Dagblaðið Vísir - DV - 28.07.1989, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 28. JÚLÍ 1989.
Spumingin
Borðarðu mikið græn-
meti?
Erna Þorkelsdóttir: Dálítiö. Yfirleitt
tómata, gúrkur og salat.
Tryggvi Óttarsson: Já, íslenskt
grænmeti eins og tómata og gúrkur.
Inga Sæland: Já, svona frekar. Aðal-
lega agúrkur, gulrófur og kál.
Þóra Briem: Nei, mér finnst betra að
borða ávexti.
Sigurlína Hauksdóttir: Ég borða ekki
mjög mikið af því, þaö er svo dýrt.
Lífríki Mývatns:
og andstaða
„Segja má að landiö í kring sé að fjúka burt, yfir Mývatn og víðar,“
segir m.a. i bréfinu. Frá Mývatni.
Lesendur
Ofríki
Stefán Stefánsson skrifar:
Það liggur við að manni blöskri það
ofstæki og sú andstaða - jafnvel of-
ríki sem búið er að sýna vegna þess
sem kallað hefur verið „baráttan fyr-
ir lífríki Mývatns". Nú, allra síðustu
daga, hefur þessi umræða blossað
upp eina ferðina enn og í þetta sinn
fyrir tilstilli núverandi menntamála-
ráðherra. Honum hefur líklega ekki
fundist hann hafa verið í sviðsljósinu
um stund. Það eru nú ekki alltaf
Ölduselsskólamál, eða kjarabarátta
kennara!
Þannig fékk menntamálaráðherra
inni í Ríkisútvarpinu (hann á það nú
sennilega inni hjá stofnuninni fyrir
að stuðla að nýhækkuðum afnota-
gjöldum og breyttu innheimtukerfi)
til að koma með yfirlýsingu um að
hugsanlega þyrfti að loka verksmiðju
Kísiliðjunnar við Mývatn tímabund-
ið!
Allir sem málin þekkjá vita að Kís-
iliðjan við Mývatn hefur ekkert með
dvínandi lífríki Mývatns aö gera. Það
var talið sannað fyrir mörgum árum
af sérfræðingum að kísilgúrtaka úr
Mývatni hefði bætandi áhrif á lífríkið
á botni vatnsins fremur en hið gagn-
stæða. Ekkert hefur komið fram enn-
þá sem breytir þeirri skoðun.
Það er hins vegar annar hlutur sem
allir sem vilja vita eru sammála um
og það er uppblástur og mold- og
sandrok frá öræfunum og eyðiflák-
Námsmenn
í Svíþjóð
„Við“ skrifum:
Við erum hér tvær íslenskar fjöl-
skyldur búsettar í Svíþjóð. Við undr-
umst mjög hina góðu afkomu ís-
lenskra hjóna sem bæði eru í námi
og með tvö böm. En þetta viröist
vera gegnumgangandi hjá íslensku
námsfólki hér, almennt skoðað.
Hjón með tvö börn (hjónin bæði í
námi) fá á mánuði frá LÍN (Lánasjóði
íslenskra námsmanna) 12.729 sænsk-
ar krónur (samkvæmt uppl. frá LÍN
17. mars sl). Þar sem þetta er „lán“
en ekki tekjur fá þau einnig frá
sænska ríkinu svokallaðan húsalei-
gustyrk sem er 1600 krónur sænskar
- miðað viö leigu á 4 herbergja íbúð
sem kostar 2.400 s.kr. á mánuði.
Þau fá svo aðvitað einnig bama-
bætur að sænskum hætti, 970 s.kr. á
mánuði. Og þar sem námsmenn
borga engan tekjuskatt hafa þessi
hjón 15.199 s.kr. á mánuði til að fram-
fleyta sér (u.þ.b. 135 þúsund kr. ís-
lenskar).
Smiðir t.d. hafa löngum talist til
hátekjufólks hér og hafa u.þ.b.1 ..800
s.kr. á mánuði. Af þeirri upphæö em
svo teknar 4.864 s.kr. í skatt. Til þess
aö smiðurinn hafi sömu afkomu og
íslensk „námsmannahjón" verður
hann því að afla 23.000 s.kr. á mán-
uði! - Hjónin verða semsé bæði að
vera í hátekjuflokki!
Já, og svo fá námsmenn líka fríar
ferðir fram og til baka til íslands einu
sinni á ári fyrir fjölskylduna. - Það
er. styrkur sem LÍN greiðir. Okkur
finnst nú að með þeirri afkomu sem
námsmenn hafa gætu þeir greitt sína
farseðla sjálfir, rétt eins og 'aðrir
gera. Við skulum athuga það að
námsfólkið er ekki „sent úr landi“
eða þarf að „flýja“ land. Það velur
sjálft. Námsmenn eiga líka að leggja
eitthvað á sig eins og við hin. - Eða
er það ósanngjamt?
áskilur sér rétt til að stytta
bréf og símtöl sem birtast á
lesendasíðum blaðsins.
unum nærliggjandi sem ógnar lífríki
við og í Mývatni. Það má segja að
landið í kring sé að fjúka yfir Mý-
vatn og víðar. Þama kemur margt
tll, svo sem ágangur búsmala bænda
á gróið land og almennt eftirlits- og
aðgerðarleysi ráðamanna nyrðra til
að stemma stigu við gróðureyðingu.
En það em lífræðingarnir, helstu
stuðningsmenn ráðherra Alþýðu-
bandalagsins, sem vilja knýja á um
„rannsóknir" og þá er helst einblínt
á iðju- og verksmiðjuframkvæmdir
hvers konar, eins og t.d. Kísiliðjuna,
sem er eins konar „stóriðja" norðan-
lands. Og nú er tækifærið. Á meðan
Jón Einarsson skrifar:
Þessi himinhrópandi kindakjötsút-
sala, sem nú dynur yfir, er ekkert
annað en einn stór blekkingarvefur.
Maður á vart orö til að trúa því að
íslenskir neytendur séu tilbúnir aö
kyngja því að greiða tvisvar fyrir
sömu vömna.
Allir vita að þetta er ársgamalt kjöt
og samkvæmt samningi við ríkið er
það skuldbundið til að kaupa allt
kindakjöt sem ekki selst á markaðin-
um. Og þar í er þetta kjöt, sem nú
Alþýðubandalagið hefur völdin er
um að gera að standa að hvers konar
rannsóknum, þörfum og óþörfum á
vegum allra þeirra stofnana sem til-
tækar eru: Líffræðistofnunar HÍ,
rannsóknastofnunar við Mývatn og
nú síðast „alhliöa-nefndarinnar"
sem á að fylgjst með þróun lífríkis
út frá náttúruverndarsjónarmið-
um.
Eitt er þó nauðsynlegt. Það verður
a'ð tryggja að kíkirinn sé settur fyrir
blinda augað til að útiloka alla aðra
ógn en Kísiliðjuna við Mývatn - líka
aðalskaðvaldinn, landfokið, sem er
að kæfa lífríki vatnsins.
er verið að bjóða, með 10% afslætti!
Nú em skattgreiðeindur búnir að
greiða fyrir þetta kjöt svo að þeir
ætttu í raun að fá það alveg frítt eða,
segjum fyrir svona 10 til 20% af mats-
verði. En að greiða tvisvar fyrir sama
kjötið er náttúrlega gróf blekking.
Og því miður láta íslenskir neytend-
ur, húsmæður og fjölskyldufeður,
allt yfir sig ganga. Lítill munur á
þeim og sauðkindinni sem leidd er
til slátnmar þæg og þjóöholl.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
„Lax, lax, lax og aftur lax,“
sungu valkyrjurnar forðum á
plötu með Guðmundi Jónssyni
söngvara og naut hún töluverðra
vinsælda. - Já, laxinn kvað gripa
suma heljartökum. Þeir sömu
láta sig ekkerí muna um að
standa í vatni upp að mitti flestar
sínar frístundir, með stöng í hönd
og keipa.
Það bregst hins vegar ekki þeg-
ar garparnir „setja í’ann“ að
pressan mætir á staðinn og spyr:
Notar þú maðk eða flugu? - eða
þríkrækju, ha? - bætir einhver
meinfýsinn við. Síðan fær press-
an fjálglega lýsingu á atburðarr-
ásinni. Hvernig hann beit á,
hvernig laxinn ólmaðist og
hvernig honum var landað
o.s.frv. - Allt mjög nákvæmt en
kannski ekki sannleikanum sam-
kvæmt eins og sagan af veiði-
manninum sem glímdi við „þann
stóra“ klukkustundum saman.
Fram og aftur. Niður fossa og
flúðir barst æðisgengin barátta
manns og dýrs, Loks er kappinn
hafði sprengt bráðina og hugðist
draga aflann að bakkanum eftir
margra kílómetra þeysing blasti
allt í einu við manngreyinu út-
vatnaður saltfiskur!
Dvelji erlendir höfðingjar hér
lengur en daginn þykir sjálfsagt
að drífa viðkomandi inn í bíl,
klæða þá í vaðföt, fá þeim veiði-
tæki í hendur og planta þeira síð-
an niður í næstu sjáanlega
sprænu þar sem fangs er von. -
En ætli hinum útlendu frnnist
öllum gaman að renna fyrir fisk
í íslenskum ám?
Mér er reyndar ekki kunnugt
um hvaö höfðingjar'hugsa. Leyfi
mér samt að segja: sumum - en
ekki öllum - er það hreinasta
pína. Vot og köld martröð þar
sem tínúnn sniglast áfram.
Þaö þykir víst fínt að stunda
laxadráp á íslandi enda ekki á
færi neinna aukvisa að kaupa
daginn á 100 þúsund krónur
stöngina. Þetta gera ektó aörir en
þeir sem eiga talsvert undir sér.
- Og þeir verða nú að fá aö
„snobba" svolítið. Mörg veiöi-
svæði eru seld á 35-40 þúsund
krónur, skilst manni. - Það eru
ekki nema 90-95% af mánaöar-
hýru minni!
Ljósanotkun bifreiða:
K.P. hringdi:
. Ég get engan veginn verið sam-
mála þeim sem stundum hafa
verið að tjá sig fylgjandi Ijósa-
notkun bifreiða að deginum til
yfir bjartasta tíma ársins. Heldur
ektó skyldunotkun sætisbelta í
bílum - nema öllum sé gert það
að skyldu. En eins og allir vita
eru leigubílstjórar ekki skyldugir
að nota sætisbelti. Ástæðan sögð
vera; kyrkingarhætta aftan frá!
(af hættulegum farþegum vænt-
anlega).
Mig langar til að koma þeirri
frómu ósk á framfæri að lög-
reglustjóri eða þá bara dóms-
málaráöherra taki nú rögg á sig
og stuðli að afnámi Ijósanotkun-
ar, a.m.k. í borg og bæ, yfir há-
bjartan daginn. Einnig afnámi
laga um notkun sætisbelta -
nema að sú skylda gangi yfir alla
jafht. Sætisbeltareglan er ektó
jafhfáránleg og ljósaskyldan,
nema af þvi að sú fyrri mismunar
ökumönnum hrikalega.
Báðar þessar reglur í umferðar-
'lögunum eru löggjafanum til há-
borinnar skammar og þær verð-
ur að endursmiða hið bráðasta
eða aðlaga mannlegri skynsemi.
„Þæg og þjóðholl er hún leidd til slátrunar". - Neytendur eru lika þægir
og þjóðhollir, að mati bréfritara.
Kindakjötsútsalan
er gróf blekking