
maðkinn þegar hann er að kvikna
og taka við sér.“
Heimilið
Úðunarmenn og
sumarbústaöalönd
Má bjóða þér úðun
fyrir garðinn þinn?
Þarftu meirí skattaafslátt?
Þoð er frábœrf oð verslo í HAMBORG ■ Og þú fœrð
söluskoftinn endurgreiddon.
' ARNARFLUG