Dagblaðið Vísir - DV - 05.01.1991, Síða 10

10
LAUGARDAGUR 5. JANÚAR 1991.
Myndbönd
;■ im; ní ro su.an' )

Englar á
villigötum
WE’RE NO ANGELS
Útgefandi: Háskólabíó.
Leikstjóri: Neil Jordan.
Aðalhlutverk: Robert De Niro, Sean
Penn og Demi Moore.
Bandarisk, 1989 - sýningartími 93 mín.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Þaö er sjaldan sem Robert de Niro
yfirleikur en það gerir hann svo
um munar í We’re No Angels og á
ekki lítinn þátt í hversu misheppn-
uð myndin er. De Niro er stjarna
af þeirri stærðargráðu að leikstjór-
ar þora varla að ávarpa hann, hvað
þá að skamma hann. Honum hefði
samt sannarlega ekki veitt af
nokkrum ráðleggingum. Leikstjóri
er Neil Jordan en hann leikstýrði
hinni frábæru sakamálamynd,
Mona Lisa, og það hefur sjálfsagt
verið þess vegna sem De Niravaldi
hann sem leikstjóra (De Niro er
einn framleiðanda). En hér bjargar
hann litlu í kvikmynd sem verður
að teljast fyrst og fremst gaman-
mynd þótt lítið fari fyrir gríninu.
We’re No Angels er mjög ólík
fyrri myndum Jordans og á það
örugglega við um hann eins og
Robert De Niro að alvarlegar
myndir henta þeim betur.
Myndin íjallar um tvo fanga sem
sleppa úr fangelsi á fjórða tug ald-
arinnar. Á flóttanum eru þeir í
mistökum teknir fyrir tvo klerka
og klæddir í presthempu. Þeir láta
sér vel líka, sérstaklega þar sem
klaustrið, sem þeim er komið fyrir
í, er á landamærum Bandaríkjanna
og Kanada, en það er einmitt ætlun
þeirra að komast yfir til Kanada.
Áður hefur verið minnst á
frammistöðu De Niros. Sean Penn,
sem leikur félaga hans, stendur sig
nokkru betur en það er Demi
Moore í hlutverki konu, sem gerir
allt fyrir dollar, sem stelur senunni
frá stórstjörnunum.
-HK
Haettuleg lögga
INTERNAL AFFAIRS
Útgefandi: Háskólabió.
Leikstjóri: Mike Figgis.
Aðalhlutverk: Richard Gere, Andy Garc-
ia og Nancy Travis.
Bandarísk, 1989-sýningartimi 96mín.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Richard Gere hefur ávallt af og
til sannað að hann er mikilhæfur
leikari og er lögreglumaðurinn
Dennis Peck sjálfsagt eftirminni-
legasta persóna sem hann hefur
skapað. Peck er glæpamaður sem
klæðist lögreglubúningi. Hann á
átta börn sem honum þykir vænt
um og þegar aö uppgjöri hans og
Raymons Avilla kemur segir hann
við Avilla að hann muni aldrei
skilja sig vegna þess að hann eigi
ekkert barn. Dennis Peck er einnig
sálsjúkur glæpamaður, klofinn
persónuleiki. Hann á í raun margt
sameiginlegt með persónunni sem
Glenn Close lék svo eftirminnilega
í Fatal Attraction.
Internal Affairs fiallar um tvo
lögreglumenn. Andy Garcia leikur
Avilla, lögreglu sem hefur það að
starfi aö koma upp um spillingu
innan lögreglunnar. Um leið og
hann kynnist Peck finnur hann á
sér að Peck muni lifa tvöfoldu lífi.
Peck er einnig fljótur að uppgötva
að Avilla getur reynst honum
hættulegur og meðfæddan hæfi-
leika til að heilla fólk notar hann
nú til að koma sér í mjúkinn hjá
eiginkonu Avilla. Brátt snýst
myndin upp í persónulegt hatur
milli þessara tveggja manna þar
sem annar hvor hlýtur að liggja í
valnum áður en yfir lýkur.
Intemal Affairs er mjög sterk
sakamálmynd og þótt óhugnaður-
inn í kringum Peck sé mikill.þá
tekst Gere að gæða persónuna ein-
hverjum djöfullegum töfrum. Andy
Garcia gerir Avilla einnig góð skil
en þó fellur hann nokkuð í skugg-
ann en samleikur þeirra Gere er
meðmiklumágætum. -HK
Óður til ofbeldisins
TOTAL RECALL
Útgefandi: Arnarborg
Leikstjóri: Paul Verhoeven eftir handriti
Andrew Vajna eftir sögu Philip K. Dick.
Aðalhlutverk: Arnold Schwarsenegger,
Rachel Tipotin og Sharon Stone.
Amerísk 1990 - sýningartími 95 mínútur.
Bönnuð innan 16 ára.
Doug Quaid er verkamaður í Am-
eríku í óskilgreindri framtíð. Hann
dreymir stöðugt um .sumarfrí á
Mars og draumar hans snúast um
lífið á þessari dularfullu plánetu.
Hann fjeistar þess að fá ígræddar
minningar um ferðalag til stjörn-
unnar fyrirheitnu en aðgerðin fer
úrskeiðis og áður en Quaid veit af
er hann hundeltur af óðum njósn-
urum sem ólmir vilja koma honum
fyrir kattarnef. Hann flýr til Mars
og kemst þar í kynni við hatramma
baráttu uppreisnarmanna gegn
spilltum landstjóra sem takmarkar
loftbirgðir fólksins og heldur því í
heljargreipum. Quaid tekur til
sinna ráða og fór hans veröur að
lokum afdrifarík fyrir alla.
Þessi kvikmynd var að sönnu mik-
ið umtöluð þegar hún var gerð og
kom einkum tvennt til. Annars
vegar þær svimandi upphæðir fiár
sem eytt var til gerðar hennar og
hins vegar fyrir hrottalegar of-
beldissenur. Hinn hollenskættaði
Paul Verhoeven hefur hér gert
mikinn dýrðaróð til ofbeldisins og
sparar ekkert til þess að áfloga- og
aflífunaratriði verði sem áhrifa-
mest. Flestum er í fersku minni
fyrri myndin um Robocop en þar
sýndi Verhoeven hve vel hann get-
ur gert á góðum degi. Þau meistara-
tök sem hann sýndi þar eru vissu-
lega til staðar hér þar sem hann
dregur upp nöturlega mynd af sam-
félagi framtíðarinnar. Atriðin sem
gerast meðal stökkbreyttra upp-
reisnarmanna á Mars eru ónotaleg.
Veiki hlekkurinn í keðjunni er
vaxtarræktartröllið frá Austurríki,
Arnold Schwarsenegger. Hversu
vel sem hann kann að vera byggður
þá verður hann aldrei góður leik-
ari. Víst getur hann virkað ógn-
vekjandi með alla vöðva þrútna af
hormónaáti og jámahnoði til
margra ára en um leið og hann
opnar munninn er draumurinn
búinn. Aðrir leikarar standa sig
sæmilega enda hlutverkin stere-
otípur, vondir menn og konur í
ýmsum afbrigðum.
Engu að síður er varla hægt ann-
að en að hrífast af stílfærðum of-
beldisatriðum og dást að kuldalegu
yfirbragði myndarinnar. Ekki
beinlínis fiölskyldumynd en at-
hyglisvert dæmi um þá afurð sem
Hollywood skilar þegar mikið fé er
lagt undir. Kannski sýnishorn af
kvikmyndum nánustu framtíðar.
-Pá
Minningar úr stríði
IN COUNTRY
Útgefandi: Steinar hf.
Leikstjóri: Norman Jewison.
Aðalhlutverk: Bruce Willis, Emily Lloyd.
Bandarísk, 1989-sýningartími 110 mín.
Leyfð öllum aldurshópum.
Þótt vert sé að minnast Víetnam- '
stríðsins og hvílíkur hildarleikur
sá stríðsrekstur var þá er að verða
yfirflóð af kvikmyndum þar sem
samviska fyrrverandi hermanna
er krufin. Flestar þessar kvik-
myndir fialla ekki beint um stríðið
heldur óbeint. Shk mynd er In
Country, þó hún slái vissulega
einnig á aðra viðkvæma strengi.
Aðalpersónurnar eru tvær. Önn-
ur er ung stúlkasem ekki var fædd
þegar hún missti fóður sinn í stríð-
inu. Hin er frændi hennar, fyrrver-
andi Víetnamhermaður sem hefur
horfið inn í skel sína og er að mörg-
um tahnn skrítinn. Stúlkan er mjög
forvitin um stríðið og er alltaf að
spyrja frænda sinn sem engu vill
svara. Um síðir fær hún að heyra
bitran sannleikann, hvernig her-
mennirnir höguðu sér. í fyrstu er
hún skelkuð en eftir að frændinn
hefur loks opnað sig lítur hún
raunsærri augum á tilveruna.
Þótt visst raunsæi einkenni In
Country þá er mörgum spurning-
BW.<I W.i
INCC
um ósvarað í lokin og erum við htlu
nær um persónurnar, sérstaklega
frændann sem Bruce Willis leikur
ágætlega. Eiphy Lloyd er virkilega
góð en líður fyrir það sama og Will-
is, persónan er ekki nógu sterk frá
hendi handritshöfundarins.
Norman Jewison hefur oft gert
betri myndir. Það er komin þreyta
í söguþráð af þessu tagi. In Country
er alls ekki slæm kvikmynd heldur
ber hún það með sér að vera unnin
með hangandi hendi.
@Ð
Barnagaman
LOOK WHO’S TALKING
Útgefandi: Biómyndir
Leikstjórn og handrit: Amy Heckerling.
Aðalhlutverk: John Travolta, Kirstie Al-
ley, Olympia Dukakis, George Segal og
Bruce Willis (rödd barnsins).
Look Who’s Talking er gamansöm
saga af einstæðri móður sem vant-
★★★
Saga um óréttlæti og kúgun
A Dry White Season
Útgefandi: Arnarborg-
Leikstjórn: Euzhan Palcy.
Aðalhlutverk: Donald Sutherland, Marl-
on Brando og Susan Sarandon.
Amerísk 1989 - sýningartimi 103 min.
Bönnuð innan 16 ára.
Ben du Toit er fullorðinn hvítur
íbúi Suður-Afríku. Hann kennir
sögu í virðulegum skóla og hefur
ávallt staðið í þeirri trú að í landi
hans ríkti lýðræði og virðing fyrir
mannréttindum. Hann neitar að sjá
þann órétt sem þeldökkir eru beitt-
ir á degi hveijum.
Augu hans opnast þegar garð-
yrkjumaður hans leitar ásjár hús-
bónda síns. Sonur garðyrkju-
mannsins hefur horfið í óeirðum
og fóður hans grunar það versta.
Það kemur og á daginn að pilturinn
hefur dáið í vörslu lögreglunnar.
Ben gengur fram fyrir skjöldu og
reynir aö höfða til réttlætiskennd-
ar samlanda sinna. Hann dregst
inn í réttindabaráttu svartra og þá
kynnist hann nýrri hlið á fólki.
Konan snýr við honum baki. Hann
er rekinn úr vinnunni og á brátt
enga félaga nema þá lægst settu.
Marlon gamli Brando leikur stórt
hlutverk lögfræöings sem berst viö
hlið Benjamins. Brando hefur kom-
ið fram í tveimur kvikmyndum að
undanfömu eftir margra ára hlé.
Mikið hefur verið talaö um stór-
kostlega hæfileika hans og flestir
fullir lotningar þegar hann lætur
svo lítið að troða upp. Frammistaða
hans hér líður nokkuð fyrir
klunnalega kvikmyndatöku því
myndin er að sumu leyti af vanefn-
um gerð. Stórkostleg útgeislun
gamla mannsins leynir sér þó ekki
og ekki hægt annað en að hrífast.
Donald Sutherland leikur af því
öryggi sem áralöng reynsla getur
gefið hæfileikaríkum leikurum.
Janet Suzman leikur eiginkonu
hans mjög vel og sýnir vel fordóma
hvíta minnihlutans.
Hér er fiallað af miklum þunga
um hroðalegt ranglæti og sorgleg
örlög. Eins og fyrr segir líður kvik-
myndin nokkuð fyrir skrykkjótta
framsetningu en heildaráhrifin em
samt býsna sterk. Það er því full
ástæða til þess að hvetja sem flesta
til þess að sjá myndina og hugsa
nokkra stund um ranglæti heims-
ins og dást að lifandi goðsögnum á
borð við Brando.
-Pá
ar föður að barni sínu. Hinn raun-
verulegi faðir er algjör rotta og
skíthæll sem enginn heiðarlegur
kvenmaður vill láta ala upp bam.
Fyndnin felst í því að barninu er
þegar í móðurkviði ljáð rödd og
hugsanagangur fullorðins gáfu-
manns. Þetta er svo sem ágætt en
verður fljótlega þreytandi.
Kirstie Alley er afar einhliða leik-
kona. Mótleikari hennar, Travolta,
er ekki mikið skárri. Hann var eitt
sinn sameiningartákn diskókyn-
slóöarinnar sem nú þykir hallæris-
legt. Við þetta losnar Travolta aldr-
ei. Maður býst við því á hverju
augnabliki að hann hefii dans í stað
orða. Það gerir hann reyndar þarna
en tölum ekki meira um það. Á
heildina litið er þetta ósköp klént
grín og einkennilegt hve myndin
hefur náð miklum vinsældum.
-Pá