Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.1992, Blaðsíða 4

4
LAUGARDAGUR 13. JÚNÍ 1992.
Fréttir
Flokksþing Alþýðuflokksins:
Bullandi ágreiningur
í öllum helstu málum
líklegt að fiölmiðlabanni verði aflétt
Dæmlgerð mynd af flokksþinginu. Þarna eru Arnór Benónýsson, Guðmund-
ur Oddsson og Ólina Þorvarðardóttir aö spá I eina þeirra fjölmörgu til-
lagna sem liggja fyrir þinginu. DV-mynd JAK
Margir fulltrúar á flokksþingi Al-
þýðuflokksins viija láta sem sæmileg
samstaða sé meðal þingfulltrúa í
flestum málum en svo er bara alls
ekki. í sjávarútvegsmálum er mikill
ágreiningur milii fulltrúa af lands-
byggðinni og fufltrúa af höfuðborg-
arsvæðinu. Þá er greinilegur ágrein-
ingur í einkavæðingarmálum og vel-
ferðarmálum. Meira aö segja er svo
mikill ágreiningur um fjölmiðla-
bannið að í dag kemur fram tillaga
um að aflétta banninu.
Umræðuhópur um atvinnumál
þurfti mun lengri tíma en ætlaö var.
Þar kom fram mikill ágreiningur í
tveimur veigamiklum málum, það er
sjávarútvegsmálum og einkavæðing-
armálum.
Fastir í framsóknarfarinu
Landsbyggðarfulltrúar, með
nokkrum stuðningi af höfuðborgar-
svæöinu, deildu hart á flokksforyst-
una fyrir að koma ekki fram með
neinar aörar tfllögur í stjóm flsk-
veiða en stoppa í götótt kvótakerfi.
Andstæðingar kvótans segja foryst-
una vera fasta í framsóknarfari. Þá
viija margir að ekki komi til greina
að leyfa framsal á fiskveiðiréttind-
um.
„Þetta er ekkert annað en brask
þó þið kallið þetta framsal," sagði
einn fundarmanna þegar fundi í at-
vinnumálahópnum var slitið, þrátt
fyrir að margir vildu tjá sig.
Magnús Jónsson veðurfræöingur
lagði fram drög að tillögu um gjör-
breytingar á fiskveiðistjómuninni. í
fyrstu grein tillögu Magnúsar segir
að núverandi aflamarkskerfi með
fijálsu framsah verði afnumið. Þetta
þýðir miklar breytingar.
Magnús vfil strangar reglur og aö
aUur afli, sem kemur um borð í fiski-
skipin, skuU færður að landi. Þá ger-
ir Magnús ráð fyrir að krókaveiðar
veröi frjálsar öUum bátum sem ekki
vinna afla inn borð og landa afla sem
ekki er eldri en tveggja daga.
Varðandi togveiöar og netaveiðar
gerir Magnús ráð fyrir sóknarmarki,
skiptu eftir veiðatímabUum og fleira.
Aðstoðarmennirnir eru á móti
Það er skemmst frá að segja að
margir þingfuUtrúar, og þá aðallega
af landsbyggðinni, tóku tiUögu
Magnúsar vel og töldu hana kjöma
tíl að færa umræðuna burt frá kvót-
anum. „Við vUdum ræða þetta í
smærri hópi. Okkur þótti gott ef tveir
úr hveiju kjördæmi ræddu þetta
frekar og með því hefði verið hægt
að sjá hvort sameining gæti verið um
þessar tiUögur eins og þær erp, eða
þá með breytingum. Því var alfarið
hafnað," sagði fuUtrúi af Vestfiörð-
um.
Þröstur Ólafsson, aðstoðarmaöur
utanríkisráðherra og annar tveggja
formanna í nefnd sem gerir tiUögur
um framtíðarskipan í sfióm fisk-
veiða, var einn þeirra sem lýstu sig
mjög andsnúna tiUögu Magnúsar og
sagði hann raunveruleikann ekki
eins einfaldan og halda mætti sam-
kvæmt tiUögunum. Þorlákur Helga-
son, aðstoðarmaöur Sighvats Björg-
vinssonar, var einnig nfiög á móti.
Reyndar kom fram í umræðunum
að aðstoðarmenn ráðherranna
töluðu á aUt annarri Unu en lands-
byggðarmennimir.
í dag verður kosið um hvaða leið
flokkurinn ætlar að fara í sjávarút-
vegsmálum.
Því má bæta við að Össur Skarp-
héðinsson hefur lagt fram tillögu á
þinginu þess efnis aö SÍF verði ekki
áfram með einkarétt á saltfisksölu tU
Evrópu.
Þjónustugjöldin hitamál
TU þessa hefur litið verið rætt um
þjónustugjöldin og önnur velferðar-
mál. Þau verða á dagskrá í dag.
Sighvatur Björgvinsson, heUbrigð-
is- og tryggingaráðherra, segir ekki
ólíklegt að tíl skoðanaskipta komi
vegna þjónustugjaldanna. Hann
nefndi sérstaklega þau sem ekki em
komin tíl framkvæmda, em hlut-
faUsgreiðslur á lyfium.
Þegar DV fór í prentun í gærkvöld
var ekkert farið að ræða þau mál sem
snúa að Jóhönnu Sigurðardóttur og
hennar ráðuneyti, svo sem hús-
næðismál. Þegar þau mál verða á
dagskrá í dag er líklegt að þingfuU-
trúar verði í sætum sínum.
Einkavæðing og
hlutafélagabankar
Guðmundur Árni Stefánsson, Jó-
hanna Sigurðardóttir og fleiri vUja
ekki að ríkisbönkunum verði breytt
í hlutafélagabanka fyrr en að lokinni
úttekt á hvaða áhrif það myndi hafa
á fiármagnsmarkaðinn og fleiri svið.
Jón Sigurðsson, Guðmundur Einars-
son og fleiri em á öndveröum meiði.
Margir ræðumenn vUja fara var-
lega í einkavæðingu einokunarfyrir-
tækja. Sérstaklega vom þar nefnd
fyrirtæki eins og Póstur og sími,
Rafmagnsveitur ríkisins og fleiri.
Kosningar í dag
Kosið verður í flokkssfióm AI-
þýðuflokksins í dag. Jón Baldvin
Hannibalsson verður endurkjörinn
sem formaður en hann hefur nú
gegnt því embætti í átta ár. Ekkert
bendir til annars en Jóhanna Sigurð-
ardóttir verði endurkjörin sem vai-a-
formaður. Ekki em aUir á einu máh
hvort Rannveig Guðmundsdóttir
verði ritari áfram. Þaö mun ekki
skýrast fyrr en skömmu fyrir kosn-
ingamar.
I lokin má geta þess að Gunnlaugur
Stefánsson sagði í samtaU viö DV að
sennUega myndi þinginu ljúka með
sæmUegri sátt og þeim málum, sem
deUt er um, verði ýtt yfir tU þing-
flokksins.
-sme
Landsvirkjun:
Getum ekki lækkað raforku-
verð til dreif iveitnanna
- segirHalldór Jónatansson
„Ég vísa því alfarið á bug að Lands-
virkjun geti lækkað verð á raforku
tíl dreifiveitnanna. HeUdsöluverð
Landsvirkjunar er fullkomlega sam-
bærilegt við heUdsöluverð sams kon-
ar raforkuframleiðenda á Jótlandi
og hagstæðara ef eitthvað er,“ segir
HaUdór Jónatansson, forsfióri
Landsvirkjunar.
Talsmenn Rafmagnsveitna ríkisins
hafa lýst því yfir að Landsvirkjun
geti lækkað orkuverðið um 25 til 30
prósent. Það sé því hennar aö lækka
verð tU dreifiveitnanna svo þær geti
lækkaö raforkuverð til fiskvinnslu-
fyrirtækjanna.
„Ef Landsvirkjun lækkar verðið
um 30 prósent myndi það hafa í fór
með sér tekjulækkun upp á um 1350
miUjónir á ársgrundveUi. Miðað við
áfiö í ár myndi þaö þýða að rekstrar-
halh Landsvirkjunar ykist úr 450
milljónum króna í 1800 miUjónir.
Önnur afleiöing yrði sú að fyrirtækið
gæti ekki greitt krónu hvað þá meira
í afborganir af lánum, jafnt erlendum
sem innlendum.
1350 milfiónir króna er um það bU
sama upphæð og Landsvirkjun þarf
að borga af lánum á árinu. Þetta er
óhagganleg staðreynd. Geti fyrirtæk-
ið ekki staðið í skUum hefur það ein-
ungis í för með sér að ábyrgðaraðUar
fyrirtækisins, sem eru ríkið, Reykja-
víkurborg og Akureyrarbær, yrðu
aö taka að sér að greiða af lánunum.
Það er óábyrgt og óraunhæft að
gefa það í skyn, hvað þá fuUyrða, að
Landsvirkjun sé í stakk búin að
lækka orkuveröið um aUt að 30 pró-
sent eins og rafmagnsveitusfióri rík-
isins hefur fuUyrt að hún geti gert.
Landsvirifiun hefur á undanfóm-
um árum gætt mikUs hófs í verðlagn-
ingu tíl almenningsveitna og kemur
það gleggst fram í því aö verðið hefur
lækkað um aUt að því helming að
raungUdi á síðastUðnum átta árum.
Það á drýgstan þátt í að vægi raf-
orkukostnaöar í framfærsluvísitölu
hefur lækkað um 50 prósent á sama
timabUi. Þeir sem kaupa raforku af
Landsvirkjun í dag njóta góðs af og
búa við lágt meðalverð. Nú kostar
forgangs- og afgangsorka frá fyrir-
tækinu að meðaltaU 2,33 krónur en
ef eingöngu er um að ræða forgangs-
orku þá er meðalverðið 2,63 krónur
á kUóvattstund. Af þeim tölum, sem
hafa veriö viöraöar í fiölmiðlum að
undanfomu um heUdsöluverð í Dan-
mörku, sést hvað þetta er hagstætt
því að heildsöluveröið frá Vestkraft,
sem selur rafveitunni í Esbjerg og
öðrum rafveitum á Vestur-Jótlandi,
er 20 til 30 prósent hærra en meðal-
verð Landsvirkjunar eða 3 krónur á
kUóvattstund.
Það er því ekki hægt aö skýra hátt
verð til fiskvinnslufyrirtækjanna
hér á landi með háu verði á raforku
frá Landsvirkjun. Skýringanna hlýt-
ur að vera að leita í smásöluverði
dreifiveitnanna en það er á bilinu
3,50 til 5 krónur en á Vestur-Jótlandi
er það 3 tU 4 krónur á kUóvattstund
enda þótt það byggist á hærra heUd-
söluverði.
Það er rangt að þaö sé stefna
Landsvirkjunar verða skuldlaus um
aldamót. Það er því einnig rangt aö
hún haldi uppi háu verði í þvi skyni.
Það er langt þvi frá að svo sé, sem
sést best á því að í fiárhagsáætlun
fyrirtækisins er gert ráð fyrir aö af-
borganir nemi um 1300 mUfiónum
króna á þessu ári sem er samsvar-
andi upphæð og viö höfum greitt ár-
lega í afborganir síðastUðin fimm ár.
Miðað við skuldir fyrirtækisins í dag
og svipaöar afborganir tekur það um
30 ár að greiða þessar skuldir upp.
V onandi leyfir þó fiárhagurinn hærri
árlegar afborganir þegar fram í sæk-
ir þannig að Landsvirlfiun geti séð
fyrir endann á núverandi skuldum
sínum á skemmri tíma, svo sem 20
tU 25 árum.“
-J.Mar