Dagblaðið Vísir - DV - 20.06.1990, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 20. JÚNÍ 1990.
Spumingin
Lesendur
Ferðu til útlanda
I sumar?
Umsviíin við Dounreay:
Gunnar Gunnarsson sendill: Nei, alls
ekki. Ég verö bara að vinna.
Gunnlaugur Viðarsson, atvinnulaus:
Ég er ekki búinn að ákveða það en
býst ekki við því.
Valdimar Þorvaldsson veitingamað-
ur: Nei, ég held ég haldi mig bara á
jörðinni í sumar. Ég ætla að skoða
landið í fyrsta skipti.
Ólafur Sigurðsson, atvinnulaus: Nei,
því miður. Ég er atvinnulaus og á
ekki peninga.
Auður Sveinsdóttir ritari: Kannski,
en ég er ekki búin að ákveða hvert,
Ég fer bara eitthvað ef tækifæri
býðst.
Margrét Gestsdóttir þulur: Nei, ég
verð í Flatey í fríinu.
Hverju mótmælum við?
Kristján hringdi:
Maður hefur verið að fylgjast með
fréttum af framtaki Breta og áfrom-
um þeirra viö að endurvinna kjam-
orkuúrgang í sérstakri vinnslustöð í
Dounreay í Skotlandi. Þetta er virð-
ingarvert framtak sem þama fer
fram og ættu allir umhverfisvemd-
arsinnar að fagna þessu verkefni og
því hvemig að þessu mun verða stað-
,iö-
Fyrirhugað er aö bora storar holur
eða göng í jörðina undir hafinu og
síöan áformað að múra þar inni
; kjamorkuúrgang frá Bretlandi og
öðmm þeim löndum sem vilja not-
færa sér þá tækni sem þama er til
staðar. - Ekki væri ég hissa þótt viö
íslendingar ættum eftir að notfæra
okkur þessa stöð fyrir ýmsan úrgang
sem við í framtíðinni eigum í erf-
iðleikum með að losna við með góðu
móti. Tæknin breytist ört og við get-
um ekki að eilífu treyst því að hér
verði fiskvinnslan ein að byggja á.
Þungt vatn, jafnvel kjamorkuver er
ekkert óhugsandi á íslandi fremur
en annars staðar. Með inngöngu okk-
ar í EB mun ýmislegt breytast og þá
er ekki ólíklegt að okkur verði gert
skylt að annast ýmsa fmm- eða úr-
vinnslu ásamt öðrum þjóðum sem
við verðum orðin samskipa.
Þess vegna er ég undrandi á um-
mælum hins nýja umhverfismála-
ráðherra okkar 'þegar hann segir
opinberlega að hann muni nota hvert
tækifæri sem gefist til að mótmæla
auknum umsvifum við Dounreay.
Hvemig getur tæknimenntaöur
maður látið frá sér fara annað eins
bull? í fyrsta lagi höfum við enga
lögsögu við Dounreay fremur en
Bretar hér á landi og í öðm lagi er
það aðeins af hinu góða að búiö er
að finna heppilega leið til aö , jarða‘‘
hættuleg úrgangsefni.
Að sú framkvæmd skuli vera í
næsta landi við ísland fyrir hreina
tilviljun er ekki tilefni til mótmæla.
Það er eins og við íslendingar viljum
aldrei vita af neinu óþægilegu, nær
eða fjær og tökum til við að mót-
mæla öllu sem við höldum að kunni
að koma við okkur á einhvem hátt
(nema auðvitað þegar um er að ræða
styrki og úthlutanir á alþjóðavett-
vangi). - Við íslendingar eigum að
fagna bresku framtaki við úrvinnslu
kjarnorkuúrgangs og láta kyrr Uggja
mótmælin, þar til viö vitum hveiju
við erum að mótmæla.
Nútíð og framtið mætast á kjarnorkuöld - við efnahvarfsverið í Dounreay í norðausturhluta Skotlands.
Verðlag í
stórmörkuðum
Þórður Halldórsson skrifar:
Vegna endurtekinna áskorana til
fólks um aö bera saman vömverð í
verslunum datt mér í hug að athuga
verð í einum nýjasta stórmarkaði
KRON, Miklagarði í Garðabæ. - Af
verði varanna, sem teknar em af
handahófi, kemur út samanburður
við Fjarðarkaup í Hafnarfirði.
Af þessu má sjá að 1550 króna út-
tekt í Fjarðarkaupum samsvarar
1717 krónum í Miklagarði. Mismun-
urinn er 169 krónur, eða næstum
12%. - Sérstaklega er mismunurinn
áberandi á litlum búðingspakka, 38
kr., þolbóni 26 kr., og bökimardrop-
um, 16 kr. - Allar ofangreindar vörur
em frá nákvæmlega sömu framleið-
endum, innlendum og erlendum. Hér
getur tæplega verið um neinar tilvilj-
anir að ræða.
Segjum að verslað sé fyrir u.þ.b.
10 þúsund krónur í ferð í dýrari
markaðinum, þá sparast í kringum
1200 krónur í þeim ódýrari, miðað
við þessa könnun. Þaö skal tekið
fram að þessi verðkönnun var gerð
12. júní sl. og á sama klukkutímanum
í báðum verslununum. Ekki undraöi
mig þótt Garðbæingar t.d. teldu sér
hag í því að skreppa nokkur hundmð
metra suður yfir holtið.

Tegund Mikligarður kr. Fjarðarkaup kr. Mismunur kr.
Strásykur, 2 kg 178 168 10 1
Hveiti, Kornax 89 86 3
Kaffi, Gevalia 115 104 11
Rúsínur í plastp. 131 119 12
Sveskjur 169 158 11
Oetkersítr.búðing 163 125 38
Royal lyftiduft, box 251 233 18
Þolbón, 570 ml 241 219 26
Sjampó, Stives, 500 ml 316 292 24 i
Sítrónudropar, ÁTVR 64 48 16

Samtals 1717 1552 169
„Landlæg niðurlæging og plága," segir hér. - Skemmdarverk á trjágróðri
í einu hverfa Reykjavikur fyrir fáum árum.
Andsvar húsmóður
við HM ’90
Rúna skrifar:
„Heyrðu elskan, eigum við ekki að
hafa kvöldmatinn fyrir klukkan sjö,
leikurinn byijar nefnilega þá?“ var
sagt við mig einn daginn, skömmu
eftir að fótboltahátíð HM hófst. - Mín
fyrstu viðbrögö vom hneykslan og
reiði vegna endalausrar tilætlunar-
semi míns „heittelskaða". Hann
skyldi aldeilis fá orð í eyra - allt átti
aö snúast um fótboltaáhuga hans.
í sömu andrá og ég ætlaði að hella
mér yfir hann datt mér svolítið í
hug. Bíddu nú hæg; því ekki að boröa
snemma, þ.e. fyrir kl. sjö, samkvæmt
hans tillögu? Síðan gæti ég nýtt tím-
ann frá kl. sjö til niu fyrir mig. Farið
í sund, í heimsókn, út að hlaupa, í
göngutúr, á bókasafnið, á myndhst-
arsýningu, eöa hvað sem mér dytti í
svo sem í hug. Hann er hvort sem
er heima við skjáinn svo það ætti
ekki að reynast honum ofraun að
hugsa um bamið, jafnframt glápinu.
Og svo gæti hann vaskaö upp í hálf-
leiknum. - Ég kem síðan heim um
kl. níu eða síðar, og þá er hann orð-
inn mettur af fótboltaglápi og ég end-
urrærð.
Sumum finnst þetta kannski vera
flótti og uppgjöf en ég sá enga lausn
betri. Eg vissi aö hann myndi horfa
á HM hvað sem ég segði og allt í lagi
með það. - En hugmyndin hefur gef-
ist mér vel, HM ’90 snerist óvænt upp
í „frí“ fyrir mig, húsmóðurina.
Mér datt í hug að benda kon-
um/húsmæðrum á þessa leið mína.
Ég segi „konum“ vegna þess að það
er staðreynd að karlar eru í yfirgnæf-
andi meirihluta fótboltaáhuga-
manna. Ef konurnar tilheyra þessum
áhugamannahópi finnst þeim sýning
leikja frá HM ’90 væntanlega ekki
vera sama vandamálið og mér fannst
og finnnst raunar enn þótt ég hafi
fundið mér ákveðna leið. Ég held að
konur geri alltof lítið að því að taka
sér tíma fyrir sjálfar sig og þarna er
ágætt tækifæri til að byrja.
Hvaðan kemur
skemmdarfýsnin?
Björn Pálsson hríngdi:
Það er alltaf eitthvað sem kemur
manni í illt skap að loknum þjóð-
hátíðardegi. Ef það er ekki óaflátan-
legt fylhrí eða bara rigning og rok (en
við það losnuðum viö núna) þá eru
það fréttir af skemmdarstarfsemi
einhvers staðar.
Ég var einmitt að lesa það í DV í
dag, daginn eftir þjóðhátíð, að ungl-
ingar í Grindavík hefðu gert aðsúg
aö lögreglustöðinni í bænum, hefðu
dreift sorpi um nágrennið og rifið
upp gróður á lóð stöðvarinnar, og
skemmt útihurðir. - „Að öðru leyti
fóru hátíðarhöldin í Grindavík vel
fram,“ sagði svo í lok þessarar frétt-
ar!
Jæja, segi ég nú bara, var þetta
ekki nóg til að eyðileggja kannski
annars góða hátíð, þegár endalokin
verða svona? - Þetta með skemmdar-
starfsemina er annars landlæg niö-
urlæging og plága og ég veit ekki um
nokkurn stað í veröldinni þar sem
ráðist er á dauða hluti, eða skreyting-
ar, eins og t.d. blóm og gróður, hann
rifinn upp og eyðilagður - í fylliríi.
Er þetta eitthvað sérstakt í eðli
okkar íslendinga aö vilja eyðileggja
það sem búið er að hafa fyrir að gera
vel úr garði? Verðum við svona illa
innrættir með víni? - Eða hvaðan
kemur skemmdarfýsnin? Erum við
kannski geðveik þjóð að meira eða
minna leyti eins og stundum er hald-
ið fram?