Dagblaðið Vísir - DV - 06.09.1990, Blaðsíða 13

.0601 H3HMLÍTÍ38 .6 HUOAaUTMMIi
FIMMTUDAGUR 6. SEPTEMBER 1990.
DV
Einokun í flugmálum í uppsigflngu?
13
Lesendur
Millilandaflug á markaðsverði
Kristján Kristjánsson skrifar:
Mér flnnst aö flugmál okkar séu
komin í slæman vítahring. Sam-
gönguráöherra virðist ekki hafa náð
að halda utan um þessi mikilvægu
mál af þeirri framsýni sem æskileg-
ast hefði verið. í því sambandi má
minnast á fréttir af fyrirhuguðum
loftferðasamningi við Sovétríkin, án
samráðs við tilskilda aðila, launa- og
kjarabætur flugumferðarstjóra (sem
falla að sjálfsögðu undir hans ráðu-
neyti að stórum hluta) og nú síðast
framkvæmdina á stöðvun Arnar-
flugs í millilandaflugi.
Ég held ég verði að taka undir með
ritstjóra DV sem í leiðara blaðsins,
sl. laugardag orðaði það eitthvað á
þá leið að tímabundin einokun á
millilandaflugi íslendinga hefði haf-
ist þegar Flugleiðum var fahð að
fljúga á þeim áætlunarleiðum sem
Arnarflug áður haföi séð um. Og
miklar líkur eru því miður á því að
þessi einokun verði varanleg. Þaö
ætti nú að koma í ljós á næstu vikum
og þar leikúr samgöngumálaráðu-
neytið stórt hlutverk, til góðs eða ills
fyrir landsmenn.
Eðlilegast væri að hér væru tvö
innlend flugfélög sem kepptu á jafn-
réttisgrundvelli og landsmenn ættu
kost á að kaupa flugmiöa á markaðs-
verði, sem ræðst af framboði og eftir-
spurn, líkt og gerist almennt í við-
skiptaheiminum. Sá háttur er tíðkað-
ur að fullu í innanlandsflugi í Banda-
ríkjunum og einnig að verulegu leyti
í utanlandsflugi þaðan. Ég get ekki
séð hvers vegna flugmálayfirvöld
hér, sem hafa hvort eð er endanlegan
úrskurð í öllum greinum flugmála,
hafa ekki fyrir löngu skipt niður hin-
um arðbæru áætlunarleiðum frá ís-
landi milli tveggja íslenskra flugfé-
laga. Þetta hefði að sjálfsögðu átt að
gera strax þegar samkeppnin stóð
sem hæst milli Flugfélags Islands og
Loftleiða á sínum tíma.
Nú eru komnir nýir tímar og héðan
af verður enginn friður um flugmálin
eða varanleg niðurstaða fengin í
flugsamgöngum okkar við útlönd
fyrr en við sitjum við sama borð í
fargjaldamálum og erlendir farþegar
sem hingað koma eða fara hér um
(t.d. á milli Ameríku og Evrópu með
eða án viðdvalar á íslandi) og sam-
keppni verður að veruleika. Ekkert
getur komið í staö frjálsrar sam-
keppni í þessum efnum, miðað við
að t.d. tvö flugfélög sitji að tiltölulega
jafnverðmætum markaði.
Samkeppni. skipting áætlunarleiða og markaðsverð er það æskilegasta,
segir hér m.a. - Frá innanlandsflugvelli i Bandaríkjunum.
Dýr merkurinnar
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Stundum sýrúr skjárinn okkur
myndir af dýrum merkurinnar.
Ýmist eru þau þá hlaupandi sem
fætur toga með þann sterkari á hæl-
unum, eða liggjandi undir skuggsæl-
um laufguðum trjám og runnum. -
Mörgum finnst það hin mesta
grimmd þegar maðurinn rífur svo
dýrin burt úr sínu rétta umhverfi og
lokar þau síöan inni á afgirtum
svæðum eða í búrum til augna-
gamans forvitnum gestum. Undir
þetta sjónarmið má sumpart taka.
En hvers vegna gefa menn sér það
sem. sjálfsagðan hlut að fönguðum,
villtum-dýrum sem menn ná í fyrir
dýragarða víðs vegar um heim hði
eitthvað afskaplega illa í vistinni?
Gæti þeim bara ekki liðið ágætlega?
- Nú spyr eflaust eihnver sem svo:
Hvernig heldur þú að þér liði ef þér
yrði stungið saklausum og fyrirvara-
laust í fangelsi? Auðvitað yrði svar
mitt eitthvað á þá leið að mér hði
alveg hroðalega. Kannski vegna þess
að ég er maður. Maður sem sam-
kvæmt eðli sínu hleypur á eftir hvers
konar prjáli sem heimurinn býður
upp á.
Ég vil ekki missa af neinu. Og til
þess að svo geti orðið er mér nauð-
synlegt að vera „frjálsum". Það gefur
auga leið. Af þeim sökum er frels-
issvipting okkur m.a. óbærileg. Og
þarna skilur einmitt á milh manna
og dýra, að mínu mati. Ferfætlingun-
um er nefnilega ekki gefið eirðar-
leysi mannskepunnar sem sífellt þarf
að eltast viö það að bæta um betur í
lífskjörum sínum og berjast við vind-
myllur.
Skepnurnar eru hins vegar alsælar
fái þær magafylli daglega og hafl
þurran stað að liggja á og félagsskap
af sömu tegund. Sé þessum þörfum
þeirra fullnægt þrífast þær vel og eru
ánægðar. - Annað verður a.m.k. ekki
séð. Og furðulegt er það að villidýrin
eru fljót að sætta sig við ný heim-
kynni, þegar núttúruleg hræðsla
skepnunnar við manninn hefur verið
yfirunnin. - Eftir það étur hún og
drekkur eins og áður. - Hænist jafn-
vel að sínum gæslumanni, leyfir hon-
um að gæla við sig og sýnir ekki leng-
ur löngun til undankomu.
... og séra Jón
Sigurður Ægisson skrifar:
Maður nokkur ritaði 28. ágúst sl.
nokkur þung orð á lesendasíðu DV
um presta, kjör þeirra og heimili.
Fannst mér ástæða til að svara
þessu enda tilefnið ærið. - Hver er
þessi maður, að dæma heila stétt
eftir einhverjum presti sem hann
veit um og kannski þekkir? Prestar
eru ólíkir og hafa mismikiö að gera
eftir stærð prestakalls og fleiri þátt-
um. Það ættu allir að vita.
Hver er þessi maður, að ætla aö
líkja heimsóknum niðurbrotinna
manna, kvenna og barna inn á
heimili prests á öllum tímum sólar-
hringsins við heimsóknir th
bænda? Ég dreg í ekki í efa kurt-
eisi og gestrisni bænda, fjarri því,
en mér er sem ég sjái þá ljúka upp
fyrir bláókunnugu fólki um miðjan
dag eða nótt og hðsinna því, alla
vega á sig komnu.
Jesús sagði margt um sína daga.
Hann sagði mönnum að gjalda
keisaranum það sem hans væri og
guði það sem guðs væri. Víst gerði
hann það. En Jesús sagði keisaran-
um aldrei að leggja 200% ofan á
húsaleigu lærisveina sinna - og það
einhliða. - Að gera kröfu til mann-
sæmandi lífskjara eftir 5 ára há-
skólanám og tilheyrandi skuldir
upp á milljónir króna er ekki það
sama og að vera spilltur. Að gera
kröfu til mannsæmandi lífskjara
er að reyna að standa vörð um heill
fjölskyldu sinnar og afkomu.
Þetta mál, sem nú er í gangi á
milli ríkis og kirkju, er minnsti
hluti af stórum ísjaka. Þegar guð-
fræðingar vígjast th prests er þeim
ýtt frá landi í hriplekum báti og
sagt að fiska. Nú eru þeir að reyna
að fá gert svo við kænurnar að
þeir geti veitt án þess að hafa aust-
urstrogið í annarri hendi. - Þetta
nýja húsaleigustríð er því nokkurs
konar prinsipmál.
Hefði þessu ekki verið mótmælt
hefði ríkið komið aftur með hnífinn
og svo aftur og aftur. Nú er nóg
komið af slíku. Enginn getur enda-
laust fórnað og gefið og látið troða
á sér. - Ekki einu sinni presturinn.
Presturinn er maður, hold og blóð,
rétt eins og aðrir landsmenn. Engin
guðleg vera, ódauðleg eða synd-
laus. Ekki goð. Bara maður. Ræfils
tuska að berjast fyrir mannsæm-
andi kjörum. Á hann skihð að vera
grýttur fyrir það?
Hugsi bréfritarinn nú sitt ráð
vandlega. Og telji hann prestastétt-
ina ekki gegna hlutverki sínu á
hann að ganga á undan með góðu
fordæmi og láta eigur sínar. Mér
er þó th efs að hann færi út í shkar
ráðstafanir. Það er nefnilega auð-
veldara að gefa heilræðin en að
fara eftir þeim sjálfur.
a
mciri háttar
om-
HLBOÐ
stendur tíl 15. sept.
á kílóastykkjum af brauðostinum góða

Verð áður:
Ki.7J7.90 kflóið
Tilboðsverð:
kr. 661-
kflóið
15% lækkun!