Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.1991, Síða 9

LAUGARDAGUR 23. FEBRÚAR 1991.
_______Vísnaþáttur
Hrifinn brátt
til heiða sný
Það væri kannski ekki mjög frá-
leitt að líkja mannsævinni við fjall-
göngu. Á bernsku- og unglingsá-
rum er sótt á brattann, klifið upp
á brún, því „sá sem hræðist fiallið
og einlægt aftur snýr, / fær aldrei
leyst þá gátu: hvað hinum megin
býr“. Þegar komið er upp á brún
taka fullorðinsárin við og veröur
sumum leiðin greið, öðrum nánast
ofraun, enda eru fiöllin, sem klifin
eru, sitt með hverju móti og búnað-
ur ferðalanganna allmisjafn. Einn
kemst á leiðarenda án mikillar fyr-
irhafnar, öðrum verður ferðin
þrautaganga, en hvor skyldi hafa
lært meira á leiðinni? Þegar komið
er á fiallsbrúnina hinum megin
taka elliárin við, og þar hallar jafnt
og þétt undan fæti.
Til eru þeir sem gera lítinn sem
engan greinarmun á fialli og heiði,
enda skilin ekki ævinlega ljós, og
slíkum mönnum hefur verið borið
á brýn að þeir „stunduðu fiall-
göngu í þúfum“. Ég er ekki frá því
að undirritaður ætti þá einkunn
skilið, því enn er Esjan óklifin, þótt
hún blasi við augum er ég lít út um
gluggann á herberginu sem ég er í
þegar þessi orð eru sett á blað.
Arni Helgason biskup (d. 1869)
orti um Mosfellsheiði áður en veg-
urinn var lagður yfir hana:
Mosfellsheiöi er löng og leið,
htið greið fyrir hjörva meið,
um hana reið er heljarneyð,
hátt því freyðir vatn úr leið.
Jón Þorláksson, prestur og skáld
á Bægisá, orti á ferð um Hjaltadals-
heiði:
Hjaltadals er heiðin níð
hlaðin með ótal lýti.
Fjandinn hefur á fyrri tíð
flutt sig þaðan í Víti.
Arni Jónsson frá Múla fór eitt
sinn yfir Smjörvatnsheiði, sem er
milli Vopnafiarðar og Héraðs, en
hefur trúlega fundizt hún erfið yfir-
ferðar, því hann kvað:
En sá heiðar andskoti,
ekkert strá né kvikindi,
en hundrað milljón helvíti
af hnullungum og stórgrýti.
Jón Sigurðsson, Sigmundssonar,
við Mývatn lýsir reynslu sinni á
eftirfarandi hátt:
Ykkur greiði ég svoddan svar:
Sárheit reiði brjóstið- sker,
Mývatnsheiði víða var
vegurinn breiði glötunar.
Þingmannaheiði er fiallvegur
sem liggur milli Vattarfiarðar í
Barðastrandarsýslu og Vatnsdals
vestan heiðar (24 km ?). Þótti hún
Vísnaþáttur
Torfi Jónsson
ill yfirferðar. Um hana orti Þor-
steinn Erlingsson skáld:
Ég eins bið þig drottinn, að ef ég á
sál,
og ef hún skal straffast í reiði,
þá settu”hana á ís eða bik eða bál,
en bara ekki á Þingmannaheiði.
En það er fleira en heiðarnar sem
fá slæman vitnisburð. Fyrir innan
bæinn Hjalla í Skötufirði er svo-
kölluð Fossahhð og er þar (eða
var?) mjög ógreiðfær vegur og illur
á flestan hátt. Séra Arnór Jónsson,
prófastur í Vatnsfirði, orti:
Ár og síð og alla tíð
aldrei skrýðist fönnum.
Fjandinn ríði Fossahlíð,
ég fyrirbýð það mönnum.
En svo eru aðrir sem lofsyngja
náttúruna í kveðskap sínum og sjá
þá aðeins betri hliðina á henni.
Stefán Vagnsson frá Hjaltastöðum
í Skagafiröi, síðast á Sauðárkróki,
er heiðar-legur í kveðskap sínum:
Hrifinn brátt til heiða sný,
hér eru áttir kunnar.
Viljans máttur vex mér í
veldi náttúrunnar.
Næstu vísu hef ég merkt upphafs-
stöfunum G.M., en veit ekki hver
maðurinn er að baki þeirra. En
hann hefur greinilega verið á sömu
bylgjulengd og Stefán Vagnsson:
Inn til fialla óskir seiða,
ómar gjalla hér og þar.
Huldur allar upp til heiða
opna halhr minningar.
Og þá er hér kvæði eftir Sigurð
Sigurðsson, sýslumann á Sauöár-
króki, sem hann nefnir:
Haustið á heiðinni. Ferðavísur.
Yfir heiðina ferðinni er haldið.
Nú er haustið sem fer þar með
völd.
Nú er brugðið þar birtu og litum
á brautu liðin hin sólfógru kvöld.
Nú er svanur af vötnunum svif-
inn,
hve ég sakna þín, vinurinn minn,
og af þungbúnum regnskúra
skýjum
faha skuggar á hæðanna kinn.
Áfram, áfram um hæðanna
hrjóstur,
yfir holtin í mýranna þröng.
Vekur auðnin mér angur í geði,
en hvað heiðin er döpur og
ströng.
Nú er starfláin fólnuð og visin,
fallin, dáin öll smáblómin góð.
Yfir tjörnum í sölnuðu sefi
syngur haustgolan lífstregans óð.
Stefán frá Hvítadal á lokaorðin
að þessu sinni, síðasta vísan í
kvæði hans „Fram til heiða“ hljóð-
ar svo:
Langt til veggja, heiði hátt,
hugann eggja bröttu sporin.
Hefði ég tveggja manna mátt,
mundi ég leggjast út á vorin.
Torfi Jónsson
Surnir bílar
ern
lielri en aðrir
Honda Accord EX 2,0 1991
kostar aðeins frá
kr. 1.360.000.
Þessi bíll er ríkulega újtbú-
inn og m.a. með aukabún-
að eins og rafdrifnar rúð-
ur, rafstýrða spegla, hita í
sætum, vövkastýri/velti-
stýri, samlæsingar, samlita
stuðara, útvarp/segulband
og margt fleira. Honda
Accord er margfaldur
verðlaunabíll og hlaut
Gullna stýrið í Þýskalandi.
í ár var Honda Accord
kosinn bíll ársins í sínum
flokki í Bandaríkjunum og
þar var hann einnig mest
seldi bíllinn síðustu tvö ár.
Við bjóðum sérlega hag-
stæð greiðslukjör þar sem
aðeins þarf að greiða 25%
út og afganginn á allt að
36 mánuðum.
Komið sjáið og sannfærist að
hér er á ferðinni frábær bíll.
yHOXDA
3.0-IB
HONDA Á ÍSLANDI, VATNAGÖRÐUM 24, S-689900
BÍLASÝNING í DAG FRÁ KL. 13-17