Alþýðublaðið - 13.07.1921, Blaðsíða 1
6
Alþýðublaöið
€!-efið út aí Alþýðuflokknum,
1921
Miðvikudagina 13. |úlí.
158 tölubl.
Leirvörur og búsáhöld.
eru seld í útsölu á Laugaveg 43. Verðið er lægsta heildsöluverð.
Vörurnar keyptar inn með lægstá markaðsverði og komu í þessum
mánuði. •— Mikið úrval. — K o m i Ö f 1 j ó't t«
ÚtMalan Langaveg 4 3.
Sankomlagspólitik.
Á hvern hátt getur jafnaðar-
stefnan sigrað?
Nýlega hefir í Þýzkalandi verið
komið á atvinnuráðum, sem eru
ætluð til þess að veita verkamönn-
um tækifæri tii þess að hafa hönd
í bagga með rekstri atvinnufyrir-
tækjanna. En um Ieið og þessum
mýju stofnunum hefir verið komið
á íót, hefir verið ráðgert að stofna
nýja skóla fyrir verkamecn til
þess að veita þeim frekari þekk
ingu á atvinnumálum en þeir hafa
átt kost á hingað tii. Er nú bú-
ist við að ríkið taki þetta mál í
sinar hendur og leggi fram fé til
þessara nýju mentastofnana.
Fyrir þingið í Tscheckó Slova-
kíu hefir einnig verið lagt frum-
varp uní atvinnuráð og á áð ræða
það út í sumar. Þar er gert ráð
fyrir þeim skilyrðum til þess að
ráðin verði stofnuð, að fyrirtækin
3éu eign einstakra manna og rek-
in í gróðaskyai, að þau hafi að
minsta kosti 30 menn í þjónustu
sinni að staðaldri, og að verka-
mennirnir sjálfir vilji mynda ráðið.
1 frumvarpinu er gert ráð lyrir
mjög víðtækri heimild fyrir ráðin
til eftirlits með bókhaldi fyrir-
tækjanna.
Bersýmiegt er af þessu, að auð-
menn og atvinnurekendur í þessum
löndum fiona mikið til framsókn-
ar verkalýðsins og að von þeírra
er, að með þessari afsiáttarpólitfk
við verkamenn muni þeim takast
enn að bjarga því, sem í þeirra
augum er mest um vert — eign-
arréttinum á framleiðslugögnunum.
Það er heldur ekki ólíklegt að
slfk póiitík atvinnurekendanna geti
dregið það nokkuð á langinn að
atvinnureksturinn, jörðin og fram-
leiðslugögnin verði lögð undirrík-
ið, en íyr eða síðar sannfærast
verkamenn um það, að allar til-
slakanir séu tiltölulega Iftils virði ‘
meðan framleiðslugögnin eru eign
einstakra tr.anna. Það er t. d.
vafasamt að hagur almennings
batnaði verulega við það, þótt
nokkrir verkamannafulltrúar yrðu
sendir til Olfufélagsins sem með-
ráð&menn, eða þótt þeir fengju
að glugga í bókhaídið hjá Kveld-
úlfi, og gæti það þó verið girni-
legt til fróðleiks.
Auðvaldsflokkurinn grípur altaf
til nýrra og nýrra ráða til þess
að ræna arðinum af vinnu fjöld
ans. Það getur oft tekist að knýja
atvinnurekendur til að hækka
verkalaun, en afleiðingin verður
hækkun á verði þess sem fram-
leitt hefir verið, og lýðurinn er
rúinra eftir sem áður, aðeins með
lítið eitt öðrum hætti.
Launabarátta verkalýðsins getur
ekki borið varanlegan árangur
meðan atvinnurekstur og verzlun
er í h'óndum einstaklinga, ýess
vegna verða verkamenn, hvar sem
er, að kosta kapps um að koma
sínum mónnum til valdanna —
mynda einlita jafnaðarmannastjórn
sem vill berjast fyrir breytingum
á fyrirkomulagi eignarréttarins og
atvinnurekstursíns á þann hátt sem
nauðsynlegt er, til þess að hægt
sé að kotna í veg fyrir að ein-
stakir menn geti ræat arðinum af
vinrau almenrairags. Þessar nauðsyn-
legu breytingar verða aldrei fram-
kvæmdar af öðrum en verkalýðn-
um og íulltrúum hans. Þessi flokk-
ur einn er fær um að umskapa
skipulagið, ekki af því að verka-
merarairnir séu betri en aðrir menn,
heldur vegna þess, að þeir hafa
engara hag af því að hið gamla
og úrelta skipulag haldist óbreytt.
Þe3s vegna geta þeir einir breytt
löggjöfiuni í anda jafnaðarstefn-
unnar, komið á þjóðnýtingu auð-
lindanca og réttlátri úthlutun af-
urðanna.
Wdfflor 08 otegreiDin.
Svo Iangt er þá Kveldúifur
kominn í viðieytninni til þess að
hreinsa sig af því að hafa okrað
á semeatinu, að hann býðst til
þess að sýna skjöl sfn öll, se-
mentinu viðvíkjandi.
Þetta er £ mínum augum gleði-
Iegt tímarana tákn. Við skulum
vona að það sé fyrirboði þess
að Kveídúlfur komist, eins og
hann er, undir eftirlit verkamanna,
ekki eingöngu í einstökum tilfell-
um, heldur að ataðaldri.
En hveruig skyldi standa á
þeim reikningi hans, að pokinn
hafi kostað fob. 14,70 kr., en
hann getur þó selt hann hér á
bryggju á 13 krf Hann hlýtur þó
að hafa vitað, hvað sementið
kostaði í innkaupi. Hver heidur
Kveldúlfur, að trúi því, að hann
h&fi selt sér í óhag? Að menn £
vandræðum sækist eftir dýru se-
menti, er engin sönnun þess, að
ekki sé okrað á þvf; og sýna
stóryrði Kveldúlfs og digurmæli
bezt, að málstaður þeirra er eitt-
hvað sorakendur. \
En hvað um það. Hver veit
nema að bráðlega reki að því að
Kveldúlfur bjóði atmenningi slfk-
an eftirlitsrétt fyrir fult og alt.